ΞΥΠΝΗΣΕ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ..

Με ανάμικτα συναισθήματα μας άφησε το παιχνίδι στον Άγιο Θωμά και η ήττα από το Μαρούσι με 86-81.. Και αυτό γιατί ναι μεν η ομάδα μας φάνηκε συνολικά αξιόμαχη κόντρα στην πιο φορμαρισμένη (εκτός πρώτης δυάδας) στην Α1 αυτή τη στιγμή -αφού έχει να ηττηθεί από τον Γενάρη και μετρούσε 7 σερί νίκες τις οποίες και έκανε 8- όμως και σ'αυτό το ματς θα μπορούσε η έκβαση να είναι διαφορετική, αν είχαμε "ξυπνήσει" αγωνιστικά λίγο νωρίτερα...

Αν ας πούμε ο Travon Bryant δεν ήταν τραγικός για πάνω από δεκαπέντε λεπτά, κάνοντας παιδαριώδη λάθη και μη μπορώντας ούτε να καρφώσει μόνος του κάτω από το καλάθι...

Αν ο Χρήστος Ταπούτος θύμιζε έστω και για καμιά επίθεση τον παίκτη που βλέπαμε πέρσι ή πρόπερσι (δεν μιλάω για αυτόν που έκανε όργια με τις μικρές Εθνικές στα νιάτα του), σε ένα ματς που ξεκίνησε πενταδάτος για πρώτη φορά έπειτα από τους τραυματισμούς των Δορκοφίκη, Bryant..
Αν ο Περικλής Δορκοφίκης έκανε τα αυτονόητα (να σουτάρει το ελεύθερο & αμαρκάριστο τρίποντο κι όχι να πηγαίνει για μπάσιμο και να του κλέβουν τη μπάλα, να δίνει πάσα κι όχι να θέλει να κάνει μπάσιμο για κάρφωμα κλπ)... άλλωστε χωρίς βοήθεια στην επίθεση από τον Περικλή ή τον Χρήστο δεν κερδίσαμε σε κανένα ματς φέτος..
Αν ο Istvan Nemeth δεν επιβεβαίωνε το ρητό που θέλει τους κλασικούς σουτέρ, αν βάζουν το πρώτο να κάνουν σερί, αλλά όταν χάνουν το πρώτο να 'σπάνε τα ταμπλώ' όπως έκανε στον Άγιο Θωμά, και ο Φλεβαράκης επέμενε να τον κρατάει στον πάγκο..
Αν δηλαδή έβαζε λίγο παραπάνω τον Νίκο Χατζή μέσα στο παρκέ, που στο 2ο δεκάλεπτο είχε αρκούντως ικανοποιητική παρουσία (ειδικά σε σχέση με τον Ούγγρο που ήταν σε κάκιστη μέρα) και δεν τον θυμόταν όταν όλα είχαν ουσιαστικά χαθεί..

Και κυρίως αν δεν γινόταν η εντελώς μα εντελώς αψυχολόγητη αλλαγή του DJ Thompson, στο 35' με το σκορ στο 72-66 και την ώρα που ο Αμερικανός playmaker είχε συμβάλλει τα μέγιστα για να ροκανίσουμε την διαφορά (με 66-50 τέλειωσε το 3ο δεκάλεπτο και είχαμε τρέξει ένα σερί 6-16 στο πεντάλεπτο αυτό).. Μέχρι να ξαναπεράσει ο DJ στο παρκέ, οι Μαρουσιώτες είχαν ξεφύγει και πάλι με 10 (76-66) και πλέον δεν προλαβαίναμε χρονικά για την ανατροπή..

Πήγε στράφι και η εξαιρετική εμφάνιση του Φώτη Βασιλόπουλου, που έκανε με διαφορά το καλύτερο του παιχνίδι με τη φανέλα μας, σκοράροντας 12 πόντους με αλάνθαστα στατιστικα (4/4 βολές, 2/2 τρίποντα, 1/1 δίποντα), παίζοντας καλή άμυνα και αποφεύγοντας τα λάθη.... Ίσως το μόνο θετικό στοιχείο από την αναμέτρηση, αφού στο πρόσωπο του θα μπορούσαμε να δούμε τον έναν από τους τρεις playmaker που χρειάζεται η ομάδα για τα επόμενα χρόνια.

Δυστυχώς πλέον οι ελπίδες μας για την είσοδο στην πρώτη οκτάδα και τα playoff είναι μόνο μαθηματικές.. Χρειαζόμαστε είτε νίκη επί του Παναθηναϊκού την Τετάρτη του Πάσχα, είτε ... ήττα του ΠΑΟΚ από την πεσμένη-διαλυμένη Λάρισα στην Πυλαία... Για επτάδα φυσικά ούτε λόγος...