Μπορεί να έκανε τα εύκολα δύσκολα η ομάδα μας κόντρα στην νεοφώτιστη Καβάλα, αφού αν και προηγήθηκε ακόμα και με 22 πόντους διαφορά (66-44 στο 27'51") το ματς έγινε ντέρμπυ αφού οι φιλοξενούμενοι εκμεταλλεύθηκαν το blackout που είχαμε για πολλοστή φορά φέτος (μείναμε άποντοι μέχρι το 34'08", δηλαδή για 6'17" με σερί 0-18) και καταφέραμε στη ρώσικη ρουλέτα των τελευταίων επιθέσεων και των βολών να βγούμε ζωντανοί και να πανηγυρίσουμε τη νίκη. Οι εύστοχες βολές του Παπανικολάου (πράγμα σπάνιο για τον παίκτη διαχρονικά) στα 38", αλλά κυρίως η χαμένη βολή του Γκαγκαλούδη και το ρημπάουντ που μάζεψε ο ύψους 1μ74 DJ Thompson σκοράροντας και τις βολές μας έδωσαν τη νίκη .
Αυτό που θα πρέπει να επικεντρώσουμε είναι στις βοήθειες που θα έχει ο Travon Bryant κάτω από τη ρακέτα. Για άλλη μια φορά ήταν μάλλον μόνος του αφού ο Δανός παραμένει εκτός τόπου & χρόνου, ο Kavaliauskas μας φιλοδώρησε με 20 πόντους δημιουργώντας τεράστια προβλήματα.. Ίσως να έπρεπε να αγωνιστεί περισσότερο διάστημα και ο Ταπούτος που μέσα σε 10'58" κατέβασε 6 ρημπάουντ και σκόραρε 9 πόντους.
Στον αντίποδα βέβαια με την έλλειψη λύσεων κάτω από το καλάθι, είχαμε σε αυτό το παιχνίδι τους DJ Thompson (κυρίως) και Istvan Nemeth να είναι ασταμάτητοι από την περιφέρεια και σε συνδυασμό με την διαρκή & σταθερή επιθετική παραγωγικότητα που έχει φέτος ο Παπανικολάου να χτίσουμε τη διαφορά και να πάρουμε το πάνω χέρι. Ο Αμερικανός έκανε σίγουρα μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του, ήταν εύστοχος χωρίς να σπάσει τα ταμπλώ (2/4 2π, 3/3 3π) κι είχε και 3 ασιστ, 2 κλεψίματα... μαζί με τα όσα έκανε στο τέλος ήταν αναμφισβήτητα ο MVP μας.
Πάντως είναι το τρίτο παιχνίδι στα Πατήσια που μας συμβαίνει το ίδιο πράγμα... Πρώτα με τον Πανελλήνιο που το black-out μας οδήγησε στην -μοναδική εντός έδρας- ήττα μας , κι έπειτα με Ολύμπια και τώρα με Καβάλα που η διαφορά που πήραμε στο 25-30' εξανεμίστηκε στην 4η περίοδο αλλά τουλάχιστον πήραμε το ροζ φύλλο αγώνα. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση. Και ας μην ξεχνάμε πως και στα εκτός έδρας έχουμε αντίστοιχα νεκρά διαστήματα, κυρίως όμως στην αρχή τους (Τρίκαλα, Αλεξάνδρειο, Πυλαία).
Με την νίκη αυτή φτάσαμε στο 6-5 και έχουμε σίγουρα πια έναν αέρα ασφαλείας από την επικίνδυνη ζώνη. Έτσι το παιχνίδι της επόμενης βδομάδας κόντρα στο Μαρούσι, γίνεται κομβικό καθώς με νίκη εδραιωνόμαστε για τα καλά στην πρώτη οκτάδα και νομοτελειακά ξεχνάμε τα αγχωτικά σενάρια, όμως με τέτοιες εμφανίσεις και τέτοια νεκρά διαστήματα κόντρα σε ομάδες καλύτερου επιπέδου από την Καβάλα δεν είναι και ιδιαίτερα εύκολο να συμβεί αυτό.
3 σχόλια:
Συγχαρητήρια για τη νίκη απέναντι σε έναν αντίπαλο που ξεκίνησε να αποφύγει τον υποβιβασμό αλλά τελικά φαίνεται ότι θα παλέψει για τις θέσεις 8-10.
Αυτό που λέμε πριν από την έναρξη της χρονιάς το βλέπουμε σε κάθε αγωνιστική στο παρκέ: Οι αντίπαλοι ψηλοί κάνουν πάρτυ καθώς ο Bryant είναι πολύ μόνος και παίζει λίγα λεπτά. Ο Καβαλιάουσκας 8/8 δίποντα;;;
Χρειάζεται καλύτερη ισορροπία μεταξύ περιφέρειας και ρακέτας. Συμφωνώ ότι στο δεδομένο ρόστερ ο Ταπούτος θα έπρεπε να παίρνει περισσότερα λεπτά στο "τέσσερα" ή ο κόουτς να εμπιστευτεί τον Αντωνάκη ή τον Μπάλλα έστω για να σταματήσουν για δύο-τρία λεπτά τον αντίπαλο ψηλό έστω κάνοντας μόνο φάουλ. Ο Δανός, δυστυχώς, δεν μπορεί να κάνει ούτε αυτό.
Καλή συνέχεια με το Μαρούσι.
Στέλιος
Υ.Γ. Διαβάζω ότι ο Δρόσος αποχώρησε από τον ΠΑΟΚ. Παίκτες όπως ο Τσιάρας ή/και ο Κυρίτσης θα πρέπει να είναι στα υπόψη μας για φέτος ή, κυρίως, για του χρόνου.
Δεν είδα το ματς (χωρίς τηλεόραση, κεκλεισμένων - είχα μεν δυνατότητα εισόδου αλλά προέκυψε η ανάγκη να πάω τον αδερφό μου στο αεροδρόμιο εκεινη την ώρα και δεν πήγα).
Ο Ταπούτος, αν το playbyplay του Γαλάνη είναι σωστό, σκόραρε στο 2ο δεκάλεπτο. Σε αυτά τα νεκρά μας διαστήματα, σχεδόν ποτέ δεν ήταν μέσα ο Χρήστος.
Ο Αντωνακης είναι σχετικά αδύναμο κορμί - θυμίζει Τσιάρα. Πιο πιθανό βλέπω να μπορεί να σπρώξει κάτω από τη ρακέτα ο Μπάλλας. Από την άλλη σε 15 επίσημα παιχνιδια μόνο σε ένα τον έβαλε στην 12άδα ο Φλεβαράκης..
Τσιάρας, Wesson ειναι μια χαρά. Ο Κυρίτσης δεν με τρελλαίνει.
Τον Κυρίτση δεν είχα την ευκαιρία να τον δω πέρυσι στην ομάδα μας. Ο Κυρίτσης του Αμαρουσίου που ήξερα ήταν ένας καλός "σουίνγκμαν" και τέτοιον δεν έχουμε.
Εάν θέλουμε να έχουμε ένα ανταγωνιστικό ρόστερ ευρωλίγκας νομίζω ότι ο Κυρίτσης είναι καλός για "μπάκ-απ" του βασικού στο "2", που θα πρέπει να είναι αμερικάνος "μπόμπερ". Άλλωστε οι καλοί έλληνες παίκτες αυτής της ηλικίας σπανίζουν και δεν μπορεί να γεμίσει το ρόστερ με ξένους και κοινοτικούς.
Με την ευκαιρία, ορίστε και οι προτάσεις μου για τους τέσσερις κοινοτικούς (εάν υποτεθεί ότι του χρόνου θα μπορέσουμε να φτιάξουμε ομάδα που θα διεκδικήσει την έξοδο στην ευρωλίγκα):
1. Milos Vujanic (PG),
2. Giorgi Tsintsadge (PG),
2. Amara Sy (SF-PF),
3. Ante Tomic (C).
Βάλε και δυο αμερικάνους, στο "2" και στο "4-5",έναν έλληνα στον "1", Χατζή στο "2", Παπανικολάου, Ταπούτο, Τσιάρα, Δορκοφίκη, στα φόργουορντ και μας λείπει ένας έλληνας σέντερ δωδεκάδας και δυο-τρεις πιτσιρικάδες-ταλέντα για να έχουμε από τρεις παίκτες σε κάθε θέση.
Ανακατέβεις καλά στο Κλειστό της Πυγμαχίας (Περιστέρι), σβήνεις με Ίβκοβιτς και σερβίρεις στους 16 βαθμούς...
Ούπς! Δεν ήρθαν ακόμη τα Χριστούγεννα και ο Αι-Βασίλης!
Στέλιος
Δημοσίευση σχολίου