20.6.21

ΕΛΕΓΧΟΣ 2020/21 (Α' ΜΕΡΟΣ - ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ)

 

Και φέτος για 5η φορά στις 7 σεζόν από τότε που επιστρέψαμε στη φυσική μας κατηγορία (και με Μάκη Αγγελόπουλο μεγαλομέτοχο) η ομάδα με άλλον προπονητή ξεκίνησε και με άλλον τέλειωσε τη σεζόν.

2014/15: Προετοιμασία & ξεκίνημα με Βαγγέλη Ζιάγκο, κλείσιμο σεζόν με Dragan Sakota.
2015/16 : Προετοιμασία & ξεκίνημα με Dragan Sakota, κλείσιμο σεζόν με Jure Zdovc.
2016/17: Προετοιμασία & ξεκίνημα με Jure Zdovc, κλείσιμο σεζόν με Σωτήρη Μανωλόπουλο.
2017/18: Προετοιμασία & ξεκίνημα με Σωτήρη Μανωλόπουλο, κλείσιμο σεζόν με Dragan Sakota.
2018/19: Ολόκληρη η σεζόν με τον Luca Banchi στον πάγκο
2019/20: Ολόκληρη η σεζόν με τον Ηλία Παπαθεοδώρου στον πάγκο
2020/21: Προετοιμασία & ξεκίνημα με Ηλία Παπαθεοδώρου, κλείσιμο σεζόν με Βαγγέλη Αγγέλου

Ο Παπαθεοδώρου μπήκε στο κλειστό κλαμπ των προπονητών μας που στην ιστορία της Α1 τέλειωσαν μια σεζόν, και έκατσαν και την επόμενη στον πάγκο μας.

Kresimir Cosic (1990/91, 1991/92 - δεν τέλειωσε τη σεζόν)
Γιάννης Ιωαννίδης
(1996/97, 1997/98)
Dusan Ivkovic
(1999/00, 2000/01)
Dragan Sakota
(2001/02, 2002/03)
Φώτης Κατσικάρης
(2003/04, 2004/05)
Κώστας Φλεβαράκης
(2008/09, 2009/10 - δεν τέλειωσε τη σεζόν)
Ηλίας Παπαθεοδώρου (2019/20, 2020/21 - δεν τέλειωσε τη σεζόν)

Ακόμα βέβαια δεν έχει βρεθεί προπονητής να κάτσει τρίτη συνεχόμενη χρονιά στον ηλετκρικό πάγκο της Α.Ε.Κ. από τότε που θεσπίστηκε η Α1.

Ηλίας Παπαθεοδώρου (14-4 στην Α1, 7-5 στο BCL 2020/21, 0-1 στο Κύπελλο, 2-1 στο Final-8 του BCL 2019/20, 0-2 στο SuperCup)

O Παπαθεοδώρου διατήρησε το βασικό κορμό της ομάδας από την περσινή σεζόν (και λόγω του Final-8 το φθινόπωρο αλλά μάλλον και λόγω των οικονομικών ζητημάτων) αφού έμειναν οι Langford, Maciulis, Slaughter από τους ξένους και οι Ζήσης, Χρυσικόπουλος, Jankovic, Γκίκας, Μαυροειδής, Ρογκαβόπουλος από Έλληνες, επέστρεψε ο Μωραϊτης από δανεισμό (και πήγε δανεικός ο Τολιόπουλος), προστέθηκαν οι Κατσίβελης, Γόντικας και ήρθαν από ξένους οι Moreira, Lojeski και αρχικά οι Rice-Atkins για το F8 και στη συνέχεια οι Moses, Macon. 

Η ομάδα έχασε αμαχητί τον πρώτο τίτλο της σεζόν (SuperCup) που αντιμετωπίστηκε περισσότερο σαν ματς προετοιμασίας, έκανε αυτό που έπρεπε στον προημιτελικό του Final-8 απέναντι στην Nymburk, ισοπέδωσε τη Zaragoza στον ημιτελικό στο καλύτερό της μάλλον παιχνίδι φέτος αλλά κατέρρευσε μετά το πρώτο δεκάλεπτο απέναντι στη Burgos στον τελικό κι έτσι έχασε και το τρόπαιο (αλλά και τη δυνατότητα διεκδίκησής του Διηπειρωτικού). 

Ίσως θα έπρεπε να είχε γίνει μετά την απώλεια του τίτλου (και των έξτρα 600χιλ, που κάκιστα συνυπολόγιζε για το budget η ομάδα) η αναδόμηση που έγινε σταδιακά και αναγκαστικά στη συνέχεια.. Να έφευγαν οι βετεράνοι με τα βαριά συμβολαια (και ο προπονητής) και να μπαίναμε με άλλη σύνθεση μέσα στην σεζόν, αφού έτσι κι αλλιώς είχε φτιαχτεί ομάδα ειδικού σκοπού ουσιαστικά για το F8.

Η ομάδα χτυπήθηκε σημαντικά από τραυματισμούς & covid μέσα στη χρονιά, και ουσιαστικά από τα μέσα Νοέμβρη και τα πρώτα κρούσματα δεν μπόρεσε να βρεί τα πατήματά της παρά μόνο τον Μάρτη που έκανε κάποιες απανωτές υπερβάσεις παίζοντας με σύνθεση ανάγκης.. 

Πλήρωσε όμως τις απουσίες & τις ελλείψεις της στην Ευρώπη (αλλά και τις κακές της εμφανίσεις εκτός ΟΑΚΑ) μένοντας εκτός Φ8, ενώ στο Κύπελλο την πέρασαν χειρουργείο οι διαιτητές για να αποκλειστεί στο Λαύριο.

Στην Α1 μετα το αρχικό καλό (σε αποτελέσματα) ξεκίνημα με 7 σερί νίκες, έχασε στο Λαύριο, έχασε μετά και από τον Προμηθέα στο ΟΑΚΑ, τη Λάρισα εκτός χάνοντας πολύτιμο έδαφος στη βαθμολογία και με τις ήττες από Λαύριο στο ΟΑΚΑ και Κολοσσό στη Ρόδο ουσιαστικά δεν μπορούσε να τερματίσει πάνω από 4η στη regular κι έτσι μετά την τελευταία ήττα στο νησί των ιπποτών η διοίκηση προχώρησε στη λύση της συνεργασίας της με τον προπονητή .

Γιώργος Λιμνιάτης (0-1 στην Α1)

Ο βοηθός του Παπαθεοδώρου, αρνήθηκε να αναλάβει το ρόλο head coach για το υπόλοιπο της σεζόν κι έκατσε ως "υπηρεσιακός" στον πάγκο μας στο παιχνίδι με τον Προμηθέα στην Πάτρα όπου κυνηγούσαμε τις τελευταίες μαθηματικές ελπίδες για να να αποφύγουμε την 4η θέση (και τη διασταύρωση με τους πράσινους στα playoff). Η ομάδα είχε καλό πρόσωπο σε εκείνο το ματς κι έχασε και με το χεράκι των γκρι .

Βαγγέλης Αγγέλου (0-1 στη regular και 6-5 στα playoff)

Ανέλαβε μια αποστολή 'αυτοκτονίας' τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και σαφέστατα ελάχιστοι πίστευαν πως θα μπορούσε να τα καταφέρει.

Κατάφερε να ανατρέψει το κλίμα, εκμεταλλεύθηκε το ρόστερ που είχε όσο μπορούσε, κέρδισε τη σειρά με τον ΠΑΟΚ, κυνήγησε μέχρι τέλος τις πιθανότητές στα ημιτελικά απέναντι στον ΠΑΟ (και με διαφορετική διαιτησία μπορεί και να τα κατάφερνε) και επικράτησε τέλος και κόντρα στον Προμηθέα . Πολλοί μπορεί να θεώρησαν διαδικαστικά αυτά τα παιχνίδια, αλλά φέρνουν 260 χιλιάδες από το επόμενο τηλεοπτικό συμβόλαιο & 150 χιλιάδες bonus από το BCL. 

Έτσι παρά την αρνητική προδιάθεση που υπήρχε απέναντι του σίγουρα κέρδισε τις εντυπώσεις και το δικαίωμα να συζητιέται (και με το παραπάνω) η παραμονή του στον κιτρινόμαυρο πάγκο. Που ψυχρά-οικονομικά είναι μάλλον η καλύτερη επιλογή.

Στατιστικά -συγκρίνοντας τα ματς Α1 που κωούτσαραν οι δυο- με Αγγέλου η ομάδα έτρεξε περισσότερο (λογικά βόλεψε και η απουσία Langford-Slaughter και ουσιαστικά και Lojeski) και μάλλον γι'αυτό έκανε και περισσότερα λάθη ειδικά στα πρώτα ματς, ήταν πολύ πιο εύστοχη στα δίποντα, πιο εύστοχη και στα 3π (παίρνοντας και περισσότερα 3π αναλογικά σε σχέση με πριν.

 

Αν συγκρίνουμε όμως τα 8 παιχνίδια κόντρα σε Προμηθέα, Παναθηναϊκό & ΠΑΟΚ που κωούτσαρε ο Παπαθεοδώρου (και ο Λιμνιάτης) με τα παιχνίδια που ήταν ο Αγγέλου στον πάγκο μας (κι αντιμετώπισε αυτές τις τρεις ομάδες), η διαφορά γίνεται ακόμα πιο καταλυτική υπέρ του Σολεαποκλεισμένου (μην ξεχνιόμαστε). Περισσότερες προσπάθειες (εκτός από βολές που δεν υπήρχε ο Keith, ενώ και ο Moreira πχ με Προμηθέα κέρδισε μόλις 3), πολύ καλύτερη ευστοχία, περισσότερες ασιστ-κοψίματα λιγότερα λάθη. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: