ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ ΣΤΑΘΗΚΕ ΚΑΠΩΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ..

 

Με το βαρύ αλλά δυστυχώς απόλυτα δίκαιο 101-81 (που ήταν και η μεγαλύτερη σε διαφορά ήττα μας εκεί εκτός έδρας στην ιστορία - μέχρι τώρα ήταν το 77-59 του 1993/94) ηττήθηκε στο Περιστέρι η ομάδα μπάσκετ καθώς ούτε το σοκ της απουσίας του Angola ξεπέρασε, ούτε την πολυήμερη αποχή από τις προπονήσεις λόγω των πολλαπλών κρουσμάτων covid (σχεδόν όλοι οι παίκτες κόλλησαν τελικά ενώ έλλειψε και ο Πετρόπουλος από το ματς καθώς ήταν το τελευταίο θετικό κρούσμα), αλλά ούτε σοβαρό αγωνιστικό πλάνο υπήρχε .. όταν σταμάτησαν να μπαίνουν στο 2ο δεκάλεπτο τα τρίποντα, άρχισε να ξεφεύγει το σκορ, καθώς η μπάλα δεν πλησίαζε το ζωγραφιστό, βολές εκτελέσαμε πρώτη φορά στο 2ο ημίχρονο και η άμυνα ήταν άγνωστη λέξη σε όλο το παιχνίδι..

Ο Andy Rautins έπαιξε με το καλημέρα και δυο μέρες προπονήσεων και πήρε αρκετό χρόνο συμμετοχής αναγκαστικά λόγω των απουσιών στο '3' που ανάγκασαν την ομάδα να παίζει μόνιμα με σχήματα τριων guard. Σίγουρα έδειξε να είναι σε καλή φυσική κατάσταση (καλύτερη και από συμπαίκτες του που δεν είχαν αποσυρθεί 22 μήνες..) αλλά πήρε δυσανάλογα πολλές προσπάθειες και είναι ακόμα 'σκουριασμένος' . 

Σαφέστατα πιο έτοιμος ο Κουζέλογλου που προσπάθησε να βοηθήσει και στη ρακέτα και επιθετικά, δείχνοντας πως μπορεί να βοήθήσει σημαντικά - κάτι που άλλωστε το ξέραμε και το περιμέναμε.. Βέβαια με τις μετρημένες λύσεις που υπάρχουν στη frontline χρειάζεται συνολική καλή εικόνα για να πάρει η ομάδα τα ροζ φύλλα που χρειάζεται ..