ΗΤΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ

Ούτε και τώρα καταφέραμε να φύγουμε με διπλό από τη Λάρισα... Αν και είχαμε σταθερά το προβάδισμα στο σκορ στο πρώτο ημίχρονο και μέχρι τα μέσα του 3ου δεκαλέπτου, κάτι η διακοπή λόγω του κλεισίματος των φώτων (την ώρα που χάλαγαν τα ταμπλώ στο Ιβανώφειο... "ομορφιές του μπάσκετ"...) , κάτι το συνηθισμένο για φέτος κλατάρισμα στο τέλος, κάτι η τεράστια τρύπα μας κάτω από τα καλάθια, ήρθε η ήττα...

Μόλις 25 ρημπάουντ μαζέψαμε ενώ οι γηπεδούχοι 40... Πήραμε 15 πόντους από Μπουρούση, Παπαϊωακείμ & Τσιάρα, την ώρα που οι Ceranic & Παυλίδης έκαναν πάρτυ, φιλοδωρώντας μας με 22 & 19 πόντους αντίστοιχα. Έτσι πήγε τσάμπα η ώθηση που μας έδωσαν και πάλι τα τρίποντα του Παπανικολάου, και η καλή βραδιά του Rimac που μαζί με τον Blassingame και κυρίως τον Μιχάλη Πελεκάνο (που ήταν για πολλοστή φορά φέτος ο καλύτερος παίκτης μας) τραβούσαν το κουπί στην επίθεση.

Καταφέραμε λοιπόν να χάσουμε ακόμα και την 6η θέση της βαθμολογίας, αφού για να την πάρουμε θα πρέπει ή να αυτοκτονήσει ο ΠΑΟΚ από τον Γυμναστικό στην Πυλαία και εμείς να κερδίσουμε τον Πανελλήνιο ή να χάσουμε κι εμείς και ο ΠΑΟΚ και να κερδίσει ο Πανιώνιος...

Εδώ κι ενάμισι μήνα είναι τραυματίας ο Coppenrath... Αν είχαμε φέρει έναν αντικαταστάτη έστω και επιπέδου Blassingame θα μπορούσαμε να πάρουμε τις νίκες σε Ηρακλή & Λάρισα και να βγαίναμε ακόμα και 4οι... Και ακόμα κι αν δεν θέλανε στην ΚΑΕ να σπάσουν το συμβόλαιο του Taylor για οικονομικούς λόγους, τα λεφτά που γλύτωσαν από τον Tamir φθάνανε και περισσεύανε για να φέρνανε κανένα Parezanovic ή Ceranic, γιατί ΚΑΙ κενή θέση Ευρωπαίου έχουμε...

ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ...

Ζωντανή στο κυνήγι μιας θέσης στην εξάδα (κάτι που ακόμα και στις χειρότερες σεζόν μας άλλα χρόνια εξασφαλίζαμε από τον ... πρώτο γύρο) έμεινε η ομάδα μετά τη νίκη με 84-67 επί του Μακεδονικού. Μέχρι και λίγο πριν το τέλος του ημιχρόνου, η ομάδα έπαιζε πολύ καλά και είχε πατήσει το γκάζι (το σκορ ήταν 48-32 στο 19'20"), εκμεταλλευόμενη τις λύσεις που έδινε από την περιφέρεια ο Παπανικολάου (4/5 τρίποντα). Όμως στην επανάληψη είδαμε το γνωστό έργο, με τους παίκτες μας να κάνουν το ένα λάθος μετά το άλλο, με συνέπεια οι φιλοξενούμενοι να μειώσουν σε 58-54 στο 28'07"... Κάπου εκεί ανέβασε στροφές ο Πελεκάνος (σταματώντας να κυνηγάει τα τρίποντα που δεν ήταν ποτέ το φόρτε του) και μαζί με τον Μαγκουνή που έκανε εξαιρετικό β' ημίχρονο φτάσαμε τελικά εύκολα στη νίκη, παρά τα τραγικά σφυρίγματα του Πιτσίλκα και της παρέας του, αφού η διαφορά δυναμικότητας ήταν εμφανής.

Με δυο νίκες στη συνέχεια μπορούμε να φτάσουμε ακόμα και στην 5η θέση αν γκελάρει ο Άρης. Όμως μόνο εύκολο δεν είναι να περάσουμε από τη Λάρισα που ο Γυμναστικός θα κηνυγάει τη νίκη για να εξασφαλίσει την παραμονή του, ενώ και ο Πανελλήνιος μόνο εύκολος αντίπαλος δε θα είναι στην αυλαία της κανονικής περιόδου. Έτσι δεν αποκλείεται να μείνουμε στην 7η θέση, στην οποία είμαστε σήμερα, που συνεπάγονται άμεσο αντίο στα playoff, αφού ρεαλιστικά δεν έχουμε τύχη κόντρα στον Ολυμπιακό.

Αν έρθει κανένας ξένος της προκοπής, ώστε να καλύψει το κενό του Coppenrath (που έχει να πατήσει παρκέ πάνω από 40 μέρες) μπορεί να έχουμε περισσότερες προοπτικές στη συνέχεια. Ίσως και να ζεσταθεί λίγο περισσότερο ο κόσμος, μια που σε λίγο τελειώνει και το ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα...

ΗΤΤΑ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟ...

Το 1998 στο Αλεξάνδρειο ο Γιάννης Ιωαννίδης που ήταν τότε προπονητής μας, μετά τον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό γύρισε στους οπαδούς του Άρη φωνάζοντας "Αρειανάρα"... Την άλλη μέρα αν και είμασταν αγωνιστικά το φαβορί για το τρόπαιο, ηττηθήκαμε από τους αντιπάλους μας που μετά από ένα δίμηνο είχαν βαρέσει διάλυση...

Το Σάββατο στο Ιβανώφειο, ο Ηρακλής μπορεί να εμφανίστηκε χωρίς τον προπονητή του στον πάγκο, αφού ο Zdovc δεν εμφανίστηκε, αλλά καταφέραμε και χάσαμε από τους ουραγούς δίνοντάς τους το φιλί της ζωής. Ο προπονητής της ομάδας μας, Λευτέρης Κακιούσης που ανδρώθηκε μπασκετικά & προπονητικά στο Ιβανώφειο, δεν βρήκε μια λέξη να πει για την ομάδα μας μετά την κάκιστη εμφάνιση, αλλά αναλώθηκε στη συνέντευξη τύπου να μιλάει για την παλιά του ομάδα και όχι για την ΑΕΚ, που για πρώτη φορά την τελευταία 10ετία πάει να τελειώσει τη regular season της Α1 με λιγότερες νίκες από ήττες...

Το ματς κρίθηκε στην περιφέρεια, όπου είχαμε να επιδείξουμε το τραγικό 2/16 τρίποντα... Βέβαια δεν κατάλαβα γιατί δεν επιχείρησε κανένα τριποντο για παράδειγμα ο Τσιάρας που συνεχίζει να βρίσκεται σε φόρμα, την ώρα που ο Rimac ήταν για άλλη μια φορά ωσεί παρών, ενώ ο Blassingame είχε 0/7 σουτ... Όπως και στη ρακέτα, όπου θα περίμενε κανείς να μην χάσει τις μάχες από τους Μάγλους και τους Parezanovic ο Μπουρούσης...

Πλέον χάσαμε και τις όποιες μαθηματικές ελπίδες για την 4η θέση και αν θέλουμε να είμαστε μέσα στην εξάδα θέλουμε τρεις νίκες στα επόμενα ματς... Το θέμα δεν είναι τι θέλουμε όμως, αλλά το τι μπορούμε ...

ΚΡΙΣΙΜΟ CRASH-TEST ΣΤΟ ΙΒΑΝΩΦΕΙΟ

Απέναντι στον Ηρακλή που παλεύει για τη σωτηρία του περνά ο δρόμος για την εξάδα, αφού στην περίπτωση νίκης μέσα στο Ιβανώφειο θα έχουμε ακόμα περισσότερες ελπίδες για μια καλύτερη θέση στο τέλος της κανονικής περιόδου. Όμως τα πράγματα μόνο εύκολα δεν είναι... Ο γηραιός κάνει τον υπερ πάντων αγώνα για να παραμείνει στην μεγάλη κατηγορία και να μην υποβιβαστεί για πρώτη φορά μετά από 30 χρόνια. Αγωνιστικά σαφέστατα είναι χειρότερος από εμάς, αλλά ας μην ξεχνάμε πως στηρίζεται πολύ στη δύναμη της έδρας όπου έχει κερδίσει ήδη Άρη και ΠΑΟΚ, ενώ άλλος ένας σημαντικός παράγοντας είναι η παρουσία του Κακιούση στον πάγκο μας. Η επιτυχία της φετινής ΑΕΚ περνά αυτή τη στιγμή μέσα από την καταδίκη της ομάδας που άνδρωσε τόσο παικτικά όσο και προπονητικά τον προπονητή μας. Μπορεί να ανταπεξέλθει στην πίεση η ομάδα μας ; Θα το δούμε το απόγευμα αλλά μόνο από τα ραδιόφωνα, αφού δεν υπάρχει τηλεοπτική μετάδοση..

ΑΛΛΟΙ ΠΡΑΓΑ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΠΑΡΓΑ

Το πράσινο τρένο που θα σάρωνε τα πάντα στο διάβα του, εκτροχιάστηκε από την Tau μέσα στο ΟΑΚΑ και παρά το σπρώξιμο των διαιτητών στους γηπεδούχους. Μαζί εκτροχιάστηκαν και όλοι οι κονδυλοφόροι που μας είχαν πρήξει για την υπερπλήρη ομάδα... Sorry, αλλά ομάδα χωρίς center της προκοπής μόνο υπερπλήρης δεν είναι. Αυτό φάνηκε πέρσι στο final-4 που η Maccabi έκανε πάρτυ κάτω από τα καλάθια, αυτό φάνηκε και φέτος κόντρα στην Tau που είναι πραγματικά τόσο πλήρης ώστε να έχει την πολυτέλεια να σκουπίζουν τον πάγκο της παίκτες σαν τον Chalmers.

Στην πρωτεύουσα της Τσεχίας και μια από τις πιο όμορφες πόλεις της Κεντρικής Ευρώπης, θα δώσει το παρών και ο Μιχάλης Κακιούζης. Ο πρώην (ας είναι καλά η διοίκηση) παίκτης μας και αρχηγός της Εθνικής, θα παίξει σε ένα 4ο final four της Euroleague (5η φορά στα ημιτελικά), μετά το 1998 & 2001 με την ΑΕΚ, το 2003, 2004 με τη Siena τώρα με τη Winterthur FCB. Οι ευχές μας είναι σίγουρα μαζί του

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΣΠΑΣΕ Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Μπορεί το Μαρούσι να είναι αδιάφορο βαθμολογικά, αφού έχει εξασφαλίσει την 3η θέση και δεν μπορεί να διεκδικήσει κάτι περισσότερο, αλλά η νίκη που πετύχαμε στο Γαλάτσι κόντρα στην ομάδα του Γιαννάκη δεν παύει να ειναι σημαντική. Όχι μόνο γιατί παραμείναμε σε τροχιά εξάδας, αλλά και γιατί μετά από τρία χρόνια πήραμε ένα ροζ φύλλο αγώνα απέναντι στο Μαρούσι για την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος.

Στο γήπεδο δε βρέθηκαν περισσότεροι από 300 οπαδοί της Βασίλισσας, αφού άλλοι τόσοι ήταν στο Μπραχάμι και πανηγύριζαν το πρωτάθλημα στο Γυναικείο βόλλεϋ, ενώ η πλειοψηφία φυσικά ως συνήθως, είχε θρονιαστεί στις πολυθρόνες για να δει την ποδοσφαιρική ομάδα που έπαιζε στην Τούμπα. Με το συνηθισμένο κοινό λοιπόν στις εξέδρες του κλειστού του Γαλατσίου, η ομάδα μας απέδωσε αρκετά καλά και έφτασε δίκαια στη νίκη επί του ισχυρότερου αντιπάλου που έχει κερδίσει φέτος εντός συνόρων.

Κλειδί για τη νίκη ήταν η καταλυτική εμφάνιση στην επίθεση από τον Γιώργο Τσιάρα που πέτυχε 19 πόντους με άψογα στατιστικά (4/6 2π, 3/3 3π) και κυριάρχησε κάτω από τα καλάθια μαζί με τον Γιάννη Μπουρούση (επίσης 19π, αλλά και 13ρ). Στην περιφέρεια συνέχισαν στα γνωστά στάνταρντ οι Πελεκάνος & Hajaj βοηθώντας τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά, ενώ ιδιαίτερη συμβολή είχε και ο Jerel Blassingame στο πρώτο του παιχνίδι μπροστά στο -όποιο- κοινό μας. Ο νεοφερμένος αμερικανός έδειξε καλά στοχεία, με τα τρία τρίποντα που πέτυχε μας κράτησε μπροστά σε κρίσιμα σημεία, ενώ με το καλάθι στα 43" κλείδωσε τη νίκη.

ΜΟΝΟ Η ΝΙΚΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΗΜΕΡΑ

Για να έχει νόημα πραγματικό η νίκη στην Πάτρα, θα πρέπει να συνοδευτεί από νίκη κόντρα στο -αδιάφορο ουσιαστικά, αφού έχει εξασφαλίσει την 3η θέση της βαθμολογίας- Μαρούσι απόψε στο Γαλάτσι. Όμως μπορεί οι κιτρινόμαυροι των Βορείων Προαστίων να είναι αδιάφοροι, αλλά ας μην ξεχνάμε πως τελευταία φορά τους κερδίσαμε στην κανονική διάρκεια της Α1, το φθινόπωρο του 2002, όταν δεν είχε γίνει ακόμα η αποψίλωση της ομάδας που κατέκτησε το πρωτάθλημα...

Μόνο με νίκη σήμερα θα μπορέσουμε να επωφεληθούμε από τις γκέλες του Άρη στα δυο τελευταία παιχνίδια του, καθώς θα είμαστε ένα βαθμό πίσω του, θα έχουμε πλεονέκτημα στην περίπτωση ισοβαθμίας, ενώ οι Θεσσαλονικείς έχουν να πάνε και στο ΣΕΦ στη συνέχεια. Όμως η 5η (και υπό προϋποθέσεις η 4η θέση που έχει σήμερα ο Πανελλήνιος με 13 νίκες) θέση δεν απέχει και πολύ από την 9η... Γιατί αν χάσουμε από την παρέα του Γιαννάκη και των Sekulic, Blakney, Σωτήρη Νικολαϊδη, τα πράγματα γίνονται σκούρα αφού μετά έχουμε να πάμε στο Ιβανώφειο με αντίπαλο τον Ηρακλή και στη Λάρισα κόντρα στο Γυμναστικό... Και η νίκη του Γηραιού χθες στον κάμπο, μόνο βολική για μας δεν είναι αφού πλέον και οι δυο καίγονται για βαθμούς..

Πάντως η παρουσία του Μάνου junior στο παρκέ σαν 3ου διαιτητή με την παράλληλη "προστασία" του μπαμπά του σαν κομισάριου, μόνο ευχάριστη δεν είναι... Ειδικά μετά τα σφυρίγματα του πιτσιρικά Μάνου, στο ματς των εφήβων με τον Ηλυσιακό την Τρίτη που μας στέρησε τη νίκη (και τον τίτλο στην Αθήνα).

Υ.Γ. Δεν τα κατάφερε η Δυναμό Αγίας Πετρούπολης του Κατσικάρη, αφού ηττήθηκε στον ημιτελικό του final four για το Fiba EuroCup από την Khimki με 63-61.

ΕΥΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑΤΙΚΟ

Το παιχνίδι δεν το είδα αφού δεν πήγα Πάτρα και η τηλεόραση δεν το έδειξε, αλλά όπως έμαθα η ομάδα έπαιξε καλά μετά από αρκετό καιρό (ουσιαστικά από το ματς με τον Άρη στο Γαλάτσι πριν περίπου ένα μήνα) και πήρε την πρώτη εκτός έδρας νίκη της έπειτα από τις 15 Γενάρη που είχαμε κερδίσει στην Κοζάνη. Μάλιστα με το 74-81 υπερκαλύψαμε το -6, από το 80-86 του πρώτου γύρου. Αχρείαστη να'ναι η διαφορά, αλλά καλύτερα να είναι αχρείαστη παρά να μην είναι υπέρ μας.

Για άλλη μια φορά στηριχθήκαμε στην τριπλέτα των Μπουρούση (17π, 14ρ), Πελεκάνου (20π-σταθερά ο καλύτερος παίκτης μας μέσα στο 2006), Hajaj (5 ασ, 2κλ) αλλά και στην πολύ σημαντική επιθετική συνεισφορά του Παπαϊωακείμ (12π σε 11'). Μπορεί οι Forte & Abrams να σκόραραν εναντίον μας κατά βούληση, αναδεικνύοντας τα προβλήματα μας απέναντι σε βαριά forward και στην περιφερειακή άμυνα, αλλά οι δυο δε μπορούσαν να κερδίσουν τους τέσσερις.

Πλέον τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα για τη συνέχεια, αφού φαίνεται να εξασφαλίζουμε μια θέση στην πρώτη οκτάδα... Αν και ποτέ δεν πρέπει κανείς να είναι σίγουρος με τη φετινή ΑΕΚ και την απόδοσή της...

ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΧΡΟΝΙΑ...

Σήμερα το απόγευμα στο κλειστό "Δ.Τόφαλος" της Πάτρας, θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό η φετινή πορεία της ΑΕΚ στην κανονική διάρκεια της Α1 . Αν καταφέρουμε και χάσουμε για 4η σερί φορά από τον Απόλλωνα στο πρωτάθλημα, τότε στο τέλος της αγωνιστικής θα είμαστε κάτω από τη γραμμή της οκτάδας και η συμμετοχή στα playoff για πρώτη φορά στην ιστορία μας θα είναι αμφίβολη. Με τις δεδομένες απουσίες των Coppenrath, Παντελιάδη, τους Καλαμπόκη, Μαγκουνή ανέτοιμους και παρά το ντεμπούτο του Blassingame τα πράγματα δυστυχώς μόνο ευοίωνα για μας δεν είναι...