4.5.08

ΑΝΤΕΞΕ 17' ΛΕΠΤΑ, ΜΕΤΑ ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΕ


Aρκετά διαβασμένη μπήκε μέσα στο παρκέ του ΣΕΦ η ομάδα μας και μέχρι το 17' έπαιζε όπως μπορούσε κι έπρεπε. Προηγήθηκε 16-20 στο 8'39", έκλεισε 22-22 το δεκάλεπτο, πέρασε 27-28 με ένα καλάθι του Κυρίτση (13'08"). Με την είσοδο του Σχορτσιανίτη στα μέσα της δεύτερης περιόδου οι ερυθρόλευκοι κυριάρχησαν κάτω από τα καλάθια, πέρασαν μπροστά με 33-28 για να μειώσει με τρίποντο ο Avery σε 33-31 (15'28"), ο οποίος λίγο αργότερα σκόραρε για να κάνει το 37-33 (17'06"). Ο Σόφο μπορεί να βγήκε, αλλά με Μπουρούση - Ledkov από κάτω να μην έχουν αντίπαλο και την επιλογή μας για άμυνα ζώνης να αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων λανθασμένη, οι γηπεδούχοι τρέξανε ένα 13-0 και κλείσανε το ημίχρονο με 50-33.

Εκεί τελειώσανε οι όποιες ελπίδες για να διεκδικήσουμε το break . Στην επανάληψη είδαμε δυστυχώς το remake του αγώνα του β' γύρου και πάλι καλά που η διαφορά έμεινε τελικά στους 30 πόντους και δε είχαμε νέο ρεκόρ μεγαλύτερης ήττας από τον Ολυμπιακό εκτός έδρας. Αυτό παραμένει το 106-74 (32π) του 1980/81 στο Παπαστράτειο. Το 92-62 που χάσαμε τώρα είναι η μεγαλύτερη ήττα μας στο ΣΕΦ, μαζί με το 90-60 στον 3ο μικρό τελικό του 1998. Που σαφέστατα είχε μεγαλύτερο αντίκτυπο, γιατί άλλο να τρώς τριαντάρα όταν είσαι 7ος, κι άλλο όταν ήσουν πριν μερικές βδομάδες φιναλιστ στο final-four της Ευρωλίγκας..

Ίσως να είχαμε περισσότερη τύχη και σίγουρα θα είμασταν πιο ανταγωνιστικοί, αν ο Umut Yenice, που πήραμε ακριβώς για να μας ενισχύσει στη ρακέτα κόντρα στην πληρέστατη frontline των ερυθρόλευκων, ήταν στην δωδεκάδα. Να βλέπαμε αν μπορούσε να κοντράρει τον Σοφοκλή, τον Μπουρούση ή τον Λέντκοφ, που μάλλον θα τα πήγαινε καλύτερα από τον φιλότιμο αλλά περιορισμένων δυνατοτήτων Σύμτσακ, τον Χαρίση που ήταν εκτός λόγω τραυματισμού για ένα δίμηνο κι έτσι κι αλλοιώς είναι για να δίνει ανάσες στο βασικό σέντερ (που δεν έχουμε) ή τον 15 πόντους πιο κοντό Wesson που ταλαιπωρείται όλη τη χρονιά παίζοντας αναγκαστικά στο '5'..

Όμως ο Τούρκος δεν έπαιξε είτε γιατί δεν είχε έρθει ακόμα το letter of clearance από την Τουρκική Ομοσπονδία (δείγμα προχειρότητας - ανοργανωσιάς από τους υπεύθυνους της ΚΑΕ) είτε γιατί ο Βαγγέλης Αγγέλου σε επίδειξη προπονητικής ηλιθιότητας αποφάσισε να τον κόψει από την αποστολή αγώνα για τον οποίο υποτίθεται πως ήρθε...

Πάντως και πάλι θα μπορούσαμε να σταθούμε καλύτερα, αν έπαιζε περισσότερο στο β΄ ημίχρονο ο Vasiljevic (που με αυτόν στην πεντάδα είχαμε το καλό ξεκίνημα, ενώ προερχόταν και από την εξαιρετική εμφάνιση στη Ρόδο) όταν και ξέμεινε στον πάγκο κι έπαιζε ο συμπαθής αλλά βετεράνος/παλαίμαχος ουσιαστικά πλέον Σιούτης, αν είχε χρησιμοποιηθεί περισσότερο ο Ταπούτος (μόλις 10' έμεινε στο παρκέ...) όταν η ομάδα είχε τεράστιο επιθετικό πρόβλημα, ή αν πηγαίναμε τη μπάλα στο καλάθι διεκδικώντας κάνα φάουλ, αντί να μην πλησιάζουμε προς τα μέσα και να σουτάρουν όλοι για τρίποντο..

Πλέον τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα και λογικά η σεζόν θα τελειώσει τη Δευτέρα στο ΟΑΚΑ, καθώς η ομάδα μας δε φαίνεται ικανή να χτυπήσει τον Ολυμπιακό του Γιαννάκη και να στείλει τη σειρά σε τρίτο παιχνίδι. Πολλοί μπορεί να λένε πως θα ήταν καλύτερα να μέναμε εκτός playoff και να γλυτώναμε τις τριαντάρες, αλλά είναι μεγαλύτερη ντροπή για την ΑΕΚ και την ιστορία της να μένει εκτός οκτάδας και playoff ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: