Την βαριά ήττα και τον αποκλεισμό-ντροπή γνώρισε η ομάδα μας μετά τον διασυρμό από την Cholet στον επαναληπτικό προκριματικό του FIBA EuroCup. Κατάφερε, γιατί περί κατορθώματος πρόκειται, όχι μόνο απλά να χάσει από ένα σύνολο τουλάχιστον μέτριο όπως είδαμε στο πρώτο ματς της Αθήνας, αλλά να γνωρίσει μια συντριβή που της τέλειωσε με το καλησπέρα τις Ευρωπαϊκές της βλέψεις. Και μιλάμε για ομάδα που κατέβηκε και στα δυο παιχνίδια με 10 όλους κι όλους παίκτες και που ο προπονητής της μετά το 91-82 της Αθήνας, δήλωνε "δεν έχουμε στόχο την Ευρώπη, αλλά το πρωτάθλημα. Θα είναι επιτυχία να κερδίσουμε έστω και με έναν πόντο στον επαναληπτικό"...
Η υπόθεση πρόκριση θα μπορούσε να είχε τελειώσει από την Αθήνα.. Όταν ας πούμε προηγηθήκαμε με 67-51 στο 27' και ο Βαγγέλης Αγγέλου επέλεξε να συνεχίσουμε με την άκρως πειραματική πεντάδα -που δεν ήταν και η μόνη αξιοπερίεργη και μη ορθολογική σε εκείνο το ματς- του Κυρίτση στο '1', του Τσάμη στο '3' και του Σύμτσακ στο '5'. Συνέπεια η διαφορά να εξανεμιστεί και στο τέλος απλά να σώσουμε τα προσχήματα φτάνοντας στο +9. Όμως η ζημιά είχε ήδη γίνει... Οι Γάλλοι πλέον έβλεπαν μπροστά τους την πρόκριση, ενώ αν είχαν υποστεί μια ήττα 15+ πόντων δε θα το συζητούσαν.
Και από τη στιγμή που μετά το πρώτα λεπτά της ρεβάνς ο Βαγγέλης Αγγέλου επέλεξε να κάνει τις ίδιες ή και χειρότερες επιλογές, οι Γάλλοι πήραν κεφάλι στο σκορ και μας διέσυραν. Μπορεί το ματς να μην το έδειξε η τηλεόραση και οι δημοσιογράφοι που καλύπτουν το ρεπορτάζ ΑΕΚ να κάνανε και πάλι κοκοκο (όπως και στο 1ο παιχνίδι) για τα προπονητικά εγκλήματα, όμως και μόνο η ανάγνωση του playbyplay από το fiba-europe αρκεί για να δει κανείς το αυταπόδεικτο του πράγματος...
Ξεκινήσαμε με Avery, Κυρίτση, Sy, Μπάρλο, Wesson δηλαδή την 'κλασική' μας 1η πεντάδα. Όμως μόλις έκανε το 2ο (ήταν αντιαθλητικό) φάουλ ο K'zell άρχισε η κατάρρευση... Πέρασε ο ... Ταπούτος σαν σέντερ και παίξαμε στο εφιαλτικό ξεκίνημα της 2ης περιόδου με τον Χρήστο στο '5' και τον Sy στο '4' με συνέπεια το 12-12 να γίνει σε dt 28-16, αφού κάνανε πάρτυ κάτω από τα καλάθια... Κλείσαμε κάπως τη ψαλίδα στο τέλος του ημιχρόνου αφού το 40-25 έγινε 40-29, κι ενώ θα περιμέναμε να αλλάξουν πράγματα στην ανάπαυλα και να μπαίναμε πιο δυνατά στο β' ημίχρονο για να ροκανίσουμε τη διαφορά και να πάρουμε την πρόκριση, ξεκινήσαμε έχοντας στην πεντάδα τους Τσάμη, Σύμτσακ δηλαδή παίζαμε στην επίθεση με 2 παίκτες λιγότερους...
Φυσικά για άλλο ένα ματς πληρώσαμε τις μεγάλες ελλείψεις μας στις θέσεις '1' και '5'. Μπορεί ο Βαγγέλης Αγγέλου να δηλώνει πως " Δεν υπάρχουν παίκτες στην αγορά που θα κάνουν καλύτερη την ομάδα. Δεν να κάνουμε αλλαγές για να κάνουμε αλλαγές. Δηλαδή νομίζετε ότι υπάρχει καλύτερος από τον Έιβερι που έπαιξε μετά από γαστρεντερίτιδα και τα έδωσε όλα;" μετά το ματς στον Πανελλήνιο, αλλά όταν η ομάδα έχει με την παρουσία του Avery, 26% στα τρίποντα στο πρωτάθλημα (μόνο επί Πρίφτη περάσαμε και στα 2 ματς το 33% και δεν είναι τυχαίο), 26% στα τρίποντα στην Ευρώπη, με τον ίδιο τον Αμερικανό να μετράει 6/29 σε 8 παιχνίδια και μόλις 20% και κόντρα στους Γάλλους να έχει 0/6 αυτός και 3/23 όλη η ομάδα, δείχνει καταφανέστατα πως δεν υπάρχει κανένα οργανωμένο επιθετικό πλάνο, δεν περνάει η μπάλα στους ψηλούς και ο στόχος είναι όποιος έχει τη μπάλα να σουτάρει ανεξάρτητα αν θα αστοχήσει κατά βάση... Οι ψηλοί των Γάλλων, που δεν είναι κάτι ιδιαίτερο, έκαναν πάρτυ με 44-25 ρημπάουντ υπέρ τους, αφού ο Pavic που είναι ο μόνος κάτι σαν σέντερ που έχουμε έπαιξε μόνο 12' (με 5π, 3ρ σε αυτό το διάστημα).
Παράλληλα για 2η φορά ξεχάστηκε εντελώς τελείως στον πάγκο ο Ταπούτος και τα αποτελέσματα ήταν τα ίδια. Με τον Πανιώνιο έπαιξε 2'49" και η διαφορά πήγε στους 30 για να πέσει τελικά στους 19 επειδή οι κυανέρυθροι έβαλαν το εφηβικό... Με τη Cholet χρησιμοποίηθηκε για 5' (και σαν σέντερ !!!! αν είναι δυνατόν !!) και εισπράξαμε μια ξεγυρισμένη 25άρα (23 για την ακρίβεια).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου