ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΔΥΟ ΤΗΣ ΤΕΣΣΑΡΙΑ ΑΠΟΨΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΙΩΝΙΟ ΤΟΥ ΖΙΑΓΚΟΥ

Τον Πανιώνιο (Βίκος Cola) που επέστρεψε μετά από μια διετία στην Α1, υποδεχόμαστε απόψε στο ΟΑΚΑ με σημαντικές ελλείψεις αφού ο Σωτήρης Μανωλόπουλος δε θα έχει στη διάθεσή του και τα δυο 'τεσσάρια' της ομάδας, τους James-Sakota που ταλαιπωρούνται από προβλήματα και δεν μπόρεσαν να προπονηθούν τις τελευταίες μέρες. Η λογική λέει πως αναγκαστικά θα πρέπει στο 4 να δούμε όσους μπορούν να παίξουν εκεί δηλαδή τους Bandja Sy, Γιώργο Τσαλμπούρη και Μιχάλη Καμπερίδη. Από την τελευταία φορά που ήρθαν οι κυανέρυθροι στο ΟΑΚΑ έχουν αλλάξει πάρα πολλά... τότε οι Ξανθόπουλος, Μωραϊτης ήταν φιλοξενούμενοι και ο Σαρικόπουλος γηπεδούχος, στον πάγκο τους ήταν ο Παπαχατζής και στο δικό μας ο Βαγγέλης Ζιάγκος -που πολύ σωστά θα τιμηθεί από την ΚΑΕ για την πολυετή προσφορά του στο σύλλογο. Ο Πανιώνιος έχει αλλάξει μετά την αλλαγή Καλαφατάκη-Ζιάγκου (και κάποιων ξένων). McNealy-Diallo-Woodson στα γκαρντ δίπλα από Σακελλαρίου-Μίχαλο, Cupkovic-Henderson στους forward, Kravic στο 5 δίπλα από τον Σαρικόπουλο είναι ο βασικός κορμός τους.

Για 47^η φορά υποδεχόμαστε απόψε τον Πανιώνιο στην έδρα μας. Στις προηγούμενες αναμετρήσεις έχουμε 36 νίκες και 10 ήττες.

Τα πρώτα χρόνια οι αγώνες ήταν οτιδήποτε άλλο παρά ντέρμπυ. Εμείς κατακτούσαμε ή διεκδικούσαμε το πρωτάθλημα ενώ οι κυανέρυθροι πάλευαν για την καθιέρωσή τους στη μεγάλη κατηγορία ... 120-72 (68), 109-87 (69), 98-71 (70), 99-75 (71). Η ψαλίδα έκλεισε στη συνέχεια καθώς –και ελέω δικτατορίας- διαλύθηκε η μεγάλη μας ομάδα, αλλά κατορθώναμε να κερδίζουμε : 75-69 (75), 66-61 (76). Χάσαμε για πρώτη φορά το 76/77, χρονιά στην οποία οι σημερινοί μας αντίπαλοι τελικά υποβιβάστηκαν στη Β’ Εθνική. Ακολούθησαν δυο δύσκολες νίκες μας : 89-84 (79), 84-77 (80). 

 Ο Πανιώνιος έπεσε ξανά κατηγορία για να επιστρέψει αμέσως και με εντελώς άλλη δυναμική, μπαίνοντας στην περίοδο της ακμής του, ενώ εμείς είμασταν σε πραγματικά πέτρινα χρόνια. Το 1981/82 χάσαμε με 67-68, κερδίσαμε την επόμενη χρονιά με 88-86. 

Ακολούθησαν τρεις ακόμα ήττες στη σειρά 77-81, 74-85 και η πιο οδυνηρή από όλες, το 96-111 στην παράταση την τελευταία αγωνιστική της περιόδου 1985/86, που μας έστειλε στην ψυχοφθόρο διαδικασία των μπαράζ για να εξασφαλίσουμε την παρουσία μας στην Α1. (ΠΡΙΝ 25 ΧΡΟΝΙΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΜΠΑΡΑΖ..)

 Η έδρα μας είχε αρχίσει να γίνεται πιο δυνατή κι έτσι παρά το γεγονός ότι οι Νεοσμυρνιώτες έφτασαν μέχρι και τη 2^η θέση, γνώρισαν την ήττα στο κλειστό του Ιωνικού με 78-76 το 1986/87. Μεγάλη νίκη της ομάδας των «Μοϊκανών» και την επόμενη χρονιά, ο κόσμος να τραγουδά το «Φάνη σ’αγαπούν όλα τα παιδάκια, που σε βλέπουν στη tv να τρως τα γαριδάκια» και να φτάνουμε στην τελική επικράτηση με το επιβλητικό 88-73.

Στη Γλυφάδα επέλεξε να γίνει το ματς την επόμενη χρονιά η αλήστου μνήμης διοίκηση Ψωμιάδη και παρά την αρκετά καλή παρουσία του Vranes, χάσαμε με 72-74 από τον Landsberger και τη παρέα του. 

Όμως στη συνέχεια η έδρα μας ήταν το «Γιώργος Μόσχος» και οι πάνθηρες γνώρισαν τρεις συνεχόμενες βαριές ήττες : 100-86 (90), 92-73 (91), 104-73 (92).  Η ΑΕΚ των χιλίων προβλημάτων δεν μπόρεσε να φέρει αντίσταση στον καλύτερο ίσως Πανιώνιο των Turner, Γιαννάκη, Jankovic, Φάνη και έχασε με το ταπεινωτικό 65-90 το 1992/93. 

Την ήττα γνωρίσαμε και στα επόμενα δυο ματς που έγιναν στο Μόσχος, 78-82 την επόμενη σεζόν και 72-75 το 1994/95 με το τρίποντο του Βασίλη Κικίλια –που τότε έκανε τα πρώτα του βήματα στην Α1- στη λήξη.

 Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που χάσαμε από τον Πανιώνιο για μια δεκαετία. Σε ένα ματς ζωής και θανάτου για την ...σωτηρία μας, νικήσαμε με 77-75 στο ΟΑΚΑ. Με τον Ιωαννίδη στον πάγκο τα πράγματα έγιναν περισσότερο εύκολα και πήραμε τρεις νίκες : 84-75 (97), 82-70 στην κανονική περίοδο και 85-58 στα πλεϊοφ (98). Με ηγέτη τον Κακιούζη νικήσαμε 82-75 ξανά στη ρέγκιουλαρ, αλλά και 87-68 & 73-65 στη πρώτη φάση των πλέϊ-οφ του 1998/99.

 Τα ματς παρέμεναν ντέρμπυ αλλά εύκολα ή δύσκολα παίρναμε τη νίκη ... 70-65 στη πρώτη χρονιά του Duda, ενώ το ροζ φύλλο αγώνα πήραμε και στους προημιτελικούς των πλέϊ-οφ που έγιναν κεκλεισμένων των θυρών στο ΟΑΚΑ λόγω τιμωρίας : 66-61 & 76-61 στο μοναδικό παιχνίδι που ο Τσακαλίδης έφτασε τους 20 πόντους. Ο Ivkovic κέρδισε τον Πανιώνιο και το 2000/01, με 81-71 στη κανονική περίοδο και 80-73 στα πλέϊ-οφ.

Το 2002 με μόλις 1000 οπαδούς στις εξέδρες (αφού είχαν φύγει καραβάνια για το Μιλάνο όπου την επόμενη αντιμετωπίζαμε την Ίντερ), έχοντας το Χατζή σε εκπληκτική μέρα (25π με 6/7 3π) κερδίσαμε 102-71. 

 Την πρώτη χρονιά στα Λιόσια παρά τους 40 πόντους του Wallace, φύγαμε νικητές με 93-80 με το δίδυμο των Ντικούδη-Κακιούζη να έχει 26 και 22 αντίστοιχα. 

Tο 2003/04, ξανά στα Λιόσια, σε ένα ματς που έγινε κεκλεισμένων των θυρών νικήσαμε με 93-77, με τους Ταπούτο (19π), Jenkins (18π), Lollis (12π,10ρ) & Sekulic (11π,10ρ) να ξεχωρίζουν.

 Ήττα μετά από 10 χρόνια, στις 16/10/2004 στο πρώτο ματς που δώσαμε στο Γαλάτσι με 74-81, ενώ προηγηθηκαμε με 55-37 στο 23' καθώς δεχτήκαμε ένα σερί 0-15, εγκλωβιστήκαμε στην άμυνα ζώνης του Καλαφατάκη και αφήσαμε τον Βασίλη Σούλη να κάνει πάρτυ.. Οι 25π του Bailey δεν έφταναν και οι περίπου 1800 οπαδοί μας δεν είδαν νίκη ..

Την επόμενη χρονιά, πάλι στο Γαλάτσι (1200 θεατές) συντρίψαμε τους κυανέρυθρους με 82-59, έχοντας κορυφαίους τους Rimac 17π(5/5 3π), Παντελιάδη 11π-4κλ, Μπουρούση 11π-6ρ-2κψ.

Στις 28 Μάρτη του 2007 κερδίσαμε σε ένα ματς ντέρμπυ τον Πανιώνιο 83-80 με τους Γκαγκαλούδη (23π-4ασ-3κλ-2ρ) Ταπούτο (11π-9ρ-3ασ-3κλ-1κψ) και Scott (20π-7ρ-4ασ) να ξεχωρίζουν.

Νίκη με 72-62 και το Φλεβάρη του 2008 με 2500 θεατές. Στον πάγκο ο Αγγέλου και οι καλύτεροι ήταν οι Wesson (12π-8ρ-3ασ-1κλ), Amara Sy (13π-5ρ-2ασ-1κλ), Ταπούτος (18π με 8/12 σουτ) 

 

Στις 26 Οκτώβρη του 2008 στο κατάμεστο κλειστό του Σπόρτιγκ ο αγώνας οδηγήθηκε στην παράταση με φανερά εκπρόθεσμο καλάθι του Καλαμπόκη που ισοφάρισε για να κερδίσει ο Πανιώνιος με 85-87. Όμως ο αθλητικός δικαστής δικαίωσε την ομάδα μας για το εκπρόθεσμο καλάθι του Καλαμπόκη και κατοχύρωσε το ματς με 73-71 υπέρ μας. Κορυφαίος παίκτης μας ήταν ο Νίκος Χατζής (25π με 6/7 2π, 3/5 3π) ενώ καλή εμφάνιση έκαναν οι DJ Thompson (15π-4ασ-2κλ), Travon Bryant (11π-7ρ-2κψ).

 

Εχοντας χάσει με 45π στον α γύρο παίζοντας χωρίς ξένους (με το γνωστό πρόβλημα με τα δελτία) θέλαμε μια ρεβάνς στο 2ο γύρο και έτσι συντρίψαμε με τη σειρά μας τον πλήρη Πανιώνιο με 89-56 στο άδειο λόγω τιμωρίας κλειστό του Ελληνικού, στις 6 Φλεβάρη του 2009. Καλύτεροι παίκτες μας οι Taurean Green 15π-4ασ-2κλ, Πρ.Νικολαϊδης 14π-2κλ-1κψ, Mazeika 11π-2κλ, Francis 14π-13ρ-3ασ, Mels 12π-2ασ-1κλ.

Την Μαυρη -για τους μπασκετικούς Ενωσίτες- Μεγάλη Τετάρτη του 2011, κερδίσαμε 76-68 τον Πανιώνιο στα Λιόσια για την τελευταία αγωνιστική αλλά την ίδια ώρα ο Ηλυσιακός φάνταζε μικτή Lakers-Maccabi στο Βενετόκλειο και γνωρίζαμε τον υποβιβασμό.. Πολύ μεγάλο ματς είχε κάνει ο Δήμος Ντικούδης (29π-8ρ) και ο Μάκης Νικολαϊδης (18π με 4/6 3π και 3ασ-1κψ).

 

Για τελευταία φορά (αφού πέρασαν τρία χρόνια απουσίας μας από τη φυσική μας κατηγορία και άλλα δυο που έλειπαν μετά οι κυανέρυθροι) αντιμετωπίσαμε εντός έδρας τον Πανιώνιο στις 19 Οκτώβρη του 2014 όταν μπροστά σε περίπου 7000 οπαδούς μας κερδίσαμε με 77-64. Ο Βαγγέλης Ζιάγκος ήταν στο πάγκο μας και είχε στηριχθεί στους Kyles 11π-2ασ-1κλ, Sakota 18π-4ρ-2ασ-2κλ, Κασελάκη 11π-6ρ .