20.2.15

ΠΑΛΕΨΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΛΛΑ ΕΧΑΣΕ ΤΕΛΙΚΑ ΣΤΟ ΣΕΦ


Την καλύτερή της ίσως εμφάνιση πραγματοποίησε στο ΣΕΦ η ομάδα μπάσκετ, όπου παρά την απουσία του Dusan Sakota και την κακή βραδιά του Carl English (που πάντως δεν έκανε κατάχρηση στα σουτ όπως με τους πράσινους), κατάφερε να διεκδικήσει το ροζ φύλλο αγώνα μέχρι το τελευταίο λεπτό - και η εξέλιξη ίσως να ήταν διαφορετική αν οι παίκτες του Sale δεν ήταν τόσο τραγικά άστοχοι στις βολές .. μόλις 17/31 είχαν . Σίγουρα αυτή η αγωνιστική παρουσία τρεις μέρες μετά την μέτρια κόντρα στον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, είναι παραπάνω από ελπιδοφόρα για τη συνέχεια . Μπορεί η τετράδα στη regular season να απομακρύνεται (είμαστε 4 νίκες πίσω από τον 3ο ΠΑΟΚ και 3 από τον 4ο Άρη και απομένουν μόνο 9 παιχνίδια) αλλά το πλασάρισμα στην πρώτη εξάδα που σημαίνει και δυνατότητα διεκδίκησης παρουσίας στα ημιτελικά, δεν είναι καθόλου άπιαστο όνειρo, ειδικά αν καταφέρουμε να αξιοποιήσουμε στο έπακρο το σχετικά βατό πρόγραμμα που έχουμε στη συνέχεια .


Κορυφαίος παίκτης μας ήταν και πάλι ο Pops Mensah-Bonsu, που είχε άλλωστε κι ένα κίνητρο παραπάνω μια που το καλοκαίρι είχε κοπεί από τους ερυθρόλευκους.. 24 πόντοι με 9/11 δίποντα, 7 ρημπάουντ, 1ασ, 1κψ. Πολύ καλή εμφάνιση και από τον Αθηναίου που τέλειωσε τον αγώνα με 12π από 3/4 τρίποντα ενώ πρόσθεσε ακόμα 5 ασιστ . Βοήθησε αρκετά κάτω από τα καλάθια ο Hairston (10 ρημπ, 6-4) που είχε και 4 ασιστ ενώ σκόραρε 13 πόντους αλλά με μόλις 2/9 δίποντα και 3/11 σουτ .
 
Θα μπορούσε να είναι διαφορετική η έκβαση αν δοκιμάζαμε να χτυπήσουμε περισσότερο κάτω από το καλάθι, δοκιμάζοντας σχήμα και με Σαρικόπουλο (6π με 3/3 2π σε 5') και με Pops στην πεντάδα, μια που εκεί έδειχναν να υστερούν οι ερυθρόλευκοι ..

Δείτε όλο τον αγώνα όπως μεταδόθηκε από τον OTE tv .



19.2.15

ΜΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΣΤΟ ΣΕΦ ΑΠΟΨΕ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

Σήμερα στο ΣΕΦ θα παίξουμε για 63η φορά με τους ερυθρόλευκους εκτός έδρας στα πλαίσια της Α' Εθνικής και της Α1. Έχουμε μόλις 8 νίκες στις προηγούμενες 62 αναμετρήσεις: τις τρεις πρώτες τη δεκαετία του '60, την τέταρτη -και 'στοιχειωμένη' για πολλά χρόνια- στο Παπαστράτειο το 1984/85, και άλλες τέσσερις την χρυσή τετραετία. Μας αδικεί κατά κάποιον τρόπο στη συνολική εικόνα το γεγονός ότι τη πενταετία του '90 που ο Ολυμπιακός ήταν κυρίαρχος παίζαμε ακόμα και στα πλέϊ-οφ χάνοντας πάνω από ένα ματς το χρόνο, ενώ αντίθετα τη δεκαετία του '60 ούτε πλέϊ-οφ υπήρχαν, αλλά ούτε και Ολυμπιακός στην Α' Εθνική - γεγονός πάντως που δυστυχώς 'ισοφαρίστηκε' από τη δική μας τριετή απουσία από την Α1 ...

Το 1963/64 που θεσπίστηκε η μεγάλη κατηγορία χάσαμε με 69-64. Παρά τη νίκη τους, εμείς κατακτήσαμε το πρωτάθλημα ενώ αυτοί έπεσαν στη Β' Εθνική για να επανέλθουν έπειτα από τρία ολόκληρα χρόνια. Η ΑΕΚ όμως των Αμερικάνου, Ζούπα, Τρόντζου, Λαρεντζάκη, Βασιλειάδη δεν αστειευόταν και είχαμε τρεις συνεχόμενες νίκες : 64-81 (68), 75-76 (69), 67-73 (70).

Η διάλυση της μεγάλης μας ομάδας λόγω των επιλογών της διοίκησης (αλλά και των επιταγών των τότε κυβερνώντων) παράλληλα με την αγωνιστική άνοδο του Ολυμπιακού άλλαξε τα πράγματα και είχαμε συνέχεια ήττες : 80-65 (71), 79-75 (72), 64-52 (73), 83-66 (74), 82-66 (75), 89-72 (76), 94-79 (77), 82-76 (78), 76-73 (79). Το 1979/80 το πρωτάθλημα έγινε σε δυο φάσεις, στην πρώτη στον 'όμιλο νότου' χάσαμε με 95-85 & στη δεύτερη ξανά με 100-76.

Οι ήττες συνεχίστηκαν παρά την παρακμή και των ερυθρολεύκων : 106-74 (81), 80-75 (82), 80-65 (83), 77-69(84). Μετά από τις 15 αυτές σερί ήττες, ήρθε το ροζ φύλλο αγώνα το 1984/85 στο Παπαστράτειο όταν και κερδίσαμε με 61-68. Όμως η νίκη αυτή ήταν απλά η εξαίρεση αφού το προγενέστερο σκηνικό συνεχίστηκε : 79-68 (86), 70-66 (87), 81-80 (88). Το αξέχαστο 76-71 στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος το '89 με τον Ντάνι Βρέϊνς να παίζει πρώτη φορά στην Α1 και τον συγχωρεμένο τον Κρέζο στον πάγκο. 
Στη Γλυφάδα την επόμενη χρονιά ήττα με 79-66 στην παράταση με τον Νικητόπουλο να βγαίνει έξω από τα ρούχα του από τη διαιτησία, ενώ στα πλέϊοφ σε ένα αδιάφορο ματς χάσαμε με 80-66. Το επόμενο παιχνίδι σημαδεύτηκε από το λάθος του μετέπειτα προπονητή μας του Φώτη Κατσικάρη, καθώς έκανε χαζό φάουλ στον Μπλάκγουελ στα 2" πετώντας το πλεονέκτημα από τις δυο εύστοχες βολές του Λανέ στα 6" με αποτέλεσμα την ήττα με 77-76. Στα πλέϊ-οφ του '91 χάσαμε ξανά με 77-74.

Στον Πειραιά κατέβηκε ο Ιωαννίδης και οι αγώνες γίνονταν στο ΣΕΦ. Η ομάδα μας ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας ενώ οι ερυθρόλευκοι άρχισαν να ξαναπαίρνουν τίτλους. Ήττα με 81-68 (με τον Πάσπαλιε να σουτάρει ακόμα βολές ελέω γκρι βοήθειας) στην ρέγκιουλαρ και 71-57 στα πλέϊ-οφ. Την επόμενη χρονιά άλλη μια ήττα 85-71. Το 1993/94 άλλες δυο ήττες, μια στην κανονική περίοδο με 88-68 και μια στα πλέϊ-οφ με 79-57. Διπλό ραντεβού και το '94/95: 80-60 το πρώτο, 79-73 στα πλέϊοφ με τους 50 ηρωϊκούς ΑΕΚτζήδες που βρέθηκαν στο ΣΕΦ να τους κάνουν πλάκα για το χαμένο φάϊναλ-φορ της Σαραγόσα. Και τέλος το 73-61 του '96.

Ούτε η παρουσία του ξανθού στον πάγκο μας άλλαξε τα πράγματα όμως. Χάσαμε με 69-60 στην κανονική περίοδο, με 68-62 τον 1ο τελικό και με 53-49 τον 3ο το 1996/97. Την επόμενη χρονιά άλλες τρεις ήττες, 73-66 και 72-71, 90-60 στους μικρούς τελικούς. Με τον Καλαφατάκη στον πάγκο και τον Μπράντον Γουϊλιαμς στο παρκέ, το αρνητικό σερί συνεχίστηκε : 76-60 (99).

Την πρώτη χρονιά του Ντούντα γνωρίσαμε άλλες τρεις ήττες από τον Ολυμπιακό του Ιωαννίδη (και πάλι) : 61-57 στην κανονική περίοδο, 72-56 και 60-54 στη σειρά των μικρών τελικών.

 Όμως την επόμενη χρονιά στο Μαρούσι όπου έγινε το παιχνίδι γύρισε η σελίδα. Νίκη με 92-94 στην 2η παράταση και έχοντας σε φοβερή βραδιά τους Κακιούζη, Μπετς, Χάμιγκ, Κουτλουάϊ.

Με σόου του Τζέϊ-Άρ Χόλντεν και του Ντικούδη άλλος ένας θρίαμβος, 74-86 αυτή τη φορά στη Γλυφάδα, που έφερε και την απόλυση του Ζούρου. Ήττα με 75-70 στις άδειες εξέδρες του ΣΕΦ στον 2ο τελικό,

 αλλά θριαμβευτική νίκη ρεβάνς στο κατάμεστο ΣΕΦ στον 4ο τελικό με 60-61 σε μια πολύ μεγάλη βραδιά του Ντικούδη και του Κακιούζη.

Την επόμενη χρονιά περάσαμε σαν σίφουνας από τον Κορυδαλλό νικώντας με 66-79, με τον Ντικούδη και το Χατζή τραυματίες, έχοντας τους Κρίσπιν,Ταπούτο & Μπλάκνεϊ σε φανταστική μέρα.
Στα πλέϊ-οφ γνωρίσαμε την ήττα με 77-65 σε ένα ματς που εμφανιστήκαμε πολύ νωθροί, αφού  περιμέναμε και την απόφαση για επανάληψη του 1ου ημιτελικού.

Το 2003/04 χάσαμε ξανά στον Κορυδαλλό, με 66-63 σε ένα ματς που παίξαμε χωρίς Τζένκινς, Ταπούτο, Παπαϊωακείμ και κρίθηκε από το εκπρόθεσμο τρίποντο του Χαρίση στην εκπνοή.

Ήττα με 71-66 στο ΣΕΦ την επόμενη χρονιά με τον Νίκο Ζήση να παλεύει μόνος του (24π, 3ασ, 4κλ).

Εύκολη ήττα με 97-84 στο ΣΕΦ το 2005/06 με τους Μπουρούση, Coppenrath να διασώζονται . Ακόμα πιο εύκολη ήττα στα playoff με 93-67 .
Πάλεψε το 2006/07 στο ΣΕΦ αλλά έχασε με 74-70 έχοντας καλύτερο παίκτη τον Κόμματο (22π,7ρ)

Βαριά ήττα με 82-53 στο ΣΕΦ το 2007/08 στην κανονική περίοδο, αλλά και στα playoff με 92-62 .
Για ένα ημίχρονο ήταν ντέρμπυ στο ΣΕΦ το 2008/09, χάσαμε τελικά 101-84 .
Βαριά ήττα και το 2010 με 84-53 στο Φάληρο .

Συντρική με 82-50 από τον Ολυμπιακό την τελευταία φορά που παίξαμε αντίπαλοι εκτός έδρας .

17.2.15

ΠΑΛΕΨΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΗΜΙΧΡΟΝΟ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ


Για ένα ημίχρονο άντεξε απέναντι στον Παναθηναϊκό καθώς πήγαμε στην ανάπαυλα προηγούμενοι με 28-27. Στην επανάληψη οι πράσινοι πάτησαν το γκάζι, πέρασαν 30-41, απαντήσαμε πρόσκαιρα με ένα 7-0 για το 37-41 στο 26'22" αλλά μέχρι εκεί.. Το σκορ έγινε γρήγορα 39-50 και πάλι καλά που η διαφορά περιορίστηκε στο τέλος σε μονοψήφιο αριθμό .. Το θετικό της βραδιάς ήταν η παρουσία του κόσμου που γέμισε το ΟΑΚΑ και δείχνει διψασμένος για να ξαναδεί την ομάδα εκεί που της πρέπει .

Το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο, αφού από τους ξένους μας μόνο ο Pops Mensah-Bonsu ήταν στα κανονικά του επίπεδα απόδοσης, τελειώνοντας το παιχνίδι με 18 πόντους, 11 ρημπάουντ, 3 κλεψίματα. Αντίθετα ο Hairston παρά τους 12 πόντους του ήταν κάκιστος επιθετικά με μόλις 3/12 σουτ (2/6 2π, 1/6 3π), ο Delininkaitis έμεινε στους 2 πόντους και με 0/3 3π, ενώ ακόμα χειρότερη ήταν η παρουσία του English που μπλοκαρίστηκε από την πράσινη άμυνα κι έμεινε στους 3 πόντους με μόλις 1/8 τρίποντα (και 1/9 σουτ γενικά) ενώ είχε και 6 λάθη .

Στα αξιοσημείωτα η επιστροφή του Κασελάκη στο παρκέ, που είχε να αγωνιστεί πρακτικά από το παιχνίδι με τα Τρίκαλα αφού στη συνέχεια έπαιξε μόνο 4' στην Πυλαία. Έπαιξε περίπου 12' απέναντι στον Παναθηναϊκό, είχε 2/3 σουτ και 5 πόντους, πίεσε στην άμυνα και μάλλον εξέθεσε την τεχνική ηγεσία για τη μη χρησιμοποίησή του όλο αυτό το διάστημα .

Δείτε σε βίντεο ολόκληρο τον αγώνα

16.2.15

ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ ΑΠΟΨΕ ΣΤΟ ΟΑΚΑ


Για 62η φορά θα φιλοξενήσουμε τους πράσινους στο γήπεδό μας. Η ομάδα μας μετράει 29 νίκες και 32 ήττες στις προηγούμενες αναμετρήσεις. Σε κανονική περίοδο το σκορ είναι 22-26, ενώ σε πλέϊ-οφ ή β’ φάση 7-6. Το πράσινο προβάσισμα είναι εμφανές, μετά την τραγική μας τελευταία δεκαετία ..

Ξεκινήσαμε στην Α’ Εθνική με τρεις νίκες στις πρώτες τρεις αναμετρήσεις που μας βοήθησαν στην κατάκτηση ισάριθμων πρωταθλημάτων : 82-81 το 1963/64, 114-77 το 64/65 –η μεγαλύτερη νίκη μας με διαφορά μαμούθ 37 πόντους- και 63-55 το 65/66.

Την επόμενη χρονιά χάσαμε με 62-66 το ματς και οι πράσινοι πήραν τον τίτλο. Νέα νίκη με 79-68 το 1967/68, νέο πρωτάθλημα για την ομάδα του Νίκου Μήλα. Χάνουμε ξανά με 70-76 το 68/69 και ο ΠΑΟ παίρνει τον τίτλο. Στην πορεία για την κατάκτηση του τελευταίου, πριν του προπέρσινου, πρωταθλήματος συντρίβουμε τους αντιπάλους μας με 87-42 το 1969/70.

Στη συνέχεια η ΑΕΚ αποδυναμώνεται και οι πράσινοι χτίζουν τη δική τους δυναστεία. Με κεκτημένη ταχύτητα κερδίζουμε με 68-65 το 1970/71. Ακολουθούν δυο ήττες : 65-69 (72), 83-85 (73). Παίρνουμε το αίμα μας πίσω με δυο δύσκολες νίκες : 66-62 (74), 66-64 (75).

Η ομάδα μας συνεχίζει να βρίσκεται σε παρακμή και δεν κυνηγάει πλέον τίτλους αλλά την έξοδο στο Κόρατς. Ο Παναθηναϊκός δημιουργεί ένα εντυπωσιακό σερί με οχτώ συνεχόμενες νίκες σε επτά χρόνια :  64-67 (76), 81-83 (77), 74-81 (78), 68-71 (79), 73-80 στην α’ φάση και 89-96 στη β’ φάση (80), 105-107 (81), 77-91 (82). 

Αυτό θα σπάσει το 1982/83, όταν κερδίσαμε με 75-61. Άλλες δυο ήττες ακολουθούν στη συνέχεια : 69-75 (84), 82-93 (85). Παρά το ότι χρειαστήκαμε αγώνες μπαράζ για να σωθούμε το 1985/86 καταφέραμε να πάρουμε μια πολύ μεγάλη σε έκταση νίκη επί των αντιπάλων μας με 98-81, έχοντας σε εξαιρετική βραδιά τον Απόστολο Κόντο. Άλλη μια νίκη την επόμενη χρονιά με 81-79 στο κλειστό του Ιωνικού.

Οι «Μοϊκανοί» του Βαγγέλη Νικητόπουλου κέρδισαν με 79-78 τους πράσινους στην κανονική περίοδο του 1987/88. Στα πλέϊ-οφ χάσαμε το πρώτο ματς στο ΣΕΦ με 58-78 (η μεγαλύτερη ήττα μας) αλλά στο κρίσιμο τρίτο παιχνίδι, την Μεγάλη Τετάρτη, πήραμε το ροζ φύλλο αγώνα με 76-75 και την πρόκριση για τους ημιτελικούς με συνολικό σκορ 3-2 (τότε μετρούσαν και τα αποτελέσματα της ρέγκιουλαρ). Με συγκίνηση θυμάμαι που στις εξέδες του Ιωνικού μαζεύαμε λεφτά σε έρανο για να δοθεί το πριμ στον αρχηγό της ομάδας Μηνά Γκέκο...

Στην πρώτη χρονιά της παρουσίας ξένων στην Α1 χάσαμε δύσκολα και στην κανονική περίοδο με 73-79 (το τελευταίο ματς του Ντάνι Βρέϊνς που την επόμενη έφυγε από την Ελλάδα για τους γνωστούς λόγους), αλλά και στα πλέϊ-οφ με 75-76. Στο Γιώργος Μόσχος, πλέον, υποτάσσουμε με 83-76 τον Παναθηναϊκό το 1989/90. Χτυπημένοι από τραυματισμούς (Παταβούκας, Γαλακτερός) χάνουμε με 86-87 το 90/91, αλλά στα πλέϊ-οφ κερδίζουμε άνετα και καθαρά 90-83.

Με τον Μηνά Γκέκο στη σύνθεσή τους –που καταχειροκροτήθηκε από τον κόσμο μας- οι πράσινοι δραπετεύουν με το διπλό, 77-79 το 1991/92. 

  Την επόμενη χρονιά η ΑΕΚ φέρεται ως πρόβατο επί σφαγή για τον ΠΑΟ του Γκάλη και των λοιπών αλλά με ένα καταπληκτικό παιχνίδι των Χάμιλτον-Σέλλερς τους συντρίβουμε με 80-58. Και στα  πλέϊ-οφ θα κερδίσουμε στην έδρα μας με 74-67. 

Ακόμα χειρότερη η ΑΕΚ την ερχόμενη σεζόν αλλά και πάλι τους κλείνουμε το σπίτι με τον Τόνι Γουάϊτ, 70-69.

8.2.15

ΠΗΡΕ ΤΟ ΔΙΠΛΟ ΣΤΗ ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ - ΠΡΩΤΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ


Τη δεύτερή της νίκη εκτός έδρας σημείωσε στη Νέα Σμύρνη η ομάδα μπάσκετ, κερδίζοντας -πιο δύσκολα από όσο δείχνει το τελικό σκορ 78-94- τους ουραγούς κυανέρυθρους. Και η προηγούμενη φορά που πήραμε ροζ φύλλο αγώνα εκτός ΟΑΚΑ ήταν στην Αττική - θα πρέπει να αρχίσουμε να νικάμε κι εκτός Αττικής για να πλασαριστούμε στην εξάδα . Αξίζει να σημειωθεί πως χρειάστηκε να περάσουν δέκα σεζόν για να φύγουμε και πάλι νικητές από την έδρα του Πανιώνιου - τελευταία φορά ήταν το 2003/04 όταν κερδίσαμε με 73-75 .

Οι παίκτες του Dragan Sakota είχαν το προβάδισμα από τα μέσα του δεύτερου δεκάλεπτου και κατάφεραν να αποσπαστούν στο σκορ στο τελευταίο όταν οι γηπεδούχοι έμειναν από δυνάμεις απέναντι στο σαφέστατα πιο πλήρες δυναμικό μας . Ο Pops Mensah-Bonsu κυριάρχησε για άλλη μια φορά κάτω από τη ρακέτα, πέτυχε 20 πόντους, πήρε 8 ρημπάουντ, κέρδισε 11 φάουλ - αποβλήθηκε προς το τέλος, αλλά με τον Σαρικόπουλο να επιστρέφει υπάρχει πλέον περισσότερο βάθος .

Θετικότατος και ο Malik Hairston που άρχισε να 'ξεσκουριάζει' από την πολύμηνη αγωνιστική αποχή : 19 πόντοι (7/9 1π, 6/10 2π), 4ρ, 2ασ, 1κψ . Συνολικά η τριπλέτα Mensah-Bonsu, Hairston & English (20π, 4ασ) προσδίνει μια ποιότητα που δεν έχουν οι ομάδες της Α1 από την τρίτη θέση και κάτω και μαζί με τις αξιόπιστες λύσεις που δίνουν και αρκετοί άλλοι παίκτες μας κάνουν να ατενίζουμε με αισιοδοξία τη συνέχεια. Τα δυο απανωτά ματς με Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό τις επόμενες αγωνιστικές θα είναι πάντως ένα δυνατό crash test για τις δυνατότητές μας .

Δείτε και βίντεο με στιγμιότυπα από το παιχνίδι
 

7.2.15

ΣΤΟ ΚΛΕΙΣΤΟ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΑΡΤΑΚΗΣ ΑΠΟΨΕ ΜΕ ΠΑΝΙΩΝΙΟ




Η σημερινή θα είναι η 44η φορά που η ομάδα μας θα αντιμετωπίσει τον Πανιώνιο εκτός έδρας για το πρωτάθλημα. Τα αποτελέσματα δεν είναι πλέον απόλυτα μοιρασμένα καθώς μετράμε 18 νίκες και 25 ήττες. Μπορούμε να χωρίσουμε τα παιχνίδια σε τέσσερις περιόδους. Η πρώτη από το 67/68 που οι κυανέρυθροι ανέβηκαν στη μεγάλη κατηγορία μέχρι το 79/80 όταν και υποβιβάσθηκαν για τελευταία φορά και κατά την οποία η ομάδα μας μόνο προς το τέλος άρχιζε να γνωρίζει ήττες. Μετά την επιστροφή τους στην Α’ Εθνική και στα πρώτα χρόνια της Α1 στο κλειστό της οδού Αρτάκης βαρεθήκαμε να μετράμε κίτρινα φύλλα. Τα πράγματα αντιστράφηκαν τα επόμενα 7-8 χρόνια που οι ήττες μας από τον Πανιώνιο αποτελούσαν εξαίρεση, για να γυρίσει τούμπα η κατάσταση την τελευταία 10ετία που χάνουμε συνέχεια .