Την ήττα από τον ουραγό (και χωρίς νίκη μέχρι σήμερα) Μακεδονικό γνώρισε η ομάδα μας στο κλειστό της Νεάπολης. Υπό φυσιολογικές συνθήκες είναι κάτι περίεργο και συνιστά έκπληξη. Όμως το κύριο πρόβλημα των Θεσσαλονικέων, που είναι η έλλειψη προετοιμασίας, δεν συνιστά μειονέκτημα έναντι της ΑΕΚ που κι αυτή δεν έχει κάνει προετοιμασία. Αν συνυπολογίσουμε το ταξίδι στα Κανάρια μεσοβδόμαδα και αυτό για Θεσσαλονίκη με συνέπεια να χαθούν αρκετές προπονήσεις, αλλά και το γεγονός πως οι ίδιοι γνωστοί οκτώ τράβηξαν το κουπί και με την Gran Canarias, το αποτέλεσμα δεν είναι έκπληξη. Μας έτρεξαν και δε μπορούσαμε να παίξουμε άμυνα, μας έπαιξαν κάτω από τα καλάθια όπου στο β' ο Scott κλάταρε, ενώ ο Perkovic είχε ξεχαστεί στον πάγκο, έπαιρναν και τα επιθετικά, βάλανε και τις βολές και πήρανε τη νίκη. Είχαμε και τις κλασικές εμμονές των περιφερειακών για τρίποντα, που ήταν άστοχα, ήρθε κι έδεσε.
Αποδείχθηκε για άλλη μια φορά, πως η φετινή ΑΕΚ δε μπορεί να αντιμετωπίζει κανένα ματς με άνεση πιστεύοντας πως θα το κερδίσει μόνο με τις φανέλες. Αν παίζαμε σε άλλη χρονική στιγμή, ειδικά 15-20 μέρες νωρίτερα ή σε 1-2 μήνες το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό. Όμως η ήττα ήρθε και παραμένουμε στη μάχη γύρω από την 8η θέση, ενώ θα μπορούσαμε να είχαμε μπει για τα καλά στην πρώτη εξάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου