Δεν μπορέσαμε να κάνουμε το break στον 3ο τελικό του ΟΑΚΑ. Μπορεί να εμφανιστήκαμε απόλυτα έτοιμοι αγωνιστικά, αναγκάζοντας τους αντιπάλους μας να χάνουν τη μια βολή μετά από την άλλη από το άγχος. Μπορεί ο Φώτης να έδωσε ρεσιτάλ από τον πάγκο (το πολλοστό στα playoff). Μπορεί ο Nicevic να έβγαζε μάτια κάτω από τα καλάθια. Όμως όλα αυτά δεν αρκούν για να κερδίσεις εκτός έδρας τον Παναθηναϊκό. Γιατί ; Μα γιατί άλλο να παίζεις με πέντε και άλλο με έξι, επτά ή και οκτώ μέσα στο παρκέ...
Το ματς κρίθηκε και πάλι από το φόρτωμα των ψηλών μας (αλλά και του Ζήση) με φάουλ. Έτσι στο κατάλληλο χρονικό σημείο, μπόρεσε να δράσει ανενόχλητος ο Τσαρτσαρής και η παρέα του για να αποκτήσουν μια διαφορά ασφαλείας. Με τον Lollis να τους κάνει συνεχόμενες ζημιές η διαφορά εξαφανίστηκε και φυσικά τότε ο Quadre χρεώθηκε με 5ο φάουλ (τι σύμπτωση ...) Είχαμε και τα λάθη από τον Kus (που δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι για την καλή του εμφάνιση στον 2ο τελικό και στον 3ο ήταν ο γνωστός Davor του φθινοπώρου) αλλά και τον αρχηγό, που συνεχίζει να είναι σχετικά άσφαιρος κι έδεσε το γλυκό..
Έτσι την Κυριακή στο Γαλάτσι θα έχουμε το πρώτο match-ball του πρωταθλήματος. Αν θέλουμε να φέρουμε ξανά τη σειρά στο ΟΑΚΑ για ένα 5ο τελικό, θα πρέπει υποχρεωτικά να κερδίσουμε. Δεν είναι καθόλου εύκολο όμως, καθώς οι δεδομένες απουσίες των Bailey, Γλυνιαδάκη γίνονται ακόμα μεγαλύτερες όσο μεγαλύτερη διάρκεια έχει μια σειρά αγώνων καθώς οι εναπομείναντες παίκτες κουράζονται περισσότερο. Και φυσικά δεν αρκεί να είμαστε αγωνιστικά καλύτεροι, αλλά θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιπαρέλθουμε και τον Καρούση με το Χριστοδούλου... Ακόμα πιο δύσκολη αποστολή δηλαδή..
Υ.Γ. Σιγά μη γεμίσει αύριο... Με την Εθνική ποδοσφαίρου να παίζει πάνω-κάτω την ίδια ώρα και με το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος βλέπω να έχει λιγότερο κόσμο από την προηγούμενη Κυριακή το κλειστό του Γαλατσίου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου