Κατά τα καθιερωμένα, μια που τέλειωσε η χρονιά αγωνιστικά ας κάνουμε τον έλεγχο για τα πεπραγμένα .. Ξεκινάω με τους προπονητές και μια που εγινε αλλαγή μέσα στη σεζόν με τα 47 παιχνίδια να μοιράζονται στα 20 είχαμε τον Sakota, για ένα υπηρεσιακό τον Μανωλόπουλο (που ήρθε αφού τα έσπασε με τον κουμπάρο του Sale ο Κορωνιός που ήταν από πέρσι) και στα επόμενα 26 παιχνίδια ήταν ο Zdovc... Γενικά υπάρχει το hype πως επί Σλοβένου παίξαμε καλύτερη άμυνα και δεν ήμασταν σκορποχώρι αγωνιστικά .. τα νούμερα μάλλον διαφωνούν με το συγκεκριμένο πάντως..
Ας τα πάρουμε με τη σειρά
Ο Sale ήταν το καλοκαίρι του 2015 ο πρώτος προπονητής στην ΑΕΚ μετά από πάρα πολλά χρόνια που είχε άνεση και χρόνου και μπάτζετ με σκοπό να βελτιώσει την ομάδα που είχε αναλάβει πέρσι μετά την 5η αγωνιστική και να προχωρήσει ένα βήμα παραπάνω . Δυστυχώς ο σχεδιασμός του καλοκαιριού δεν ευοδώθηκε.. Στηρίχθηκαν αρκετά πάνω στο λαχείο Orton (που όμως θα έπρεπε να ξέρουμε πως ήταν περίεργος χαρακτήρας αφού έτσι ήταν πάντα) και η απομάκρυνσή του μετά το επεισόδιο στο φιλικό με Ρέθυμνο άφησε ένα κενό αγωνιστικά, με αποτέλεσμα να έχουμε μεγάλο πρόβλημα απέναντι σε αντιπάλους με "αθλητικούς ψηλούς" πχ Άρη με Hagins-White, Ολυμπιακό, Hapoel με Fisher κλπ, ενώ υποτίθεται πως το ρόλο του backup του Hairston θα είχε ο Paulos που δεν έπαιξε ποτέ σε επίσημο ματς αφού δεν είχε έρθει το διαβατήριό του και όταν ήρθε πήγε στον Δούκα δανεικός, αλλά και ποτέ δεν επιλέχθηκε αντικαταστάτης του αγωνιστικά . Παράλληλα προφανώς μαζί με τη διοίκηση αποφάσισαν να πάμε στα τελευταία τρία ματς των ομίλων χωρίς τον Warren (που έφυγε ένα 24ωρο πριν το ματς με Άρη) ψαλιδίζοντας μόνοι μας τις όποιες βλέψεις για την ευρωπαϊκή μας συνέχεια μέσα στη σεζόν (και η επιλογή του να είναι ο Scrubb δωδεκάδα και να μην αγωνιστεί καθόλου σε Novgordo, Ιερουσαλήμ τις ψαλίδισε ακόμα περισσότερο). Ο Warren δεν ήταν κάτι το σούπερ μεν, αλλά στα 15 παιχνίδια που έπαιξε δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ τα φαινόμενα που είδαμε κατά κόρον στη συνέχεια με την ομάδα να πνίγεται από το zone press των αντιπάλων και να αγκομαχάει για να περνάει τη μπάλα στα 8"..
Η αρχική εξάδα ξένων ήταν : Carter, Hairston, Scrubb, Warren, Orton, Milosevic, και όσο ήταν στον πάγκο έφυγε ο Orton πριν αρχίσουν οι επίσημες διοργανώσεις και πήρε τη θέση του ο Anosike, προστέθηκαν ο Καλαμπόκης και ο Μαυροειδής από Έλληνες και τέλος έφυγαν οι Warren-Anosike και ήρθαν στη θέση τους οι Cooper, Armstead .
Επί Sakota είχαμε σχεδόν πάντα κακό ξεκίνημα στα παιχνίδια : χάναμε από τους αντιπάλους μας μετά το τέλος του πρώτου δεκαλέπτου στα 13 από τα 20 ματς που έκατσε στον πάγκο, με συνέπεια να πρέπει να κυνηγάμε συνέχεια το σκορ. Κάτι που κάναμε πάντως αρκετές φορές έχοντας πχ την ανατροπή με Hapoel που χάναμε 28-45 στην ανάπαυλα και τελικά κερδίσαμε, ή με τη Nizhny που από ντέρμπυ κερδίσαμε με 17π στο τέλος. Αξιοσημείωτο πως όπως χάναμε επί μέρους στα 13 πρώτα δεκάλεπτα, κερδίζαμε επί μέρους στα 13/20 τελευταία ...
Πιο συγκεκριμένα συνολικά στα 21 ματς με Σάκοτα & Μανωλόπουλο είχαμε τα παρακάτω νούμερα σε επίθεση και άμυνα ανά δεκάλεπτο :
1o : 18,4 - 20,2
2ο : 20,0 - 19,0
3ο : 18,1 - 17,3
4ο : 19,7 - 17,0
Τα στατιστικά μας στις δυο διοργανώσεις (δε βάζω το Κύπελλο που ήταν ένα παιχνίδι και ειδικών συνθηκών & ελλείψεων) : στην Α1 58,4 επιθέσεις με 36,7 διποντα και 21,7 τρίποντα, 39,9 ρημπάουντ και 17,9 ασιστ (κανένα ματς με κάτω από 15), ενώ στην Ευρώπη : 62,6 επιθέσεις με 41,3 2π & 21,3 3π 38,9 ρημπάουντ και 16,4 ασιστ (κάτω από 15 στην Πόλη με 11 και με Nizhny εντός με 13) .
Θεωρώ πως δε θα έπρεπε να είχε αποχωρήσει στη μέση της σεζόν, ώστε να πάει μέχρι τέλους και να κριθεί συνολικά και με τις όποιες μεταγραφικές κινήσεις είχε στο μυαλό του. Μετά τον αποκλεισμό από την Ευρώπη και αφού με τα νέα δεδομένα της κλειστής λίγκας Euroleague δε μπορούσαμε να βγούμε ότι και να γίνει, θα έπρεπε για μένα, αν δεν έμενε ο Sale, να συνεχίζαμε με Μανωλόπουλο και να έμπαιναν στο roster με ρόλο οι μικροί (Μωραϊτης, Τσαλμπούρης) αλλά και οι Scrubb, Atic που δόθηκαν δανεικοί .
Έκατσε στον πάγκο μας σαν πρώτος προπονητής στο ματς με το Ρέθυμνο (κι έχοντας πάρει τη θέση του Κορωνιού σαν assistant μετά την ήττα από τη Galatasaray εκτός έδρας) - ίσως το πιο στρωτό μπάσκετ που παίξαμε στην έδρα μας στην Α1 - κάναμε και ρεκόρ σε ασιστ με 24 .
Ήρθε χωρίς να φέρει άλλο άτομο στο team (που παρέμεινε το ίδιο), έκανε πάντως 4 αλλαγές σε ξένους.
Όταν ανέλαβε η εξάδα ήταν : Carter, Hairston, Scrubb, Milosevic, Cooper, Armstead .
Ο Scrubb δεν δοκιμάστηκε ούτε σε φιλικό και δεν μπήκε ποτέ στη δωδεκάδα αφού πρώτα πήγε για δοκιμές στην Ισπανία και μετά στη Γερμανία (όπου δόθηκε δανεικός στην Fraport Skyliners με την οποία κατέκτησε το FIBA Eurocup), ο Armstead αφέθηκε να φύγει λίγες μέρες αφ'ότου ανέλαβε για να πάει στην Τουρκία, ο Cooper έφυγε κι αυτός (έχοντας και δυο επεισόδια με τον Σλοβένο), και δεν έμεινε κανείς από τους ξένους playmaker που υπήρχαν όταν ήρθε. Ο Atic (που έπαιζε μόνο Ευρώπη) δοθηκε δανεικός στην ομάδα που έπαιζε μέχρι πέρσι στη Βοσνία και προτιμήθηκε να έρθει στο τέλος του α γύρου ο Christmas που μετά από 4 ματς αποχώρησε . Στο 2ο γύρο στην αρχή αποκτήθηκε ο Brown και μετά έπειτα από αρκετό ψάξιμο οι Green, Eric με τον πρώτο να μην δικαιώνει την επιλογή και να γίνεται και ο συμπρωταγωνιστής στο επεισόδιο στο ΣΕΦ, ενώ ο δεύτερος ήρθε στο τέλος για τα πλεϊοφ και τα ματς με Ολυμπιακό & ΠΑΟΚ στα οποία κοβόταν από τη 12άδα για να μπει ο Σαρικόπουλος ..
Στα υπέρ του αγωνιστικά μπαίνουν οι δυο επικρατήσεις στα playoff επί ΠΑΟΚ και Άρη με δυο νίκες στη Θεσσαλονίκη .
Σε αντίθεση με την περίοδο Sakota, ξεκινούσαμε σχεδόν πάντα καλά τα παιχνίδια αλλά σε αντιδιαστολή τελειώναμε πολύ άσχημα και χάναμε τις διαφορές (Πυλαία, Αλεξάνδρειο 2 φορές, ΠΑΟΚ εντός πλειοφ, Κηφισιά, ΟΣΦΠ πλειοφ κλπ). Στα 16 από τα 26 ματς χάναμε στα 4α δεκάλεπτα, ενώ τις περισσότερες φορές δεχτήκαμε πάνω από 20π σε αυτά .
Αναλυτικά τα νούμερα για την ομάδα μας και τους αντιπάλους ανά δεκάλεπτο επί Zdovc
1o : 20,1 - 17,2
2ο : 18,7 - 18,2
3ο : 18,6 - 16,5
4ο : 17,4 - 20,3
Και ας δούμε και τα αναλυτικά στατιστικά : στη regular 58,0 επιθέσεις με 31,7 διποντα και 26,3 τρίποντα, 30,2 ρημπάουντ και 16,3 ασιστ (με χειρότερο αυτό με ΟΣΦΠ που είχαμε 6), ενώ στα playoff: 58,5 επιθέσεις με 34,4 2π & 24,1 3π, 34,0 ρημπάουντ και μόλις 12,5 ασιστ .
ένα συγκριτικό πινακάκι για να μπορέσουμε να δούμε τις διαφορές στις δυο προπονητικές περιόδους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου