Πολύ κατώτερη του αναμενόμενου παρουσιάστηκε στο Ελληνικό η ομάδα μας κι έτσι γνώρισε τη βαριά ήττα με 88-67 από τον Πανιώνιο. Σίγουρα η απουσία του Travon Bryant κάτω από τα καλάθια ήταν σημαντική, αλλά ακόμα και ο πιο απαισιόδοξος οπαδός μας θα περίμενε να μην έχουμε παραδώσει τα όπλα από το πρώτο δεκάλεπτο, όταν οι γηπεδούχοι προηγήθηκαν με 25-7 λίγο πριν την λήξη του, έχοντας 10 ρημπάουντ έναντι μόλις και μετά βίας 2 δικών μας. Ήρθε στη συνέχεια και το μπαράζ του Cvetkovic έξω από τα 6μ25 για να δέσει το γλυκό...
Πάλι καλά που έχουμε στην ομάδα τον Δημήτρη Παπανικολάου που και σ'αυτό τον αγώνα έδωσε τα πάντα, και ήταν η πιο αξιόπιστη λύση μας τόσο στην επίθεση (16π) όσο και στην άμυνα και αποφύγαμε τη συντριβή.. Μαζί με τους Χατζή και Andersen ήταν οι μόνες επιλογές που είχαμε ουσιαστικά στην επίθεση που και τώρα όπως και στο Βενετόκλειο στάθηκε ανεπαρκής, την ώρα που η άμυνά μας ήταν τουλάχιστον κάκιστη όπως και στη Ρόδο...
Ο Andersen πάντως δεν μπορούμε να πούμε πως τα πήγε άσχημα παίζοντας για αρκετή ώρα ελλείψει του Bryant, και τελειώνοντας τον αγώνα με 13 πόντους και 5 ρημπάουντ (4 επιθετικά). Μάλλον θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει το παιχνίδι, αντί να μπει όταν η διαφορά είχε ξεφύγει. Αρχίσαμε έχοντας στην frontline τον Δορκοφίκη που φορτώθηκε γρήγορα με φάουλ, και τον Ταπούτο που έχει βαλθεί σχεδόν σε κάθε ματς να μας κάνει να μετανοιώνουμε που παρέμεινε στο ρόστερ αφού απέχει παρασάγγες από τον παίκτη που βλέπαμε πέρσι & πρόπερσι και δείχνει να έχει κολλήσει στο facebook και τη βαβούρα με το Χατζή.. Αν συνυπολογίσουμε πως ο έτερος παίκτης που κλήθηκε να παίξει στην frontline (Kikerpill) ήταν για άλλη μια φορά μέτριος και χωρίς να προσφέρει επιθετικά εξηγείται πανεύκολα το συνολικό 33-20 υπερ των κυανέρυθρων στα ρημπάουντ που τους έδωσε εύκολα τη νίκη.
Πάντως σε ένα τέτοιο ματς, με τέτοια διαφορά και με το ροζ φύλλο να έχει κριθεί με το καλήμέρα, η καθήλωση των πιτσιρικάδων Τάσου Αντωνάκη και Ζώη Μπάλλα στον πάγκο είναι μάλλον ανεξήγητη. Χάσαμε που χάσαμε το ματς, ας κερδίζανε εμπειρίες οι συγκεκριμένοι παίκτες, μήπως και βρούμε περισσότερες λύσεις για το μέλλον ...
Τέλειωσε έτσι ο Γενάρης του 2009 που ήταν ο χειρότερος και με διαφορά μήνας που έχει κάνει η ομάδα μας όχι μόνο φέτος. Tέσσερις ήττες σε πέντε αγώνες, οι δυο πολύ βαριές ήττες σε Ρόδο και Ελληνικό, με τη μια και μοναδική νίκη να έρχεται με τη ψυχή στο στόμα. Παράλληλα η άμυνα στην οποία στηριχθήκαμε στις πρώτες αγωνιστικές, δεν αποτελεί πλέον όπλο μας. Μέχρι την 11η αγωνιστική (το ματς με την Καβάλα) είχαμε δεχθεί 811 πόντους δηλαδή 73.72 μο (κι αν βάλουμε αντί για το 85-87 στο ματς του α' γύρου με Πανιώνιο το 73-71 που είναι το αποτέλεσμα στην κανονική διάρκεια, πάμε στους 795π 72.27 μο). Από τότε λοιπόν δεχθήκαμε : 84 από Μαρούσι, 86 από Παο, 86 από Κολοσσό, 88 από Λάρισα και 88 από Πανιώνιο. Δηλαδή μέσος όρος 86,4...
Με τέτοιες παρουσίες θεωρώ λογικό να ξεχάσουμε κάθε σκέψη για οκτάδα καθώς δεν βλέπω πως μπορούμε να πιάσουμε τον Κολοσσό στη βαθμολογία, κι έχοντας ελάχιστα ματς στα οποία από δω και πέρα θα μπούμε στην παρκέ σαν φαβορί. Αυτά είναι μόνο το κρισιμότατο παιχνίδι της επόμενης βδομάδας με τα Τρίκαλα, κι ίσως αυτό με τον ΠΑΟΚ αν μέχρι τότε έχει βαρέσει οριστικά διάλυση. Ακόμα κι αν γίνει αυτό όμως, πιθανότερο βλέπω να προσπερνάνε κι αυτόν κι εμάς καμιά Ολύμπια παρά να πλασαριστούμε στο γκρουπ των playoff. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε όσο κι αν μας πονάει, πως στόχος της ομάδας φέτος είναι η παραμονή - η οποία δεν έχει επιτευχθεί ακόμα. Έξι σίγουρες νίκες έχουμε (με τον Πανιώνιο να χτυπά πλέον με αξιώσεις τετράδα πιστεύω πως το ΑΣΕΑΔ θα τους δικαιώσει για την κλοπή της γραμματείας στον α΄ γύρο) και απέχουμε πολύ να θεωρήσουμε εαυτούς σίγουρους...
Υ.Γ. (1) Κι όπως έγραφα και πέρσι το κλειστό του Ελληνικού μπορεί να είναι πιο μεγάλο και για πολλούς να μην θεωρείται έδρα, αλλά έχουμε χτίσει ήδη μια πολύ αρνητική παράδοση σε αυτό...
2008/09: Πανιώνιος - Α.Ε.Κ. 88-67
2007/08: Πανιώνιος - Α.Ε.Κ. 90-71
2006/07: Πανιώνιος - Α.Ε.Κ. 93-71
2005/06: Πανιώνιος - Α.Ε.Κ. 89-75
Υ.Γ. (2) Και μια υπενθύμιση... Στον α' γύρο, η Α.Ε.Κ. ήταν αυτή που κέρδισε μέσα στο παρκέ... Ο Πανιώνιος κέρδισε με τους γκρι και τη γραμματεία.
1 σχόλιο:
Το ρόστερ, ο προπονητής και οι εμφανίσεις του πρώτου γύρου - χωρίς ουσιαστικά προετοιμασία - μας έκαναν να ελπίζουμε ότι στο δεύτερο γύρο θα δούμε καλύτερο μπάσκετ από την ομάδα μας, ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων.
Όμως, δυστυχώς, φαίνεται ότι το κλίμα στην ομάδα έχει διαταραχθεί σοβαρά από τα οικονομικά προβλήματα και οι σχέσεις μεταξύ των αθλητών δεν είναι καθόλου καλές (βλέπε κατινιές στο facebook κ.λ.π.). Ενώ ο Χατζής προσπαθεί να αποδείξει ότι μπορεί να προσφέρει (πάνω από το μέσο όρο του οι πόντοι στα τελευταία δύο παιχνίδια), ο Ταπούτος εμφανίζεται προκλητικά αδιάφορος και ο Δορκοφίκης απέχει πολύ από το επίπεδο του πρώτου γύρου. Εάν προσθέσουμε και τους τραυματισμούς των Nemeth και Bryant, η ομάδα δείχνει να έχει χάσει ρυθμό και προσανατολισμό.
Ο στόχος της οκτάδας (επτάδας καλύτερα λόγω του τηλεοπτικού μπόνους), καλύπτει κάπως τη χρονιά, αλλά δε συγκινεί τη μεγάλη μάζα των φιλάθλων μας που περιμένει πολύ περισσότερα από την ομάδα και δεν πολυενδιαφέρεται για την οικονομική δυσπραγία. Το αποτέλεσμα μπορεί εύκολα να είναι η απαξίωση και η απομάκρυνση από τα δρώμενα του μπασκετικού τμήματος.
Τι μπορεί να γίνει; Πιστεύω ότι η εξάδα δεν είναι χαμένη υπόθεση εάν η διοίκηση μπορέσει να φέρει έναν σέντερ της προκοπής, έστω και τώρα. Οι νίκες των Αιγάλεω και Κολοσσού απέναντι σε Άρη και Μαρούσι αντίστοιχα, δείχνουν ότι η ομάδα μας εάν είναι συγκεντρωμένη και κάπως ενισχυμένη μπορεί να τα καταφέρει.
Στέλιος
Υ.Γ. Προϋπόθεση, βέβαια, είναι να μην διαλυθούμε εντελώς με όλο αυτό το κλίμα στα αποδυτήρια. Γι' αυτό ίσως να χρειαστεί να φύγουν κάποιοι οι οποίοι δεν εκπλήρωσαν τις υψηλές προσδοκίες μας και να δοθεί χρόνος συμμετοχής σε Μπάλλα και Αντωνάκη. Δεν βλέπω, δυστυχώς, να έχει προσφέρει ο Χρήστος τίποτα περισσότερο μέχρι τώρα...
Δημοσίευση σχολίου