Πολύ πιο δύσκολα από όσο δείχνει το τελικό 90-72, επιβληθήκαμε του Κολοσσού στο άδειο ΟΑΚΑ (καμιά 600ριά θεατές) και έτσι αποφύγαμε να κάνουμε νέο αρνητικό ρεκόρ σύγχρονης ιστορίας σε λιγότερες ήττες στον πρώτο γύρο. Απλά ισοφαρίσαμε τη χειρότερη επίδοσή μας, τις 5 νίκες, που είχαμε και πέρσι αλλά και το 1995/96. Αν η ομάδα σοβαρευθεί στη συνέχεια, δεν είναι καθόλου αδύνατο να μπορέσει να πλασσαριστεί ακόμα και στην πρώτη εξάδα. Άλλωστε μόλις 2 νίκες διαφορά έχει από τον 5ο της βαθμολογίας.
Για να γίνει αυτό όμως θα πρέπει μάλλον να καλύψει επιτέλους τα χτυπητά κενά της. Ειδικά στη θέση του σέντερ δεν υπάρχουν πλέον ούτε τυπικά λύσεις. Ο Smiljan Pavic -που έτσι κι αλλοιώς δεν είχε πατήσει παρκέ στα προηγούμενα ματς- ήταν εκτός δωδεκάδας και οδεύει προς την έξοδο, ενώ και ο Κώστας Χαρίσης ναι μεν ήταν στην αποστολή αλλά έχει να αγωνιστεί περισσότερο από ένα μήνα. Ο K'zell Wesson έκανε και πάλι δουλειά κόντρα στον Κολοσσό, αλλά όπως έχουμε διαπιστώσει κόντρα σε τέτοιας ποιότητας αντιπάλους που δεν έχουν αξιόλογους σέντερ μπορεί να ανταπεξέρθει μια χαρά όσο χαραμίζεται στο '5'. Αν θέλουμε να πάμε για κάτι παραπάνω από το να ξεμπερδέψουμε νωρίς με τη σωτηρία μας, τότε χρειάζεται παίκτης...
Στον οργανωτικό τομέα η επιστροφή του William Avery αλλά και η θετική παρουσία -μετά από καιρό- του Vasiljevic ήταν η σημαντική διαφορά από τα προηγούμενα παιχνίδια και τις σερί ήττες. Ο Αμερικανός ήταν θετικός, δεν έκανε πολλά λάθη, μοίρασε το παιχνίδι (5 ασιστ) ενώ πήρε και προσπάθειες (15 πόντους με 2/5 τρίποντα), ενώ ο Βόσνιος από την άλλη εντυπωσίασε όσους βρεθήκαμε στο ΟΑΚΑ, αφού ήταν σχεδόν αλάνθαστος, βοήθησε επιθετικά (2/3 3π, 8π) και έδωσε άλλες 4 ασιστ. Ο Σιούτης από την άλλη επανεμφανίστηκε αλλά για ελάχιστα δευτερόλεπτα και δε φαίνεται πως μπορεί να προσφέρει ούτε σαν 3η επιλογή στο '1'.
Αν αυτοί οι δυο παίζουν όπως τώρα και με δεδομένη την ποιότητα που υπάρχει στα forward με τους φορμαρισμένους Wesson, Ταπούτο, Sy αλλά και τον -ντεφορμέ τελευταία- Μπάρλο, τα πράγματα γίνονται ευκολότερα. Θετική ήταν και η εικόνα του Χατζή που ήταν πολύ καλός όσο αγωνίστηκε και δείχνει πως σιγά-σιγά ξαναβρίσκει τον καλό εαυτό του.
Αυτό που θα πρέπει να προσέξουμε είναι τα διαστήματα με την 'κοιλιά' στο παιχνίδι μας. Γιατί δεν επιτρέπεται να καταφέρνει ο ελλειπής Κολοσσός να μας κάνει το παιχνίδι ντέρμπυ (από 62-50 στο 26'27", 68-65 στο 32'40") και να αναγκαζόμαστε να 'τρέχουμε' στο τέλος, όπου σοβαρευτήκαμε και παίξαμε άμυνα σε όλα τα μήκη του γηπέδου... Πολλές φορές όμως πληρώνουμε πανάκριβα αυτές τις ολιγωρίες (Μαρούσι, Ολύμπια, Cholet). Πάντως τα πράγματα θα ήταν μάλλον διαφορετικά αν επιλέγαμε πιο ορθολογικά σχήματα, με λιγότερους πειραματισμούς στα κρίσιμα σημεία.
Δείτε και το βίντεο από το ρεπορταζ της 'Μπασκετούπολης' για το παιχνίδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου