Με εντελώς διαφορετική σύνθεση, ψυχολογία, στόχους από αυτούς που είχε και όταν ξεκίνησε το φετινό πρωτάθλημα, αλλά και όταν είχε ξαναπαίξει στο ιστορικό για την ίδια κλειστό της Πυλαίας (εκεί έσπασε η κατάρα που μας είχε 19 χρόνια χωρίς τίτλο), η ομάδα μας αντιμετωπίζει απόψε τον ΠΑΟΚ. Σαφέστατα και δεν είναι το φαβορί κόντρα σε έναν αντίπαλο που μόλις πριν μια βδομάδα σκόρπισε με 17 πόντους τον Παναθηναϊκό, και που σιγά-σιγά τα τελευταία χρόνια έχει στήσει μια ομάδα υποδειγματικά με βάση τις οικονομικές της δυνατότητες .
Σήμερα το απόγευμα η
ομάδα μας θα παίξει για 50η φορά εκτός έδρας με τον Δικέφαλο του
Βορρά. Μετά την παρέλευση μιας δεκαπενταετίας κατά την οποία χάναμε ουσιαστικά
από το αεροδρόμιο, είχαμε ισορροπήσει κάπως την κατάσταση μέχρι να πέσουμε στην ανυποληψία. Μετράμε πλέον 21
νίκες έναντι 28 ηττών στα προηγούμενα 49 ματς.
Τα πρώτα χρόνια, υπήρχε
μεγάλη διαφορά δυναμικότητας και περνούσαμε σχετικά εύκολα, παίρνοντας το ροζ
φύλλο αγώνα στα πρώτα επτά παιχνίδια. 87-61 (65), 72-65 (66), 91-75 (67), 87-79
(68), 99-70 (69), 92-73 (70), 72-65 (71).
Στη συνέχεια είχαμε μια
περίοδο που τα ματς ήταν μοιρασμένα. Χάσαμε για πρώτη φορά το 72 με 64-67.
Νικήσαμε τα δυο επόμενα με 78-73(73), 89-86(74). Ήττα το 75 με 72-90, άλλες δυο
νίκες μετά 80-68(76), 76-65(77). Το 1977/78 χάσαμε με 69-77, το 78/79 κερδίσαμε
με 72-71. Ο ΠΑΟΚ μας κέρδισε το ’80 με 69-72, για να απαντήσουμε και πάλι με
δυο συνεχόμενες νίκες : 77-68 (81), 68-58 (82).
Η εμφάνιση του Φασούλα
και των άλλων μεγάλων παικτών στην ομάδα της Θεσσαλονίκης άλλαξε τις
ισορροπίες. Εμείς είμασταν μια ομάδα που πάλευε για να μπει στην τετράδα, ενώ
αυτοί διεκδικούσαν κάθε χρόνο το πρωτάθλημα. Γνωρίσαμε έτσι 16 συνεχόμενες
ήττες : 67-74 (83), 67-80 (84), 93-100 (85), 75-88 (86), 77-111 (87), 79-103
(πλέϊ-οφ), 65-66 (88), 70-98 (89), 67-96 (90), 76-114 (91), 53-72 (92), 64-85
(πλέϊ-οφ), 60-90 (93), 62-72 (94), 68-86 (95), 81-86 (96).
Το σερί διακόπηκε τη
χρονιά που ουσιαστικά επιστρέψαμε στις μεγάλες ομάδες, το 96/97 όταν κερδίσαμε
με 74-64 στην κανονική περίοδο και με 70-68 στα πλέϊ-οφ παίρνοντας το εισιτήριο
για τον τελικό. Την επόμενη χρονιά χάσαμε με το παιδικό, 39-47. Σε ένα αδιάφορο
ματς της τελευταίας αγωνιστικής κερδίσαμε με 66-59 την επόμενη χρονιά. Ξανά στα
πλαίσια της αυλαίας της κανονικής περιόδου, στο τελευταίο ματς που έγινε στο
Αλεξάνδρειο, είμασταν και πάλι αδιάφοροι αλλά χάσαμε αυτή τη φορά με 65-71.
Η συνέχεια γράφεται τα
τελευταία χρόνια στην Πυλαία, όπου πήραμε και την πρώτη κούπα της σύγχρονης
εποχής. Με ένα φοβερό Ντικούδη (17π, 17ρ) και πολύ καλούς τους Χατζή (13π), Muursepp (14π) κερδίσαμε
με 82-75 την δεύτερη χρονιά του Ντούντα παρά τον τραυματισμό του Κακιούζη. Την
επόμενη χρονιά, έχοντας ουσιαστικά ‘καθαρίσει’ την πρώτη θέση της κανονικής
περιόδου, εμφανιστήκαμε αδιάφοροι στο παιχνίδι με αποτέλεσμα να χάσουμε με 77-85.
Καλύτεροι παίκτες μας ήταν οι Κακιούζης (18), Holden (15), Ντικούδης (12).
Το 2002/03 παίξαμε στην
Πυλαία για την 2η αγωνιστική και κερδίσαμε με 78-68 με τον Betts να κάνει ένα πολύ
καλό παιχνίδι (18π,10ρ) ενώ είχε συμπαραστάτες τους Κακιούζη (15), Blakney (11), Ζήση (10).
Συναντηθήκαμε ξανά στους προημιτελικούς των πλέϊ-οφ και πήραμε τη νίκη πρόκριση
(76-81) έχοντας τους ψηλούς σε πολύ καλή μέρα. Ο Ντικούδης είχε 17π και 15ρ, ο Betts 12π-14ρ, ενώ και οι
Χατζής-Ζήσης-Blakney είχαν διψήφιο αριθμό πόντων. Την επόμενη χρονιά, παρά τους 27 πόντους του
Τζένκινς δεν τα καταφέραμε και γνωρίσαμε την ήττα με 78-74.
Το Γενάρη του 2005, η αποβολή του Bailey (19π, 7ρ) .για χειρονομία ήταν καθοριστική για το αποτέλεσμα και χάσαμε με 80-67.
Πρεμιέρα της σεζόν την επόμενη χρονιά και νικη 80-91 με εντυπωσιακή εμφάνιση του Taylor Coppenrath (21π) αλλά και του Μπουρούση (17π, 8ρ) .
Ήττα το 2006/07, με 79-72 με τους Βετούλα, Perkovic, Scott (όλοι 13π) να ξεχωρίζουν .
Τελευταία φορά φύγαμε νικητές το Δεκέμβρη του 2007 με το εντυπωσιακό 64-87. O K'zell Wesson έκανε όργια (22π-12ρ) ενώ στην εξέδρα ήταν ο τότε διοικητικός μας παράγοντας Δρόσος, που συνέχισε την επόμενη σεζόν στον ΠΑΟΚ μαζί με κάμποσους παίκτες που είχε σε μας χάρη και στο διπλό που κάναμε την τελευταία αγωνιστική στη Ρόδο και απέφυγε τον υποβιβασμό ο έτερος δικέφαλος .
Έπειτα από μια διακοπή για ρίψη ...μπουκαλιών ουίσκι, που μας χάλασε το ρυθμό, χάσαμε με 77-70 στην Πυλαία τον Δεκέμβρη του 2008 .Ο Παπανικολάου (12π) ήταν μάλλον ο καλύτερος παίκτης μας.
Ήττα και το Γενάρη του 2010, με 77-69 σε ένα παιχνίδι που έκατσε στον πάγκο μας ο Βαγγέλης Ζιάγκος, λόγω των σκηνικών με τον Πεδουλάκη έπειτα από την αποπομπή του Φλεβαράκη . Από 17π σκόραραν οι Green, Μάκης Νικολαϊδης.
Τέλος, το Νοέμβρη του 2010, χάσαμε με κάτω τα χέρια 92-70, με τον Castle (19π) να είναι ο πρώτος σκόρερ μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου