Το αξιοπερίεργο είναι πως ο Άγγελος κοινοποίησε την επιστολή της παραίτησής του μέσα από την ιστοσελίδα του ΣΕΠΚ κάτι που δεν έχει ξαναγίνει από συνάδελφό του στο παρελθόν. Μακάρι να μας βγει σε καλό το όλο θέμα, αλλά δεν είναι σοβαρά πράγματα να αλλάζεις προπονητή μετά από την πρώτη ήττα... Αυτά μόνο δείγματα ομάδας που έχει προγραμματισμό δεν είναι.
Για τα ονόματα που ακούγονται ...
- Ο Παναγιώτης Γιαννάκης είναι μια πολύ καλή επιλογή, αλλά υπάρχει το ασυμβίβαστο που έχει βάλει η ΕΟΚ, και δε νομίζω ο δράκος να παρατήσει την Εθνική για να έρθει σε μας.
- Ο Dragan Sakota (με διαφορά ο πιο επιτυχημένος βάσει αποτελεσμάτων προπονητής μας που έχει περάσει από τους πάγκους μας στην Α1) είναι σε κάθετη πτώση τα τελευταία 5 χρόνια, ενώ είναι και κουμπάρος του Άγγελου. Σίγουρα καλύτερη λύση από ότι είχαμε τα τελευταία 2 χρόνια, αλλά το ξαναζεσταμένο φαγητό δεν είναι ποτέ το ίδιο με το ζεστομαγειρεμένο.
- Ο Αργύρης Πεδουλάκης φαντάζει σαν το λογικό φαβορί. Είναι ένας αξιόλογος (βάση ιστορίας) τεχνικός, φέρνει γενικά καλούς ξένους παίκτες, οι ομάδες του παίρνουν αποτελέσματα, έχει φτάσει και σε έναν τελικό Uleb Cup. Το μπάσκετ που παίζουν όμως οι ομάδες του δεν με ελκύει προσωπικά, έχω και τα απωθημένα από την εποχή που έπαιζε στους πράσινους αλλά και όταν κωούτσαρε το Περιστέρι.
- Ο Charlie Burton που είδαμε δυο σεζόν στον Άρη (όταν τους κλείσαμε το σπίτι ισάριθμες χρονιές στα playoff με τον Φώτη στον πάγκο μας) μου είναι πιο αρεστή σαν λύση. Μπορεί να σουλουπώσει μια ομάδα, ξέρει την αμερικανική αγορά, και οι ομάδες του παίζουν θεαματικό μπάσκετ που είναι ελκυστικό στον κόσμο. Κάτι ιδιαίτερα σημαντικό στη σημερινή μας κατάσταση.
Ενημερωτικά, η λίστα με τους προπονητές μας στα χρόνια της Α1 :
- Μιχάλης Αναστασιάδης (1986/87 : συνέχισε από την προηγούμενη σεζόν, έκατσε 4 ματς στον πάγκο με 1-3 νίκες)
- Κώστας Αναστασάτος (1986/87: ανέλαβε μετά τον Αναστασιάδη, έκατσε το ίδιο διάστημα, δηλαδή 4 ματς με το ίδιο ρεκόρ)
- Γιώργος Αμερικάνος (1986/87: πήρε την ομάδα σαν υπηρεσιακός. Τερματίσαμε 7οι στην regular και στα playoff μείναμε 6οι και εκτός Ευρώπης χάνοντας από τον Ηρακλή σε ουδέτερο μια που είχε βγει από το Κυπελλο ο Πανελλήνιος)
- Βαγγέλης Νικητόπουλος (1987/88: η ομάδα των 'Μοϊκανών'. Βγήκαμε 4οι τόσο στη regular όσο και στα playoff, ενώ φτάσαμε και στον τελικό του Κυπέλλου)
- Krešimir Ćosić (1988/89: Με Danny Vranes 1ο ξένο, πήγαμε στους '8' του Κυπελλούχων, τερματίσαμε 7οι στη regular και πήγαμε 4άδα στο Κύπελλο.
- Νίκος Νεσιάδης (1988/89: υπηρεσιακός, μετά την αποχώρηση του Cosic προς το τέλος της χρονιάς)
- Βαγγέλης Νικητόπουλος (1989/90 : Η πρώτη μας χρονιά στο Γιώργος Μόσχος. Μείναμε στην 6η θέση, πήγαμε και πάλι ημιτελικά στο Κύπελλο ενώ βγάλαμε τη χρονιά με τον ίδιο κώουτς.)
- Krešimir Ćosić (1990/91, η επιστροφή του Κρέζο. Mε τον Relford για ξένο νικήσαμε την Caserta εδώ και φτάσαμε στην 5η θέση στην Α1- αλλά και στα ημιτελικά του Κυπέλλου. Ο Κρέζο έμεινε και την επόμενη χρονιά, όπως και ο Thomas Jordan και φτάσαμε στα ημιτελικά της Α1, στον τελικό του Κυπέλλου, αλλά και στους ομίλους του Κόρατς. Ο Κρέζο όμως έφυγε πριν τον τελικό...
- Βαγγέλης Νικητόπουλος (1991/92 : Ανέλαβε την ομάδα για τον τελικό του Κυπέλλου)
- Μιχάλης Κυρίτσης (1992/93 : Ξεκινώντας με τον αποκλεισμό ντροπή από Gravelines και με επιλογή τον ... Milos Babic, έφυγε σχετικά γρήγορα).
- Richard Dukeshire (1992/93 : Ήρθε στη θέση του Κυρίτση, άλλαξε τον Babic με τον Rod Sellers και η ομάδα σουλουπώθηκε, αφού υπήρχε και ο Hamilton. Δεν έβγαλε τη σεζόν όμως.
- Νίκος Νεσιάδης (1992/93: Τέλειωσε τη σεζόν σαν υπηρεσιακός. Βγήκαμε 6οι και παραλίγο να κάνουμε κηδεία στον ΠΑΟ στα playoff τότε που έπαιρνε ο Ιωαννίδης τον Νεσιάδη τηλέφωνο να του πει πως οι διαιτητές είναι 'ματιασμένοι'..).
- Steve Young /aka Γιαντζόγλου (1993/94: Ξεκινήσαμε με Canard Jonnson, Jack Haley και τον Ψωμιάδη πρόεδρο, άλλαξαν οι ξένοι και ήρθε ο Toni White με τον Costner και η ομάδα βρήκε το δρόμο της - κάπως.
- Απόστολος Κόντος (1993/94 : Ανέλαβε στα μισά της σεζόν και η ομάδα τερμάτισε τελικά 8η - με το αξέχαστο ματς του White κόντρα στο Παγκράτι).
- Vlado Djurovic (1994/95: Ήρθε στη σεζόν που μείναμε εκτός Ευρώπης για 900 χιλιάρικα (δραχμές). Όταν άλλαξε ο Burroughs με τον Rolando Blackman η ομάδα έχοντας και τον Mirko Milsevic τερμάτισε τελικά στην 8άδα. Ο Vlado συνέχισε και την επόμενη σεζόν, 1η του Φιλίππου, η ομάδα προκρίθηκε στο F4 του Κυπέλλου και στους ομίλους του Κόρατς αλλά μετά τα Χριστούγεννα είδε την πόρτα της εξόδου.
- Νίκος Νεσιάδης (1995/96 : Υπηρεσιακός για λίγο διάστημα μετά την αποχώρηση του Vlado)
- Slobodan Subodic (1995/96 : Η ομάδα άλλαξε ξένο - τον Toolson στη θέση του Liberty- και μείναμε τελικά 10οι κι εκτός Ευρώπης.
- Γιάννης Ιωαννίδης (το 1996/97, μας πήγε τελικό Α1 και ημιτελικά στο Κύπελλο, ενώ την επόμενη σεζόν, 1997/98 φτάσαμε τελικό Ευρωλίγκας, τελικό Κυπέλλου και τετράδα στο πρωτάθλημα. Το ρεκόρ του στη διετία 49 νίκες και 20 ήττες.
- Γιώργος Καλαφατάκης (1998/99 : ξεκίνησε δυνατά η ομάδα με πρόκριση στο F4 του Κυπέλλου και 9 νίκες σε Ελλάδα-Ευρώπη, αλλά μετά τις γκέλες σε Ουγγαρία και Σπόρτιγκ απομακρύνθηκε. Στα θετικά του η επιλογή του Ruben Patterson... στα αρνητικά του η αντικατάσταση του με τον ... Brandon Williams.
- Φώτης Κατσικάρης (1998/99 : υπηρεσιακός για μερικά ματς -νικηφόρα στο πρωτάθλημα και την αναμέτρηση με τη Buducnost στην Ευρώπη που δεν ήθελε να καταγραφεί στο ενεργητικό του ο επόμενος ευρωκώουτς.)
- Κώστας Πολίτης (1998/99 : τέλειωσε τη σεζόν, πηγαίνοντας την ομάδα στον τελικό του Κυπέλλου - χάρη στον Lloyd Daniels, ενώ στην Α1 μείναμε 5οι.
- Dušan Ivković (1999/00: πολλοί έβριζαν όταν ήρθε αλλά βούλωσε στόματα. Ο καλύτερος προπονητής που έχει περάσει από τον πάγκο μας - για μένα. Πήραμε το Κύπελλο το 2000, πήραμε το Σαπόρτα καπάκι, μείναμε 4οι στα playoff -ας είναι καλά οι γκέλες με Έσπερους και με Μαρούσι λόγω της τιμωρίας από τα επεισόδια με Ολυμπιακό. Η καλύτερη ομάδα της ΑΕΚ που έχω δει στο παρκέ. Την επόμενη σεζόν 2000/01, φτάσαμε στους 4 της Ευρωλίγκα, πήραμε ξανά το Κύπελλο ενώ μείναμε στα ημιτελικά της Α1 . Συνολικό ρεκόρ 45 νίκες και 21 ήττες στην διετία.
- Dragan Sakota (2001/02 . Κακό ξεκίνημα στο κύπελλο, καλή πορεία στην Ευρώπη που χάσαμε τη Bologna ελέω διαιτησίας στα ματς με τους πράσινους, αλλά κυρίως εντυπωσιακή πορεία στο πρωτάθλημα - πρώτοι στην κανονική περίοδο με εμφατικές νίκες επί των αντιπάλων μας και κατάκτηση του τίτλου μετά από 32 χρόνια, και την εντυπωσιακή ανατροπή στους τελικούς με τον Ολυμπιακό. Την επόμενη χρονιά, στην Ευρώπη είμασταν τραγικοί, στο Κύπελλο ξεμείναμε και πάλι νωρίς. Στο πρωτάθλημα είμασταν 1οι μέχρι να φύγουν τον Κακιούζη και φτάσαμε στους τελικούς όπου ίσως να το παίρναμε αν έπαιζε ο Ντικούδης στον 4ο τελικό στα Λιόσια. Ρεκόρ διετίας : 53-15.
- Φώτης Κατσικάρης (2003/04. Η φυσιολογική επιλογή, μετά από τόσα χρόνια βοηθός. Η ομάδα παίζοντας και πάλι στα Λιόσια, το πάλεψε στην Ευρωλίγκα μένοντας εκτός 2ης φάσης στην ισοβαθμία, έμεινε 6οι στην κανονική περίοδο αλλά έκανε το break στα playoff κι έφτασε στα ημιτελικά όπου την πρόδωσαν οι τραυματισμοί. Περισσότερα όνειρα την επόμενη σεζόν 2004/05, εντυπωσιακή επιστροφή στην ελίτ της Ευρώπης χάνοντας τους '8' στην ισοβαθμία, πάλι 6οι στη regular αλλά καταπληκτικές εμφανίσεις στα playoff και παρουσία στον τελικό. Εκεί αν υπήρχε ο Bailey ίσως η πορεία ήταν διαφορετική. Ρεκόρ διετίας : 39-33.
- Λευτέρης Κακιούσης (2005/06. Ο υπερτιμημένος στον γηραιό προπονητής, αποδείχθηκε φούσκα. Η ομάδα βολόδερνε και αν εξαιρέσουμε την παρουσία στα ημιτελικά του Κυπέλλου δεν κατάφερε τίποτα άλλο. Σάκος του μποξ στην Ευρωλίγκα ενώ στο πρωτάθλημα μείναμε 7οι και στα playoff φάγαμε 30ρες από τον Ολυμπιακό.
- Βαγγέλης Αλεξανδρής (2006/07 . Ξεκίνησε φαίρνοντας παίκτες ονόματα που είχαν 'ξεμείνει'. Η ομάδα έκανε κάποιες νίκες, αλλά και πολλές-πολλές γκέλες και δίκαια απομακρύνθηκε αφού βλέπαμε το φάσμα του υποβιβασμού)
- Σούλης Μαρκόπουλος (Σουλούπωσε κάπως την ομάδα, καταφέραμε να γλυτώσουμε τα χειρότερα και τερματίσαμε τελικά 9οι).
- Άγγελος Κορωνιός (2007/08. Εντυπωσιακό ξεκίνημα στο Κύπελλο με 3/3 εκτός έδρας. Διαζύγιο μετά το πρώτο ματς στο πρωτάθλημα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου