Προφύλαξε το όνομά της και το κύρος της από τα χειρότερα η ομάδα μπάσκετ, αφού την ίδια ώρα που ο Απόλλωνας έχανε με διαφορά στην Ολύμπια (κι έτσι κι αλλοιώς σωνόταν) η ίδια κέρδιζε τον ΠΑΟΚ με 97-92, συνεπώς δε χρειάζεται να παίξει το κεφάλι της κορώνα-γράμματα το Σάββατο κόντρα στη Λάρισα (που επίσης κέρδισε και σώθηκε). Φυσικά δεν υπάρχει θέμα πανηγυρισμού για μια σεζόν που μένει να δούμε την τελευταία αγωνιστική αν θα είναι η χειρότερη της ιστορίας μας. Χρειάζεται να γίνουν πολλά πράγματα για να επανέλθει η ΑΕΚ στις θέσεις που της αξίζει. Κι αυτά πρέπει να γίνουν πρωτίστως από την διοίκηση -την όποια θα έχει τις τύχες της ομάδας του χρόνου- αλλά και από τον κόσμο, γιατί είναι κατάντια να παίζει τόσα χρόνια τώρα μεταξύ συγγενών και φίλων..
Κορυφαίος του αγώνα ήταν με διαφορά ο Γιάννης Γκαγκαλούδης, που μπορεί να πλακώθηκε στις μπουνιές τη Δευτέρα με τον Δημήτρη Πρίφτη (οι δυο τους τα βρήκαν και δήλωσαν τέλος στην διένεξη), αλλά μέσα στο παρκέ έδειξε για πολλοστή φορά πως τιμάει και με το παραπάνω τη φανέλα που φοράει και πως γνωρίζει και σέβεται το ειδικό της βάρος. Καθοδήγησε μαεστρικά τους συμπαίκτες του, μοίρασε 4 ασιστ, είχε ελάχιστα λάθη και πήρε πάνω του το κύριο βάρος της επίθεσης σε ένα ματς φωτιά-χωρίς αύριο που η μπάλα έκαιγε... Τελικός απολογισμός 25 πόντοι και με 3/4 τρίποντα (το ένα από τα 8μ ... ασάλειωτο).
Από κοντά και οι Perkovic (καταπληκτική εμφάνιση στο πρώτο δεκάλεπτο), Κόμματος (συνέβαλλε τα μέγιστα στο χτίσιμο της διαφοράς στην 3η περίοδο), Scott (έχει βοηθήσει πολύ φέτος, παρά τα κιλά του και την ηλικία του), Grgurevic (σκυλίσια άμυνα - έχει συντελέσει σημαντικά στην αλλαγή της εικόνας μας), Ταπούτος (άστοχος, αλλά μας έδωσε θεαματικές φάσεις που φέρνουν τον κόσμο στα γήπεδα) και τέλος ο Πρόδρομος που μπορεί να ήταν άστοχος από τα 6μ25 (1/7), αλλά καθάρισε το παιχνίδι όταν στράβωσε και με τους 15 πόντους αλλά και με την τάπα στον Scepanovic και καπάκι κάρφωμα στο 93-90 στο τελευταίο λεπτό.
Σίγουρα η εικόνα θα ήταν καλύτερη αν δεν είχαμε επαναπαυθεί στο 80-57 του 31' και συνεχίζαμε στο ίδιο τέμπο. Όμως κάτι τα λάθη και το χαλάρωμα, κάτι τα ανάποδα σφυρίγματα κυρίως από τον Παπαδημητρίου, κάτι οι τεχνικές ποινές έφεραν τον ΠΑΟΚ ξανά στο παιχνίδι. Τουλάχιστον δείξαμε χαρακτήρα στο τέλος και κρατήσαμε το ροζ φύλλο αγώνα.
Υ.Γ. (1) Αλγεινή εντύπωση δημιούργησε ο Ζαβλανός που απαίτησε την απομάκρυνση πέντε ...παραδοσιακών Ενωσιτών οπαδών (Βρεττάκος, Μπαμπανικολός, Καρυώτης, Παπαδημητρίου) την ώρα που ο Βιδάλης ως κομισάριος μας ενημέρωνε πως στα κεκλεισμένων δεν πρέπει καν να κρίνουμε τις φάσεις όσοι είμαστε μέσα...
Υ.Γ. (2) Ο Νίκος Δημητρίου - προπονητής της πρωταθλήτριας Ελλάδας εφηβικής μας ομάδας το 2003- είχε στενές επαφές με τον παίκτη του τότε Νίκο Παπανικολάου που δυστυχώς δεν εκμεταλλεύθηκε το ταλέντο του.
Υ.Γ. (3) Τον Βαγγέλη Αλεξανδρή χαιρέτισαν όλοι οι παίκτες και ο Γρανίτσας πριν την έναρξη του ματς (ενώ ο Πρόδρομος πήγε και του έδωσε το χέρι δευτερόλεπτα ακριβώς πριν το τζάμπωλ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου