50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ FINAL FOUR ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΩΝ

Στις 30-31 Μάρτη και 1 Απρίλη 1966, πριν από ακριβώς 50 χρόνια έγινε το πρώτο Final Four του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (τότε) και η Α.Ε.Κ. ήταν εκεί - η πρώτη Ελληνική ομάδα που πήρε μέρος σε Final4, και μάλιστα στο πρώτο που έγινε .

Ας θυμηθούμε την πορεία της ομάδας μας μέχρι το final-4, που ήταν και το κύκνειο άσμα του τεράστιου Γιώργου Μόσχου, που έχασε τη μάχη με την επάρατη νόσο μερικούς μήνες αργότερα ..

 

Στον πρώτο γύρο αντιμετωπίσαμε την GTS Wisła Kraków  από την Πολωνία. Πρώτο ματς στην Αθήνα και νίκη με 72-71 (ημ 36-28) στις 4 Νοεμβρίου 1965 . Οι συνθέσεις :
Α.Ε.Κ. (Μίσσας Πανταζόπουλος) : Αίας Λαρεντζάκης 4, Γιώργος Αμερικάνος 19, Γιώργος Τρόντζος 14, Χρήστος Ζούπας 27, Γιώργος Μόσχος 8, Στέλιος Βασιλειάδης, Λάκης Τσάβας.

GTS Wisła (Jerzy Bętkowski): Krystian Czernichowski 3, Ryszard Niewodowski 2, Stefan Wójcik 8, Czesław Malec 12, Wiesław Langiewicz 17, Bohdan Likszo 21, Edward Grzywna 8

Κερδίσαμε με 79-81 (ημ.40-47) και στην Πολωνία μια βδομάδα αργότερα (11/11) με τον Μόσχο να σκοράρει το νικητήριο καλάθι. Οι συνθέσεις :

GTS Wisła (coach: Jerzy Bętkowski): Bohdan Likszo 25, Krystian Czernichowski 12, Czesław Malec 12, Stefan Wójcik 11, Edward Grzywna 9, Wiesław Langiewicz 8, Jan Piotrowski 2.

Α.Ε.Κ. (Μίσσας Πανταζόπουλος): Γιώργος Αμερικάνος 30, Γιώργος Τρόντζος 18, Χρήστος Ζούπας 10, Γιώργος Μόσχος 14, Στέλιος Βασιλειάδης 7, Αίας Λαρεντζάκης 2, Λάκης Τσάβας.

ΕΝΑ ΑΝΕΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ

Επιστροφή στις νίκες έπειτα από τρία συνεχόμενα κίτρινα φύλλα αγώνα, για την ομάδα μπάσκετ που κέρδισε με το εμφατικό 92-57 τον Κολοσσό, που είναι αρκετά πιθανό να βρεί αντίπαλο και στα playoff . Αξίζει να σημειωθεί πως αυτό ήταν μόλις το τέταρτο ξεκούραστο απόγευμα στο ΟΑΚΑ φέτος για την Α1, μετά τα ματς με Τρίκαλα, Ρέθυμνο και Κόροιβο και το πρώτο γενικά μετά το παιχνίδι στην Πάτρα, αφού τα προηγούμενα τέσσερα κρίθηκαν στο τέλος (και χάσαμε τα τρία) .. Βέβαια παρά τη νίκη η τρίτη θέση παραμένει μόνο μαθηματικός στόχος, αφού θα πρέπει να κερδίσουμε και τα δυο επόμενα ματς (με πρώτο τον ΠΑΟ εκτός έδρας) ενώ ο Άρης να χάσει όλα τα υπόλοιπα (και από τον Κολοσσό εντός) .

Η ομάδα έπαιξε από την αρχή δυνατά, και παρά τα λάθη και τις επιπολαιότητες κράτησε τον έλεγχο για όλο το 40λεπτο, ενώ απέφυγε και τις ... παιδικές ασθένειες στο τέλος .. Θα μπορούσε να έχει ήδη έρθει ο 6ος ξένος ώστε να έβρισκε και χρόνο να ενσωματωθεί πριν τα playoff, αλλά η θέση του αντικαταστάτη του Phil Scrubb παραμένει πρακτικά κενή εδώ και ένα γύρο αφού δεν έχει έρθει ακόμα κάποιος ..

Αν δεν ήταν στη Γερμανία με την Εθνική ο Μωραϊτης λογικά θα έπαιρνε αρκετό χρόνο συμμετοχής, αλλά από το ματς σίγουρα μένει η εξαιρετική παρουσία του Καλαμπόκη που είχε 17π με άψογα ποσοστά σε λιγότερο από 16', η δυναμική εμφάνιση του Miloseic (15π σε 18') που θα πρέπει να ανεβάσει ταχύτητα ενόψει playoff αλλά και η επιστροφή στο παρκέ των Brown-Hairston, που ναι μεν δεν ήταν 100% έτοιμοι αλλά κάνουν περισσότερες τις επιλογές του Zdovc .

Δείτε βίντεο από το παιχνίδι

ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΛΟΣΣΟ ΑΠΟΨΕ ΣΤΟ ΟΑΚΑ

Τον αρκετά φορμαρισμένο Κολοσσό υποδέχεται απόψε στο ΟΑΚΑ η ομάδα μπάσκετ σε ένα ματς που βαθμολογικά είναι για αυτήν πρακτικά αδιάφορο και είναι μάλλον σημαντικότερο γεγονός η τιμή που θα γίνει πριν το ματς στην ομάδα του 1966 για τα 50 χρόνια από την πρώτη παρουσία ελληνικής ομάδας στα playoff . Θα μπορούσε να είχε περισσότερο κόσμο, αν δεν προερχόμασταν από τρεις σερι ήττες, και είχε έρθει ο τελευταίος αμερικανός ώστε να έχει ένα κίνητρο ακόμα για να έρθει στο γήπεδο, αλλά το σήριαλ με τον Eric ακόμα συνεχίζεται .. Στον πρώτο γύρο είχε ντεμπουτάρει ο Zdovc στον πάγκο και είχαμε στην αποστολή τους Cooper, Armstead, που είναι πλέον παρελθόν .

Η προϊστορία με τον Κολοσσό ξεκίνησε καλά, αλλά στη συνέχεια στράβωσε.. Πρώτη φορά αναμετρηθήκαμε το 2005/06, όταν κερδίσαμε εύκολα με 78-63 στο Γαλάτσι. Ο Κακιούσης είχε παρατάξει την ακόλουθη σύνθεση : Hajaj 4, Rimac 10, Πελεκάνος 17, Παντελιάδης 4, Μαγκουνής 8, Καλαμπόκης 1, Παπανικολάου, Τσιάρας, Coppenrath 6, Μπουρούσης 16, Παπαϊωακείμ 12, Μάτος .

Οι Ροδίτες έπεσαν και επέστρεψαν το 2007/08, όταν τους κερδίσαμε στο ΟΑΚΑ με 90-72. Στον πάγκο ήταν ο Αγγέλου και παίξαμε με Wesson 18, Sy 6, Ταπούτο 12, Κυρίτση 16, Χατζή 7, Μπάρλο 2, Avery 15, Vasiljevic 8, Σιούτη, Σύμτσακ 6 .

Τελευταία μας νίκη στα Πατήσια -κεκλεισμένων των θυρών, στην πρεμιέρα του 2008/09, όταν κερδίσαμε με 78-59. Ο Φλεβαράκης είχε χρησιμοποιήσει τους : Κυριακόπουλο 3, Βασιλόπουλο 2, Παπανικολάου 13, Thompson 10, Χατζή 13, Δορκοφίκη 8, Kikerpill 2, Bryant 16, Andersen, Nemeth 11, Αντωνάκη .

Πρώτη ήττα στο Ελληνικό, το 2009/10 (27/2) με 59-64 . Σύνθεση : Green 8, Νικολαϊδης 10, Mazeika 4, Mack 14, Παπαντωνίου, Δορκοφίκης, Καλλινικίδης 12, Francis 11, Mels, Γκιζογιαννης - στον πάγκο ήταν ο Γκέκος .

Χάσαμε και την επόμενη φορά που παίξαμε, πάλι στο Ελληνικό (4 Δεκέμβρη 2010) και πάλι με τον Γκέκο στον πάγκο με το βαρύ 73-91 . Η σύνθεση : Castle 2, Νικολαϊδης, Mack 17, Ντικούδης 12, Δορκοφίκης 4, Καλλινικίδης 9, Sparks 5, Grundy 11, Mels 13 .

 Πέρσι (30/11/2014) με show των English (28π-7ασ-3κλ)- Sakota (24π-7ρ)-Σαρικόπουλου (17π-8ρ) κερδίσαμε εύκολα τους Ροδίτες με 96-73. Ο Dragan Sakota είχε παρατάξει τους : Delininkaitis 11, Sakota 24, Κασελάκη 3, Πολυτάρχου 2, Καμπερίδη, Williamson 7, Τσιάκο, Σαρικόπουλο 17, Μπούτρη, Milosevic 4, English 28, Nikolic .

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΗΤΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ..

 Τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι που η ομάδα μας χάνει στο τελευταίο λεπτό, αστοχώντας στο τελευταίο σουτ και έχοντας καταφέρει να χάσει το προβάδισμα που είχε στην τρίτη περίοδο όπως σε πάμπολλα φετινά ματς (στα 9 από τα 13 παιχνίδια με τον Zdovc στον πάγκο μας έχουν υπερκεράσει οι αντίπαλοι στην 4η περίοδο). Η απουσία παίκτη που να ηρεμεί και να ελέγχει το παιχνίδι στο τέλος, αλλά και η έλλειψη ηρεμίας και καθαρού μυαλού τόσο στο παρκέ όσο και στον πάγκο είναι παραπών από εμφανής .

 Από το ξεκίνημα της περσινής σεζόν με τον Βαγγέλη Ζιάγκο στον πάγκο είχαμε να γνωρίσουμε τρεις συνεχόμενες ήττες στην Α1 - τότε ήταν οι ήττες από Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό και Πανελευσινιακό- και πλέον οι ελπίδες για κατάκτησή της 3ης θέσης στην κανονική περίοδο είναι μόνο μαθηματικές, αφού θα πρέπει ο Άρης να χάσει όλα τα ματς που μένουν και εμείς να τα κερδίσουμε όλα (έχοντας και τον Παναθηναϊκό εκτός) . Αξιοσημείωτο και πως έχουμε χάσει και τα τρία ματς που έχουμε παίξει στο Ρέθυμνο στην Α1 στον πόντο..72-70 το 2008 (όταν χάσαμε πρακτικά τις ελπίδες για πλασάρισμα στην 6άδα και διεκδίκηση για κάτι στα playoff), 80-79 πέρσι (όταν χάσαμε πρακτικά τις ελπίδες για πλασάρισμα στην τετράδα και πλεονέκτημα έδρας στα playoff), 70-69 φέτος (που χάσαμε πρακτικά τις ελπίδες για τριάδα και πλεονέκτημα έδρας στο μικρό τελικό) .

Σίγουρα οι απουσίες των Hairston, Brown που εμειναν στην Αθήνα ήταν σημαντικές, αλλά η διαφορά ποιότητας με το Ρέθυμνο και χωρίς αυτούς είναι εξίσου σημαντική .. Το μόνο θετικό από την αναμέτρηση η παρουσία του Μωραϊτη, που πήρε κάποιο χρόνο στο πρώτο ημίχρονο σκοράροντας και τους πρώτους του πόντους σε επίσημο ματς της ανδρικής ομάδας με τα κιτρινόμαυρα .

ΣΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ ΑΠΟΨΕ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ

Με πάρα πολλά προβλήματα θα παραταχθεί απόψε στο Μελίνα Μερκούρη του Ρεθύμνου η ομάδα μπασκετ, αφού οι J'Covan Brown και Malik Hairston έμειναν στην Αθήνα αφού δεν ξεπέρασαν τον τραυματισμό τους στο ματς με τον Ολυμπιακό (όταν έπαιξαν 35' και 34' αντίστοιχα σκοράροντας αθροιστικά τους 40 από τους 93 πόντους μας), ενώ και ο Micheal Eric που φέρεται ως ο εκλεκτός τεχνικής ηγεσίας-διοίκησης για την τελευταία μεταγραφή ξένου παραμένει ακόμα στους Texas Legends. Έτσι ο αγώνας κόντρα στο Ρέθυμνο είναι παραπάνω από δύσκολος, καθώς ούτε πλήρεις είμαστε, ενώ οι γηπεδούχοι ψάχνουν τη μεγάλη νίκη που θα τους ανοίξει την πόρτα για την οκτάδα και τα playoff έχοντας υπέρ τους και την προϊστορία στην έδρα τους, αλλά και το γεγονός πως ο Θανάσης Σκουρτόπουλος έχει παραπάνω από ευνοϊκό ρεκόρ εναντίον της ομάδας που τον ανέδειξε (παικτικά & προπονητικά). Με το Αιγάλεω μας κέρδισε 69-72 στο ΟΑΚΑ και 87-83 εκτός το 2006/07, 78-65 στην πρεμιέρα του 2007/08 (νικήσαμε 81-70 στο ΟΑΚΑ στο 2ο γύρο και με 71-57 στο Σπόρτιγκ την επόμενη χρονιά. Μας κέρδισε την επόμενη χρονιά με το Περιστέρι τόσο στο Ελληνικό με 79-88 όσο και εκτός με 84-70. Το 2010/11 ήταν στον Πανελλήνιο και μας κέρδισε και πάλι δυο φορές, 69-74 στο Ελληνικό και 68-59 στη Λαμία, ενώ πέρσι τον κερδίσαμε στο ΟΑΚΑ 85-77 αλλά χάσαμε με 80-79 στην Κρήτη, και στον πρώτο γύρο κερδίσαμε 86-70 (με τους Cooper-Armstead που είναι παρελθόν για εξωαγωνιστικούς λόγους να μοιράζουν 15 ασιστ) .. Συνολικά έχει ένα ρεκόρ 8-4 εις βάρος μας...Ενώ μάλλον και ο Delininkaitis θα θέλει να δείξει στο παρκέ πως κάναμε λάθος που δεν τον προτιμήσαμε για να επιστρέψει ..

  Πρώτη φορά αγωνιστήκαμε (για το πρωτάθλημα) στο Ρέθυμνο στις 15 Μάρτη του 2008, όταν χάσαμε -όπως πάρα πολλά ματς εκείνη τη σεζόν- στην εκπνοή με 72-70 . Έχοντας παίξει καλή άμυνα, με δυο βολές από τον Avery είχαμε ισοφαρίσει 70-70 στα 28". Μετά πήγαμε να κάνουμε άμυνα κι όχι φάουλ, ο Young αστόχησε μεν, αλλά μάζεψε τη μπάλα από τα πόδια Ταπούτου - Wesson και σκόραρε το νικητήριο καλάθι στα 3". Η μπάλα έμεινε στα χέρια του Κυρίτση που δεν πήρε χαμπάρι πως ο χρόνος τέλειωνε και πως θέλαμε σουτ... Ο Σολεαποκλεισμένος Βαγγέλης Αγγέλου είχε χρησιμοποιήσει τους : Wesson 8, Sy 7, Παπανικολάου, Ταπούτο 10, Κυρίτση 21, Χατζή 3, Μπάρλο 2, Avery 7, Vasiljevic 10, Σίμτσακ 2 .

 Πέρσι χάσαμε και πάλι στον πόντο, 80-79 αφού ο Wilbekin αστόχησε στο τελευταίο σουτ, με τον Καλαμπόκη να έχει σκοράρει το νικητήριο για λογαριασμό των γηπεδούχων. Ο Dragan Sakota χρησιμοποίησε τους : Wilbekin 6, Παπαντωνίου, Delininkaitis 4, Sakota 14, Κασελάκης, Hairston 22, Σαρικόπουλος 5, Αθηναίου 6, Milosevic 5, Mensah-Bonsu 6, English 11.

ΧΑΘΗΚΕ Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΤΟ ΝΤΕΡΜΠΥ

Την τελευταία της ευκαιρία για να κάνει μια νίκη απέναντι σε ομάδα τετράδας έχασε στο ματς με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ η ομάδα μπάσκετ (εκτός κι αν πάρει διπλό από τον Παναθηναϊκό την προτελευταία αγωνιστική), καθώς γνώρισε την ήττα από τους ερυθρόλευκους στην δεύτερη παράταση με 93-100. Και παράλληλα με το διπλό του Άρη στην Κηφισιά, οι πιθανότητες για πλασάρισμα στην 3η θέση της κανονικής περιόδου είναι πια μόνο μαθηματικές, αφού θα πρέπει να κάνουμε δυο νίκες περισσότερες σε τέσσερα μόλις ματς που απομένουν, έχοντας και το εκτός έδρας ματς με τους πράσινους.. Σίγουρα οι δυο άστοχες βολές του Παπαντωνίου στα 19.7" της πρώτης παράτασης ήταν παραπάνω από καθοριστικές, αλλά το παιχνίδι δε χάθηκε μόνο εκεί..

Θα μπορούσε να ήταν διαφορετικό το αποτέλεσμα, αν δεν επιλέγαμε να κάνουμε γρήγορο φάουλ στο τέλος του ημιχρόνου στέλνοντας τον Σπανούλη σε βολές και δεν είχε χάσει το εύκολο layup ο Malik στην εκπνοή του, αν δεν είχαν χάσει πολλά σχετικά εύκολα καλάθια οι Λουκάς, Malik, Κατσίβελης, αν δοκιμάζαμε τον Σαρικόπουλο στην 3η περίοδο όταν οι Warrick-Hunter κάνανε πάρτυ στο καλάθι μας, αν δεν έβγαινε ανεξήγητα ο Μαυροειδής που είχε ρολάρει στις αρχές της 4ης περιόδου για να μπει ο Λουκάς και να αποσυντονιστεί η ομάδα (όπως ακριβώς είχε γίνει στο ίδιο διάστημα και με την Κηφισιά), αν είχαμε κάνει πιο ορθολογική επίθεση στα 9.7" που έμεναν μετά την ισοφάριση του Σπανούλη και φυσικά αν είχε δοθεί το καθαρό φάουλ του Μάντζαρη στον Brown αμέσως πριν γίνει τελικά στον Νώντα και χάσει τις βολές .

Στην 2η παράταση η ομάδα πρακτικά τέλειωσε στον τραυματισμό του J'Covan στο 3'52".. Για πρώτη φορά (μετά τον Cooper στον Κολοσσό) είδαμε ένα νεοφερμένο ξένο να μη φοβάται να πάρει τη μπάλα όταν έκαιγε, τελειώνοντας τελικά με 24 πόντους .. Αν ο τραυματισμός του είναι σοβαρός θα έχουμε σημαντικό πρόβλημα τουλάχιστον στο ματς με το Ρέθυμνο.. Στα θετικά πάντως και το γεγονός πως ο Κατσίβελης γύρισε από τον τραυματισμό του με ευστοχία από τα 6μ75 (είχε 3/4 ενώ στα πρoηγούμενα ματς της σεζόν σε Α1-Eurocup είχε 3/40)

Δείτε βίντεο από την αναμέτρηση

ΜΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΑΠΟΨΕ ΣΤΟ ΟΑΚΑ

Τον Ολυμπιακό υποδέχεται απόψε στο ΟΑΚΑ η ομάδα μπάσκετ, με τους Brown-Κατσίβελη να έχουν ξεπεράσει τα προβλήματα τραυματισμών που τους ταλαιπώρησαν τις τελευταίες μέρες αλλά να μην είναι προφανώς στο 100% των δυνατοτήτων τους, ενώ ο Μωραϊτης που ακόμα ψάχνει επίσημο εντός έδρας ντεμπούτο θα είναι με την Εθνική Εφήβων στην Πάτρα . Ο στόχος είναι προφανής - μια νίκη που όχι μόνο θα είναι γοήτρου αλλά θα είναι και η πρώτη επί των ερυθρόλευκων μετά από το Δεκέμβρη του 2004 και θα μας κρατήσει ζωντανούς στη διεκδίκηση της 3ης θέσης της κανονικής περιόδου, που απομακρύνθηκε κι άλλο όχι μόνο από την ήττα μας στο Αλεξάνδρειο αλλά και από το διπλό του Άρη στην Κηφισιά. Το έργο μόνο εύκολο δεν είναι - μπορεί οι παίκτες του Σφαιρόπουλου να έχουν το μυαλό τους στην Euroleague, αλλά παραμένουν πολύ πιο πλήρεις από εμάς. Αν είχε έρθει στο διάστημα της διακοπής ο Micheal Eric που λέγεται πως έχει κλείσει, ίσως να είχαμε κάποιες έξτρα πιθανότητες ..

Για 66^η(67^η) φορά θα υποδεχθούμε τους ερυθρόλευκους στο γήπεδό μας. Στις προηγούμενες αναμετρήσεις μετράμε 33(34) νίκες και 32 ήττες. (Η παρένθεση υπάρχει για τον πρώτο ημιτελικό των πλέϊ-οφ του 2003, ο  οποίος επαναλήφθηκε). Δυστυχώς και εδώ δημιουργούμε ένα νέο αρνητικό σερί, καθώς είναι πλέον πταίσμα η ‘μαύρη’ πενταετία από 92 μέχρι 96 όταν χάναμε συνεχώς, μια που έχουμε να κερδίσουμε σχεδόν 12 χρόνια .

Η ομάδα του Πειραιά βρέθηκε στην πρώτη περίοδο της Α’ Εθνικής (63/64) στα μεγάλα σαλόνια, έχασε από εμάς ανετότατα με 96-68, αλλά στη συνέχεια υποβιβάστηκε και έμεινε στη Β’ Εθνική για τρεις σεζόν. Επέστρεψε στη συνέχεια, αλλά οι νίκες μας συνεχίστηκαν έστω και αν σταδιακά τα ματς αποκτούσαν χαρακτήρα ντέρμπυ : 95-72(68), 92-87(69), 78-74 (70), 69-68 (71).

Χάσαμε για πρώτη φορά την περίοδο 71/72 με 81-82. Νικήσαμε την επόμενη με τον ίδιο τρόπο, 59-58. Οι κόκκινοι έπαιρναν τους πρώτους τίτλους της ιστορίας τους, εμείς είμασταν στην αρχή της φάσης παρακμής και έτσι χάσαμε το 73/74 με 73-85, κερδίσαμε με 60-59 το 74/75 για να ακολουθήσουν δυο ακόμα ήττες : 51-62 (76), 81-83 (77). Επιστροφή στις νίκες, 82-79 (78), 81-76 (79). Την περίοδο 1979/80 χάσαμε στην πρώτη φάση με 69-70, αλλά πήραμε τη ρεβάνς στην δεύτερη με 85-79.

Ακολουθεί μια περίοδος που επικρατούμε σταθερά (έστω και με δυσκολία) του Ολυμπιακού που κι αυτός πλέον παλεύει για την είσοδο στην τετράδα  : 88-86 (81), 84-76 (82), 72-70 (83), 70-66 (84), 94-77 (85). Τη χρονιά που πήγαμε στα μπαράζ χάσαμε με 76-82, ενώ την επόμενη πήραμε τη νίκη με 79-68 που σήμαινε και την μαθηματική παραμονή μας στην Α1.

 Άνετη επικράτηση των «Μοϊκανών» το 87/88 με το 81-66, ενώ την επόμενη με τον Κρέζο στον πάγκο κερδίσαμε ξανά με 72-66 στο ΣΕΦ, στο παιχνίδι όπου οι ‘επιστήμονες’ πετούσαν σιφόνια και ο αγώνας είχε διακοπεί.

Ιστορικό ήταν το επόμενο παιχνίδι μας, καθώς ήταν τα εγκαίνια του «Γιώργος Μόσχος», στις 21 Οκτώβρη 1989. Αν και είχαμε σταθερό προβάδισμα, και ο κόσμος μας είχε κάνει ‘κόλαση’ το γήπεδο, όταν ο Κουντουράκης φορτώθηκε με φάουλ, δεν είχαμε λύσεις στο μαρκάρισμα του Μίτσελ που ουσιαστικά μόνος του μας κέρδισε με 87-88. Είχαμε παίξει με : Γαλακτερό 3, Κωστούρο, Γκέκο 20, Λανέ 11, Αριδά 4, Σκουρτόπουλο 5, Κουντουράκη 19, Γιούσεβιτς 24. Στα πλέϊ-οφ πάντως (που είχε επιστρέψει και από τον τραυματισμό του ο Παταβούκας) τους νικήσαμε πολύ εύκολα με 96-71. 

Το Μόσχος πλέον είχε γίνει ‘κάστρο’ και ακολούθησαν άλλες δυο εύκολες νίκες την επόμενη χρονιά : 96-75 στη ρέγκιουλαρ και 93-80 στα πλέϊ-οφ.

Η έλευση του Ιωαννίδη στο ΣΕΦ, άλλαξε τη ροή, καθώς χάναμε για πέντε συνεχή χρόνια, πότε δύσκολα, πότε εύκολα, στα οκτώ παιχνίδια που έγιναν : 65-79 & 68-71 (92), 76-78 (93), 61-73 & 75-96 (94), 71-77 & 69-78 (95), 74-77 (96).

Ο Ξανθός ήρθε στο ΟΑΚΑ, έβαλε τα ‘κίτρινα’, πήραμε κάποιες νίκες, αλλά στα κρίσιμα ραντεβού δεν τα καταφέρναμε. Κερδίσαμε με 70-69 στην κανονική περίοδο και με 78-77 στον 2^ο ημιτελικό (με τους κόκκινους να φωνάζουν για τη διαιτησία) αλλά στον 4^ο ημιτελικό, ο Τόμιτς μας εκτέλεσε και χάσαμε και το ματς με 53-68 αλλά και τον τίτλο. Την επόμενη σεζόν του Ιωαννίδη, χάσαμε στη ρέγκιουλαρ με 68-73, νικήσαμε στον 2^ο μικρό τελικό με 75-61 αλλά χάσαμε τον κρίσιμο 4^ο με 54-58 και μείναμε εκτός Ευρωλίγκα, πάλι από τον Τόμιτς, παρά την φοβερή ευστοχία του Χοσέ Λάσα.

Με ήρωα της τελευταίς στιγμής τον Δημήτρη Παπαδόπουλο, η ΑΕΚ του Καλαφατάκη κέρδισε τον Ολυμπιακό με 73-70 στην πρεμιέρα της σεζόν 1998/99. Καθοριστική ήταν και η ήττα από τους κόκκινους του Ιωαννίδη για την ομάδα μας που είχε πλέον τον Ντούντα στον πάγκο τον Μάρτη του 2000 με 71-72, σε ένα επεισοδιακό παιχνίδι, που παραλίγο να μην τελειώσει ποτέ, όταν οι διαιτητές δεν έδωσαν το φάουλ στον Μπούϊ στην εκπνοή. Στα πλέϊ-οφ πήραμε την πρώτη μας νίκη επί ομάδας του Ιωαννίδη μετά από ...άπειρα χρόνια με 66-56 στον 2^ο μικρό τελικό. Όμως στο 4^ο ματς, για άλλη μια φορά χάσαμε, με 67-72 και μείναμε 4^οι. Την επόμενη χρονιά, σε ένα ματς που ο Κουτλουάϊ δεν είχε ακόμα δικαίωμα συμμετοχής, χάσαμε με 56-75.

Ο Σάκοτα στον πάγκο μας, και οι ερυθρόλευκοι αρχίζουν να γίνονται ...πελάτες. Νίκη με 79-72 στην πρεμιέρα με τον Τζέϊ-Αρ να οργιάζει. Αναπάντεχη ήττα με 74-82 στον πρώτο τελικό και διάφοροι ζητούν την κεφαλή του Σάλε επί πίνακι. Θα έρθει όμως το 85-78 στο 3^ο παιχνίδι, η νίκη στο ΣΕΦ και τέλος το 79-70 στον 5^ο τελικό που μας έδωσε και το πρωτάθλημα μετά από 32 χρόνια. 

Την επόμενη χρονιά χάσαμε στον πρώτο γύρο, με τον Μπλάκνεϊ να είναι πολύ κακός και τον Σάκοτα να λέει πως δεν είναι πλέϊ-μέϊκερ, με 66-71. Στα πλέϊ-οφ όμως περάσαμε πανηγυρικά στους τελικούς. Νίκη με 68-66 στο 1^ο ματς, 84-64 στο 3^ο και 74-61 στον επαναληπτικό 1^ο ημιτελικό. Το 2003/04 επικρατήσαμε με χαρακτηριστική άνεση του Ολυμπιακού με 94-79 έχοντας σε πολύ καλή βραδιά τους Χατζή, Ταπούτο, Τζένκινς. 

Μεγάλη βραδιά στο Γαλάτσι και το Δεκέμβρη του 2004, όταν κερδίσαμε εύκολα με 85-76 με την ομάδα να 'σέβεται' τον Ολυμπιακό που παρέπαιε τότε ..

Από τότε δεν έχουμε σταυρώσει ροζ φύλλο κόντρα στους ερυθρόλευκους.. Ήττα στο Γαλάτσι με 76-82 παρά τους 27π του Ρίματς το 2005/06, ήττα και στα πλέϊ-οφ με 83-104 με τον Πελεκάνο να είναι ο μόνος που διασώθηκε (24π-9ρ) παίζοντας μπροστά σε 120 άτομα... Εύκολη ήττα και την επόμενη χρονιά στο ΟΑΚΑ με 80-97, όταν είχαμε τον Σούλη Μαρκόπουλο στον πάγκο.

Πάλεψε η ομάδα επί Δρόσου την επόμενη σεζόν αλλά χάσαμε και στην κανονική περίοδο με 77-85, αλλά και στα πλέϊ-οφ με 68-70.

Ήττα και στα Πατήσια με 75-95 στο ματς που είχαμε τη διακοπή με τον οπαδό πάνω στη μπασκέτα..

Καλή εμφάνιση, αλλά και πάλι ήττα (91-96) το Γενάρη του 2010 στο Ελληνικό, στο τελευταίο ματς του Φλεβαράκη στον πάγκο. Και αυτό το ματς συνοδεύτηκε από επεισόδια και τιμωρία της έδρας . 

Στην επιστροφή μας στα Λιόσια το 2011 χάσαμε με 74-79 παίζοντας και πάλι καλά για τα δεδομένα, αλλά χωρίς να αποφύγουμε άλλη μια ήττα .

Τέλος πέρσι στο ντεμπούτο του Carl English χάσαμε εύκολα με 62-81 μπροστά σε 6000 θεατές .