Ούτε με τη Nancy μπορέσαμε να γευτούμε τη χαρά της νίκης με συνέπεια να κλείσουμε με εντός έδρας ήττα και την φετινή ευρωπαϊκή χρονιά μας. Tο δεύτερο αρνητικό ήταν πως ούτε σε αυτό το ματς (αν και ο Βαγγέλης Αλεξανδρής είχε πει άλλα στη συνέντευξη πριν το παιχνίδι) πήρε χρόνο συμμετοχής κάποιος άλλος πέρα από τους γνωστούς 7-8. Και το τρίτο ήταν πως οι 15-20 Γάλλοι φίλοι της Nancy που ήρθαν στο ΟΑΚΑ, ακουγονταν περισσότερο από τους 120 οπαδούς μας που βρέθηκαν στις εξέδρες.
Στο πρώτο ημίχρονο φάνηκε καθαρά, πως αν αυτή η ομάδα είχε μια-δυο προσθήκες και περισσότερο καθαρό μυαλό θα είχε περάσει αέρα στην επόμενη φάση. Χωρίς να εντυπωσιάζουμε και να βγάζουμε μάτια με την απόδοση μας, συντηρούσαμε χαλαρότατα ένα προβάδισμα από 5 μέχρι 10 πόντους κόντρα στη Nancy που παλεύει για την 1η θέση του ομίλου. Δεν είναι τυχαίο πως η διαφορά υπέρ μας αυξήθηκε όταν στο τέλος της 2ης περιόδου κόπηκαν σχεδόν μαχαίρι τα τρίποντα... Το αξιοπερίεργο (για τα φετινά δεδομένα) είναι πως στο παρκέ τότε πέρασε ο Βετούλας.
Στην επανάληψη όμως πληρώσαμε τις περιορισμένες λύσεις μας και το κλατάρισμα που έπαθαν οι ψηλοί μας αλλά και την αδράνεια του πάγκου, αφού ο Perkovic χρειάστηκε να κάνει σωρεία λαθών στην 3η περίοδο για να αποφασίσουν να τον αλλάξουν με τον Ταπούτο. Ο Χρήστος έδωσε την ώθηση που θέλαμε, αλλά οι πάμπολλες χαμένες βολές στα κρίσιμα σημεία χάρισαν τη νίκη στους Γάλλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου