Η σεζόν διακόπηκε πρόωρα λόγω της πανδημίας του Covid19, θα συνεχιστεί μεν το BCL το φθινόπωρο με το Final-8 αλλά με άλλα ρόστερ οπότε μάλλον θα πρέπει να θεωρηθεί ως μια έξτρα διοργάνωση για την νέα περίοδο. Περίμενα υπομονετικά μήπως και ο ΕΣΑΚΕ βγάλει επίσημη ανακοίνωση για την διακοπή του πρωταθλήματος αλλά μια που δεν έχει γίνει ακόμα και έχουν αρχίσει ήδη οι μεταγραφικές κινήσεις, θα προσπαθήσω να ολοκληρώσω τους "κλασσικούς" ελέγχους της σεζόν πριν έρθουν (ή φύγουν) κι άλλοι.
"Παραδοσιακά" λοιπόν ξεκινάω με τον προπονητή... Ο Ηλίας Παπαθεοδώρου όχι μόνο έγινε ο δεύτερος προπονητής επί εποχής Μάκη Αγγελόπουλου που και ξεκίνησε και ολοκλήρωσε μια σεζόν στον κιτρινόμαυρο πάγκο αλλά καλώς εχόντων των πραγμάτων θα γίνει και ο πρώτος από την επιστροφή στα σαλόνια και την ανάληψη της τύχης της ομάδας από το σημερινό μεγαλομέτοχο που θα κάτσει και δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.
2014/15: Προετοιμασία & ξεκίνημα με Βαγγέλη Ζιάγκο, κλείσιμο σεζόν με Dragan Sakota.
2015/16 : Προετοιμασία & ξεκίνημα με Dragan Sakota, κλείσιμο σεζόν με Jure Zdovc.
2016/17: Προετοιμασία & ξεκίνημα με Jure Zdovc, κλείσιμο σεζόν με Σωτήρη Μανωλόπουλο.
2017/18: Προετοιμασία & ξεκίνημα με Σωτήρη Μανωλόπουλο, κλείσιμο σεζόν με Dragan Sakota.
2018/19: Ολόκληρη η σεζόν με τον Luca Banchi στον πάγκο
2019/20: Ολόκληρη η σεζόν με τον Ηλία Παπαθεοδώρου στον πάγκο
Για 2η συνεχόμενη χρονιά στον κιτρινόμαυρο πάγκο μέχρι σήμερα κι ενώ έχουν βγάλει όλη την πρώτη έχουν κάτσει στην ιστορία μας της Α1 μόνο οι :
Kresimir Cosic (1990/91, 1991/92 - δεν τέλειωσε τη σεζόν)
Γιάννης Ιωαννίδης (1996/97, 1997/98)
Dusan Ivkovic (1999/00, 2000/01)
Dragan Sakota (2001/02, 2002/03)
Φώτης Κατσικάρης (2003/04, 2004/05)
Κώστας Φλεβαράκης (2008/09, 2009/10 - δεν τέλειωσε τη σεζόν)
Στο χέρι του coach αλλά και της διοικήσης είναι γίνει ο πρώτος στην ιστορία μας στην Α1 που θα κάτσει και 3η χρονιά στον -ηλεκτρικό- κιτρινόμαυρο πάγκο..
Kαι μόνο το γεγονός πως ο Παπαθεοδώρου κατάφερε και μπήκε στο εξαιρετικά κλειστό κλαμπ των προπονητών που έχουν κατακτήσει τίτλο στον κιτρινόμαυρο πάγκο - μόλις ο 8ος, ενώ παράλληλα έγινε και ο πρώτος έλληνας τεχνικός που κατάφερε κάτι τέτοιο μετά από 50 χρόνια και τον Νίκο Μήλα (πρωτάθλημα 1970) αρκούν για να θεωρηθεί -και δικαίως- πετυχημένος. Αξιοσημείωτο πως η ομάδα κέρδισε τίτλο για 3η συνεχόμενη χρονιά (2018, 2019, 2020) για δεύτερη φορά στην ιστορία της Α1 (2000, 2001, 2002 το προηγούμενο), ενώ στο ξεκίνημα της Α Εθνικής είχε 4 σερί σεζόν με τίτλο (1963,1964, 1965, 1966) - τότε δεν υπήρχε ακόμα θεσμός του Κυπέλλου.
Ηλίας Παπαθεοδώρου (16-4 στην Α1, 11-5 στο BCL, 3-0 στο Κύπελλο, συνολικά 30-9)
Η ομάδα μετά από ένα πολύ κακό ξεκίνημα στην Α1 (1-4 τις πρώτες πέντε αγωνιστικές) που έθεσε σε αμφισβήτηση και τη θέση του, ανέβασε στροφές, έπαιξε πολύ καλό & καταλυτικό μπάσκετ μέχρι τις αρχές Γενάρη και την μεταγραφή του Sant-Roos στην CSKA, αλλά κατάφερε παρά την κομβική αυτή απώλεια και τους σημαντικούς τραυματισμούς που είχε (Langford, Γκίκας κλπ), και το Κύπελλο να κατακτήσει, και να προκριθεί στα προημιτελικά του BCL κι έτσι το φθινόπωρο θα διεκδικήσει τον τίτλο στο Final8 και να τρέξει ένα εκπληκτικό 15-0 σερί στο πρωτάθλημα. Αν δεν είχαμε διακοπή λόγω της πανδημίας του covid19 πάρα πολύ δύσκολα δεν θα ήταν στους τελικούς της Α1 για πρώτη φορά μετά το 2005.
Το καλοκαίρι επίλεξε να δώσει το ρόλο του βασικού pg (και όχι μόνο) στον Κουβανό που ήταν ο συνδετικός κρίκος της ομάδας στην άμυνα και τον βοήθησε ουσιαστικά να πάρει μεταγραφή για την CSKA (και να γεμίσει και το ταμείο της ομάδας επίσης) - κάτι που σαφέστατα θα πρέπει να του πιστωθεί. Πήρε το ρίσκο με την συνύπαρξη δυο scoring-guard (Langford-Ray) που όντως είχαν θέμα ειδικά όταν έφυγε ο Howie, αλλά από την άλλη η παρουσία του δεύτερου ήταν καθοριστική όταν φορτώθηκε με φάουλ σε dt ο Keith στο ματς με Παναθηναϊκό αλλά και μετά όταν τραυματίστηκε (πχ τελικός με Προμηθέα). Η ομάδα ξεπέρασε γρήγορα και ανώδυνα ουσιαστικά την αποχώρηση του MVP της μέχρι τότε, ανακατεύοντας την τράπουλα με την έλευση του Ζήση, το stepup του Ρόγκα και το ξαναμοίρασμα ρόλων.
Μεταγραφικά δεν έκανε πολλές αλλαγές σε ξένους παίκτες. Επίλεξε τον κορμό των ξένων το καλοκαίρι με παραμονή Maciulis, Sant-Roos και έλευση των Langford, Ray, Slaughter και τελευταία πινελιά τον St.Jankovic που είχε έρθει δανεικός. Στη θέση του τελευταίου ήρθε μετά τα Χριστούγεννα ο Grant, ενώ ενδιάμεσα ήρθε ο Chalmers που πήρε μέρος σε αρκετές αλλαγές στο ρόστερ της Α1 για να κρατήσει ουσιαστικά μετά τη θέση του Κουβανού στην εξάδα.
Οι περισσότεροι -αν όχι όλοι- Έλληνες παίκτες είχαν συγκεκριμένο ρόλο στην ομάδα και ούτε εδώ είχαμε ιδιαίτερα πήγαινε-έλα πέρα από την αποχώρηση του Τσαλμπούρη το φθινόπωρο που ούτε ιδιαίτερο χρόνο είχε πάρει αλλά ούτε και έπεισε στη συνέχεια στον Κολοσσό πως άξιζε κάτι περισσότερο (αλλά αυτά θα τα δούμε στο 2ο μέρος του ελέγχου). Μαυροειδής, Γιαννόπουλος, Ρογκαβόπουλος έμειναν από την προηγούμενη σεζόν, ήρθαν το καλοκαίρι οι Γκίκας, Τολιόπουλος, Χρυσικόπουλος, Κακλαμανάκης ενώ μέσα στη σεζόν αρχικά ο Vlado (που επίσης ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμό) και έπειτα ο Ζήσης.
Σε σχέση με το πρώην "παιδομάζωμα", αποφασίστηκε από νωρίς να δοθούν δανεικοί οι Μωραϊτης(Κολοσσός), Αγραβάνης (Περιστέρι) που είχαν εκεί τις ευκαιρίες τους και θα επαναξιολογηθεί η σχέση τους με την ομάδα το καλοκαίρι, ενώ έκανε το step up ο Ρογκαβόπουλος ειδικά μετά την αποχώρηση του Κουβανού κι έδειξε πως σαφέστατα μπορεί να σταθεί σαν βασικός παίκτης στο rotation. Στο ρόστερ υπήρχαν -απόλυτα λογικά λόγω της έλλειψης playmaker ήταν δηλωμένοι στο BCL στην αρχή- οι Πράπας, Τίγκας, Σπύρογλου αλλα δεν πήραν ποτέ χρόνο συμμετοχής σε επίσημο ματς.
2014/15: Προετοιμασία & ξεκίνημα με Βαγγέλη Ζιάγκο, κλείσιμο σεζόν με Dragan Sakota.
2015/16 : Προετοιμασία & ξεκίνημα με Dragan Sakota, κλείσιμο σεζόν με Jure Zdovc.
2016/17: Προετοιμασία & ξεκίνημα με Jure Zdovc, κλείσιμο σεζόν με Σωτήρη Μανωλόπουλο.
2017/18: Προετοιμασία & ξεκίνημα με Σωτήρη Μανωλόπουλο, κλείσιμο σεζόν με Dragan Sakota.
2018/19: Ολόκληρη η σεζόν με τον Luca Banchi στον πάγκο
2019/20: Ολόκληρη η σεζόν με τον Ηλία Παπαθεοδώρου στον πάγκο
Kresimir Cosic (1990/91, 1991/92 - δεν τέλειωσε τη σεζόν)
Γιάννης Ιωαννίδης (1996/97, 1997/98)
Dusan Ivkovic (1999/00, 2000/01)
Dragan Sakota (2001/02, 2002/03)
Φώτης Κατσικάρης (2003/04, 2004/05)
Κώστας Φλεβαράκης (2008/09, 2009/10 - δεν τέλειωσε τη σεζόν)
Στο χέρι του coach αλλά και της διοικήσης είναι γίνει ο πρώτος στην ιστορία μας στην Α1 που θα κάτσει και 3η χρονιά στον -ηλεκτρικό- κιτρινόμαυρο πάγκο..
Kαι μόνο το γεγονός πως ο Παπαθεοδώρου κατάφερε και μπήκε στο εξαιρετικά κλειστό κλαμπ των προπονητών που έχουν κατακτήσει τίτλο στον κιτρινόμαυρο πάγκο - μόλις ο 8ος, ενώ παράλληλα έγινε και ο πρώτος έλληνας τεχνικός που κατάφερε κάτι τέτοιο μετά από 50 χρόνια και τον Νίκο Μήλα (πρωτάθλημα 1970) αρκούν για να θεωρηθεί -και δικαίως- πετυχημένος. Αξιοσημείωτο πως η ομάδα κέρδισε τίτλο για 3η συνεχόμενη χρονιά (2018, 2019, 2020) για δεύτερη φορά στην ιστορία της Α1 (2000, 2001, 2002 το προηγούμενο), ενώ στο ξεκίνημα της Α Εθνικής είχε 4 σερί σεζόν με τίτλο (1963,1964, 1965, 1966) - τότε δεν υπήρχε ακόμα θεσμός του Κυπέλλου.
Η ομάδα μετά από ένα πολύ κακό ξεκίνημα στην Α1 (1-4 τις πρώτες πέντε αγωνιστικές) που έθεσε σε αμφισβήτηση και τη θέση του, ανέβασε στροφές, έπαιξε πολύ καλό & καταλυτικό μπάσκετ μέχρι τις αρχές Γενάρη και την μεταγραφή του Sant-Roos στην CSKA, αλλά κατάφερε παρά την κομβική αυτή απώλεια και τους σημαντικούς τραυματισμούς που είχε (Langford, Γκίκας κλπ), και το Κύπελλο να κατακτήσει, και να προκριθεί στα προημιτελικά του BCL κι έτσι το φθινόπωρο θα διεκδικήσει τον τίτλο στο Final8 και να τρέξει ένα εκπληκτικό 15-0 σερί στο πρωτάθλημα. Αν δεν είχαμε διακοπή λόγω της πανδημίας του covid19 πάρα πολύ δύσκολα δεν θα ήταν στους τελικούς της Α1 για πρώτη φορά μετά το 2005.
Το καλοκαίρι επίλεξε να δώσει το ρόλο του βασικού pg (και όχι μόνο) στον Κουβανό που ήταν ο συνδετικός κρίκος της ομάδας στην άμυνα και τον βοήθησε ουσιαστικά να πάρει μεταγραφή για την CSKA (και να γεμίσει και το ταμείο της ομάδας επίσης) - κάτι που σαφέστατα θα πρέπει να του πιστωθεί. Πήρε το ρίσκο με την συνύπαρξη δυο scoring-guard (Langford-Ray) που όντως είχαν θέμα ειδικά όταν έφυγε ο Howie, αλλά από την άλλη η παρουσία του δεύτερου ήταν καθοριστική όταν φορτώθηκε με φάουλ σε dt ο Keith στο ματς με Παναθηναϊκό αλλά και μετά όταν τραυματίστηκε (πχ τελικός με Προμηθέα). Η ομάδα ξεπέρασε γρήγορα και ανώδυνα ουσιαστικά την αποχώρηση του MVP της μέχρι τότε, ανακατεύοντας την τράπουλα με την έλευση του Ζήση, το stepup του Ρόγκα και το ξαναμοίρασμα ρόλων.
Οι περισσότεροι -αν όχι όλοι- Έλληνες παίκτες είχαν συγκεκριμένο ρόλο στην ομάδα και ούτε εδώ είχαμε ιδιαίτερα πήγαινε-έλα πέρα από την αποχώρηση του Τσαλμπούρη το φθινόπωρο που ούτε ιδιαίτερο χρόνο είχε πάρει αλλά ούτε και έπεισε στη συνέχεια στον Κολοσσό πως άξιζε κάτι περισσότερο (αλλά αυτά θα τα δούμε στο 2ο μέρος του ελέγχου). Μαυροειδής, Γιαννόπουλος, Ρογκαβόπουλος έμειναν από την προηγούμενη σεζόν, ήρθαν το καλοκαίρι οι Γκίκας, Τολιόπουλος, Χρυσικόπουλος, Κακλαμανάκης ενώ μέσα στη σεζόν αρχικά ο Vlado (που επίσης ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμό) και έπειτα ο Ζήσης.
Σε σχέση με το πρώην "παιδομάζωμα", αποφασίστηκε από νωρίς να δοθούν δανεικοί οι Μωραϊτης(Κολοσσός), Αγραβάνης (Περιστέρι) που είχαν εκεί τις ευκαιρίες τους και θα επαναξιολογηθεί η σχέση τους με την ομάδα το καλοκαίρι, ενώ έκανε το step up ο Ρογκαβόπουλος ειδικά μετά την αποχώρηση του Κουβανού κι έδειξε πως σαφέστατα μπορεί να σταθεί σαν βασικός παίκτης στο rotation. Στο ρόστερ υπήρχαν -απόλυτα λογικά λόγω της έλλειψης playmaker ήταν δηλωμένοι στο BCL στην αρχή- οι Πράπας, Τίγκας, Σπύρογλου αλλα δεν πήραν ποτέ χρόνο συμμετοχής σε επίσημο ματς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου