ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΠΙΚΡΑΙΝΕΙ EΤΣΙ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ #2

Όταν έγραφα το #1 τον Οκτώβρη του 2002, δεν περίμενα ότι θα χρειαζόταν να γίνει και sequel...
Για να μην κάνω copy-paste και βαραίνει η σελίδα, δίνω απλά το link...

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΘΕΛΕΙ "ΞΕΝΟ ΚΑΤΑΞΙΩΜΕΝΟ ΤΕΧΝΙΚΟ"

Με ποσοστό 34% σύμφωνα με poll που τρέχει στο forum του aek.com ... 18% συγκεντρώνει ο Dragan Sakota που είναι η πρώτη επιλογή του κόσμου από γνωστούς υποψήφιους, ενώ ακολουθούν οι Γιαννάκης (13%) και Prelevic (11%). Βέβαια αυτό είναι αυτό που θέλει ο κόσμος... Όχι αυτό που θέλει η διοίκηση... Για την διοίκηση της ΚΑΕ, η πιο ελκυστική λύση πρέπει να είναι ο Λευτέρης Κακιούσης (που ο κόσμος του δίνει μόλις και μετά βίας 2%...). Βλέπετε ο ΛεΚα (!!!) έχει συνηθίσει να είναι σε ομάδα που πληρώνει κάθε 6 τέρμινα οπότε στην ΑΕΚ θα αισθανθεί πολύ καλύτερα. Τώρα για το γεγονός πως δεν έχει καμιά απολύτως εμπειρία από την Ευρωλίγκα, ενώ στο τέλος της χρονιάς που έρχεται θα κριθεί αν θα ανανεωθεί το κλειστό συμβόλαιό μας με την Uleb, ουδόλως φαίνεται να απασχολεί..

Αντικειμενικά από όλα τα ονόματα που ακούγονται η πιο αποδεκτή λύση είναι αυτή του Dragan Sakota. Ειδικά αν συνοδευτεί με επιστροφή του γιου του Dusan στο ρόστερ. Όμως αυτά δε γίνονται στην ΑΕΚ.. Θεωρώ εξίσου πιθανή την επιστροφή του Sale με το ενδεχόμενο να βρεθεί προπονητής που να κάτσει πάνω από 2 σερί χρόνια στον πάγκο επί Φιλίππου. Δηλαδή πρακτικά το ενδεχόμενο είναι απίθανο. Θα ήθελα να δω ένα καταξιωμένο τεχνικό στον πάγκο μας, αλλά δυστυχώς αυτοί θέλουν και λεφτά και από τη στιγμή που η ΚΑΕ προτίθεται να κατεβάσει τα φετινά 3 με 3,3 εκατομμύρια ευρώ στα 1,5 με 2 (παρά τα έξτρα 500 χιλιάρικα της Ευρωλίγκας+τηλεοπτικά και τα πιθανά 200-300 από χορηγό στη φανέλα), θα πρέπει να ξεγράψουμε και την πιθανότητα να έρθει καταξιωμένος ξένος τεχνικός στο Γαλάτσι.

Οι υπόλοιποι εγχώριοι στόχοι έχουν όλοι τα αρνητικά τους, λόγω της πολύχρονης αντιπαλότητας με την ομάδα μας ή των κακών σχέσεων που έχουν με τον κόσμο μας. Ο μόνος ίσως χωρίς αρνητικά θεωρώ πως είναι ο Bane Prelevic. Βέβαια και η δική του προπονητική θητεία στον ΠΑΟΚ δεν ήταν και κάτι το ιδιαίτερα αξιόλογο, για να μετρήσει πολύ σημαντικά υπέρ του...

Υ.Γ. (1) Πάντως θέμα Κατσικάρη για την Tau (που έχασε στην έδρα της τον 5ο τελικό από την Real) υφίσταται. "Nobody knows a word about our new one but newspapers talk about Pedro Martinez from Gran Canaria, Velimir Perasovic a very good player but with bad luck in his first season at Sevilla, an italian one (I can?t remember his name) and... yours!!!!! Although I am sure at last our president will sign another one. Always happens the same. When everybody is almost sure about anything, he signs another one. So we will have to wait." Για τον Φώτη η γνώμη στην Vitoria είναι πως "It seems he has had a very good teachers (Ivkovic and Sakota) and has done very well this year, so...".

Υ.Γ. (2)Αύριο βράδυ είναι τα draft του ΝΒΑ και ενδέχεται να επιλεγεί κάποιος από τους Νίκο Ζήση - Γιάννη Μπουρούση που λόγω ηλικίας (γεννημένοι το 1983) συμμετέχουν αυτόματα σε αυτά.

TΕΛΟΣ Ο ΚΑΤΣΙΚΑΡΗΣ !!!!!!!

Ενώ όλοι πιστεύαμε και θεωρούσαμε δεδομένο πως ο Φώτης Κατσικάρης θα ήταν ο πρώτος προπονητής μας που θα παρέμενε στον πάγκο μας για 3η συνεχόμενη χρονιά μετά από ... αιώνες, η διοίκηση του Γιάννη Φιλίππου μας διέψευσε καθώς φάνηκε πως για κάποιον περίεργο προσωπικό τους λόγο, ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΕΝΕΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ... Το έργο το είδαμε πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1998 όταν τέλειωσε η συνεργασία με τον Ιωαννίδη. Το ξαναείδαμε το καλοκαίρι του 2001, όταν τελείωσαν τον Ivkovic τηλεφωνικά. Τρίτη repetition του έργου το 2003 με την αποπομπή του Sakota. Και τώρα έχουμε το διαζύγιο με τον Κατσικάρη... Εκεί στη Γράμμου τι πίνουνε τελικά ;;; Ζήτησε κανένα παίκτη που να κοστίζει πάνω από 100 χιλιάρικα τη χρονιά και τσιμπηθήκανε ;

Προσωπικά θεωρώ απόλυτα λανθασμένη τη συγκεκριμένη κίνηση της διοίκησης. Είναι εντελώς παράλογο να διακόπτεις τη συνεργασία σου με έναν προπονητή που προέρχεται από την ομάδα, με πολυτετή προϋπηρεσία σαν παίκτης, που τον εμπιστεύεσαι για 5 χρόνια να κάθεται σαν assistant coach δίπλα από πολύ μεγάλους προπονητές (Duda, Sale), που του δίνεις τη δυνατότητα να αναλάβει head coach και που κατά γενική ομολογία τα κατάφερε περίφημα ... Άλλωστε για μένα είναι ο προπονητής της χρονιάς στην Ελλάδα, μετά τις πολύ καλές μας πορείες τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Α1 και πιστεύω πως θα κερδίσει και στη σχετική ψηφοφορία του ΕΣΑΚΕ...

Υ.Γ. ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΗΜΑΡΤΟΝ ΡΕ ΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΕ... Μας έχετε ξεσκίσει την ψυχολογία... Μην μείνει το χαμόγελο στα χείλη μας για πολύ.. Αμέσως να πέσει το ξενέρωμα...

Υ.Γ. (2) Ίσως ο βασικός λόγος που ο Φώτης αποτελεί πλέον παρελθόν, είναι πως μετά την εκπληκτική μας πορεία στα playoff και το εξαιρετικό & απόλυτα διαβασμένο κωουτσάρισμά του, έγινε πλήρως αποδεκτός στον κόσμο της ΑΕΚ. Και αυτό είναι κάτι που εδώ και χρόνια φαίνεται πως δεν αντέχει η διοίκηση...

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

Το 2004/05 μας άφησε χρόνους και πλέον πρέπει να γίνει ο σχεδιασμός για την νέα περίοδο. Για πρώτη φορά όχι μόνο επί διοίκησης Φιλίππου (που κανείς τεχνικός δεν έμενε πάνω από 2 χρονιές) αλλά και από τότε που ... θυμάμαι τον ευατό μου, θα έχουμε τον ίδιο προπονητή για τρίτη συνεχόμενη χρονιά. Αναλυτικά οι προπονητές μας την τελευταία εικοσαετία :

2004/05: Φώτης Κατσικάρης
2003/04: Φώτης Κατσικάρης
2002/03: Dragan Sakota
2001/02: Dragan Sakota
2000/01: Dusan Ivkovic
1999/00: Dusan Ivkovic
1998/99: Γιώργος Καλαφατάκης, Φώτης Κατσικάρης, Κώστας Πολίτης
1997/98: Γιάννης Ιωαννίδης
1996/97: Γιάννης Ιωαννίδης
1995/96: Vlade Djurovic, Slobodan Subodic
1994/95: Vlade Djurovic
1993/94: Steve Young (Γιατζόγλου), Απόστολος Κόντος
1992/93: Μιχάλης Κυρίτσης, Richard Dukeshire, Νίκος Νεσιάδης
1991/92: Kresimir Cosic, Βαγγέλης Νικητόπουλος
1990/91: Kresimir Cosic
1989/90: Βαγγέλης Νικητόπουλος
1998/89: Kresimir Cosic, Νίκος Νεσιάδης
1987/88: Βαγγέλης Νικητόπουλος
1986/87: Μιχάλης Αναστασιάδης, Κώστας Αναστασάτος, Γιώργος Αμερικάνος
1985/86: Μιχάλης Αναστασιάδης
1984/85: Βαγγέλης Νικητόπουλος, Νίκος Νεσιάδης

Μόνο τη δεκαετία του '60 με τον Μίσσα Πανταζόπουλο και τον Νίκο Μήλα στη συνέχεια πρέπει να καταφέραμε να διατηρήσουμε 3η σεζόν ένα προπονητή...

ΑΝΤΙΟ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ

Δεν τα καταφέραμε την Κυριακή να ισοφαρίσουμε ξανά σε 2-2 και να στείλουμε τη σειρά σε 5ο ματς, που θα γινόταν σήμερα στο ΟΑΚΑ. Η ομάδα ξέμεινε από δυνάμεις κι έχασε με 71-87 από τον Παναθηναϊκό στο Γαλάτσι. Λογικό, καθώς οι απουσίες των Bailey, Γλυνιαδάκη είναι σημαντικές και όσο περνούσε ο χρόνος φαίνονταν περισσότερο καθώς ξεμέναμε από εναλλακτικές λύσεις ενώ και οι υπόλοιποι κουράζονταν περισσότερο για να τα καταφέρουν χωρίς αυτούς. Έτσι δεν μπορέσαμε να εκμεταλλευθούμε και την διαιτησία των Καρούση, Χριστοδούλου, Αφεντουλίδη μια που ήταν η πρώτη φορά εδώ και πολλά-πολλά χρόνια, που σε τέτοιο ματς, είχαμε ευνοϊκά σφυρίγματα σε κρίσιμα σημεία. Αλλά όταν χάνουμε τις βολές τη μια μετά την άλλη, τα σφυρίγματα πάνε στράφι κι αυτά.

Σίγουρα η χρονιά ήταν απόλυτα επιτυχημένη, αφού η ομάδα κατάφερε τους στόχους της τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, που ήταν η συμμετοχή στον τελικό και η πρόκριση στους 16 αντίστοιχα. Και είναι σημαντικότατο αυτό, γιατί η ομάδα που ποτέ δε ψάχνει δικαιολογίες, πέτυχε αυτό που ζητούσε, ενώ είχε άπειρες δικαιολογίες από τα προβλήματα που αντιμετώπισε όλη τη σεζόν. Χτυπηθήκαμε από τραυματισμούς : Πελεκάνος (έχασε το πρώτο μισό), Nicevic (έχασε 15-20 ματς στην αρχή), Γλυνιαδάκης (εκτός το τελευταίο 2μηνο), Bailey (τραυματίας στους τελικούς), που αν δεν υπήρχαν η εικόνα μας θα ήταν εντελώς διαφορετική. Κάναμε αρκετές ήττες εντός έδρας (4 στη ρέγκιουλαρ, 1 στα πλέϊ-οφ, 2 στην Ευρώπη) που ήταν λογικό νούμερο αφού το Γαλάτσι μόνο έδρα δε θύμησε στην πλειοψηφία των 28 αγώνων που δώσαμε εκεί...

Ο επίλογος είχε άσχημη γεύση εξ'αιτίας των επεισοδίων που δημιούργησαν οι ανεγκέφαλοι που βρήκαν το δρόμο για τη Βεϊκου τώρα στα πλέϊ-οφ... Και είναι κρίμα να τιμωρηθεί η ομάδα μας που σε όλη τη χρονιά το γήπεδό μας θύμιζε εκκλησία, εξ'αιτίας τους... Και είναι ακόμα περισσότερο κρίμα, που οι παίκτες μας δεν μπόρεσαν να πάρουν το τελευταίο χειροκρότημα όπως τους άρμοζε και πάλι εξ'αιτίας τους (και των δυνάμεων ασφαλείας που είχαν τη συνηθισμένη, καθυστερημένη, βλακώδη αντίδραση)

Υ.Γ. Τώρα περιμένουμε την επόμενη μέρα για να δούμε ότι πραγματικά η διοίκηση έχει πάρει το μάθημά της και θα αρχίσει να χτίζει πάνω σε αυτά που έφτιαξε την τελευταία διετία.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΧΟΡΟΣ ΣΤΟ ΓΑΛΑΤΣΙ ΓΙΑ ΦΕΤΟΣ

Δεν μπορέσαμε να κάνουμε το break στον 3ο τελικό του ΟΑΚΑ. Μπορεί να εμφανιστήκαμε απόλυτα έτοιμοι αγωνιστικά, αναγκάζοντας τους αντιπάλους μας να χάνουν τη μια βολή μετά από την άλλη από το άγχος. Μπορεί ο Φώτης να έδωσε ρεσιτάλ από τον πάγκο (το πολλοστό στα playoff). Μπορεί ο Nicevic να έβγαζε μάτια κάτω από τα καλάθια. Όμως όλα αυτά δεν αρκούν για να κερδίσεις εκτός έδρας τον Παναθηναϊκό. Γιατί ; Μα γιατί άλλο να παίζεις με πέντε και άλλο με έξι, επτά ή και οκτώ μέσα στο παρκέ...

Το ματς κρίθηκε και πάλι από το φόρτωμα των ψηλών μας (αλλά και του Ζήση) με φάουλ. Έτσι στο κατάλληλο χρονικό σημείο, μπόρεσε να δράσει ανενόχλητος ο Τσαρτσαρής και η παρέα του για να αποκτήσουν μια διαφορά ασφαλείας. Με τον Lollis να τους κάνει συνεχόμενες ζημιές η διαφορά εξαφανίστηκε και φυσικά τότε ο Quadre χρεώθηκε με 5ο φάουλ (τι σύμπτωση ...) Είχαμε και τα λάθη από τον Kus (που δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι για την καλή του εμφάνιση στον 2ο τελικό και στον 3ο ήταν ο γνωστός Davor του φθινοπώρου) αλλά και τον αρχηγό, που συνεχίζει να είναι σχετικά άσφαιρος κι έδεσε το γλυκό..

Έτσι την Κυριακή στο Γαλάτσι θα έχουμε το πρώτο match-ball του πρωταθλήματος. Αν θέλουμε να φέρουμε ξανά τη σειρά στο ΟΑΚΑ για ένα 5ο τελικό, θα πρέπει υποχρεωτικά να κερδίσουμε. Δεν είναι καθόλου εύκολο όμως, καθώς οι δεδομένες απουσίες των Bailey, Γλυνιαδάκη γίνονται ακόμα μεγαλύτερες όσο μεγαλύτερη διάρκεια έχει μια σειρά αγώνων καθώς οι εναπομείναντες παίκτες κουράζονται περισσότερο. Και φυσικά δεν αρκεί να είμαστε αγωνιστικά καλύτεροι, αλλά θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιπαρέλθουμε και τον Καρούση με το Χριστοδούλου... Ακόμα πιο δύσκολη αποστολή δηλαδή..

Υ.Γ. Σιγά μη γεμίσει αύριο... Με την Εθνική ποδοσφαίρου να παίζει πάνω-κάτω την ίδια ώρα και με το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος βλέπω να έχει λιγότερο κόσμο από την προηγούμενη Κυριακή το κλειστό του Γαλατσίου...

ΜΕ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ ΕΓΙΝΕ ΤΟ 1-1

H AEK την Κυριακή το βράδυ στο σχεδόν γεμάτο Γαλάτσι, έδειξε τα δόντια της, τη ψυχή της, τον τσαμπουκά της αλλά και τις αναμφισβήτητες ικανότητές της, καταβάλλοντας δίκαια και κάτω από αντίξοες συνθήκες -τραυματισμοί Bailey, Γλυνιαδάκη και η ως συνήθως εχθρική διαιτησία των Κορομηλά, Τανατζή, Αναστόπουλου- τον Παναθηναϊκό του τριπλάσιου (και βάλε) μπάτζετ. Απέδειξε έτσι πως μόνο τυχαία δε βρέθηκε στον τελικό και πως είναι η μόνη (ίσως) ομάδα στην Ελλάδα που μπορεί να κοιτάξει αγωνιστικά τους πράσινους στα μάτια.

Μπορεί ο Χατζής, επηρεασμένος ίσως και από την παραφιλολογία των δηλώσεων της Παρασκευής να μπλοκαρίστηκε (1/7 3π) και να βοήθησε μόνο με τους 5 κολλητούς πόντους του (σε κρίσιμο πάντως σημείο). Όμως ευτυχήσαμε να έχουμε σε εξαιρετικά καλή παραγωγικά μέρα τον Νίκο Ζήση που πέτυχε 21 πόντους, τους 16 στο α' ημίχρονο όταν ουσιαστικά μας κράτησε μόνος του μέσα στο ματς κόντρα στα γκρι σφυρίγματα. Ακόμα περισσότερο ευτυχήσαμε να έχουμε έναν Μιχάλη Πελεκάνο βγαλμένο από τα καλύτερα όνειρά μας, που μας έκανε να ξεχάσουμε την απουσία του Toby, πετυχαίνοντας 16 πόντους με εξαιρετικά ποσοστά και φυσικά με εντυπωσιακή αμυντική παρουσία. Κυρίως όμως ευτυχήσαμε να πιάσει το καλύτερό του παιχνίδι με τα χρώματα της ΑΕΚ, ο δακτυλοδεικτούμενος για τις εμφανίσεις του μέχρι σήμερα, Davor Kus.

Ο Κροάτης γκαρντ έβγαλε πραγματικά μάτια με την απόδοσή του... Χωρίς λάθη, με ρεκόρ πόντων (15), με 3/4 τρίποντα από τα οποία το 3ο το οποίο κλείδωσε τη νίκη καθώς έκανε το 82-77 ήρθε μετά από δικό του επιθετικό ρημπάουντ και με εξαιρετική αμυντική παρουσία πάνω στον Lakovic. Ένας παίκτης που δε θύμιζε σε τίποτα αυτόν που βλέπαμε μέχρι σήμερα και ειδικά στο πρώτο μισό της σεζόν. Δεν του έχω σούρει και λίγα όλη τη χρονιά και μακάρι να συνεχίσει έτσι στη συνέχεια της σειράς και να με διαψεύσει ευχάριστα.



Υ.Γ. (1) Ούτε και με τον ΠΑΟ στον 1ο τελικό γέμισαν οι ρημάδες οι 5147 θέσεις του κλειστού στο Γαλάτσι. Όσοι ήρθαμε βλέποντας τον τεράστιο όγκο των παρκαρισμένων αυτοκινήτων υποθέσαμε πως επιτέλους θα γέμιζε και πως ο κόσμος θα κρεμόταν σαν τσαμπιά... Όμως τα αυτοκίνητα που ήταν παρκαρισμένα μπροστά από το βοηθητικό προπονητήριο ΔΕΝ ήταν φιλάθλων μας αλλά στελεχών του ΠΑΣΟΚ που την ίδια ώρα είχαν εκεί συνεδρίαση...

Υ.Γ. (2) Με τον Παπανικολάου να είναι στην Ιταλία σε τουρνουά με την Εθνική Νέωνβλέπω να έχουμε πρόβλημα συμπλήρωσης δωδεκάδας στους υπόλοιπους τελικούς. Εκτός και αν επιστρατευτεί τώρα ο Γιάννης Κακιούζης ή προωθηθεί ο Aleksandar Melniks που κλήθηκε (πήρε πλέον την υποκοότητα) μαζί με τον Ανέστη Μάτο και από την Εθνική Εφήβων.

ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ...

Από την ώρα που ο Ιωαννίδης έφυγε από τον Πειραιά το 1996 και ακόμα περισσότερο από τη στιγμή που ήρθε σε μας, που δεν είχαμε καμιά απολύτως διάθεση να πάρουμε τη σκυτάλη ελέγχου του παρασκηνίου, αυτό έχει περιέλθει πλήρως στα χέρια των αδελφών Κατσάμπα. Και οι καλά μυημένοι υποστηρίζουν -και όχι άδικα- πως οι μέθοδοι που χρησιμοποίησαν οι Κοκκαλιάρηδες, οι περίεργοι και οι συν αυτώ στην ποδοσφαιρική παράγκα για να έχουμε τα 8 κόκκινα πρωταθλήματα σε 9 χρόνια, ωχριούν μπροστά σε αυτές της πράσινης μπασκετικής παράγκας... Γι'αυτόν ακριβώς το λόγο η ΑΕΚ μπορεί να κερδίζει τον ΠΑΟ μόνο όταν τον συντρίβει... Γιατί αν το ματς πάει στον πόντο, είναι δεδομένο πως το ροζ φύλλο θα πάει στους πράσινους μέσω της γκρι βοήθειας...

Έτσι στον 1ο τελικό του ΟΑΚΑ είδαμε το γνωστό έργο.. Όποτε πιέζαμε, εντελώς συμπτωματικά οι ατσίδες με τα γκρι καθάριζαν τη μπουγάδα ανακόπτοντας την αντεπίθεσή μας και επιτρέποντας στους γηπεδούχους να διατηρούν το προβάδισμα... Ο Sandro μόλις άρχισε να δημιουργεί φθορά κάτω από τη ρακέτα ; Ο Pero που έρχεται από τον πάγκο μπορεί να δώσει λύσεις ; Ο Lollis μπορεί να κάνει ζημιά ; Οι Ζαβλανός, Χριστοδούλου, Καρακατσούνης, απάλλαξαν τον Obradovic από κάθε άγχος.. Από τα μέσα του 2ου δεκαλέπτου οι Lollis, Nicevic, Antik είχαν φορτωθεί με 3 φάουλ... Μια με τα αντιαθλητικά εφευρέσεις από τις σέντρες... Μια με τα φάουλ σε διεκδίκηση ρημπάουντ για βολές... Μια με τα ... εξεζητημένα φάουλ που κέρδιζε ο μεγάλος θεατράνθρωπος Αλβέρτης.

Μείναμε μέσα στο ματς κυνηγώντας το διπλό, όσο αντέχαμε και με τον Φώτη Κατσικάρη να κάνει ρεσιτάλ από τον κιτρινόμαυρο πάγκο. Αν ο Τσιάρας ήταν περισσότερο εύστοχος στις βολές και ο Ζήσης βοηθούσε λίγο στο σκοράρισμα (πέρα από τις 8 ασιστ) τον Χατζή που πάλευε μόνος του μαζί με τον Nicevic αλλά και τον Πελεκάνο στο καλύτερό του ματς με τα χρώματα της ΑΕΚ, θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε το όνειρο ακόμα και παίζοντας πέντε εναντίον οκτώ..

Την Κυριακή, το ματς είναι ακόμα πιο δύσκολο.. Οι πράσινοι έρχονται με τον αέρα του 1-0, χωρίς άγχος αφού η σειρά θα κριθεί στην έδρα τους και με δεδομένη την αβάντα των γκρίζων λύκων. Η δεδομένη απουσία του Bailey έχει κάνει πιο φτωχό το οπλοστάσιό μας, όμως αν τελικά γεμίσει το ρημαδοκλειστό του Γαλατσίου (λέμε τώρα...) μπορεί να δοθεί η κατάλληλη ώθηση στους παίκτες μας για να ισοφαρίσουν τη σειρά. Το σίγουρο είναι πως χρειάζεται εξαιρετική προσοχή από όσους βρεθούν στις εξέδρες, γιατί μας έχουν στημένους στη γωνία περιμένοντας το παραμικρό για να μας τιμωρήσουν...

Υ.Γ. Βάλε μέσα το Νικολάκη ... Μάτια θα βγάλει...

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΑ...

Όταν έχουμε δυο χρόνια να κερδίσουμε τον Παναθηναϊκό και μετράμε επτά σερί (οκτώ με το ματς που επαναλήφθηκε) ήττες μέσα-έξω...
Όταν έχουμε 15 (δεκαπέντε) σερί ήττες εκτός έδρας από τον ΠΑΟ, με το τελευταίο ροζ φύλλο αγώνα να το έχουμε πάρει τον πρώτο γύρο του 1996...
Όταν σε όσα από τα παραπάνω ματς χτυπήσαμε στα ίσια, οι γκρι βοήθειες ήταν εκεί για να δώσουν τη νίκη στους Αφους Κατσάμπα (3ος ημιτελικός του 98 με τα γνωστά επεισόδια, η ήττα στην παράταση -που τους πήγαν οι διαιτητές- με τον Ντάνιελς την επόμενη χρονιά, τα βήματα του Μποντίρογκα στον πρώτο γύρο του 99/00, το χειρουργείο στον ημιτελικό του 2001, ή τα διαιτητικά όργια στο ματς για την Ευρωλίγκα το 2002)...
Όταν όποτε ξεκινάμε τελική σειρά playoff με μειονέκτημα έδρας χάνουμε πάντα με 3-1 : το 97 από τον ΟΣΦΠ στον μεγάλο τελικό, το 98 ξανά από τους κόκκινους στον μικρό τελικό όπως και το 2000 αλλά και το 2003 από τον ΠΑΟ στον μεγάλο τελικό.(Μόνο πέρσι καταφέραμε να φτάσαμε με τον Ηρακλή σε 5ο ματς για να χάσουμε και πάλι, έστω και με τις γκρι βοήθειες)...
Όταν ο καλύτερος μας παίκτης στο ξεκίνημα των playoff και αυτός που τράβηξε τεράστιο κουπί φέτος, βοηθώντας τόσο στο σκοράρισμα, όσο και στα ρημπάουντ αλλά και στην άμυνα, ο Toby Bailey έχει τεθεί εκτός μάχης και δεν αναμένεται να πατήσει παρκέ για φέτος...

Είναι δεδομένο πως είμαστε το outsider σε αυτή τη σειρά και πως οι ελπίδες μας είναι λιγοστές.

Υ.Γ. (1) Βάλτε μέσα το Νικολάκη να βγάλει μάτια ...

Υ.Γ. (2) Φοβερή η ανακοίνωση της ΚΑΕ Μαρούσι-Honda... Περιμένω και την εκκαθάριση για να τοποθετηθώ.

Υ.Γ. (3) Και εμείς οι Αεκτζήδες ως φορολογούμενοι πολίτες καλούμαστε να πληρώσουμε τους παίκτες & τους προπονητές που έμειναν απλήρωτοι από το νόμο Βενιζέλου για τις ΚΑΕ ΠΑΟΚ, Άρης, Ηρακλής, Πανιώνιος. Τους παίκτες/προπονητές πχ που μας στέρησαν τουλάχιστον 2 Κύπελλα Ελλάδας (1998,1999), τα πριμ της κατάκτησης των οποίων πληρώνουμε έμμεσα και εμείς... Κατά τα άλλα τους αντικειμενικούς τους πείραζε μόνο το 44 της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ...

ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΛΟΙΠΟΝ...

Για 3η χρονιά στα τελευταία 4 χρόνια (μοναδική εξαίρεση η περσινή -μεταβατική όπως φάνηκε- περίοδος) και για 4η συνολικά στην Α1, η ομάδα μας θα διεκδικήσει το πρωτάθλημα συμμετέχοντας στους τελικούς. Αναμφισβήτητα πλέον μπορούμε να μιλάμε για μια επιτυχημένη χρονιά της ΑΕΚ. Στην Ευρώπη έκανε το βήμα παραπάνω, φτάνοντας στους 16 και χάνοντας την πρόκριση στους '8' στις ισοβαθμίες την ώρα που ομάδες με μεγαλύτερο μπάτζετ & καλύτερο δυναμικό πήγαν πολύ χειρότερα (Siena, Barcelona κλπ). Στο πρωτάθλημα, επιστρέψαμε στη φυσική μας θέση και εκεί που όλοι βλέπαμε πως έπρεπε να είμαστε, δηλαδή τουλάχιστον στον τελικό. Μπορεί η 6η θέση της κανονικής περιόδου και το μέτριο 15-11 να ήταν πολύ άσχημα και κυρίως πλασματικά αφού πληρώσαμε την υπερπροσπάθεια της Ευρώπης, όμως η διπλή ανατροπή κόντρα σε Άρη & Μαρούσι και η θριαμβευτική πρόκριση στον τελικό, αλλάζουν την εικόνα αφού κατέδειξαν πως η ομάδα μας αν μη τι άλλο έχει τσαμπουκά και ψυχολογία νικητή.

Όταν ξεκινούσε η σειρά κόντρα στο Μαρούσι έγραφα πως οι κιτρινόμαυροι των Βορείων Προαστίων ήταν ένα κλικ χειρότεροι από πέρσι, ενώ εμείς είμασταν αισθητά καλύτερη από τη περασμένη σεζόν. Συνεπώς ήταν απόλυτα φυσιολογικό, το δύσκολο 2-0 που αποκλειστήκαμε πέρσι έχοντας πάρα πολλούς τραυματισμούς να δώσει τη θέση του στο φετινό 3-1. Και επειδή διάβασα στα αντικειμενικά ΜΜΕ διάφορα περί των μεγάλων απωλειών που είχαν οι αντίπαλοι μας με τους τραυματισμούς των Popovic & Καράγκουτη, να σημειώσω πως δεν είχα διαβάσει αντίστοιχα σχόλια πέρσι όταν εμείς παίξαμε χωρίς τον βασικό μας σέντερ (Γλυνιαδάκη), το 2ο τριάρι μας (Μισιακό) που προερχόταν από εξαιρετικά ματς με Άρη και έπαιξε μόνο ένα ημίχρονο στον Άγιο Θωμά, και χωρίς το βασικό μας τεσσάρι και στυλοβάτη της άμυνας Quadre Lollis στον 2ο ημιτελικό αφού τέθηκε νοκ-άουτ από χτύπημα του Καράγκουτη στο 3'...

Μπροστά μας είναι για άλλη μια φορά ο Παναθηναϊκός, τον οποίο αντιμετωπίζουμε και με μειονέκτημα έδρας. Τα προγνωστικά σαφέστατα και είναι εναντίον μας. Οι πράσινοι είναι πιο πλήρεις, έχουν το αβαντάζ της έδρας (που θα γίνει ακόμα σημαντικότερο αν τελικά ο ΕΣΑΚΕ μας φιλοδωρήσει με 2 αγωνιστικές για τα ... μη επεισόδια που έγιναν με το Μαρούσι), έχουν την αβάντα των γκρι σε μόνιμη βάση.



Υ.Γ. (1) Αν τελικά φάμε τιμωρία για ότι έγινε (και κυρίως ότι δεν έγινε αλλά γράφτηκε στις αντικειμενικές εφημερίδες), θα μιλάμε για τεράστιο σκάνδαλο.. Που όμως για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, θα είναι αναμενόμενο αφού το έργο το βλέπουμε 4 χρόνια τώρα συνέχεια... 2001/02 στο Περιστέρι, 2002/03 στα Λιόσια, 2003/04 στον Άγιο Θωμά, 2004/05 στο Γαλάτσι, οι δυνάμεις των ΜΑΤ προσπαθούν φιλότιμα να τιμωρείται η έδρα μας.

Υ.Γ. (2) Το 'Βαζέλες-Βαζέλες-Ρουφιάνοι" θεωρήθηκε υβριστικό από τον Λάζαρο Βορεάδη στον 2ο ημιτελικό με αποτέλεσμα να εισπράξουμε μια επίπληξη ... Το "ΠΑΟ γ@μ@ την ΑΕΚ την π@@..." δε θεωρήθηκε υβριστικό από τον ίδιο Λάζαρο Βορεάδη χθες στο ΟΑΚΑ στο ματς με τον Πανιώνιο... Όπως έγραφε και ο Όργουελ στη φάρμα των ζώων, όλα τα ζώα είναι ίσα αλλά μερικά είναι πιο ίσα από τα άλλα...

ΤΟ ΠΙΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΦΕΤΙΝΟ ΜΑΤΣ

μέχρι το ...επόμενο, που έλεγε κάποτε και ο Γκάλης. Την Κυριακή στον Άγιο Θωμά, η ομάδα μας δεν τα κατάφερε και έτσι το σκορ μειώθηκε σε 2-1. Απόλυτα φυσιολογική η εξέλιξη, αφού είμαστε ισοδύναμοι και όλα τα ματς μας πέρσι και φέτος έχουν κριθεί στο τέλος. Καταφέραμε να επιστρέψουμε στο παιχνίδι δυο φορές : μια στην αρχή μετά το 23-10 καθώς περάσαμε στη συνέχεια ακόμα και 31-38 μπροστά και άλλη μια στο 4ο δεκάλεπτο όταν το 60-49 έγινε 62-58. Όμως κάτι το λάθος του Nicevic, κάτι το άστοχο τρίποντο του Σωτήρη δε μας βοήθησαν να κάνουμε και 3η ανατροπή... Πληρώσαμε την πολύ κακή μέρα του Bailey (ήταν τραγικός με 1π και 0/8 σουτ), αλλά και τη συνεχιζόμενη μετριότητα του Lollis που σε συνδυασμό με την κακή μέρα που βρέθηκε ο Antik (σε αντίθεση με τα πρώτα 2 ματς) έδεσαν το γλυκό. Και φυσικά να σημειώσω πως ο ΜουΜου έκανε για πρώτη φορά στα ημιτελικά το γνωστό παιχνίδι του...

Το ματς της Τετάρτης μόνο εύκολο δεν είναι, όπως δεν ήταν εύκολα και τα υπόλοιπα 5 φετινά και 4 περσινά που δώσαμε με το Μαρούσι. Αν οι δυο Αμερικανοί ανεβάσουν απόδοση και πιάσουν τα δικά τους στάνταρντ, τότε θα έχουμε πολλές πιθανότητες να κάνουμε την υπέρβαση. Αυτό πάντως που θα ήθελα να δω σε περίπτωση που στραβώσει το ματς και ισοφαρίσει σε 2-2 το συγκρότημα των Βορείων Προαστίων, είναι να μην την πέσουν όλοι πάνω σε παίκτες και τεχνική ηγεσία...

Υ.Γ. Ευχαριστώ όσους με τίμησαν με τη ψήφο τους στην πιο δύσκολη μέρα της ζωής μου. Γιατί το βάρος που έρχεται μαζί με αυτή την πιο τιμητική θέση που έχω πάρει ποτέ, είναι τεράστιο...