Ο 53χρονος Ιταλός Luca Banchi (1/8/1965) είναι ο νέος προπονητής της Κυπελλούχου Ελλάδας και Ευρώπης ομάδας μπάσκετ της Α.Ε.Κ, καθώς υπέγραψε συμβόλαιο διάρκειας ενός έτους με το μεγαλομέτοχο Μάκη Αγγελόπουλο.
Έτσι θα γίνει ο πρώτος Ιταλός και 8ος ξένος προπονητής που θα κάτσει στον πάγκο μας μετά τους : Fred Develey (1979/80, 1980/81, 1981/82), Kresimir Cosic (1988/89, 1990/91, 1991/92), Richard Dukeshire (1993), Vlade Djurovic (1994/95, 1995/96), Dusan Ivkovic (1999/00, 2000/01), Dragan Sakota (2001/02, 2002/03, 2014/15, 2015/16, 2017/18). Είχε ανακοινωθεί/αναλάβει και ο Goran Miljkovic το 1993 αλλά δεν έκατσε ποτέ στον πάγκο μας αφού είχε ξανάρθει ο Ψωμιάδης και τον αντικατέστησε, ενώ ο Subodic μια που έπαιζε ως έλληνας στο πρωτάθλημα δε μπορεί να θεωρηθεί μετά ως ξένος προπονητής.
Ο Banchi ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα σε ηλικία 20 ετών σαν βοηθός στην ομάδα ενόπλων της Vigna di Valle (1985/86) και της Affrico Firenze (1986/87).
Για τα επόμενα 10 χρόνια ήταν στις ακαδημίες της Livorno κερδίζοντας και τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα εφήβων από το 1995 μέχρι το 1997, ενώ ήταν και βοηθός στην Εθνική Ιταλίας Κ19 το 1995 και της Κ18 το 1996.
Το 1997/98 ανέλαβε σαν πρώτος προπονητής στη Bini Viaggi Livorno στην Α2 (23-7 στη regular, 4-8 στα playoff την 1η σεζόν και 18-14 και 5-8 στα playoff το 1998/99). Ακολούθησε μια διετία στην Telit Trieste το 1999/00 (12-18 και 2-6 στα playoff) & 2000/01 (5-19 και 2-4 στα playoff).
Το 2001 ήταν προπονητής της Ιταλικής Κ20 και της 2ης Εθνικής ομάδας και την επόμενη τριετία επέστρεψε στον πάγκο της Mabo Prefabbricati Livorno (2001/02 12-24, 2002/03 13-21, 2003/04 5-13) στην Α1 την πρώτη και τη βοήθησε να σωθεί (έστω και με την τύχη να πέσουν λόγω οικονομικών προβλημάτων η Verona την μια χρονιά και η Virtus την άλλη).
Συνέχισε στην Α2 με την Trapani (2004/05) και την Aurora Basket Jesi (2005/06).
Τα επόμενα 6 χρόνια ήταν βοηθός του Simone Pianigiani στη Montepaschi Siena που κατέκτησε 6 συνεχόμενα Πρωταθλήματα (2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012), 4 Κύπελλα (2009, 2010, 2011, 2012), ενώ έπαιξε και δυο Final Four στην Euroleague (2008, 2011). Οι τίτλοι του 2012 βέβαια αφαιρέθηκαν μετά από 4 χρόνια από τη Siena λόγω οικονομικών ατασθαλιών
Ανέλαβε πρώτος προπονητής στην Montepaschi Siena το 2012/13 οδηγώντας την στην κατάκτηση τόσο του Πρωταθλήματος (αν και τερμάτισαν 5οι στη regular με 18-12, 12-7 στα playoff) όσο και του Κυπέλλου, ενώ στην Euroleague έφτασαν στο top16 (12-12).
Κατέκτησε το Πρωτάθλημα και την επόμενη χρονιά (2013/14) με την EA7 Milano κι έγινε έτσι ο μόνος προπονητής στην Ιταλία που έχει κατακτήσει δυο συνεχόμενα πρωταθλήματα με δυο διαφορετικές ομάδες (25-5 στη regular, 11-7 στα playoff), ενώ έφτασε και στα προημιτελικά της Euroleague, όπου αποκλείστηκε από τη Maccabi (16-12 νικες)
Το 2014/15 συνέχισε στην Armani Milano αλλά αν και τερμάτισε 1η στη regular (26-4) αποκλείστηκε από τη Sassari (με 3-4, 6-4 είχε συνολικά στα playoff) που τελικά πήρε τον τίτλο, ενώ στην Euroleague έφτασε στο τοπ16 (9-15 νίκες).
To 2015/16 δεν έκατσε σε κάποιον πάγκο - είχε ακουστεί πάντως το όνομά του σαν αντικαταστάτης του Sakota πριν κλείσει ο Zdovc.
Φέτος ξεκίνησε στον πάγκο της Fiat Auxilium Torino Legabasket. Με Banchi που αποχώρησε το Γενάρη είχε 10 νίκες σε 15 παιχνίδια και η τελικά τερμάτισε 11η με 13-17 (δηλαδή είχε 3-12 μετά την αποχώρησή του). Στο Eurocup είχαν 5-5 στη regular και 1-1 στο τοπ16 με αυτόν στον πάγκο (μετά 1-3 και αποκλείστηκαν)
Το Μάρτη ανέλαβε τη Brose Bamberg το χειμώνα μετά την αποχώρηση του Trinchieri λόγω της κακής θέσης της Γερμανικής ομάδας στο πρωτάθλημα καθώς ήταν εκτός 8άδας. Με τον Banchi τερμάτισε τελικά 4η κάνοντας 11-2 στη regular, όμως αποκλείστηκε από τη Bayern στα ημιτελικά έχοντας μειονέκτημα έδρας με 3-1, ενώ πριν πέρασε 3-0 την Telekom Bonn. Στην Euroleague είχε 2-4 στα ματς που κωούτσαρε.
Συγκεντρτικά στατιστικά καριέρας στην Ιταλία
Δείτε και μερικά βίντεο που έχει ανεβάσει η FIBA με ανάλυση συστημάτων από τον Banchi
εκτός Α1 στον πάγκο μας έκατσαν οι :
— AEK B.C. (@aekbcgr) 1 Ιουλίου 2018
Έτσι θα γίνει ο πρώτος Ιταλός και 8ος ξένος προπονητής που θα κάτσει στον πάγκο μας μετά τους : Fred Develey (1979/80, 1980/81, 1981/82), Kresimir Cosic (1988/89, 1990/91, 1991/92), Richard Dukeshire (1993), Vlade Djurovic (1994/95, 1995/96), Dusan Ivkovic (1999/00, 2000/01), Dragan Sakota (2001/02, 2002/03, 2014/15, 2015/16, 2017/18). Είχε ανακοινωθεί/αναλάβει και ο Goran Miljkovic το 1993 αλλά δεν έκατσε ποτέ στον πάγκο μας αφού είχε ξανάρθει ο Ψωμιάδης και τον αντικατέστησε, ενώ ο Subodic μια που έπαιζε ως έλληνας στο πρωτάθλημα δε μπορεί να θεωρηθεί μετά ως ξένος προπονητής.
Ο Banchi ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα σε ηλικία 20 ετών σαν βοηθός στην ομάδα ενόπλων της Vigna di Valle (1985/86) και της Affrico Firenze (1986/87).
Για τα επόμενα 10 χρόνια ήταν στις ακαδημίες της Livorno κερδίζοντας και τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα εφήβων από το 1995 μέχρι το 1997, ενώ ήταν και βοηθός στην Εθνική Ιταλίας Κ19 το 1995 και της Κ18 το 1996.
Το 1997/98 ανέλαβε σαν πρώτος προπονητής στη Bini Viaggi Livorno στην Α2 (23-7 στη regular, 4-8 στα playoff την 1η σεζόν και 18-14 και 5-8 στα playoff το 1998/99). Ακολούθησε μια διετία στην Telit Trieste το 1999/00 (12-18 και 2-6 στα playoff) & 2000/01 (5-19 και 2-4 στα playoff).
Το 2001 ήταν προπονητής της Ιταλικής Κ20 και της 2ης Εθνικής ομάδας και την επόμενη τριετία επέστρεψε στον πάγκο της Mabo Prefabbricati Livorno (2001/02 12-24, 2002/03 13-21, 2003/04 5-13) στην Α1 την πρώτη και τη βοήθησε να σωθεί (έστω και με την τύχη να πέσουν λόγω οικονομικών προβλημάτων η Verona την μια χρονιά και η Virtus την άλλη).
Συνέχισε στην Α2 με την Trapani (2004/05) και την Aurora Basket Jesi (2005/06).
Τα επόμενα 6 χρόνια ήταν βοηθός του Simone Pianigiani στη Montepaschi Siena που κατέκτησε 6 συνεχόμενα Πρωταθλήματα (2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012), 4 Κύπελλα (2009, 2010, 2011, 2012), ενώ έπαιξε και δυο Final Four στην Euroleague (2008, 2011). Οι τίτλοι του 2012 βέβαια αφαιρέθηκαν μετά από 4 χρόνια από τη Siena λόγω οικονομικών ατασθαλιών
Ανέλαβε πρώτος προπονητής στην Montepaschi Siena το 2012/13 οδηγώντας την στην κατάκτηση τόσο του Πρωταθλήματος (αν και τερμάτισαν 5οι στη regular με 18-12, 12-7 στα playoff) όσο και του Κυπέλλου, ενώ στην Euroleague έφτασαν στο top16 (12-12).
Κατέκτησε το Πρωτάθλημα και την επόμενη χρονιά (2013/14) με την EA7 Milano κι έγινε έτσι ο μόνος προπονητής στην Ιταλία που έχει κατακτήσει δυο συνεχόμενα πρωταθλήματα με δυο διαφορετικές ομάδες (25-5 στη regular, 11-7 στα playoff), ενώ έφτασε και στα προημιτελικά της Euroleague, όπου αποκλείστηκε από τη Maccabi (16-12 νικες)
Το 2014/15 συνέχισε στην Armani Milano αλλά αν και τερμάτισε 1η στη regular (26-4) αποκλείστηκε από τη Sassari (με 3-4, 6-4 είχε συνολικά στα playoff) που τελικά πήρε τον τίτλο, ενώ στην Euroleague έφτασε στο τοπ16 (9-15 νίκες).
To 2015/16 δεν έκατσε σε κάποιον πάγκο - είχε ακουστεί πάντως το όνομά του σαν αντικαταστάτης του Sakota πριν κλείσει ο Zdovc.
Φέτος ξεκίνησε στον πάγκο της Fiat Auxilium Torino Legabasket. Με Banchi που αποχώρησε το Γενάρη είχε 10 νίκες σε 15 παιχνίδια και η τελικά τερμάτισε 11η με 13-17 (δηλαδή είχε 3-12 μετά την αποχώρησή του). Στο Eurocup είχαν 5-5 στη regular και 1-1 στο τοπ16 με αυτόν στον πάγκο (μετά 1-3 και αποκλείστηκαν)
Το Μάρτη ανέλαβε τη Brose Bamberg το χειμώνα μετά την αποχώρηση του Trinchieri λόγω της κακής θέσης της Γερμανικής ομάδας στο πρωτάθλημα καθώς ήταν εκτός 8άδας. Με τον Banchi τερμάτισε τελικά 4η κάνοντας 11-2 στη regular, όμως αποκλείστηκε από τη Bayern στα ημιτελικά έχοντας μειονέκτημα έδρας με 3-1, ενώ πριν πέρασε 3-0 την Telekom Bonn. Στην Euroleague είχε 2-4 στα ματς που κωούτσαρε.
Συγκεντρτικά στατιστικά καριέρας στην Ιταλία
Δείτε και μερικά βίντεο που έχει ανεβάσει η FIBA με ανάλυση συστημάτων από τον Banchi
Ενημερωτικά, η λίστα με τους 30 προπονητές που έχουν κάτσει στον πάγκο μας από τότε που θεσμοθετήθηκε η Α1 :
- Μιχάλης Αναστασιάδης (1986/87 : συνέχισε από την προηγούμενη σεζόν, έκατσε 4 ματς στον πάγκο με 1-3 νίκες)
- Κώστας Αναστασάτος (1986/87: ανέλαβε μετά τον Αναστασιάδη, έκατσε το ίδιο διάστημα, δηλαδή 4 ματς με το ίδιο ρεκόρ)
- Γιώργος Αμερικάνος (1986/87: πήρε την ομάδα σαν υπηρεσιακός. Τερματίσαμε 7οι στην regular και στα playoff μείναμε 6οι και εκτός Ευρώπης χάνοντας από τον Ηρακλή σε ουδέτερο μια που είχε βγει από το Κυπελλο ο Πανελλήνιος)
- Βαγγέλης Νικητόπουλος (1987/88: η ομάδα των 'Μοϊκανών'. Βγήκαμε 4οι τόσο στη regular όσο και στα playoff, ενώ φτάσαμε και στον τελικό του Κυπέλλου)
- Krešimir Ćosić (1988/89: Με Danny Vranes 1ο ξένο, πήγαμε στους '8' του Κυπελλούχων, τερματίσαμε 7οι στη regular και πήγαμε 4άδα στο Κύπελλο.
- Νίκος Νεσιάδης (1988/89: υπηρεσιακός, μετά την αποχώρηση του Cosic προς το τέλος της χρονιάς)
- Βαγγέλης Νικητόπουλος (1989/90 : Η πρώτη μας χρονιά στο Γιώργος Μόσχος. H διοίκηση άδειασε τον προπονητή στη μέση της χρονιάς και ανέλαβε ο
- Richard Dukeshire (1989/90) που είχε ξεκινήσει σαν τεχνικός διευθυντής/μάνατζερ . Η ομάδα τερμάτισε 6η τελικά, ενώ ξαναπήγε ημιτελικά κυπέλλου .
- Krešimir Ćosić (1990/91, η επιστροφή του Κρέζο. Mε τον Relford για ξένο νικήσαμε την Caserta εδώ και φτάσαμε στην 5η θέση στην Α1- αλλά και στα ημιτελικά του Κυπέλλου. Ο Κρέζο έμεινε και την επόμενη χρονιά, όπως και ο Thomas Jordan και φτάσαμε στα ημιτελικά της Α1, με το ιδιότυπο final4 με όμιλο, αλλά και νωρίτερα στους ομίλους του Κόρατς. Ο Κρέζο όμως έφυγε λίγο πριν το τέλος της χρονιάς...
- Βαγγέλης Νικητόπουλος (1991/92 : Ανέλαβε την ομάδα μετά την αποχώρηση του Κρέζο και την κωούτσαρε και στον τελικό του Κυπέλλου
- Μιχάλης Κυρίτσης (1992/93 : Ξεκινώντας με τον αποκλεισμό ντροπή από Gravelines και με επιλογή τον ... Milos Babic, έφυγε σχετικά γρήγορα).
- Richard Dukeshire (1992/93 : Ήρθε στη θέση του Κυρίτση, άλλαξε τον Babic με τον Rod Sellers και η ομάδα σουλουπώθηκε, αφού υπήρχε και ο Hamilton. Δεν έβγαλε τη σεζόν όμως.
- Νίκος Νεσιάδης (1992/93: Τέλειωσε τη σεζόν σαν υπηρεσιακός. Βγήκαμε 6οι και παραλίγο να κάνουμε κηδεία στον ΠΑΟ στα playoff τότε που έπαιρνε ο Ιωαννίδης τον Νεσιάδη τηλέφωνο να του πει πως οι διαιτητές είναι 'ματιασμένοι'..).
- Goran Miljkovic (1993) Ανέλαβε το καλοκαίρι του 1993, είχε φέρει πακέτο και τους Cvetkovic - Miljkovic (center-pg), αλλά όταν ξαναπήρε το μπάσκετ ο Μάκης Ψωμιάδης τον έφυγε και δεν έκατσε ποτέ σε επίσημο ματς στον πάγκο μας .
- Steve Young /aka Γιαντζόγλου (1993/94: Ξεκινήσαμε με Canard Jonnson, Jack Haley και τον Ψωμιάδη πρόεδρο, άλλαξαν οι ξένοι και ήρθε ο Toni White με τον Costner και η ομάδα βρήκε το δρόμο της - κάπως.
- Απόστολος Κόντος (1993/94 : Ανέλαβε στα μισά της σεζόν και η ομάδα τερμάτισε τελικά 8η - με το αξέχαστο ματς του White κόντρα στο Παγκράτι).
- Vlado Djurovic (1994/95: Ήρθε στη σεζόν που μείναμε εκτός Ευρώπης για 900 χιλιάρικα (δραχμές). Όταν άλλαξε ο Burroughs με τον Rolando Blackman η ομάδα έχοντας και τον Mirko Milsevic τερμάτισε τελικά στην 8άδα. Ο Vlado συνέχισε και την επόμενη σεζόν, 1η του Φιλίππου, η ομάδα προκρίθηκε στο F4 του Κυπέλλου και στους ομίλους του Κόρατς αλλά μετά τα Χριστούγεννα είδε την πόρτα της εξόδου.
- Νίκος Νεσιάδης (1995/96 : Υπηρεσιακός για λίγο διάστημα μετά την αποχώρηση του Vlado)
- Slobodan Subodic (1995/96 : Η ομάδα άλλαξε ξένο - τον Toolson στη θέση του Liberty- και μείναμε τελικά 10οι κι εκτός Ευρώπης.
- Γιάννης Ιωαννίδης (το 1996/97, μας πήγε τελικό Α1 και ημιτελικά στο Κύπελλο, ενώ την επόμενη σεζόν, 1997/98 φτάσαμε τελικό Ευρωλίγκας, τελικό Κυπέλλου και τετράδα στο πρωτάθλημα. Το ρεκόρ του στη διετία 49 νίκες και 20 ήττες.
- Γιώργος Καλαφατάκης (1998/99 : ξεκίνησε δυνατά η ομάδα με πρόκριση στο F4 του Κυπέλλου και 9 νίκες σε Ελλάδα-Ευρώπη, αλλά μετά τις γκέλες σε Ουγγαρία και Σπόρτιγκ απομακρύνθηκε. Στα θετικά του η επιλογή του Ruben Patterson... στα αρνητικά του η αντικατάσταση του με τον ... Brandon Williams.
- Φώτης Κατσικάρης (1998/99 : υπηρεσιακός για μερικά ματς -νικηφόρα στο πρωτάθλημα και την αναμέτρηση με τη Buducnost στην Ευρώπη που δεν ήθελε να καταγραφεί στο ενεργητικό του ο επόμενος ευρωκώουτς.)
- Κώστας Πολίτης (1998/99 : τέλειωσε τη σεζόν, πηγαίνοντας την ομάδα στον τελικό του Κυπέλλου - χάρη στον Lloyd Daniels, ενώ στην Α1 μείναμε 5οι.
- Dušan Ivković (1999/00: πολλοί έβριζαν όταν ήρθε αλλά βούλωσε στόματα. Ο καλύτερος προπονητής που έχει περάσει από τον πάγκο μας - για μένα. Πήραμε το Κύπελλο το 2000, πήραμε το Σαπόρτα καπάκι, μείναμε 4οι στα playoff -ας είναι καλά οι γκέλες με Έσπερους και με Μαρούσι λόγω της τιμωρίας από τα επεισόδια με Ολυμπιακό. Η καλύτερη ομάδα της ΑΕΚ που έχω δει στο παρκέ. Την επόμενη σεζόν 2000/01, φτάσαμε στους 4 της Ευρωλίγκα, πήραμε ξανά το Κύπελλο ενώ μείναμε στα ημιτελικά της Α1 . Συνολικό ρεκόρ 45 νίκες και 21 ήττες στην διετία.
- Dragan Sakota (2001/02 . Κακό ξεκίνημα στο κύπελλο, καλή πορεία στην Ευρώπη που χάσαμε τη Bologna ελέω διαιτησίας στα ματς με τους πράσινους, αλλά κυρίως εντυπωσιακή πορεία στο πρωτάθλημα - πρώτοι στην κανονική περίοδο με εμφατικές νίκες επί των αντιπάλων μας και κατάκτηση του τίτλου μετά από 32 χρόνια, και την εντυπωσιακή ανατροπή στους τελικούς με τον Ολυμπιακό. Την επόμενη χρονιά, στην Ευρώπη είμασταν τραγικοί, στο Κύπελλο ξεμείναμε και πάλι νωρίς. Στο πρωτάθλημα είμασταν 1οι μέχρι να φύγουν τον Κακιούζη και φτάσαμε στους τελικούς όπου ίσως να το παίρναμε αν έπαιζε ο Ντικούδης στον 4ο τελικό στα Λιόσια. Ρεκόρ διετίας : 53-15.
- Φώτης Κατσικάρης (2003/04. Η φυσιολογική επιλογή, μετά από τόσα χρόνια βοηθός. Η ομάδα παίζοντας και πάλι στα Λιόσια, το πάλεψε στην Ευρωλίγκα μένοντας εκτός 2ης φάσης στην ισοβαθμία, έμεινε 6οι στην κανονική περίοδο αλλά έκανε το break στα playoff κι έφτασε στα ημιτελικά όπου την πρόδωσαν οι τραυματισμοί. Περισσότερα όνειρα την επόμενη σεζόν 2004/05, εντυπωσιακή επιστροφή στην ελίτ της Ευρώπης χάνοντας τους '8' στην ισοβαθμία, πάλι 6οι στη regular αλλά καταπληκτικές εμφανίσεις στα playoff και παρουσία στον τελικό. Εκεί αν υπήρχε ο Bailey ίσως η πορεία ήταν διαφορετική. Ρεκόρ διετίας : 39-33.
- Λευτέρης Κακιούσης (2005/06. Ο υπερτιμημένος στον γηραιό προπονητής, αποδείχθηκε φούσκα. Η ομάδα βολόδερνε και αν εξαιρέσουμε την παρουσία στα ημιτελικά του Κυπέλλου δεν κατάφερε τίποτα άλλο. Σάκος του μποξ στην Ευρωλίγκα ενώ στο πρωτάθλημα μείναμε 7οι και στα playoff φάγαμε 30ρες από τον Ολυμπιακό - συνολικό ρεκόρ 13-15.
- Βαγγέλης Αλεξανδρής (2006/07 . Ξεκίνησε φαίρνοντας παίκτες ονόματα που είχαν 'ξεμείνει'. Η ομάδα έκανε κάποιες νίκες, αλλά και πολλές-πολλές γκέλες και δίκαια απομακρύνθηκε αφού βλέπαμε το φάσμα του υποβιβασμού. Είχε 5 νίκες και 10 ήττες)
- Σούλης Μαρκόπουλος (Σουλούπωσε κάπως την ομάδα, καταφέραμε να γλυτώσουμε τα χειρότερα και τερματίσαμε τελικά 9οι, έχοντας ένα ρεκόρ 5 νικών και 6 ηττών).
- Άγγελος Κορωνιός (2007/08. Εντυπωσιακό ξεκίνημα στο Κύπελλο με 3/3 εκτός έδρας. Διαζύγιο μετά το πρώτο ματς στο πρωτάθλημα).
- Δημήτρης Πρίφτης (2007/08. Ήταν υπηρεσιακός για δυο ματς, μια νίκη επί της Ολυμπιάδας, μια ήττα από Άρη στο Αλεξάνδρειο).
- Βαγγέλης Αγγέλου (2007/08. Ήρθε μετά πολλών επαίνων, κατάφερε γιατί περί κατορθώματος πρόκειται να αποκλειστεί από την Cholet που είχε έρθει για τουρισμό στην Αθήνα και να του προσάψω τον επιθετικό προσδιορισμό 'Σολεαποκλεισμένος', ενώ στο πρωτάθλημα αν κι είχαμε υλικό ακόμα και για τετράδα μείναμε τελικά 7οι . Το ρεκόρ του μαζί με τα playoff ήταν 12-13)
- Κώστας Φλεβαράκης (2008/09, 2009/10). Η ομάδα την πρώτη χρονιά που στήθηκε σχεδόν αποκλειστικά από τον ίδιο στο θέμα των ξένων, στάθηκε αξιοπρεπέστατα, καθάρισε νωρίς την παραμονή -δυστυχώς αυτοί είναι οι στόχοι μας πλέον- κι έχασε τα playoff στις λεπτομέρειες. Δικαιολογημένα παρέμεινε στον πάγκο, κι έγινε ο πρώτος που το κατάφερε αυτό μετά από τον Κατσικάρη, κράτησε όρθια την ομάδα και το roster στους κλυδωνισμούς που έφερε η έλλειψη δελτίων, ο αποκλεισμός στα χαρτιά στο Κύπελλο, οι δυο ήττες χωρίς ξένους στην Α1, και τελικά εξωθήθηκε στην παραίτηση. Είχε συνολικά 14 νίκες, 22 ήττες .)
- Βαγγέλης Ζιάγκος (2010). Υπηρεσιακός στην ήττα με ΠΑΟΚ μετά την παραίτηση Φλεβαράκη και τα τζέρτζελα που έγιναν στην πρώτη προπόνηση του Πεδουλάκη.
- Αργύρης Πεδουλάκης (2010). Ο προπονητής με το μικρότερο πέρασμα στην ιστορία μας, καθώς έκατσε στον πάγκο μας μόνο για 2 παιχνίδια, στα οποία όμως γνωρίσαμε δυο ταπεινωτικές ήττες .. την πιο βαριά εντός έδρας από οποιονδήποτε σε οποιαδήποτε διοργάνωση και την πιο βαριά εκτός από νεοφώτιστο..
- Μηνάς Γκέκος (2010, 2010-11) . Η ζωντανή ιστορία της Α.Ε.Κ. ανέλαβε προπονητής με το τέλος του πρώτου γύρου στις 25 Γενάρη του 2010 όταν είχε ρεκόρ μόλις 3-10 . Με τρεις εκτός έδρας νίκες και επιμέρους 6-7 στο δεύτερο γύρο, χωρίς προσθήκες -αλλά και αποχωρήσεις- στο ρόστερ κατάφερε να σώσει την παρτίδα . Το 2010/11 άντεξε μέχρι την 14η αγωνιστική τα οικονομικά προβλήματα και παραιτήθηκε λίγο πριν κλείσει χρόνο στον πάγκο μας και ενώ είχαν ήδη φύγει και οι τρεις αμερικανοί με τους οποίους ξεκίνησε η σεζόν αλλά και ο 4ος που άλλαξε έναν από τους 3... Συνολικό ρεκόρ 10-17 .
- Άγγελος Κορωνιός (2010/11). Ήταν ο προπονητής που έμελλε να κάθεται στον πάγκο μας τη χρονιά που γνωρίσαμε τον υποβιβασμό από την Α1 . Έκανε ένα ρεκόρ 4-8 με νίκες μόνο εντός έδρας αλλά δυστυχώς αφού είχε αρχίσει να φεύγει το τραίνο ... Αν είχαμε κερδίσει κάποιο από τα πρώτα δυο ματς εντός, ή κάποιο από τα εκτός, ίσως και να τα είχαμε καταφέρει .
- Βαγγέλης Ζιάγκος (2014/15) . Έμεινε στον πάγκο μας, ξεκινώντας σε αυτόν για τρίτη χρονιά - ο πρώτος μετά τον Νικητόπουλο που το έκανε αυτό (1982/83, 1983/84, 1984/85 αλλά έφυγε στη μέση της 4ης χρονιάς το 1985/86 που σωθήκαμε τελικά στα μπαράζ με τον Αναστασιάδη που ήταν ο πρώτος μας στην Α1). Ρεκόρ στη σεζόν : 1-4 .
- Dragan Sakota (2014/15, 2015/16). Ήρθε μετά την 5η αγωνιστική κι ενώ είχαμε ξεκινήσει με 1-4, κάναμε πολλά καλά παιχνίδια και σερί νικών χάνοντας όμως στο νήμα την είσοδο στην τετράδα στην κανονική περίοδο και με μειονέκτημα έδρας αποκλειστήκαμε από τα ημιτελικά και στα playoff όπου επιστρέψαμε μετά από μια επταετία . Ρεκόρ πρώτης σεζόν : 15-9. Παρέμεινε στον πάγκο, έκανε προετοιμασία, είχαμε ένα εντυπωσιακό σερί 7-0 στο ξεκίνημα της Α1 και 9-0 εντός/εκτός συνόρων, αλλά παραιτήθηκε μετά τον αποκλεισμό από την Ευρώπη. Έφυγε με 7-2 στο πρωτάθλημα και 5-5 στο EuroCup .
- Σωτήρης Μανωλόπουλος (2015/16). Υπηρεσιακός στο ματς με το Ρέθυμνο που κερδίσαμε .
- Jure Zdovc (2015/16, 2016/17). Ανέλαβε το Δεκέμβρη του 2015, άλλαξε σχεδόν όλους τους περιφερειακούς ξένους που βρήκε, η ομάδα τερμάτισε 4η στην κανονική περίοδο αλλά κέρδισε τον Άρη στο μικρό τελικό και βγήκε 3η (15-11 ρεκορ την πρώτη σεζόν. Έκανε προετοιμασία κι ετοίμασε την ομάδα, καθάρισε -με 7-0 ξεκίνημα- από νωρίς την τρίτη θέση στη regular (και θα μπορούσε να διεκιδικήσει και κάτι καλύτερο αν δεν υπήρχαν οι γκέλες σε Ρόδο, Ρέθυμνο), έχασε την πρόκριση στον τελικό στο τελευταίο σουτ, κι αποκλείστηκε από τη Monaco στους 16 του CHL (16-4 στην Α1 και συνολικά 31-15, 12-6 στην Ευρώπη, 1-1 στο Κύπελλο).
- Σωτήρης Μανωλόπουλος (2016/17, 2017/18). Ανέλαβε μετά την αποχώρηση Zdovc. Με αυτόν στον πάγκο κερδίσαμε για πρώτη φορά στο Ρέθυμνο στο πρωτάθλημα στο sweep των προημιτελικών, νικήσαμε τον Παναθηναϊκό στον 2ο ημιτελικό των playoff και πήραμε την 3η θέση με sweep κόντρα στον Άρη. Έκανε την προετοιμασία το καλοκαίρι και έφυγε πληρώνοντας τα ανεπιτυχή αποτελέσματα και τις κακές εμφανίσεις. Μένει σίγουρα πάντως στο παλμαρέ του η πρόκριση επί του Παναθηναϊκού στον ημιτελικό του Κυπέλλου. Συνολικά είχε 13-9 στην Α1, 3-4 στην Ευρώπη και 2-0 στο Κύπελλο.
- Dragan Sakota (2017/18). Ανέλαβε μετά την απομάκρυνση του Μανωλόπουλου κι ενώ ήταν στο ενδιάμεσο διάστημα τεχνικός διευθυντής αρχικά και υπεύθυνος των ακαδημιών μετέπειτα. Οδήγησε την ομάδα στην επιστροφή της σε τίτλους, κατακτώντας τόσο το Κύπελλο Ελλάδας το Φλεβάρη νικώντας τον Ολυμπιακό, αλλά και το Basketball Champions League κερδίζοντας στο Final4 που έγινε στο ΟΑΚΑ την Murcia στον ημιτελικό και την Monaco στον τελικό. Στο πρωτάθλημα η πορεία δεν ήταν ανάλογη και έμεινε 5η στη regular και αποκλείστηκε στα προημιτελικά των playoff. ( 11-10 στην Α1, 9-3-1 στην Ευρώπη, 1-0 στο Κύπελλο)
εκτός Α1 στον πάγκο μας έκατσαν οι :
- Κώστας Οικονομάκης (2011). Ανέλαβε την ομάδα στα μέσα Σεπτέμβρη, απέκτησε υποτυπώδες ρόστερ δυο εικοσιτετράωρα πριν αρχίσει το πρωτάθλημα της Α2. Είχε μια νίκη και δυο ήττες, μέχρι να αντικατασταθεί .
- Δημήτρης Λιόγας (2011/12). Πήρε τα ηνία της ομάδας μετά την 3η αγωνιστική, είχαν γίνει ήδη οι τελευταίες κινήσεις ενίσχυσης (Κούρτης, Δέσπος) και κατάφερε με ένα σερί 8-0 να μας φέρει στην πρώτη δυάδα τα Χριστούγεννα, όταν και δημιουργήθηκε το θέμα της παραμονής του αφού το συμβόλαιο θα το κάλυπτε χορηγός που τελικά δεν ..χορήγισε. Μετά τις δυο σερί ήττες εκτός έδρας αποχαιρέτισε. Συνολικό ρεκόρ 9-3 .
- Δημήτρης Παπανικολάου (2012). Ισοφάρισε τον Πεδουλάκη σε ελάχιστο πέρασμα, μένοντας κι αυτός μόλις δυο αγωνιστικές στον πάγκο . Δεν μπόρεσε να δείξει κάτι σε αυτό το διάστημα, γνωρίζοντας και δυο οδυνηρές για το μέλλον ήττες σε Τρίπολη-Λιόσια .
- Νίκος Καραγιάννης (2012). Ήρθε μετά τον Παπανικολάου κι έκατσε μέχρι την ήττα από το Παγκράτι στο Μετς, ενώ στο ξεκίνημα έχασε στην Ελευσίνα . Ρεκόρ 3-2 .
- Δημήτρης Παπαδόπουλος (2012). Τέλειωσε τη σεζόν με ένα ρεκόρ 7-1, αφού κι αυτός έχασε ένα ματς (με τραγική εμφάνιση στην Κατερίνη από Πιερικό/Αρχέλαο), αλλά η ομάδα έμεινε τελικά 4η στην ισοβαθμία .
- Βαγγέλης Ζιάγκος (2012/13, 2013/14). Ανέβασε την ομάδα δυο χρονιές σερί, με 21-3 την πρώτη σεζόν και νίκη επί του Ηρακλή στο μπαράζ ανόδου των Τρικάλων, και 23-3 έπειτα στην Α2 .
2 σχόλια:
Καλορίζικος ο νέος κόουτς που δείχνει εξαιρετική επιλογή!!! Αναμένουμε με ενδιαφέρον τη στελέχωση του ρόστερ, διαβάζουμε και διάφορα για Λάρυ η Μάνι Χάρις στον ΠΑΟ ότι ο Kαββαδάς γυρνάει Αρη, οπότε θέλω να δω τι κορμό θα κρατήσουμε σε σχέση με πέρυσι. Θα θελα να κάνω και μια ερώτηση αν ξέρετε. Επειδή συμφωνώ ότι η καταστροφή του ευρωπαϊκού μπάσκετ είναι τα κλειστά συμβόλαια της ευρωλίγκας με ποια λογική ο αρης που πάλεψε για την σωτηρία πέρυσι και δεν μπήκε καν πλει οφ συμμετέχει στο bcl έστω και με προκριματικούς αγώνες φέτος?
Αν το Λαύριο δεν ήθελε να παίξει BCL είναι οκ (αφού θα παίξει προκριματικά). Αν το Λαύριο ήθελε τότε είναι φάουλ - όπως είναι και η 9η Virtus Bologna να παίζει στους ομιλους ενώ η 7η Cantu να παίζει προκριματικά.
Δημοσίευση σχολίου