Το ευρωπαϊκό μας ταξίδι ολοκληρώθηκε την Τετάρτη το βράδυ στο κατάμεστο Αμπντί Ιπεκτσί. Στο ξεκίνημα της σεζόν, πολύ περισσότερο μετά από τις τρεις πρώτες ήττες με κακές εμφανίσεις από τη Μπαρτσελόνα τη Ζαλγκίρις και τη Σιένα, ελάχιστοι ήταν αυτοί που πίστευαν πως θα μπορούσαμε να φτάσουμε πιο μακριά από κάθε άλλη φορά την τελευταία τετραετία και να αγγίξουμε τόσο πολύ το όνειρο της πρόκρισης. Σίγουρα όμως η πρόκριση στην δεύτερη φάση σε συνδυασμό με τις τέσσερις νίκες που μας άφησαν εκτός θεσμού στις ισοβαθμίες, κάνουν τη φετινή ευρωπαϊκή μας συμμετοχή να κλείνει με θετικό πρόσημο. Και φυσικά είναι επιτυχία να τελειώνεις έχοντας καλύτερη παρουσία από σαφέστατα πληρέστερες και πλουσιότερες ομάδες όπως η Ρεάλ, η Βίντερτουρ Μπαρτσελόνα, η Σιένα ή η Κλιμάμιο.
Καλό θα είναι όμως να κρατήσουμε μόνο τα θετικά από αυτή την πορεία, να τα βάλουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας και να επικεντρωθούμε στο πρωτάθλημα όπου τα έχουμε κάνει μαντάρα. Είναι τουλάχιστον απαράδεκτο να μετράμε τον ίδιο αριθμό ηττών και σε Ελλάδα και σε Ευρώπη... Και να έχουμε κερδίσει μέσα-έξω την Σκαβολίνι –που συνεχίζει στους 8- ή την Πρόκομ, ενώ στην Α1 δε μπορούμε να σταυρώσουμε ένα ροζ φύλλο από τον Πανινώνιο ή τον Απόλλωνα...
Ήδη κατρακυλήσαμε στην 6η θέση και αν ... προσπαθήσουμε με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να πέσουμε ακόμα παρακάτω... Ο Μακεδονικός, καραδοκεί..
Για να σοβαρευτούμε ...
Υ.Γ. (1) Τρελλό κόλλημα έχει τελικά ο Μιχάλης Κακιούζης. Αυτό το «Έχω βαρεθεί μ’αυτή την ιστορία. Δε μπορώ ν’ ασχολούμαι συνέχεια με τον Χατζή και τον κάθε Χατζή...» που απάντησε στην ερώτηση ‘Σε ρωτούν και σε ξαναρωτούν πως προέκυψε η κόντρα με τον Νίκο Χατζή και δεν δίνεις απάντηση...’ τουλάχιστον αυτό δείχνει, κατά την ταπεινή μου άποψη. Τον αγαπάμε το Μιχάλη, τον ευχαριστούμε που φόρεσε για μια οκταετία τη φανέλα μας, την οποία και τίμησε με το παραπάνω. Θεωρώ προσωπικά λάθος που η διοίκηση δεν τον κράτησε το Γενάρη του 2003 και άρχισε έτσι να συντελείται η αποσύνθεση των πρωταθλητών του 2002. Μπορεί να ήρθαμε αρκετά βήματα πίσω, αλλά κοιτάμε μπροστά. Και μπορεί να μην αρέσει στο Μιχάλη, αλλά ο Νίκος ο Χατζής, είναι πανάξια και ο ιδανικός & φυσικός αρχηγός της ομάδας και η σημαία της.
Υ.Γ. (2) Πάντως η Σιένα τα πήγε αρκετά χειρότερα από την ΑΕΚ, αν και ‘ήταν πλήρης και δε θα ήθελε κανένα παίκτη της στην ομάδα του για συμπαίκτη, πλήν ίσως του Ζήση’ ο Μιχάλης. Στον πρώτο γύρο έμειναν 5οι κάτω από εμάς που είμασταν 4οι, ενώ στη β’ φάση έκαναν μόλις και μετά βίας 2 νίκες ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου