Τρίτο παιχνίδι της σειράς των μικρών τελικών απόψε στο Αλεξάνδρειο/Nick Galis Hall (#1 αφού σε λίγο το ΟΑΚΑ θα γίνει το #2..) και η ομάδα μας καλείται να ξεπεράσει και πάλι τα σοβαρά αγωνιστικά προβλήματα που της δημιουργούν οι απουσίες (Green εκτός, Μαυροκεφαλίδης αρθροσκόπηση, Κατσίβελης-Καλαμπόκης δεν έχουν προπονηθεί τις τελευταίες μέρες με την ταλαιπωρία τους). Οι τέσσερις αυτοί παίκτες έπαιζαν 19'28", 25'35", 17'19" και 18'24" δηλαδή πάνω από το 40% του χρόνου της ομάδας στην κανονική περίοδο. Και με τις απουσίες να εστιάζονται κυρίως στους περιφερειακούς, με τον Brown να παίζει με ενέσεις και να μην αντέχει τα 30λεπτα που πρέπει να μένει μέσα στο παρκέ πλέον το έργο μόνο εύκολο δεν είναι. Ειδικά από τη στιγμή που οι γηπεδούχοι έχουν σηκώσει τα λάβαρα από το Σάββατο για τα δυο κοψίματα των Eric, Carter και έχουν δημιουργήσει ανάλογο κλίμα.
(edit επί του πιεστηρίου .. με τους Sakota, Παπαντωνίου να τιμωρούνται με μια αγωνιστική και να χάνουν το σημερινό ματς, μένουμε πρακτικά μόνο με τον Brown στο '1' και χωρίς το μοναδικό μας αξιόπιστο επιθετικά ψηλό που είχε 18,5π μο στη σειρά... Τα πράγματα δεν είναι απλά δύσκολα είναι πολύ δύσκολα.. Μπορεί και από τον Άρη να λείπουν οι Waters, White αλλά σε ένα οργανωμένο σύνολο οι απουσίες καλύπτονται ευκολότερα)
Φέτος είναι η τέταρτη φορά που παίζουμε σε σειρά μικρών τελικών και ας θυμηθούμε αυτές τις προηγούμενες σειρές. Το 1988 που φτάσαμε πρώτη φορά ημιτελικά δεν υπήρχε μικρός τελικός, όπως και το 1992 που οι 4 πρώτοι της κανονικής περιόδου έπαιξαν σε όμιλο μεταξύ τους μεταφέροντας τα αποτελέσματα της κανονικής περιόδου.
Έτσι για πρώτη φορά παίξαμε στον μικρό τελικό, το 1997/98 μετά την πορεία στο Φ4 της Βαρκελώνης και τον αποκλεισμό με το γνωστό τρόπο από τον ΠΑΟ στα ημιτελικά . Αντίπαλος ήταν ο Ολυμπιακός του Ivkovic που μας κέρδισε με 3-1 . Χάσαμε στον πόντο το πρώτο παιχνίδι στο ΣΕΦ με 72-71, κερδίσαμε 75-61 στο ΟΑΚΑ, ήττα με κάτω τα χέρια στο 3ο, 90-60 και τέλος της σειράς στο ΟΑΚΑ που χάσαμε με 54-58 .
Επόμενο ραντεβού στους μικρούς τελικούς του 2000, όταν και πάλι η σειρά τέλειωσε στο 4ο παιχνίδι με τον Ivkovic στο δικό μας πάγκο και τον Ιωαννίδη ξανά στο δικό τους, και το νικητή να κερδίζει εισιτήριο για την Ευρωλίγκα (που πήρε και ο ηττημένος αφού είχαμε τη διάσπαση της ULEB). Χάσαμε 72-56 στο ΣΕΦ, νικήσαμε 66-56 στο ΟΑΚΑ και χάσαμε 60-54 το 3ο στο Φάληρο αλλά και με 67-72 το 4ο στο ΟΑΚΑ. Την επόμενη χρονιά δεν έγινε μικρός τελικός αφού δε θεωρήθηκε σκόπιμο.
Τέλος το 2003/04, έχοντας αποκλείσει με μειονεκτημα τον Άρη και αποκλειστεί στα ημιτελικά από το Μαρούσι αντιμετωπίσαμε τον Ηρακλή, πάλι με μειονέκτημα φτάνοντας τη σειρά σε 5 ματς αλλά και πάλι μείναμε 4οι . Χάσαμε 81-73 στο Ιβανώφειο, κερδίσαμε 88-77 στα Λιόσια, χάσαμε εύκολα το 3ο ματς στη Θεσσαλονίκη με 89-70, κερδίσαμε ξανά -κεκλεισμένων- στην 3η παράταση με 109-107 στο 4ο (78-78 κδ, 85-85 1η, 99-99 2η) και η σειρά κρίθηκε στο 5ο ματς στο Ιβανώφειο όπου παρά τους 37 πόντους του αρχηγού Νίκου Χατζή χάσαμε 93-92 .
Αξιοσημείωτο πως σε όλες τις σειρές μικρών τελικών που παίξαμε κέρδισε τη σειρά όποιος νίκησε το 3ο παιχνίδι - κάτι που έχει συμβεί και στους τελικούς που έχουμε παίξει (1997, 2002, 2003, 2005), ενώ σε σειρές best of five μόνο στον ημιτελικό με το Μαρούσι του 2005 δεν ήταν τελικός νικητής αυτός που πήρε το ροζ φύλλο στο 3ο παιχνίδι (είχαμε χάσει στον Άγιο Θωμά στο 3ο, αλλά κερδίσαμε τελικά με 3-1), αφού και φέτος με τον Ολυμπιακό στα ημιτελικά χάσαμε το 3ο (όπως και όλα)
(edit επί του πιεστηρίου .. με τους Sakota, Παπαντωνίου να τιμωρούνται με μια αγωνιστική και να χάνουν το σημερινό ματς, μένουμε πρακτικά μόνο με τον Brown στο '1' και χωρίς το μοναδικό μας αξιόπιστο επιθετικά ψηλό που είχε 18,5π μο στη σειρά... Τα πράγματα δεν είναι απλά δύσκολα είναι πολύ δύσκολα.. Μπορεί και από τον Άρη να λείπουν οι Waters, White αλλά σε ένα οργανωμένο σύνολο οι απουσίες καλύπτονται ευκολότερα)
Φέτος είναι η τέταρτη φορά που παίζουμε σε σειρά μικρών τελικών και ας θυμηθούμε αυτές τις προηγούμενες σειρές. Το 1988 που φτάσαμε πρώτη φορά ημιτελικά δεν υπήρχε μικρός τελικός, όπως και το 1992 που οι 4 πρώτοι της κανονικής περιόδου έπαιξαν σε όμιλο μεταξύ τους μεταφέροντας τα αποτελέσματα της κανονικής περιόδου.
Έτσι για πρώτη φορά παίξαμε στον μικρό τελικό, το 1997/98 μετά την πορεία στο Φ4 της Βαρκελώνης και τον αποκλεισμό με το γνωστό τρόπο από τον ΠΑΟ στα ημιτελικά . Αντίπαλος ήταν ο Ολυμπιακός του Ivkovic που μας κέρδισε με 3-1 . Χάσαμε στον πόντο το πρώτο παιχνίδι στο ΣΕΦ με 72-71, κερδίσαμε 75-61 στο ΟΑΚΑ, ήττα με κάτω τα χέρια στο 3ο, 90-60 και τέλος της σειράς στο ΟΑΚΑ που χάσαμε με 54-58 .
Επόμενο ραντεβού στους μικρούς τελικούς του 2000, όταν και πάλι η σειρά τέλειωσε στο 4ο παιχνίδι με τον Ivkovic στο δικό μας πάγκο και τον Ιωαννίδη ξανά στο δικό τους, και το νικητή να κερδίζει εισιτήριο για την Ευρωλίγκα (που πήρε και ο ηττημένος αφού είχαμε τη διάσπαση της ULEB). Χάσαμε 72-56 στο ΣΕΦ, νικήσαμε 66-56 στο ΟΑΚΑ και χάσαμε 60-54 το 3ο στο Φάληρο αλλά και με 67-72 το 4ο στο ΟΑΚΑ. Την επόμενη χρονιά δεν έγινε μικρός τελικός αφού δε θεωρήθηκε σκόπιμο.
Αξιοσημείωτο πως σε όλες τις σειρές μικρών τελικών που παίξαμε κέρδισε τη σειρά όποιος νίκησε το 3ο παιχνίδι - κάτι που έχει συμβεί και στους τελικούς που έχουμε παίξει (1997, 2002, 2003, 2005), ενώ σε σειρές best of five μόνο στον ημιτελικό με το Μαρούσι του 2005 δεν ήταν τελικός νικητής αυτός που πήρε το ροζ φύλλο στο 3ο παιχνίδι (είχαμε χάσει στον Άγιο Θωμά στο 3ο, αλλά κερδίσαμε τελικά με 3-1), αφού και φέτος με τον Ολυμπιακό στα ημιτελικά χάσαμε το 3ο (όπως και όλα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου