ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ ΑΠΟΨΕ ΣΤΟ ΟΑΚΑ

Για 62^η φορά θα φιλοξενήσουμε τους πράσινους στο γήπεδό μας. Η ομάδα μας μετράει 29 νίκες και 32 ήττες στις προηγούμενες αναμετρήσεις. Σε κανονική περίοδο το σκορ είναι 22-26, ενώ σε πλέϊ-οφ ή β’ φάση 7-6. Το πράσινο προβάσισμα είναι εμφανές, μετά την τραγική μας τελευταία δεκαετία ..

Ξεκινήσαμε στην Α’ Εθνική με τρεις νίκες στις πρώτες τρεις αναμετρήσεις που μας βοήθησαν στην κατάκτηση ισάριθμων πρωταθλημάτων : 82-81 το 1963/64, 114-77 το 64/65 –η μεγαλύτερη νίκη μας με διαφορά μαμούθ 37 πόντους- και 63-55 το 65/66.

Την επόμενη χρονιά χάσαμε με 62-66 το ματς και οι πράσινοι πήραν τον τίτλο. Νέα νίκη με 79-68 το 1967/68, νέο πρωτάθλημα για την ομάδα του Νίκου Μήλα. Χάνουμε ξανά με 70-76 το 68/69 και ο ΠΑΟ παίρνει τον τίτλο. Στην πορεία για την κατάκτηση του τελευταίου, πριν του προπέρσινου, πρωταθλήματος συντρίβουμε τους αντιπάλους μας με 87-42 το 1969/70.

Στη συνέχεια η ΑΕΚ αποδυναμώνεται και οι πράσινοι χτίζουν τη δική τους δυναστεία. Με κεκτημένη ταχύτητα κερδίζουμε με 68-65 το 1970/71. Ακολουθούν δυο ήττες : 65-69 (72), 83-85 (73). Παίρνουμε το αίμα μας πίσω με δυο δύσκολες νίκες : 66-62 (74), 66-64 (75).

Η ομάδα μας συνεχίζει να βρίσκεται σε παρακμή και δεν κυνηγάει πλέον τίτλους αλλά την έξοδο στο Κόρατς. Ο Παναθηναϊκός δημιουργεί ένα εντυπωσιακό σερί με οχτώ συνεχόμενες νίκες σε επτά χρόνια :  64-67 (76), 81-83 (77), 74-81 (78), 68-71 (79), 73-80 στην α’ φάση και 89-96 στη β’ φάση (80), 105-107 (81), 77-91 (82). 

Αυτό θα σπάσει το 1982/83, όταν κερδίσαμε με 75-61. Άλλες δυο ήττες ακολουθούν στη συνέχεια : 69-75 (84), 82-93 (85). Παρά το ότι χρειαστήκαμε αγώνες μπαράζ για να σωθούμε το 1985/86 καταφέραμε να πάρουμε μια πολύ μεγάλη σε έκταση νίκη επί των αντιπάλων μας με 98-81, έχοντας σε εξαιρετική βραδιά τον Απόστολο Κόντο. Άλλη μια νίκη την επόμενη χρονιά με 81-79 στο κλειστό του Ιωνικού.

Οι «Μοϊκανοί» του Βαγγέλη Νικητόπουλου κέρδισαν με 79-78 τους πράσινους στην κανονική περίοδο του 1987/88. Στα πλέϊ-οφ χάσαμε το πρώτο ματς στο ΣΕΦ με 58-78 (η μεγαλύτερη ήττα μας) αλλά στο κρίσιμο τρίτο παιχνίδι, την Μεγάλη Τετάρτη, πήραμε το ροζ φύλλο αγώνα με 76-75 και την πρόκριση για τους ημιτελικούς με συνολικό σκορ 3-2 (τότε μετρούσαν και τα αποτελέσματα της ρέγκιουλαρ). Με συγκίνηση θυμάμαι που στις εξέδες του Ιωνικού μαζεύαμε λεφτά σε έρανο για να δοθεί το πριμ στον αρχηγό της ομάδας Μηνά Γκέκο...

Στην πρώτη χρονιά της παρουσίας ξένων στην Α1 χάσαμε δύσκολα και στην κανονική περίοδο με 73-79 (το τελευταίο ματς του Ντάνι Βρέϊνς που την επόμενη έφυγε από την Ελλάδα για τους γνωστούς λόγους), αλλά και στα πλέϊ-οφ με 75-76. Στο Γιώργος Μόσχος, πλέον, υποτάσσουμε με 83-76 τον Παναθηναϊκό το 1989/90. Χτυπημένοι από τραυματισμούς (Παταβούκας, Γαλακτερός) χάνουμε με 86-87 το 90/91, αλλά στα πλέϊ-οφ κερδίζουμε άνετα και καθαρά 90-83.

Με τον Μηνά Γκέκο στη σύνθεσή τους –που καταχειροκροτήθηκε από τον κόσμο μας- οι πράσινοι δραπετεύουν με το διπλό, 77-79 το 1991/92. 

  Την επόμενη χρονιά η ΑΕΚ φέρεται ως πρόβατο επί σφαγή για τον ΠΑΟ του Γκάλη και των λοιπών αλλά με ένα καταπληκτικό παιχνίδι των Χάμιλτον-Σέλλερς τους συντρίβουμε με 80-58. Και στα  πλέϊ-οφ θα κερδίσουμε στην έδρα μας με 74-67. 

Ακόμα χειρότερη η ΑΕΚ την ερχόμενη σεζόν αλλά και πάλι τους κλείνουμε το σπίτι με τον Τόνι Γουάϊτ, 70-69.

Ακολούθησαν δυο νίκες των πράσινων, 61-73 (95) στο Μόσχος και 68-83 (96) στο ΟΑΚΑ με τον Ντομινίκ που ...είχε έρθει δυστυχώς για περισσότερα από ένα ...πικνικ.

Με τον Ιωαννίδη στον πάγκο θα πάρουμε μόνο ροζ φύλλα αγώνα, 74-70 το 1996/97, 66-61 την επόμενη χρονιά στην κανονική διάρκεια και 65-56 στους ημιτελικούς των πλέϊ-οφ. Ο ΠΑΟ του Σούμποτιτς παίρνει τη ρεβάνς την επόμενη χρονιά με 54-61 απέναντι στην ΑΕΚ του Καλαφατάκη.

Καθαρές νίκες και με τον Ντούντα : 78-69 στην ρέγκιουλαρ και 77-67 στον ημιτελικό την πρώτη χρονιά, 80-67 την επόμενη με ρεσιτάλ του Ίμπο. Στον ημιτελικό όμως, οι βουλές των διαιτητών είναι διαφορετικές και χάνουμε με 74-82.

Στην πορεία για το πρωτάθλημα τους συντρίβουμε με 86-62 δείχνοντας από νωρίς τις ορέξεις για τον τίτλο. 

Και την επόμενη χρονιά πάντα με τον Σάλε στον πάγκο κερδίσαμε με το σαρωτικόν 63-41 στα Λιόσια στην κανονική περίοδο. Στους τελικούς πήραμε το 2^ο ματς με 72-67 αλλά χάσαμε στην παράταση, 80-81 τον 4^ο και τελευταίο τελικό με το γνωστό τρόπο, ενώ την επόμενη χρονιά παίξαμε τον Δεκέμβρη όταν ο Κορομηλάς ετσιθελικά χάρισε το ροζ φύλλο στον ΠΑΟ (65-67), αλλά η κλοπή ήταν τόσο φανερή που το ματς επαναλήφθηκε το Φλεβάρη, όταν όμως χάσαμε μόνοι μας το ματς με 65-66.

Το Γενάρη του 2005 παρά τις υψηλές προσδοκίες γνωρίσαμε βαριά ήττα με 71-97 στο Γαλάτσι . Τους κερδίσαμε στον 2ο τελικό με 84-79 με σούπερ Ζήση (21π)-Kus (15π) - Πελεκάνο (16π), αλλά στον 4ο τελικό δεν τα καταφέραμε και γνωρίσαμε την ήττα με 71-87 .

Σε ένα άδειο Γαλάτσι η ομάδα προσπάθησε, αλλά έχασε με 84-85 την 2η αγωνιστική του 2005/06, με τους Rimac & Καλαμπόκη να ξεχωρίζουν .

Συντριβή με 52-82 την επόμενη χρονιά στο ΟΑΚΑ με τον Perkovic να διασώζεται στο κιτρινόμαυρο ναυάγιο (19π-10ρ)

Τελευταία μας νίκη το 2008, σε ένα ματς με απονομή στους ήρωες του '68 με την επέτειο των 40 χρόνων στο ημίχρονο, με την αύρα τους να δίνει φτερά στους παίκτες μας και να κάνουν την ανατροπή αφού ενώ έχαναν με 25-40 στην ανάπαυλα κέρδισαν τελικά 70-66 . Εξαιρετική εμφάνιση από Μπάρλο και Sy .

Τελευταία αγωνιστική του 2008/09 στα Πατήσια η ομάδα μας δεν καταφέρνει να κάνει την έκπληξη και να προκριθεί στα playoff χάνοντας με 70-79 .

Με τον Πεδουλάκη στον πάγκο πραγματοποιούμε τραγική εμφάνιση στο Ελληνικό το Γενάρη του 2010 και γνωρίζουμε τη συντριβή με 47-85 ..

Τέλος το Δεκέμβρη του 2010, στο τελευταίο μας παιχνίδι στο Ελληνικό, παίξαμε για τελευταία φορά με τους πράσινους και αντέξαμε για ένα ημίχρονο (42-44) με το ματς να τελειώνει 78-95 .