Σε τεράστιες περιπέτειες μπήκε πλέον η αγαπημένη μας ομάδα μπάσκετ, αφού πέταξε στα σκουπίδια τη νίκη κόντρα στη Λάρισα που διέγραφε δυνατότητες ανάκαμψης, καταφέρνοντας όχι μόνο να χάσει από τον Πανελλήνιο εντός έδρας (για 2η φορά στην ιστορία μας, με την προηγούμενη να έχει γίνει το μακρινό 1981/82...), αλλά δεν μπόρεσε να συντηρήσει ούτε τη διαφορά των πέντε πόντων που είχαμε πάρει στην Κυψέλη στον α' γύρο.
Έτσι παραμένουμε καθηλωμένοι στις πέντε νίκες έπειτα από 14 παιχνίδια, κι έχοντας ήδη γκελάρει τρεις φορές στην έδρα μας απέναντι στους θεωρητικά πιο αδύναμους αντιπάλους... Και το ζητούμενο είναι πως θα μπορέσει να αποφύγει τις περιπέτειες η ομάδα μας, όταν στη συνέχεια έχει να υποδεχθεί κατά σειρά : Παναθηναϊκό, Μακεδονικό, Άρη, Πανιώνιο, Ολυμπιακό & ΠΑΟΚ, ενώ το ερχόμενο Σάββατο ταξιδεύει στην Πάτρα και σε περίπτωση ήττας και θα μας πιάσει ο Απόλλωνας και θα μας έχει και 2-0 στα μεταξύ μας...
Το παιχνίδι ήταν χαρακτηριστικό της φετινής ΑΕΚ. Η ομάδα έπαιξε για πολλοστή φορά άμυνα με τα μάτια (όπως με Απόλλωνα, με Πανιώνιο-Hemofarm στο β' ημίχρονο κλπ)... Επτά ανενόχλητα μπασίματα έκανε ο Πελεκάνος είτε για layup είτε για κάρφωμα με κανέναν να μη συγκλίνει ώστε να του κόψει το διάδρομο... Αλλά ακόμα και με αυτή την τραγική άμυνα, θα είχαμε δυνατότητα να πάρουμε τη νίκη, αν υπήρχε αξιόπιστη λύση πέρα από τον Scott στη θέση του σέντερ. Ο Αμερικανός ήταν ανίκητος κάτω από τα καλάθια, έκανε πάρτυ με τον Trend, αλλά φορτώθηκε με φάουλ, ενώ παράλληλα φορτώθηκε και ο Perkovic (που έμεινε άποντος, αλλά και χωρίς να πάρει προσπάθεια στο ματς) και γύρισε το παιχνίδι - φάνηκε πόσο μας στοίχισε ξανά η κωλυσιεργεία στην εύρεση κοινοτικού ψηλού-... 23-16 ήταν όταν βγήκε ο Scott, έγινε άμεσα 26-27 και στη συνέχεια 35-46 με την επιλογή του Αλεξανδρή να παίζει με '1' τον Penland που δεν είχε κάνει καλα-καλά προπόνηση και '2' τον Βετούλα (αντί για το ανάποδο που θα ήταν πιο ορθολογιστικό).
Με αιχμή του δόρατος τον Ταπούτο που έκανε εκπληκτικό 3ο δεκάλεπτο, και με τον Κόμματο (σταθερά καλός και πάλι) να δίνει βοήθειες, γυρίσαμε το ματς και φάνηκε να παίρνουμε το πάνω χέρι, όταν προγηθήκαμε με 60-56 προς το τέλος της περιόδου. Όμως ο Ταπούτος ξεχάστηκε στον πάγκο, ο Πελεκάνος έμπαινε όποτε ήθελε στη ρακέτα μας και ο Αργυρόπουλος έκανε όποτε ήθελε coast to coast (την ώρα που ο Βετούλας αντί να καταλάβει ότι έπρεπε να κάνει κάνα μπάσιμο -με δυο συνεχόμενα πήρε καλάθι + φάουλ- συνέχιζε τα τρίποντα από τα 8μέτρα... 1/7 είχε).
Και στα τελευταία λεπτά είχαμε το 'κλου' της βραδιάς... Ενώ είμασταν πίσω στο σκορ, δεν πιέζαμε για να κάνουμε φάουλ (και σε κανένα παίκτη με χαμηλά ποσοστά στις βολές), αλλά αφήναμε το χρόνο να κυλήσει... ενώ μέχρι τότε σουτάραμε συνεχώς για τρίποντο, τότε η μπάλα γύριζε άνευ λόγου κι αιτίας και ροκανίζαμε οι ίδιοι το χρόνο, ή δεν μπορούσαμε καν να κάνουμε την πρώτη επαναφορά και χάναμε τη μπάλα . Και δεν ήταν η πρώτη φορά που συνέβη... Έτσι ενώ το σκορ ήταν στο -7, στα τελευταία δευτερόλεπτα κοιτούσαμε παθητικά τους Κυψελιώτες... Βλέπεις για να καταλάβουν οι παίκτες μας πως η διαφορά μετρούσε και πως θα έπρεπε να κυνηγήσουν ώστε να κρατήσουν έστω το +5 του πρώτου ματς, κάποιος θα έπρεπε να τους το πει από τον πάγκο...
Μετρημένες φαίνεται να είναι οι μέρες του Αλεξανδρή μετά την ήττα. Σε μερίδα των σημερινών εφημερίδων γράφτηκε πως οδεύει προς την έξοδο και αντικαταστάτης του θα είναι ο Δημήτρης Πρίφτης, για χρόνια βοηθός στην ομάδα (με Κατσικάρη, Κακιούση)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου