ΑΞΙΟΙ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ...

Λίγο πριν λήξουν τα χθεσινά παιχνίδια, ο Μακεδονικός ήταν μπροστά στο σκορ στη Νέα Σμύρνη, η ΜΕΝΤ ήταν ισόπαλη με τον ΠΑΟΚ, το ματς στο ΣΕΦ ήταν αμφίρροπο και εμείς το παλεύαμε για το διπλό στο ΟΑΚΑ. Αν εξελίσσονταν όλα ιδανικά θα μπορούσαμε να φτάναμε ακόμα και στην 3η θέση. Φυσικά δεν έγινε τίποτα από τα παραπάνω (αναμενόμενο... άλλωστε ποτέ δεν έρχονταν τα αποτελέσματα των αντιπάλων μας όπως θέλαμε είτε σε Ελλάδα είτε σε Ευρώπη, ενώ ας μην ξεχνάμε πως ήταν Μεγάλη Τετάρτη χθες...) ο Πανιώνιος κέρδισε στην παράταση, ο ΠΑΟΚ καθάρισε στο τέλος τη ΜΕΝΤ, ο Άρης νίκησε τον Ολυμπιακό και εμείς στο τέλος χαρίσαμε άλλη μια νίκη στον Παναθηναϊκό.

Όταν ένα ματς το χάνεις στον πόντο, μετράνε όλες οι μικρολεπτομέρειες. Η πάσα του Χατζή που δεν έφτασε ποτέ στον Bailey με το σκορ στο 72-70... Η δεύτερη χαμένη βολή του Μπουρούση και το άστοχο σουτ του Toby στην εκπνοή... Και φυσικά οι γκρι βοήθειες που για άλλη μια φορά έσπρωχναν την ομάδα των Αφών Κατσάμπα, με πιο χαρακτηριστική φάση το επιθετικό φάουλ που ανακάλυψαν πάνω στον Nicevic, ενώ το σκορ ήταν 66-66 και είχαμε τη μπάλα...

Από το παιχνίδι κρατάμε τα θετικά. Τη θέληση και τη διάθεση που έδειξαν οι παίκτες. Όπως και την καθαρή εικόνα για το ποιοι θα πρέπει επιτέλους να μας κουνήσουν το μαντήλι (λέγε με Πέρο), αν θέλουμε να ανέβουμε ένα επίπεδο παραπάνω. Πως θα πρέπει να πέσουν φράγκα και να έρθουν Αμερικανοί με μεγάλες δυνατότητες που να είναι πραγματικά ανταγωνιστικοί στα δυο μέτωπα Α1-Ευρωλίγκα. Αυτό δε σημαίνει πως είναι απαραίτητο να αποχαιρετίσουμε και τον Lollis, καθώς ο εξαιρετικά ομαδικός φόργουορντ έχει αρχίσει τις διαδικασίες για να βγάλει κοινοτικό διαβατήριο.

Πέρσι τέτοια αγωνιστική, στο πρώτο ματς με το Ζήση βασικό στο '1' καταρρέαμε στο τέλος, χάνοντας εύκολα 91-76 από τον ΠΑΟ στο Σπόρτιγκ. Φέτος, απέναντι σε ένα σαφώς καλύτερο από πέρσι αντίπαλο, χάσαμε με το ζόρι. Λογικό, για μένα, καθώς η φετινή ΑΕΚ είναι καλύτερη από την περσινή. Το θέμα είναι πως καταφέραμε, γιατί περί κατορθώματος πρόκειται, να τερματίσουμε εκτός συγκλονιστικού απροόπτου στην 6η θέση... Μόνο αν κερδίσει ο Πανιώνιος την υποβιβασμένη ΜΕΝΤ και εμείς τον ΠΑΟΚ με περισσότερους από 14 πόντους, θα ανέβουμε στην 5η θέση...

Υ.Γ. Ξεκίνησε παγκίτης και χθες ο Nicevic και έκανε την καλύτερη του εμφάνιση το τελευταίο δίμηνο. Τυχαίο ; Δε νομίζω.

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΠΑΟ ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ

Για 54^η φορά θα αντιμετωπίσουμε τον Παναθηναϊκό εκτός έδρας σήμερα. Στα προγηούμενα 53 ματς, μετράμε μόλις 8 νίκες καθώς τις άλλες 45 φορές γυρίσαμε με το κίτρινο φύλλο αγώνα. Μάλιστα οι σημερινοί μας αντίπαλοι έχουν καταφέρει να χτίσουν ένα σερί 14-0 εναντίον μας και απειλούν να πιάσουν το παλιό 20-0 που έγινε από το 1967/68 μέχρι το 1987/88...

<>Την δεκαετία του ’60, τα ντέρμπυ μεταξύ μας έκριναν σε μεγάλο βαθμό τον τίτλο. Μπορεί να χάσαμε την πρώτη χρονιά της Α’ Εθνικής (1963/64) με 75-74 αλλά τελικά πήραμε το πρωτάθλημα. Το ίδιο συνέβη και τις δυο επόμενες χρονιές που όμως κερδίσαμε τους πράσινους εκτός έδρας με 73-94 (65), 80-82 (66). Οι παίκτες του τριφυλλιού πήραν το ροζ φύλλο αγώνα –και το πρωτάθλημα- το 1966/67 νικώντας μας με 58-54. Στην πορεία για το αήττητο πρωτάθλημα του 1968, οι παίκτες του Νίκου Μήλα κέρδισαν και τον Παναθηναϊκό με 66-72 στο γήπεδό του.

Ακολούθησε το μεγάλο σερί των πράσινων καθώς επί 19 ολόκληρα χρόνια χάναμε συνεχώς : 78-68 (69), 80-60 (70), 80-66 (71), 61-56 (72), 77-71 (73), 82-63 (74), 79-52 (75), 81-77 (76), 100-95 (77), 79-67 (78), 79-73 (79), 86-78 στην πρώτη φάση και 89-71 στη δεύτερη το 1979/80, 92-74 (81), 100-76 (82), 74-72 (83), 78-77 (84), 82-66 (85), 84-70 (86), 91-66 (87).

<>Χρειάστηκε να περάσουν 20 ανεπιτυχή παιχνίδια για να καταφέρουμε να ξανακερδίσουμε εκτός έδρας στο κλασσικό αθηναϊκό ντέρμπυ. Αυτό το πετύχαμε την περίοδο 1987/88 στο γήπεδο του Σπόρτιγκ, με τους ‘Μοϊκανούς’ (Γκέκο, Παταβούκα, Γιαννόπουλο, Αριδά, Αγιασωτέλη) του Βαγγέλη Νικητόπουλου, με 66-70. Στα πλέϊ-οφ χάσαμε με 81-71 στο ΣΕΦ στο 2^ο(4^ο) παιχνίδι.

Νικητές φύγαμε και την επόμενη χρονιά από τον ‘Τάφο του Ινδού’ με 83-84 όταν στον πάγκο μας ήταν ο Κρέζιμιρ Τσόσιτς και για ξένο είχαμε τον Ντάνι Βρέϊνς. Στα πλέϊ-οφ χάσαμε με 86-69. Η ήττα με 71-57 το 1989/90 ήταν μια παρένθεση καθώς ακολούθησαν οι νίκες με 88-89 στην κανονική περίοδο και με 71-78 στα πλέϊ-οφ (με εντυπωσιακή εμφάνιση του σημερινού μας προπονητή Φώτη Κατσικάρη).

<>Οι πράσινοι έχτισαν ένα νέο σερί κερδίζοντάς μας 7 συνεχόμενες φορές : 90-84 το 1991/92, 92-75 στην κανονική περίοδο και 78-61 & 73-61 (σε ένα ματς που μόνο το ... παρκέ δεν πρέπει να είχαν πιάσει οι Κατσάμπα, ενώ ο διαιτητής του αγώνα είχε αλλάξει την τελευταία στιγμή μετά από παρέμβαση του ... Ολυμπιακού !) στα πλέϊ-οφ το 92/93, 91-63 το 93/94, 91-74 το 94/95, 63-58 το 95/96.Την τελευταία μας νίκη την πετύχαμε με το επιβλητικό 77-94 έχοντας τον Γιάννη Ιωαννίδη στον πάγκο την επόμενη χρονιά. <>

Από τότε έχουμε ...βαρεθεί να χάνουμε είτε γιατί παρουσιαζόμαστε κατώτεροι των προσδοκιών, είτε γιατί πέφτουμε θύματα διαιτητικών οργίων. Το 1997/98 χάσαμε με 70-58 στη ρέγκιουλαρ σίζον, 67-57 στον 1^ο ημιτελικό και 51-47 στον αλήστου μνήμης 3^ο ημιτελικό με τα γνωστά επεισόδια (για τα οποία οι πράσινοι τιμωρήθηκαν μεν αλλά για ...την επόμενη χρονιά). Ακολούθησε το ματς του Απρίλη του ’99 όταν ο Λόϊντ Ντάνιελς εξαφάνισε τον Μποντίρογκα αλλά οι διαιτητές το έστειλαν στην παράταση όπου και χάσαμε με 81-76. <>Έπειτα είχαμε το 64-62 με τα βήματα (Συμεωνίδης, Βορεάδης είχαν σφυρίξει) του Μποντίρογκα στην τελευταία επιθεση το 1999/00, αλλά και τις εύκολες ήττες με 79-69 και 88-60 στους ημιτελικούς. Το 2000/01 χάσαμε ευκολότερα από ότι δείχνει το τελικό 68-59 στην κανονική περίοδο, αλλά στον 1^ο ημιτελικό μας πέρασαν χειρουργείο οι Καρούσης, Μαστραφτσής ώστε να χάσουμε με 84-80.

Το 2001/02 χάσαμε με 71-65 αλλά κρατήσαμε τη διαφορά του πρώτου γύρου, κάτι που δεν καταφέραμε πρόπερσι όταν καταρρεύσαμε στο β’ ημίχρονο και γνωρίσαμε την ήττα με το βαρύ 89-66. Τέλος στους τελικούς των πλέϊ-οφ χάσαμε με 77-68 στον 1^ο και με 84-73 στον 3^ο, ενώ πέρσι στο πρώτο ματς με το Νίκο Ζήση σαν βασικό πλέϊ-μέϊκερ χάσαμε ξανά με 91-76.

ΣΤΟΧΟΣ ; Η ΚΑΛΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ

Μπορεί η μπάλα να είναι στρογγυλή, να παίζουν πέντε με πέντε, να έχουν οι πράσινοι το μυαλό τους στη Μόσχα, να είναι ουσιαστικά αδιάφοροι αφού έχουν καθαρίσει ουσιαστικά την πρώτη θέση και το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας κλπ κλπ... 'Ομως από τη σημερινή ΑΕΚ που θα παίξει αύριο στο ΟΑΚΑ απέναντι στο σημερινό Παναθηναϊκό, δεν έχουμε να ελπίζουμε παρά μόνο σε μια καλή εμφάνιση. Και η πιθανή απουσία του Lakovic, σίγουρα ισοσκελίζεται -και με το παραπάνω- από τις δικές μας : Τσιάρας, Κακιούζης είναι knock-out..., ενώ εξαιρετικά αμφίβολη είναι και η συμμετοχή του Nicevic, με αποτέλεσμα να χάνουμε τα match-up ακόμα και στη θέση που έχουμε -στα χαρτιά- περισσότερες λύσεις. Βέβαια υπάρχουν και μερικοί που θα υποστηρίξουν πως η απουσία του Sandro δεν είναι και τόσο αρνητική για μας... Και αν σκεφτούμε την απόδοσή του Κροάτη σέντερ στα τελευταία επίσημα παιχνίδια, μάλλον θα πρέπει να τους δώσουμε αρκετό δίκιο...

Ακόμα κι αν το ματς πάει στραβά, ελπίζω η διαφορά να μείνει κάτω από τους 28 πόντους που είναι η μεγαλύτερη όλων των εποχών και μάλιστα έχει γίνει δυο φορές. Μια το 1993/94 όταν χάσαμε με 91-63 στη Γλυφάδα και η επόμενη η ήττα-διασυρμός με 88-60 στον 3ο ημιτελικό, της καλύτερης -για μένα- ΑΕΚ που έχω δει να παίζει, το 1999/00. Βέβαια ακόμα και αν φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη η διαφορά μήπως θα ασχοληθεί κανείς ;

Υ.Γ. Από τη Μόσχα στη Θήβα θα βρεθεί ο Βαγγέλης Ζιάγκος, καθώς παρουσιάζεται στο Πυροβολικό για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία.

ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΡΟΦΗ

Η ομάδα λίγο πριν το τέλος της κανονικής περιόδου προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της, που δημιουργήθηκαν όχι τόσο από την οικονομική ασυνέπεια της διοίκησης (άλλωστε στις υπόλοιπες ομάδες της Α1, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα), όσο κυρίως από το γεγονός ότι κανένας από τη διοίκηση δε φιλοτιμήθηκε να μιλήσει με τους παίκτες και να τους δώσει τις απαραίτητες εξηγήσεις και συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα αποπληρωμών. Έτσι χθες το μεσημέρι παίξαμε με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ και κερδίσαμε με 73-70, παίζοντας χωρίς τους Τσιάρα, Μπουρούση, Κακιούζη που αντιμετωπίζουν μικροπροβλήματα τραυματισμών αλλά και με τους Lollis, Bailey να είναι ψιλομπλαζέ... Ίσως λόγω της ώρας που έγινε το παιχνίδι... Ίσως γιατί είναι επηρεασμένοι από τα προβλήματα που μας ταλαιπώρησαν τη βδομάδα που μας πέρασε.

Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα, αν είχαμε κερδίσει και στο επίσημο παιχνίδι στο ΣΕΦ τον Ολυμπιακό... Τώρα θα είχαμε το πάνω χέρι και θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε ακόμα και την 3η θέση, ενώ πολύ-πολύ δύσκολα θα χάναμε την 4η. Βέβαια μετά από τη χθεσινή εντυπωσιακή νίκη του Μακεδονικού επί του ΠΑΟΚ, αλλάξανε κάπως τα δεδομένα για την πρώτη επτάδα της Α1, γεγονός που αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να αναρριχηθούμε πάνω από την 6η θέση στην τελική κατάταξη.

Φυσικά δεν αναφέρομαι στο ουσιαστικά απίθανο ενδεχόμενο να πάρουμε διπλό στο ΟΑΚΑ (που το αγνοούμε συστηματικά εδώ και 8 χρόνια, μετρώντας 14 συνεχόμενες ήττες στην έδρα των πρασίνων), αλλά στο αρκετά πιθανό (για μένα) σενάριο της τετραπλής ισοβαθμίας στην 4η θέση, ανάμεσα στον Πανιώνιο, τον ΠΑΟΚ, εμάς & τον Μακεδονικό.. Σήμερα, εμείς, ο δικέφαλος του Βορρά και οι κυανέρυθροι μετράμε 14 νίκες, ενώ οι Κοζανίτες είναι στις 13. Αν χάσουμε στο ΟΑΚΑ και κερδίσουμε τον ΠΑΟΚ θα πάμε στις 15, όσες θα έχει και η ομάδα του Prelevic αν κερδίσει τη ΜΕΝΤ στην Πυλαία. Την Τετάρτη παίζουν στη Νέα Σμύρνη, Πανιώνιος - Μακεδονικός και αν οι παίκτες του Πεδουλάκη φύγουν με το διπλό, νικώντας την Ολύμπια την τελευταία αγωνιστική θα πιάσουν κι αυτοί τις 15 νίκες, ενώ οι κυανέρυθροι αν πάρουν τη ΜΕΝΤ στη Θεσσαλονίκη στο φινάλε, θα είναι και αυτοί στις 15...

Τι θα γίνει στην τετραπλή ισοβαθμία, υπό την αίρεση πως εμείς θα νικήσουμε τον ΠΑΟΚ και ο Μακεδονικός στη Νέα Σμύρνη ; Απόλυτη ισορροπία, καθώς και οι τέσσερις ομάδες θα έχουν από 3 νίκες και 3 ήττες στους μεταξύ τους αγώνες. Έτσι όλα θα κριθούν στις διαφορές ... Εμείς έχουμε ένα -15 από τον Πανιώνιο, +22 με τον Μακεδονικό και -13 από τον ΠΑΟΚ στο α' γύρο, συνεπώς ξεκινάμε από το -6, που θα ανέβει κι άλλο αφού στο σενάριο μιλάμε για νίκη επί του ΠΑΟΚ. Ο ΠΑΟΚ με τη σειρά του, μετρά +2 με Πανιώνιο, -22 με Μακεδονικό, +13 με μας στην Πυλαία, δηλαδή ξεκινά από το -7, που θα πέσει κι άλλο χάνοντας από εμάς. Ο Πανιώνιος, έχει +15 με εμάς, -2 με τον ΠΑΟΚ, -3 με τον Μακεδονικό, σύνολο +10 που θα κατέβει με την ήττα από τους Κοζανίτες. Τέλος ο Μακεδονικός, θα έχει -22 με μας, +22 με τον ΠΑΟΚ και ξεκινώντας με το +3 κόντρα στον Πανιώνιο μπορεί να ανεβει κι άλλο.

Συνοψίζοντας τα παραπάνω, αν τα αποτελέσματα έρθουν έτσι, βλέπουμε πως
α/ ο Πανιώνιος βγαίνει 4ος αν χάσει μέχρι και 3 πόντους από τον Μακεδονικό και η ΑΕΚ δεν κερδίσει με πάνω από 13 πόντους τον ΠΑΟΚ.
β/ ο Μακεδονικός δεν πέφτει με τίποτα κάτω από την 5η θέση και θα μπορεί να πάρει ακόμα και την 4η αν κερδίσει με πάνω από 4 πόντους τον Πανιώνιο και παράλληλα η ΑΕΚ δεν κερδίσει με πάνω από 13 πόντους τον ΠΑΟΚ.
γ/ ο ΠΑΟΚ θα είναι σίγουρα 7ος.
δ/ Εμείς τώρα αν νικήσουμε απλά τον ΠΑΟΚ θα μείνουμε 6οι, αλλά αν πάρουμε το ροζ φύλλο αγώνα με πάνω από 15 πόντους τότε θα είμαστε σίγουρα 4οι.

Το θέμα βέβαια είναι αν ο Μακεδονικός θέλει ή όχι να ανεβεί πάνω από την 7η θέση (παρακάτω δεν πέφτει) και να μην 'σταυρώσει' στα playoff με το Μαρούσι, του οποίου έχει πάρει τον αέρα φέτος...

Υ.Γ. Θέλω ένα Βασίλη στο ρόστερ (είπαμε χωρίς Βασίλη, άρση κουπών δε γίνεται), θέλω ένα θεαματικό αμερικανό που να παίζει στο 3-4, έναν Ruben Patterson από τα παλιά ή έναν Pete Mickeal από τα νέα, θέλω να βγάλει κοινοτικό διαβατήριο ο Lollis και να μείνει. Ζητάω πολλά ; Κατά πως φαίνεται ναι...

ΝΤΡΟΠΗ ...

Είχαμε δεν είχαμε θυμηθήκαμε τις παλιές εποχές με την αποχή που έκαναν οι παίκτες την Πέμπτη από τις προπονήσεις επειδή η ΚΑΕ τους πλήρωσε την Τετάρτη (τμήμα) των δόσεων του Γενάρη, δίνοντας επιταγές της 6ης Μαϊου... Ενημερωτικά πάντως στην ... ανταρσία πρωτοστάτησαν οι ξένοι παίκτες μας. Και το οξύμωρο της υπόθεσης είναι πως λεφτά στα ταμεία της ΚΑΕ υπάρχουν, αλλά για τους δικούς του λόγους ο Γενικός Διευθυντής της εταιρείας (λέγε με Δημήτρη Φιλίππου) αποφάσισε να κάνει τα ... καψόνια αυτά στους παίκτες... Αφού θα τα δώσουν που θα τα δώσουν τα φράγκα, γιατί δεν τα δίνουν μια ώρα νωρίτερα να μη χαλάει και το όνομα του 'μαγαζιού' στην πιάτσα, εν'όψει της καλοκαιρινής μεταγραφικής περιόδου ;

Τι κατάφεραν δηλαδή τώρα που έγιναν αρνητικοί πρωταγωνιστές στα πρωτοσέλιδα και ειδικά στα ΜΜΕ που ψοφάνε για αρνητικά συμβάντα και είχαν θάψει την εκδήλωση της Δευτέρας ; Τόσο μικρόμυαλοι είναι ; Και δεν όφειλε να βγει ΕΠΙΣΗΜΑ η ΚΑΕ να πάρει θέση στο ζήτημα, αντί να αφήνει το όνομα της ομάδας να διασύρεται από τις εφημερίδες και τα ερτζιανά ;



Και τι σόϊ ... μεταμοντέρνο μοντέλο λειτουργίας της ΚΑΕ είναι αυτό, που δεν κινείται τίποτα απολύτως αν δεν είναι στην Αθήνα ο Δημήτρης Φιλίππου ;

Ελπίζω τουλάχιστον να μην συνεχίσουν κι άλλο την ηλιθιότητα επιβάλλοντας τίποτα πρόστιμα στους παίκτες (θεωρητικά έχουν τη δυνατότητα αυτή, ακόμα και αν έχουν πληρώσει ... μισή δόση το τελευταίο τρίμηνο)...

Υ.Γ. (1) Α... και μια απορία... Αφού η ΚΑΕ δίνει μεταχρονολογημένες επιταγές στους παίκτες, υποθέτω πως και οι φίλαθλοι θα μπορούν να αγοράσουν με μεταχρονολογημένες επιταγές τα διαρκείας, ε ;

Υ.Γ. (2) Ωραία ... άκουσε τη γκρίνια η ΚΑΕ και άλλαξε την προθεσμία για την ανανέωση των διαρκείας που ήταν στις 28 Απρίλη... Πότε την μετέφεραν ; Στις ... 12 Μαϊου... Αφού το κάνουν που το κάνουν, καταλαβαίνοντας το λάθος τους, δεν μπορούσαν να το πάνε λίγο αργότερα ;

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ 2005/06

Ναι δεν κάνω πλάκα. Σήμερα έχουμε 19 Απρίλη, η regular season ακόμα δεν έχει τελειώσει και η ΚΑΕ ΑΕΚ ανακοίνωσε τις τιμές και την τιμολογιακή πολιτική για τα εισιτήρια διαρκείας της επόμενης σεζόν. Αν σκεφτούμε πως πέρσι βγήκαν μερικές μέρες πριν παίξουμε με τον Παναθηναϊκό στο κύπελλο, πως το 2002/03, κυκλοφόρησαν ΑΦΟΥ παίξαμε το ματς κυπέλλου με τον Μακεδονικό... πως το 2000/01, βγήκαν 2-3 μέρες πριν το ματς με την Kinder... πως μια από τα ίδια είχαμε σχεδόν κάθε χρονιά τα τελευταία χρόνια, καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικό είναι (το προφανές για μένα ή για σας, αλλά όχι για την ΚΑΕ μέχρι σήμερα) να είναι διαθέσιμα από νωρίς τα εισιτήρια διαρκείας για τους φιλάθλους.

1) Τα εισιτήρια είναι σίγουρα ακριβά -όχι σε σύγκριση με τους απαταιώνιους, αλλά σε σύγκριση με το τι τιμές είχαν μέχρι το 2002 στο ΟΑΚΑ, που τα φθηνά στα μπλε είχαν 35 χιλιάρικα δηλ. 102,7 € και τα ακριβά 100χιλ ή 293,47€- αλλά τουλάχιστον δεν ακριβαίνουν σε σχέση με φέτος. Στα πέταλα μένουν στα 150€, στα 'SILVER' πίσω από τους πάγκους στα 470€. Η αλλαγή με την Γ (είχε 360€) που έγινε το ίδιο με τα Β-Δ (είχαν 260€) και στα 290€, είναι σωστή, αφού φέτος τα απλά εισιτήρια μετά το παιχνίδι με τον Πανιωνιο είχαν ίδια τιμή σε Β-Γ-Δ.

2) Θεωρώ λάθος την επιμονή στον όρο ΣΤ στη φόρμα που υπογράφει κάποιος για τα διαρκείας.

Παράθεση:

"(ΣΤ) Η ΑΕΚ-ΚΑΕ απαλλάσσεται από κάθε ευθύνη για οιαδήποτε καταστροφή, περιουσιακή ζημία, αστική ευθύνη ή τραυματισμό που μπορεί να υποστείτε και που ενδεχομένως συνδέεται με την παρακολούθηση του αγώνα στις εγκαταστάσεις του γηπέδου, όπως και εάν έχουν προκληθεί, συμπεριλαμβανομένης και της αμέλειας ή άλλης πράξεως ή παραλείψεως της ΑΕΚ-ΚΑΕ."

Καταλαβαίνω το πνεύμα. Αλλά ..
1/ στα απλά εισιτήρια ΔΕΝ υπάρχει τετοιος όρος.
2/ Αντί να λέει πως η ΚΑΕ ΑΕΚ απαλάσσεται από κάθε ευθύνη, θα μπορούσε να λέει πως υπεύθυνος για ότι πάθεις στο χώρο, είναι η ΓΓΑ, ο Δήμος Γαλατσίου, το Υπ.Αθλητισμού, κάποιος τέλος πάντων... Γιατί αν πέσει και σε πλακώσει για παράδειγμα το κουβούκλιο που υπάρχει για την ασφάλεια πάνω από τις θύρες Ζ,VIP's,H κάποιος πρέπει να φταίει... Δε γίνεται να κυνηγάς τον ... Χατζηπετρή.

3) Θεωρώ επίσης τεράστιο λάθος το χρονικό περιθώριο για την ανανέωση. Δεν είναι δυνατόν να λες στις 18/4, πως για να ανανεώσεις με έκπτωση πρέπει να το κάνεις μέχρι τις 28/4....
Να πω πάντως πως μετά τις 28/4 δεν υπάρχει αύξηση. Απλά το παίρνεις στην τιμή που το πήρες και φέτος.

4) δεν βγήκε και φέτος πακέτο ΜΟΝΟ για πρωτάθλημα. Όλα τα μίνι-πακέτα αφορούν αγώνες Ευρωλίγκας και αγώνες Α1. Δεν βρίσκω κανένα άλλο λόγο πέρα από το να μην τους αφήνει η Uleb..

5) Parking. Είναι ηλίθιο αυτό το '1 θέση πάρκιγκ ανά 3 κατόχους' στους silver. Φέτος το κατάλαβαν στην πορεία και το άλλαξαν μετά από το πρώτο μηνα-δίμηνο. Τώρα μάλλον δούλεψε copypaste από πέρσι... Έτσι κι αλλοιώς οι θέσεις πάρκιγκ είναι υπεραρκετές για τα εισιτήρια διαρκείας. Δεν υπάρχει λόγος να υπάρχουν τέτοιοι ηλίθιοι περιορισμοί. Κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει και πρόβλεψη parking ΚΑΙ για τους κατόχους διαρκείας στα Β-Γ-Δ. Και αν φτάσει η ΚΑΕ να πουλήσει περισσότερα από τις θέσεις παρκαρίσματος, τότε ας το δει.

Στα θετικά τώρα...

α/Το πραγματικό οικογενειακό εισιτήριο, για σένα και τον πατέρα σου, ή οποιουσδήποτε έχουν μέχρι και 2ο βαθμό συγγένειας.
β/ Η έκπτωση 10% αν πάρει διαρκείας και ένας φίλος σου. Μόνο που και εδώ είναι ηλίθιο το χρονικό περιθώριο που είναι μέχρι 28/4. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι μεσολαβούν με το ζόρι 10 μέρες και πως η προθεσμία εκπνέει την Μεγάλη Πέμπτη...
γ/ Το ότι δέχονται όλες τις βασικές πιστωτικές (Visa, Mastercard) και γίνεται μέχρι και 10 άτοκες δόσεις. Βέβαια δεν γίνονται δεκτές οι Diners που 'βγάζει' η ΠΑΕ και αυτό ίσως να είναι ψιλοπρόβλημα.

Υ.Γ. Με Βασίλη μέσα στην ομάδα πήραμε τις κούπες. Δυο χρονιές χωρίς Βασίλη βολοδέρνουμε. Ελπίζω το καλοκαίρι να υπάρχει Βασίλης στο ρόστερ μας. Δεν θέλει κόπο... Θέλει τρόπο...

ΣΟΒΑΡΗ ΓΙΑ 35' ΠΗΡΕ ΤΗ ΝΙΚΗ

Μπροστά στους 150 πιστούς οπαδούς της (και στα καμιά πενηνταριά πιτσιρίκια από τη Ροδόπολη και την Εκάλη, που είναι ΑΕΚ στο μπάσκετ αλλά .... Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο !), η ΑΕΚ επέστρεψε τόσο στις νίκες όσο και στις καλές εμφανίσεις. Μόνο μελανό διάστημα από το 18'22” μέχρι το 23'32”, όταν ο Ηρακλής με ένα 2-17, έκανε το 48-22, 50-39 και άρχισε να ...ξυπνάει μνήμες Απόλλωνα, Πανιώνιου, με τον ... Henjak να κάνει πάρτυ κόντρα στον Nicevic. Ξαναμπήκε στη συνέχεια ο Ανδρέας και ο Μπουρούσης, σοβαρευτήκαμε και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος, χωρίς να γίνουμε για άλλη μια φορά φέτος ... Άγιος Βασίλης ΑΕΚ, με τόσα δώρα που έχουμε κάνει ...

Η πολυήμερη διακοπή μάλλον μας έκανε καλό τελικά, αφού οι παίκτες που τραβούσαν κουπί όλη τη σεζόν μπόρεσαν να πάρουν κάποιες ανάσες παραπάνω. Ο Toby ήταν μεν άστοχος (1/6 από τα 6μ25), αλλά ήταν σαφέστατα πιο ορεξάτος και με περισσότερες δυνάμεις από το προηγούμενο διάστημα. Ψιλοκουρασμένος και ο αρχηγός, αλλά ανεβασμένος σε σχέση με πριν και σίγουρα μπορούμε να τον περιμένουμε ακόμα καλύτερο στη συνέχεια, όπως το συνηθίζει άλλωστε. Ο Ζήσης ήταν επίσης σε καλή κατάσταση και έκατσε στον πάγκο μετά από ένα σκίσιμο πάνω στο φρύδι. Άλλωστε ο Kus ήταν αρκετά καλός και δεν είχαμε αγωνιστικό πρόβλημα. Ο Quad επίσης ήταν θετικός, δίνοντας λύσεις και σε άμυνα και σε επίθεση και με αρκετή διάθεση. Καλά στοιχεία έδειξαν και οι Antik (9π, 8ρ), Γλυνιαδάκης (8π) πέρα από τον Kus (9π, 3ασ, 2κλ). Ο Μπουρούσης ήταν καλός όσο έπαιξε γεμίζοντας τη ρακέτα. Θετικός στην άμυνα και ο Πελεκάνος, αλλά στην επίθεση θύμησε λίγο ΣΕΦ και τα μπουρδουκλώματα... Παράλληλα πάτησε παρκέ σε παιχνίδι και ο Γιάννης Κακιούζης, για πρώτη φορά μετά το ματς με τον Παναθηναϊκό στις 16 Γενάρη. Μόνο ο Σωτήρης (που μπήκε 2' και έκανε ένα 'πούλημα') με το Sandro ήταν λιγάκι παραφωνία.

Με τη νίκη μας εξαφανίσαμε την πιθανότητα να μείνουμε εκτός playoff, ενώ υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν μπορούμε να πέσουμε κάτω από την 6η θέση. Βέβαια είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανέβουμε και παραπάνω... Γιατί μπορεί μεν θεωρητικά να έχουμε τη δυνατότητα να πιάσουμε τον ΠΑΟΚ στη βαθμολογία και κερδίζοντας τον με 14 πόντους και πάνω, να τον έχουμε από κάτω στην μεταξύ μας ισοβαθμία.... ΑΛΛΑ... Αν ο Πανιώνιος είναι κι αυτός στις 15 νίκες, τότε θα πάμε σε τριπλή ισοβαθμία και το 0-2 με την ομάδα της πλατείας θα μας στείλει ντεφάκτο στην 6η θέση. Ακόμα και αν καταφέρουμε το απίθανο, δηλαδή το διπλό στο ΟΑΚΑ με τον ΠΑΟ, πάλι δεν είναι ιδιαίτερα πιθανό να πάρουμε θέση πάνω από την 6η.

Τα'χουμε ξαναπεί άλλωστε. ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΑΜΕ.

Υ.Γ. Πολύ καλή η κίνηση της ΚΑΕ να κάνει την εκδήλωση για τους κατόχους διαρκείας τη Δευτέρα. Για το τι ειπώθηκε εκεί και για τα διαρκείας της νέας σεζόν θα τα γράψω αναλυτικότερα αργότερα.

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΕΝΤΟΣ ΕΔΡΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΗΡΑΚΛΗ

Συνολικά σε 41 παιχνίδια που έχουμε υποδεχτεί το γηραιό στο γήπεδό μας, μετράμε 36 νίκες και μόλις πέντε ήττες, που όλες έγιναν από την καθιέρωση της Α1. Από αυτές οι τρεις έγιναν στο Γ.Μόσχος και οι δυο στο ΟΑΚΑ.

Τα πρώτα χρόνια με την ομάδα μας να έχει χτίσει την κιτρινόμαυρη αυτοκρατορία, τα παιχνίδια με τους κυανόλευκους της Θεσσαλονίκης ήταν εξαιρετικά ‘εύκολα’ : 82-64 (64), 76-65 (65), 102-72 (66), 112-78 (67). Ο Ηρακλής έπεσε στην Β’ Εθνική για να επανέλθει την επόμενη χρονιά, αλλά οι ήττες του συνεχίστηκαν : 103-71 (69), 81-63 (70), 97-84 (71), 73-56 (72), 90-68 (73), 75-65 (74), 99-63 (76), 96-83 (77).

Νέος υποβιβασμός του γηραιού, αλλά στη συνέχεια όμως η άνοδος του σε συνδυασμό με την πτώση της ομάδας μας έκανε τα παιχνίδια ‘ντέρμπυ’. Πάντα όμως καταφέρναμε να κερδίζουμε εύκολα ή δύσκολα : 83-74 (79), 80-73 (80), 73-70 (81), 95-87 (82), 74-69 (83), 84-83 (84), 87-76 (85), 97-89 (86), 92-75 (87), 81-68 (88).

Το νικηφόρο σερί που κρατούσε 25 χρόνια και για 22 παιχνίδια σταμάτησε με την είσοδο των ξένων στο πρωτάθλημα. Ο Ηρακλής έχοντας μια πραγματική καλαθομηχανή στη σύνθεσή του, τον Ίνγκραμ (όπως συνηθίσαμε να τον λέμε) μας κέρδισε το 1988/89 με 80-83 στην παράταση (76-76 κανονική διάρκεια). Την επόμενη χρονιά με τον Νικητόπουλο στον πάγκο η τάξη επανήλθε καθώς νικήσαμε με 97-88. Όμως ο γηραιός άλωσε ξανά το Γιώργος Μόσχος το 1990/91, πιο εύκολα αυτή τη φορά με 78-87.

Το 1992 θέλοντας να ξεπλύνουμε την ήττα με 119-56 στον πρώτο γύρο –όταν είχαμε αγωνιστεί με έφηβους και ομογενείς λόγω της απεργίας του ΠΣΑΠ, ενώ ο Ηρακλής είχε κατέβει κανονικά με τους ξένους του- ήρθε η μεγαλύτερη σε διαφορά νίκη μας στην Α1, με 91-58. Κερδίσαμε και τα δυο επόμενα παιχνίδια : 76-74 (93), 67-64 (94).

Με τον Σούμποτιτς στον πάγκο τους, οι Θεσσαλονικείς πέρασαν νικηφόρα από το Μόσχος με 74-79 το 1994/95. Το ίδιο συνέβη και την επόμενη χρονιά στο ΟΑΚΑ όταν χάσαμε και πάλι με 66-76. Τις επόμενες δυο χρονιές με τον Ιωαννίδη στον πάγκο μας τα ματς ήταν αγγαρεία. Νίκη με 99-70 την πρώτη φορά και με 84-62 την δεύτερη.

Στις 5 Δεκέμβρη του ’98, ο Ηρακλής έχοντας τον Σάκοτα στον πάγκο του μας κέρδισε για τελευταία φορά. Αν και προηγηθήκαμε με 35-28 στο ημίχρονο, ο Καλαφατάκης απέσυρε στον πάγκο τον Κορωνιό και έκανε το ματς ντέρμπυ. Ο Αρλάουκας πέτυχε το 61-59 στα 3.1” αλλά οι παίκτες μας άφησαν ανενόχλητο τον Ντίνκινς να σουτάρει από τη σέντρα και να γράψει το τελικό 61-62.

<>Την επόμενη χρονιά μπροστά σε 3000 περίπου οπαδούς μας νικήσαμε σχετικά εύκολα με 68-60 . Το 2000/01, πιο δύσκολα αυτή τη φορά κερδίσαμε με 81-77 και με μόλις 600 φιλάθλους. Στη πρωταθληματική χρονιά αντιμετωπίσαμε δυο φορές τον Ηρακλή. Κερδίσαμε με 81-69 στην κανονική διάρκεια –μια νίκη που μας εξασφάλισε μαθηματικά την 1^η θέση της Α1- παίζοντας μπροστά σε μόλις 450 οπαδούς μας. Στους ημιτελικούς των πλέϊ-οφ, έχοντας 1500 φιλάθλους στο πλευρό τους οι παίκτες μας κέρδισαν με 77-68.

Πρόπερσι στα Λιόσια (600 θεατές) κερδίσαμε πολύ δύσκολα με 63-62 αφού ο Διαμαντίδης αστόχησε σε μια βολή στην εκπνοή του αγώνα. Πέρσι, στον πρώτο γύρο κερδίσαμε και πάλι με δυσκολία, 76-70 σε ένα ματς που ο Νίκος Χατζής τιμήθηκε από την ΚΑΕ για το επίτευγμά του να είναι ο 1^ος σκόρερ μας στην Α1. Στον 2^ο μικρό τελικό κερδίσαμε και πάλι με 88-77, ενώ τη νίκη πήραμε στην 3η παράταση και στο 4ο μικρό τελικό με 109-107, σε δυο ματς που έγιναν κεκλεισμένων των θυρών λόγω της τιμωρίας μας.

ΤΕΡΜΑ ΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ

του All Star Game, όπου είχε μετακομίσει σχεδόν όλη η ομάδα μας το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, αφού συμμετείχαν οι Νίκος Χατζής (Έλληνες+τρίποντα), Νίκος Ζήσης (Έλληνες), Sandro Nicevic (Ξένοι), Toby Bailey (Ξένοι+καρφώματα), Γιάννης Μπουρούσης, Σπύρος Μαγκουνής, Νίκος Παπανικολάου (Ελπίδες νότου) με τον τελευταίο να συμμετέχει και στα τρίποντα των Ελπίδων, ενώ ο Φώτης Κατσικάρης καθόταν στον πάγκο των Ελλήνων και είχαν μεταβεί και ο γυμναστής Γιάννης Μεριχωβίτης αλλά και ο μάνατζερ Κώστας Κώτσης. Με φορτωμένα χέρια γύρισε ο Toby που κατέκτησε τον τίτλο στα καρφώματα, σε ένα όμως πολύ ανούσιο διαγωνισμό με ελάχιστο ενδιαφέρον. Κάποιοι βέβαια θα πουν πως υπήρχαν και άλλα θετικά από το Σαββατοκύριακο... Εστιάζοντας κυρίως στο γεγονός πως ο Φώτης Κατσικάρης κατάφερε τόσο να κερδίσει ομάδα του Zeljko Obradovic, όσο και να πάρει ροζ φύλλο στην Πάτρα όπου μετράει 2 ήττες πέρσι-φέτος από τον Απόλλωνα. Εγώ θα εστιάσω στο γεγονός πως ο Παπανικολάου ήταν 2ος στο διαγωνισμό τριπόντων των μικρών, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πως έχει 'καλό χέρι'. Και φυσικά επιτείνοντας τον προσωπικό μου προβληματισμό για το λόγο που δεν έχει χρησιμοποιηθεί περισσότερο φέτος, με δεδομένο το πρόβλημα μας από τα 6μ25 σε αρκετά ματς.

Τα κεφάλια μέσα λοιπόν για το παιχνίδι της Κυριακής με τον Ηρακλή στο Γαλάτσι. Μπορεί η ΕΠΑΕ να άλλαξε την ώρα του αγώνα με τη Skoda Ξάνθη στο ΟΑΚΑ και να τον πήγε στις 18:15 αντί για 20:30 που είχε ορισθεί αρχικά, με αποτέλεσμα να το φέρνει πάνω στην ώρα τέλεσης του ματς με τους κυανόλευκους της Θεσσαλονίκης (βλέπετε τόσο το συνδρομητικό όσο και η ΠΑΕ σέβονται απεριόριστα τους φιλάθλους που θέλουν να παρακολουθήσουν και τις δυο αναμετρήσεις τηλεοπτικά η μια, από το γήπεδο η άλλη), όμως η έγκαιρη αντίδραση της ΚΑΕ έλυσε το πρόβλημα μεταφέροντας το ματς από τις 17:00 στις 16:00. Βέβαια για να είμαστε ειλικρινείς η μεταφορά της ώρας, απασχολούσε εμένα και άλλους 100-200-500 νοματαίους αφού οι υπόλοιποι δεν ενδιαφέρονται, αλλά η ΚΑΕ έκανε αυτό που έπρεπε δείχνοντας αν μη τι άλλο, πως τα ανακλαστικά της λειτουργούν άμεσα και πως δοικητικά είναι πολύ βελτιωμένη τον τελευταίο 1,5 χρόνο.

Υ.Γ. Ο Δήμος της Αθήνας καθάρισε με 25% συμμετοχή χρηματοδότηση και το ... Palais de TziggeroGiannako θα γίνει στο Βοτανικό και με κόστος 120-150 εκ. ευρώπουλα. Έτσι για σύγκριση, και ο Γρανίτσας 25% χρηματοδότηση ζητάει (από το κράτος) ενώ το πρότζεκτ του AEK ARENA κοστολογείται στα 100 εκ.ευρώπουλα και όσο να'ναι το υπόγειο στοιχίζει και κάτι παραπάνω από το υπέργειο...

11 ΑΠΡΙΛΗ 2000, ΛΩΖΑΝΝΗ

ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΞΑΝΑ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΕΧΩ ΔΕΙ ΚΙ ΕΧΩ ΤΡΕΛΛΑΘΕΙ

Αυτό τραγουδάγαμε 1300 εκστασιασμένοι Αεκτζήδες, την Τρίτη 11 Απρίλη του 2000, μέσα στο παγοδρόμιο (παρκέ μπήκε από πάνω για την περίσταση) του Μαλέ, όταν ο Νίκος Χατζής έπαιρνε το Κύπελλο Σαπόρτα από τα χέρια της χήρας του παλιού Ισπανού μπασκετοπαράγοντα. Σύμπτωση ή όχι, ο ίδιος ο Σαπόρτα είχε κάνει την απονομή στον Γιώργο Αμερικάνο το 1968 στο Καλλιμάρμαρο. Ίσως γι΄αυτό ο νυν αρχηγός μας να πήγε στη συνέχεια στη θύρα που βρισκόταν ο ‘Παγκόσμιος’, να του δώσει το κύπελλο, αποδεικνύοντας και έμπρακτα ότι ήταν άξιοι συνεχιστές τους.

Οι στιγμές που έζησα σε αυτό το μαγικό διήμερο μου έχουν μείνει ανεξίτηλες. Με το που καθαρίσαμε τη Ζαντάρ στον ημιτελικό άρχισα να κανονίζω τις δουλειές μου για να είμαι παρών στην Ελβετία. Εισιτήρια εξασφάλισα από νωρίς και τα είχα πάρει στα χέρια μου περίπου μια εβδομάδα νωρίτερα. Το κύριο πρόβλημα ήταν με την μετάβαση στη Λωζάννη. Οι βουλευτικές εκλογές διεξάγονταν δυο μέρες πριν τον τελικό με αποτέλεσμα όλα τα διαθέσιμα τσάρτερ να έχουν ναυλωθεί από τα πολιτικά κόμματα. Αρχικά είχα δηλώσει συμμετοχή στο αυθημερόν της ... Original Airways αλλά δεν ευδοκίμησαν οι πτήσεις και το συγκεκριμένο ακυρώθηκε.

Κάναμε μια έρευνα μπας και βρίσκαμε άλλο μέσο. Μέχρι και την περίπτωση να πάμε στο Μιλάνο και από εκεί οδικά σκεφτήκαμε. Τελικά έσκασε μύτη το διήμερο τσάρτερ της Original Airways και ταξιδέψαμε με αυτό. Στο Ελληνικό την Τρίτη τα ξημερώματα, έσκασα μύτη τελευταίος, αφού έπρεπε για το ... γούρι να προλάβω να αγοράσω το «Τρίποντο». Βλέπετε σε όλα τα προηγούμενα ματς της χρονιάς στο ΟΑΚΑ, το είχα μαζί μου.

Μαγική και η συνέχεια, παρά την ταλαιπωρία με τον Αλβανό οδηγό που μπέρδεψε το Μοντρέ με το Μοντέ με αποτέλεσμα να έχουμε μόλις 30’ στη διάθεσή μας στη παραδοσιακή Ελβετική λουτρόπολη πριν ξεκινήσουμε για το γήπεδο. Στην ουρά έξω από το γήπεδο να αφήσουμε τις φωτογραφικές μηχανές καθώς δεν επιτρέπονταν μέσα. Βέβαια οι υπεύθυνοι της ΚΑΕ μας έλεγαν ότι δεν θα έπρεπε να έχουμε πιει γιατί θα έκαναν και αλκοτέστ στην είσοδο, αλλά στο μπαρ του γηπέδου πουλούσαν μπύρες ...

Όλα τα άσχημα τα ξεχάσαμε φυσικά την ώρα που φτάναμε ξανά στην κορυφή της Ευρώπης. Και αποζημιωθήκαμε και με το παραπάνω καθώς το πουλμανάκι μας ήταν το μόνο που έσκασε μύτη στα επινίκια που έγιναν στο εστιατόριο του ξενοδοχείου που είχε καταλύσει η ομάδα. Ο Παναγιώτης άναψε το τεραστίων διαστάσεων πούρο που είχε αγοράσει το απόγευμα –και για τον φόβο των μέτρων ασφαλείας δεν πέρασε στο γήπεδο- και το μοιράστηκε με τους παίκτες. Το γλέντι συνεχίστηκε και στο μπαρ του ξενοδοχείου αλλά και σε κάποια γειτονικά πολύ πολύ αργότερα μαζί με τους συνήθεις ύποπτους Μπούϊ (που άφησε τη γυναίκα και το μωρό στο δωμάτιο και ήρθε με μια ρεσεψιονίστ !!), Μιούρσεπ, Τσακαλίδη.

Και το κλου της βραδιάς όταν μετά ψάχνοντας σαν τις άδικες κατάρες να βρούμε κάποιο μαγαζί να φάμε, καταλήγουμε στο μοναδικό που λειτουργούσε, ένα κεμπαμπτζίδικο, και βρίσκουμε έναν Ισπανό μετανάστη ...φανατικό οπαδό της ΑΕΚ (από την εποχή του Μπατίστα στη Σιόν) να μας ζητά επίμονα κασκόλ και φανέλες !

Υ.Γ. Ελπίζω να μην χρειαστεί άλλα 32 χρόνια για να επαναληφθεί η ιστορία...

ΤΟ ΠΑΛΕΥΟΥΝ ΟΙ ΜΙΚΡΟΙ

Σε εξέλιξη είναι η τελική φάση των πρωταθλημάτων υποδομής της ΕΣΚΑ, στα οποία τα .... διαλυμένα (για ορισμένα κιτρινόμαυρα ΜΜΕ) παιδικοεφηβικά μας τμήματα συμμετέχουν μαζί για τρίτη συνεχόμενη χρονιά.

Η πορεία τους στις τρεις πρώτες αγωνιστικές είναι αντίστροφη. Οι Παίδες ξεκίνησαν νικώντας 46-37 το Μαρούσι αλλά έπειτα έχασαν με 60-52 από το Περιστέρι και 62-57 από τον Ηλυσιακό. Η βαθμολογία : ΠΑΟ 3-0 232-206, Δούκας 2-1 204-212, Περιστέρι 2-1 178-165, Ηλυσιακός 1-2 187-187, ΑΕΚ 1-2 155-159 , Μαρούσι 0-3 140-167. Υπό προϋποθέσεις, αν νικήσουμε στις επόμενες δυο αγωνιστικές τους πρωτοπόρους Παναθηναϊκό (την Κυριακή στις 17:00 στο Αιγάλεω) και τον Δούκα (Τρίτη 20:00 στον Τάφο του Ινδού), μπορούμε να καταφέρουμε κάτι καλύτερο.



Πιο καλά είναι τα πράγματα για την εφηβική μας ομάδα που ξεκίνησε με ήττα 61-67 από το Μαρούσι, αλλά στη συνέχεια 'πάτησε' το Περιστέρι με 77-60 και νίκησε στην παράταση 61-60 (53-53 η κανονική περίοδος με τους αντιπάλους μας να κερδίζουν 43-53 2'30" πριν τη λήξη) τον Ηλυσιακό. Έτσι η βαθμολογία είναι : Μαρούσι 3-0 203-171, ΑΕΚ 2-1 199-187 , Πλάτωνας 2-1 196-192, Ηλυσιακός 1-2 191-192, Περιστέρι 1-2 179-202, ΠΑΟ 0-3 199-223. Με νίκες απέναντι στον ΠΑΟ (Αιγάλεω στις 18:30 την Κυριακή) και Πλάτωνα (Τάφος του Ινδού 21:30 την Τρίτη), μπορεί να πιάσει ακόμα και την 1η θέση αν το Μαρούσι γκελάρει με τον Ηλυσιακό.

4 ΑΠΡΙΛΗ 1968 - 4 ΑΠΡΙΛΗ 2005

37 χρόνια έχουν περάσει από τη μαγική βραδιά του Καλλιμάρμαρου, όταν η ΑΕΚ έγινε Βασίλισσα κατακτώντας το Κύπελλο Κυπελλούχων, μπροστά σε 80,000 θεατές (παγκόσμιο ρεκόρ προσέλευσης σε αγώνα μπάσκετ).

Να θυμηθούμε την πορεία μέχρι τον τελικό : Με την KAS Bilbao χάσαμε 82-72 στην Ισπανία και κερδίσαμε 85-65 εδώ. Μετά απέναντι στη Βελγική Royal Brussels, νίκη 76-54 και αγχωτική πρόκριση αφού χάσαμε 74-54. Σειρά είχε η Ignis Varese στα ημιτελικά... Ήττα με 78-60 στην Ιταλία και η μεγαλειώδης νίκη με 72-52 στη ρεβάνς της Αθήνας με τη ραβέρσα του Τρόντζου από τη σέντρα.

Για την ιστορία, η σύνθεσή μας στον τελικό ήταν : Χρηστέας 4, Αμερικάνος 29, Βασιλειάδης 11, Λαρεντζάκης 6, Ζούπας 12, Τρόντζος 24, Τσάβας 3, Νεσιάδης, Δημητριάδης, Πετράκης .


Αργά χθες το απόγευμα, υπήρχε το ραντεβού της καρδιάς στο χώρο που η Βασίλισσα έκανε την ομάδα μας γνωστή σε όλη την Ευρώπη. Χωρίς ανακοινώσεις σε εφημερίδες και ραδιόφωνα, περίπου 100 οπαδοί μας βρέθηκαν στη γιορτή μνήμης που διοργανώνει κάθε χρόνο εδώ και σχεδόν μια εικοσαετία η Original 21. Του χρόνου ελπίζω να είμαστε ακόμα περισσότεροι.

HTTA ΝΤΡΟΠΗ ΣΤΟ ΣΕΦ...

Όταν ο Ολυμπιακός ήταν στα πάνω του και εμείς παλεύαμε για να μπούμε στην οκτάδα και να βγούμε στα Κόρατς, μας κέρδιζε μέσα-έξω χτίζοντας το απίστευτο σερί από το 1991 μέχρι το 1997 με τις 17 συνεχόμενες ήττες μας... Την τελευταία διετία, οι ερυθρόλευκοι είναι σε κάθετη πτώση αλλά δυστυχώς το σκηνικό δεν είναι ανάλογο... Φέτος απέναντι στο χειρότερο Ολυμπιακό της δεκαπενταετίας, νικήσαμε με το ζόρι μέσα στο Γαλάτσι και χθές γίναμε έρμαια στις διαθέσεις του συνοθυλεύματος του Πειραιά, που είχε να νικήσει κανένα μήνα...

Η ομάδα ξεκίνησε νωθρά και με την ... κλασσική νωχελικότητα έπειτα από ευρωπαϊκά παιχνίδια. Επιθετικά τραβούσαμε αλλά η άμυνα ήταν χωνί.. Έτσι το δεκάλεπτο έκλεισε με 26-24. Λίγο πριν να κλείσει η περίοδος, πέρασε στο παρκέ ο Kus… Δικαιολογημένα ίσως μετά την εμφάνιση της Πόλης. Αδικαιολόγητα αν αναλογιστούμε πως ο Ολυμπιακός έχει δυο γρήγορους γκαρντ, τον Perry και τον Mason. Η επιλογή της χρησιμοποίησης του Κροάτη σε συνδυασμό με το φόρτωμα με φάουλ του Lollis και την άμυνα με τα μάτια του Nicevic πάνω στον Gulyas έδωσε το δικαίωμα στους γηπεδούχους να κάνουν ότι θέλουν και να παγιώσουν μια διαφορά της τάξης των 15 πόντων.

Τίποτα δεν τραβούσε. Ούτε τα περιφερειακά μας σουτ (τελειώσαμε έχοντας μόλις 3/17 τρίποντα), αν και ο κατ'εξοχήν σουτέρ μας ο Νίκος Χατζής δεν πήρε πολλά ... μόλις δυο και ευστόχησε στο ένα. Ούτε ο Γλυνιαδάκης πάνω στον Αγαδάκο. Ούτε ο Bailey που είναι φανερό πως έχει κλατάρει από τα συνεχή παιχνίδια. Μετά τους 26 πόντους του Treviso, ο Toby μετρά μόλις 7.0 π και με 38% στα δίποντα και 17% στα τρίποντα... Χρειάζεται ανάσες που δυστυχώς δεν μπορεί να τις δώσει ο Πελεκάνος... Ο Μιχάλης μπορεί να ήταν καλός αμυντικά, κλέβοντας μπάλες, ρίχνοντας τάπες αλλά μπροστά ήταν χάλια μαύρα... Έχανε αιφνιδιασμούς, μπουρδουκλωνόταν μόνος του... Τον Μπουρούση τον ξεχάσαμε στον πάγκο και πάλι ... 4' και με το ζόρι έπαιξε, ενώ ο απαράδεκτος για άλλη μια φορά Nicevic έμεινε μέσα 28'... Και ο Antik, που θα μπορούσε να δώσει λύσεις κάτω από τα καλάθια και σε άμυνα και σε επίθεση, έμεινε εκτός δωδεκάδας (!!!) για άγνωστο λόγο.

Ένας Ζήσης έμενε να παλεύει σχεδόν ολομόναχος... Να κατεβάζει τη μπάλα, να σκοράρει, να οργανώνει, να ... ψήνει τον καφέ.. Έκανε ατομικό ρεκόρ με 24π, αλλά όπως και στο Αλεξάνδρειο με τους 22π, η παρουσία του πήγε στράφι. Κάπως βοήθησε ο Τσιάρας, που τουλάχιστον πάλευε φιλότιμα και έδωσε πολλές μάχες.

Και στο τελευταίο δεκάλεπτο φάνηκε πενατακάθαρα, πως αν η ομάδα μας παίξει σοβαρά, τον έχει για πλάκα το φετινό Ολυμπιακό. Γιατί η φετινή ΑΕΚ είναι για να τερματίζει στη χειρότερη περίπτωση 3η στη βαθμολογία και όχι 6η και με το ζόρι πάνω από τον Μακεδονικό. Όμως οι ηλιθιότητες και οι χαζομάρες που δημιούργησαν τη διαφορά των 15 πόντων δε μπορούσαν να καλυφθούν πλέον. Για άλλη μια φορά τα τελευταία χρόνια είδαμε την ανωμαλία να κοιμόμαστε για 20' ή και για 30' και μετά να τρέχουμε και να μη φτάνουμε...

Η εγγυημένη συμμετοχή στην Euroleague, μάλλον μας κάνει κακό αφού δεν αντιμετωπίζουμε την Α1 με τη δέουσα σοβαρότητα. Σαν πολύ δημοσιουπαλληλίκι να έχει πέσει στα αποδυτήρια... Περιμένω να δω κάποιον να τους ρίχνει γκάζια και κανένα πρόστιμο... Αλλά που τέτοια τύχη...

Βλέπετε τελευταίο ματς με διοικητική παρουσία στην εξέδρα ήταν αυτό με την Efes πριν από ακριβώς ένα μήνα...

Υ.Γ. (1) Πάλι καλά που είχαμε και τα δυο χρόνια του Sakota που τους είχαμε κάνει πελάτες τους γαύρους...

Υ.Γ. (2) Και αφού ο Pero δεν μας έκανε για την δωδεκάδα... Γιατί δε βάλαμε μέσα σε αυτήν τον Παπανικολάου ή έστω τον Γιάννη τον Κακιούζη που μπορούν να βοηθήσουν περισσότερο επιθετικά από τον Μαγκουνή που δεν τον βάζουμε σχεδόν ποτέ να παίξει ;

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΕΚΤΟΣ ΕΔΡΑΣ

Σήμερα στο ΣΕΦ θα παίξουμε για 54η φορά με τους ερυθρόλευκους εκτός έδρας στα πλαίσια της Α' Εθνικής και της Α1. Έχουμε μόλις 8 νίκες στις προηγούμενες 53 αναμετρήσεις: τις τρεις πρώτες τη δεκαετία του '60, την τέταρτη -και 'στοιχειωμένη' για πολλά χρόνια- στο Παπαστράτειο το 1984/85, και άλλες τέσσερις την τελευταία τετραετία. Μας αδικεί κατά κάποιον τρόπο στη συνολική εικόνα το γεγονός ότι τη πενταετία του '90 που ο Ολυμπιακός ήταν κυρίαρχος παίζαμε ακόμα και στα πλέϊ-οφ χάνοντας πάνω από ένα ματς το χρόνο, ενώ αντίθετα τη δεκαετία του '60 ούτε πλέϊ-οφ υπήρχαν, αλλά ούτε και Ολυμπιακός στην Α' Εθνική...

Το 1963/64 που θεσπίστηκε η μεγάλη κατηγορία χάσαμε με 64-69. Παρά τη νίκη τους, εμείς κατακτήσαμε το πρωτάθλημα ενώ αυτοί έπεσαν στη Β' Εθνική για να επανέλθουν έπειτα από τρία ολόκληρα χρόνια. Η ΑΕΚ όμως των Αμερικάνου, Ζούπα, Τρόντζου, Λαρεντζάκη, Βασιλειάδη δεν αστειευόταν και είχαμε τρεις συνεχόμενες νίκες : 81-64 (68), 76-75 (69), 73-67 (70).

Η διάλυση της μεγάλης μας ομάδας λόγω των επιλογών της διοίκησης (αλλά και των επιταγών των τότε κυβερνώντων) παράλληλα με την αγωνιστική άνοδο του Ολυμπιακού άλλαξε τα πράγματα και είχαμε συνέχεια ήττες : 65-80 (71), 75-79 (72), 52-64 (73), 66-83 (74), 66-82 (75), 72-89 (76), 79-94 (77), 76-82 (78), 73-76 (79). Το 1979/80 το πρωτάθλημα έγινε σε δυο φάσεις, στην πρώτη στον 'όμιλο νότου' χάσαμε με 85-95 & στη δεύτερη ξανά με 76-100.

Οι ήττες συνεχίστηκαν παρά την παρακμή και των ερυθρολεύκων : 74-106 (81), 75-80 (82), 65-80 (83), 69-77(84). Μετά από τις 15 αυτές σερί ήττες, ήρθε το ροζ φύλλο αγώνα το 1984/85 στο Παπαστράτειο όταν και κερδίσαμε με 68-61. Όμως η νίκη αυτή ήταν απλά η εξαίρεση αφού το προγενέστερο σκηνικό συνεχίστηκε : 68-79 (86), 66-70 (87), 80-81 (88). Το αξέχαστο 71-76 στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος το '89 με τον Ντάνι Βρέϊνς να παίζει πρώτη φορά στην Α1 και τον συγχωρεμένο τον Κρέζο στον πάγκο. Στη Γλυφάδα την επόμενη χρονιά ήττα με 66-79 στην παράταση με τον Νικητόπουλο να βγαίνει έξω από τα ρούχα του από τη διαιτησία, ενώ στα πλέϊοφ σε ένα αδιάφορο ματς χάσαμε με 66-80. Το επόμενο παιχνίδι σημαδεύτηκε από το λάθος του νυν προπονητή μας του Φώτη Κατσικάρη, καθώς έκανε χαζό φάουλ στον Μπλάκγουελ στα 2" πετώντας το πλεονέκτημα από τις δυο εύστοχες βολές του Λανέ στα 6" με αποτέλεσμα την ήττα με 76-77. Στα πλέϊ-οφ του '91 χάσαμε ξανά με 74-77.

Στον Πειραιά κατέβηκε ο Ιωαννίδης και οι αγώνες γίνονταν στο ΣΕΦ. Η ομάδα μας ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας ενώ οι ερυθρόλευκοι άρχισαν να ξαναπαίρνουν τίτλους. Ήττα με 68-81 (με τον Πάσπαλιε να σουτάρει ακόμα βολές ελέω γκρι βοήθειας) στην ρέγκιουλαρ και 57-71 στα πλέϊ-οφ. Την επόμενη χρονιά άλλη μια ήττα 71-85. Το 1993/94 άλλες δυο ήττες, μια στην κανονική περίοδο με 68-88 και μια στα πλέϊ-οφ με 57-79. Διπλό ραντεβού και το '94/95: 60-80 το πρώτο, 73-79 στα πλέϊοφ με τους 50 ηρωϊκούς αεκτζήδες που βρέθηκαν στο ΣΕΦ να τους κάνουν πλάκα για το χαμένο φάϊναλ-φορ της Σαραγόσα. Και τέλος το 61-73 του '96.
Ούτε η παρουσία του ξανθού στον πάγκο μας άλλαξε τα πράγματα όμως. Χάσαμε με 60-69 στην κανονική περίοδο, με 62-68 τον 1ο τελικό και με 49-53 τον 3ο το 1996/97. Την επόμενη χρονιά άλλες τρεις ήττες, 66-73 και 71-72, 60-90 στους μικρούς τελικούς. Με τον Καλαφατάκη στον πάγκο και τον Μπράντον Γουϊλιαμς στο παρκέ, το αρνητικό σερί συνεχίστηκε : 60-76 (99).

Την πρώτη χρονιά του Ντούντα γνωρίσαμε άλλες τρεις ήττες από τον Ολυμπιακό του Ιωαννίδη (και πάλι) : 57-61 στην κανονική περίοδο, 56-72 και 54-60 στη σειρά των μικρών τελικών. Όμως την επόμενη χρονιά στο Μαρούσι όπου έγινε το παιχνίδι γύρισε η σελίδα. Νίκη με 94-92 στην 2η παράταση και έχοντας σε φοβερή βραδιά τους Κακιούζη, Μπετς, Χάμιγκ, Κουτλουάϊ.

Με σόου του Τζέϊ-Άρ Χόλντεν και του Ντικούδη άλλος ένας θρίαμβος, 86-74 αυτή τη φορά στη Γλυφάδα, που έφερε και την απόλυση του Ζούρου. Ήττα με 70-75 στις άδειες εξέδρες του ΣΕΦ στον 2ο τελικό, αλλά θριαμβευτική νίκη ρεβάνς στο κατάμεστο ΣΕΦ στον 4ο τελικό με 61-60 σε μια πολύ μεγάλη βραδιά του Ντικούδη και του Κακιούζη.

Πρόπερσι περάσαμε σαν σίφουνας από τον Κορυδαλλό νικώντας με 99-76, με τον Ντικούδη και το Χατζή τραυματίες, έχοντας τους Κρίσπιν,Ταπούτο & Μπλάκνεϊ σε φανταστική μέρα. Στα πλέϊ-οφ γνωρίσαμε την ήττα με 77-65 σε ένα ματς που εμφανιστήκαμε πολύ νωθροί, αφού δεν περιμέναμε και την απόφαση για επανάληψη του 1ου ημιτελικού. Τέλος πέρσι χάσαμε ξανά στον Κορυδαλλό, με 66-63 σε ένα ματς που παίξαμε χωρίς Τζένκινς, Ταπούτο, Παπαϊωακείμ και κρίθηκε από το εκπρόθεσμο τρίποντο του Χαρίση στην εκπνοή.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, ΤΟ ΣΕΦ..

Το ευρωπαϊκό μας ταξίδι ολοκληρώθηκε την Τετάρτη το βράδυ στο κατάμεστο Αμπντί Ιπεκτσί. Στο ξεκίνημα της σεζόν, πολύ περισσότερο μετά από τις τρεις πρώτες ήττες με κακές εμφανίσεις από τη Μπαρτσελόνα τη Ζαλγκίρις και τη Σιένα, ελάχιστοι ήταν αυτοί που πίστευαν πως θα μπορούσαμε να φτάσουμε πιο μακριά από κάθε άλλη φορά την τελευταία τετραετία και να αγγίξουμε τόσο πολύ το όνειρο της πρόκρισης. Σίγουρα όμως η πρόκριση στην δεύτερη φάση σε συνδυασμό με τις τέσσερις νίκες που μας άφησαν εκτός θεσμού στις ισοβαθμίες, κάνουν τη φετινή ευρωπαϊκή μας συμμετοχή να κλείνει με θετικό πρόσημο. Και φυσικά είναι επιτυχία να τελειώνεις έχοντας καλύτερη παρουσία από σαφέστατα πληρέστερες και πλουσιότερες ομάδες όπως η Ρεάλ, η Βίντερτουρ Μπαρτσελόνα, η Σιένα ή η Κλιμάμιο.

Καλό θα είναι όμως να κρατήσουμε μόνο τα θετικά από αυτή την πορεία, να τα βάλουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας και να επικεντρωθούμε στο πρωτάθλημα όπου τα έχουμε κάνει μαντάρα. Είναι τουλάχιστον απαράδεκτο να μετράμε τον ίδιο αριθμό ηττών και σε Ελλάδα και σε Ευρώπη... Και να έχουμε κερδίσει μέσα-έξω την Σκαβολίνι –που συνεχίζει στους 8- ή την Πρόκομ, ενώ στην Α1 δε μπορούμε να σταυρώσουμε ένα ροζ φύλλο από τον Πανινώνιο ή τον Απόλλωνα...

Ήδη κατρακυλήσαμε στην 6η θέση και αν ... προσπαθήσουμε με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να πέσουμε ακόμα παρακάτω... Ο Μακεδονικός, καραδοκεί..

Για να σοβαρευτούμε ...


Υ.Γ. (1) Τρελλό κόλλημα έχει τελικά ο Μιχάλης Κακιούζης. Αυτό το «Έχω βαρεθεί μ’αυτή την ιστορία. Δε μπορώ ν’ ασχολούμαι συνέχεια με τον Χατζή και τον κάθε Χατζή...» που απάντησε στην ερώτηση ‘Σε ρωτούν και σε ξαναρωτούν πως προέκυψε η κόντρα με τον Νίκο Χατζή και δεν δίνεις απάντηση...’ τουλάχιστον αυτό δείχνει, κατά την ταπεινή μου άποψη. Τον αγαπάμε το Μιχάλη, τον ευχαριστούμε που φόρεσε για μια οκταετία τη φανέλα μας, την οποία και τίμησε με το παραπάνω. Θεωρώ προσωπικά λάθος που η διοίκηση δεν τον κράτησε το Γενάρη του 2003 και άρχισε έτσι να συντελείται η αποσύνθεση των πρωταθλητών του 2002. Μπορεί να ήρθαμε αρκετά βήματα πίσω, αλλά κοιτάμε μπροστά. Και μπορεί να μην αρέσει στο Μιχάλη, αλλά ο Νίκος ο Χατζής, είναι πανάξια και ο ιδανικός & φυσικός αρχηγός της ομάδας και η σημαία της.

Υ.Γ. (2) Πάντως η Σιένα τα πήγε αρκετά χειρότερα από την ΑΕΚ, αν και ‘ήταν πλήρης και δε θα ήθελε κανένα παίκτη της στην ομάδα του για συμπαίκτη, πλήν ίσως του Ζήση’ ο Μιχάλης. Στον πρώτο γύρο έμειναν 5οι κάτω από εμάς που είμασταν 4οι, ενώ στη β’ φάση έκαναν μόλις και μετά βίας 2 νίκες ...