ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΑΡΗ ΕΝΤΟΣ ΕΔΡΑΣ

Η σημερινή θα είναι η 53^ηφορά που θα φιλοξενήσουμε τους κιτρινόμαυρους της Θεσσαλονίκης στο γήπεδό μας. Στα 52 παιχνίδια που προηγήθηκαν μετράμε 39 νίκες και 13 ήττες .

Ουσιαστικά τα παιχνίδια μοιράζονται σε πέντε μικρές ή μεγάλες περιόδους. Η πρώτη ήταν από την απαρχή της Α’ Εθνικής το 1963/64 μέχρι το 1977/78, όταν η ομάδα μας κέρδιζε πάντα εύκολα ή δύσκολα το ροζ φύλλο αγώνα : 71-60(64), 76-58(65), 89-80(66), 94-69(67), 79-74 (68), 75-73 (69), 72-68 (70), 89-72 (71), 67-56 (72), 86-79 (73), 78-64 (74), 85-67 (75), 68-56 (76), 94-92 (77), 85-71 (78). Δηλαδή κάναμε 15 συνεχόμενες νίκες.

Η εμφάνιση του Νίκου Γκάλη στο προσκήνιο άλλαξε τα πράγματα και έτσι το 1978/79 γνωρίσαμε την πρώτη μας ήττα με 82-83. Τις επόμενες δυο χρονιές σε δυο ματς αποθέωσης του επιθετικού μπάσκετ κερδίσαμε 106-105 το 80, και 109-93 το 81 όταν είχαμε τον μεγάλο Kurt Rambis στις τάξεις της ομάδας μας. Ο Άρης μας κέρδισε με 61-68 στο επόμενο ραντεβού, ενώ εμείς πήραμε τη νίκη με 90-79 το 1982/83. Αυτή ήταν και η δεύτερη περίοδος, η μεταβατική κατά κάποιον τρόπο, με τις νίκες να είναι σχετικά μοιρασμένες (3-2 υπέρ μας).

Στη συνέχεια είχαμε την περίοδο της παντοδυναμίας του Άρη και η ομάδα της Θεσσαλονίκης πέρασε επτά χρόνια αλώβητη είτε από το κλειστό του Ιωνικού Νέας Φιλαδέλφειας, είτε από το Γιώργος Μόσχος. 84-94 (84), 92-100 (85), 77-90 (86), 94-104 (87), 87-103 (88), 72-82 (89), 74-75 (90).

Το αρνητικό σερί έσπασε ένα Κυριακάτικο απόγευμα στο Γιώργος Μόσχος όταν με τα τρίποντα του Μηνά Γκέκου κερδίσαμε με 92-90 (1990/91). Την επόμενη χρονιά νικήσαμε ξανά στην κανονική διάρκεια με 71-68, αλλά στα πλέϊ-οφ που η ομάδα ήταν ουσιαστικά αδιάφορη όπως είπαμε και νωρίτερα χάσαμε με 82-85. 

 

Από τότε οι φιλοξενούμενοι έφευγαν για ένα πολύ μεγάλο διάστημα με σκυμμένο το κεφάλι. Ξεκινήσαμε με τρεις νίκες στο Μόσχος : 81-76 (93), 91-74 (94), 80-76 (95). Ακολούθησαν άλλες εννιά στο ΟΑΚΑ : 87-84 (96), 64-49 (97), 64-55 (98), 65-56 (99), 65-59 (πλέϊ-οφ 99), 80-65 (00), το ιστορικό 110-56 του 2001 που είναι η μεγαλύτερη νίκη μας επί του Άρη και συνάμα η πιο βαριά του ήττα στην κατηγορία και τέλος το 92-70 του 2002. Στα Λιόσια το 2003 οι αντίπαλοί μας ήρθαν με νωπές τις δάφνες από το ...τσάμπιονς καπ και το 2^ο αστέρι, αλλά ο πέλεκυς έπεσε βαρύς... Στο 92-55 σταμάτησε το κοντέρ. Το 2003/04 στην πρεμιέρα της Α1, τους φιλοδωρήσαμε και πάλι με 92 πόντους, αλλά αυτή τη φορά δεχθήκαμε 76.

 Άλλη μια νίκη στα playoff όπου με 74-62 πήραμε το εισιτήριο για τα ημιτελικά, έπειτα από το διπλό στο Ιβανώφειο .

Στο Γαλάτσι, μπροστά σε ελάχιστο κόσμο κερδίσαμε με 82-66 στην κανονική περίοδο την επόμενη χρονιά .

Αντίστοιχη προσέλευση και στον προημιτελικό των playoff που κερδίσαμε με 88-68 .

Με 64-58 επικρατήσαμε και την επόμενη χρονιά στο Γαλάτσι επί των κιτρινόμαυρων της Θεσσαλονίκης .
 

Το εκπληκτικό μας σερί με τις 16 νίκες στη regular και τις 18 συνολικά μαζί με το Κύπελλο, σταμάτησε όταν επιστρέψαμε στο ΟΑΚΑ το 2006/07, με τον Άρη να πετυχαίνει μάλιστα τη μεγαλύτερη σε έκταση νίκη σε βάρος μας στην Αττική, με 64-89 κι έτσι μπήκαμε στην τελευταία περίοδο των μεταξύ μας αναμετρήσεων. Η προηγούμενη φορά που είχαν φύγει με ροζ φύλλο ήταν στο γκρεμισμένο πια Γιώργος Μόσχος στη φάση του φάϊναλ-φορ των πλέϊ-οφ που η ΑΕΚ ήταν αδιάφορη και στον Άρη έπαιζαν ακόμα οι Γκάλης-Γιαννάκης-Σούμποτιτς-Φιλίππου-Λυπηρίδης. Στην κανονική διάρκεια είχαμε να χάσουμε από το ακόμα πιο μακρινό 1989/90.

Παρά τα χιόνια που δεν επέτρεψαν σε περισσότερους από 100 οπαδούς μας να βρεθούν στο γήπεδο, η ομάδα επέστρεψε στις νίκες με ένα εντυπωσιακό 77-62 τον Φλεβάρη του 2008 .

Στα Πατήσια γνωρίσαμε την ήττα με 65-71 σε ένα παιχνίδι που έγινε κεκλεισμένων των θυρών λόγω της τιμωρίας από το ματς με Ολυμπιακό .

Σε ένα συγκλονιστικό παιχνίδι στο Ελληνικό, κερδίσαμε με 77-76 με βολές του McGrath στα 10" .

Τέλος το Γενάρη του 2011, στην τελευταία μας μέχρι σήμερα εντός έδρας αναμέτρηση χάσαμε με 65-74 στο Ελληνικό (ήταν και το τελευταίο μας παιχνίδι εκεί με κόσμο στις εξέδρες)