ΜΕ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΑΠΟΨΕ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ

 Τον Ολυμπιακό υποδέχεται απόψε στο ΟΑΚΑ η κάτοχος του Διηπειρωτικού Βασίλισσα στο τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι για την κανονική περίοδο. Στόχος είναι η νίκη που θα της εξασφαλίσει και μαθηματικά τη 2η θέση της βαθμολογίας, αλλά που παράλληλα μπορεί να της στείλει στο δρόμο της στα playoff τους ερυθρόλευκους σαν έβδομους. Η αποστολή είναι σίγουρα δύσκολη καθώς τα προβλήματα παραμένουν... ο Gabe York ήρθε με κάκωση και δεν θα μπορέσει να κάνει το κιτρινόμαυρο ντεμπούτο του, ο Theodore δεν έχει ξεπεράσει ακόμα εντελώς το πρόβλημά του, ο Maciulis είναι εκτός για το υπόλοιπο της σεζόν μετά την εγχείριση, ο Καββαδάς παραμένει μόνιμα και πάντα τραυματίας.. Ο Ολυμπιακός που λόγω των γνωστών τιμωριών έχει πέσει βαθμολογικά, θα έρθει χωρίς τους Σπανούλη (κι αυτός χάνει το υπόλοιπο της σεζόν) και Πρίντεζη (τραυματίας) αλλά και Strelnieks σε σχέση με τον πρώτο γύρο. Επίσης στη θέση του Timma που συνεχίζει στη VTB, ήρθε κι έφυγε ο Weber και τώρα έφτασε ο Cherry. 

Πριν το παιχνίδι θα τιμηθεί ο εμβληματικός αρχηγός της δεκαετίας του '80, Μηνάς Γκέκος για την προσφορά του στην ομάδα. Σαφέστατα άλλη μια σωστή κίνηση από την πλευρά της διοίκησης της ΚΑΕ που δείχνει έμπρακτα να σέβεται την ιστορία του τμήματος.

Και σε αυτό το παιχνίδι θα "τρέξει" ο διαγωνισμός "κάτσε δίπλα στον πάγκο"

Για 69^η(70^η) φορά θα υποδεχθούμε τους ερυθρόλευκους στο γήπεδό μας. Στις προηγούμενες αναμετρήσεις μετράμε 33(34) νίκες και 35 ήττες. (Η παρένθεση υπάρχει για τον πρώτο ημιτελικό των πλέϊ-οφ του 2003, ο  οποίος επαναλήφθηκε). Δυστυχώς και εδώ δημιουργούμε ένα νέο αρνητικό σερί, καθώς είναι πλέον πταίσμα η ‘μαύρη’ πενταετία από 92 μέχρι 96 όταν χάναμε συνεχώς, μια που έχουμε να κερδίσουμε σχεδόν 13 ολόκληρα χρόνια .

Η ομάδα του Πειραιά βρέθηκε στην πρώτη περίοδο της Α’ Εθνικής (63/64) στα μεγάλα σαλόνια, έχασε από εμάς ανετότατα με 96-68, αλλά στη συνέχεια υποβιβάστηκε και έμεινε στη Β’ Εθνική για τρεις σεζόν. Επέστρεψε στη συνέχεια, αλλά οι νίκες μας συνεχίστηκαν έστω και αν σταδιακά τα ματς αποκτούσαν χαρακτήρα ντέρμπυ : 95-72(68), 92-87(69), 78-74 (70), 69-68 (71). 

Χάσαμε για πρώτη φορά την περίοδο 71/72 με 81-82. Νικήσαμε την επόμενη με τον ίδιο τρόπο, 59-58. Οι κόκκινοι έπαιρναν τους πρώτους τίτλους της ιστορίας τους, εμείς είμασταν στην αρχή της φάσης παρακμής και έτσι χάσαμε το 73/74 με 73-85, κερδίσαμε με 60-59 το 74/75 (δείτε βίντεο στο αρχείο της ΕΡΤ) για να ακολουθήσουν δυο ακόμα ήττες : 51-62 (76), 81-83 (77). Επιστροφή στις νίκες, 82-79 (78), 81-76 (79). Την περίοδο 1979/80 χάσαμε στην πρώτη φάση με 69-70, αλλά πήραμε τη ρεβάνς στην δεύτερη με 85-79.

Ακολουθεί μια περίοδος που επικρατούμε σταθερά (έστω και με δυσκολία) του Ολυμπιακού που κι αυτός πλέον παλεύει για την είσοδο στην τετράδα  : 88-86 (81), 84-76 (82) -η φωτό είναι από το συγκεκριμένο αγώνα και προέρχεται από το αρχείο του Αλέξανδρου Μαργαρίτη-, 72-70 (83), 70-66 (84), 94-77 (85). Τη χρονιά που πήγαμε στα μπαράζ χάσαμε με 76-82, ενώ την επόμενη πήραμε τη νίκη με 79-68 που σήμαινε και την μαθηματική παραμονή μας στην Α1.

 Άνετη επικράτηση των «Μοϊκανών» το 87/88 με το 81-66, 

 ενώ την επόμενη με τον Κρέζο στον πάγκο κερδίσαμε ξανά με 72-66 στο ΣΕΦ, στο παιχνίδι όπου οι ‘επιστήμονες’ πετούσαν σιφόνια και ο αγώνας είχε διακοπεί.

Ιστορικό ήταν το επόμενο παιχνίδι μας, καθώς ήταν τα εγκαίνια του «Γιώργος Μόσχος», στις 21 Οκτώβρη 1989. Αν και είχαμε σταθερό προβάδισμα, και ο κόσμος μας είχε κάνει ‘κόλαση’ το γήπεδο, όταν ο Κουντουράκης φορτώθηκε με φάουλ, δεν είχαμε λύσεις στο μαρκάρισμα του Μίτσελ που ουσιαστικά μόνος του μας κέρδισε με 87-88. Είχαμε παίξει με : Γαλακτερό 3, Κωστούρο, Γκέκο 20, Λανέ 11, Αριδά 4, Σκουρτόπουλο 5, Κουντουράκη 19, Jusevic 24. Στα πλέϊ-οφ πάντως (που είχε επιστρέψει και από τον τραυματισμό του ο Παταβούκας) τους νικήσαμε πολύ εύκολα με 96-71. 

Το Μόσχος πλέον είχε γίνει ‘κάστρο’ και ακολούθησαν άλλες δυο εύκολες νίκες την επόμενη χρονιά : 96-75 στη ρέγκιουλαρ και 93-80 στα πλέϊ-οφ.

Η έλευση του Ιωαννίδη στους ερυθρόλευκους, άλλαξε τη ροή, καθώς χάναμε για πέντε συνεχή χρόνια, πότε δύσκολα, πότε εύκολα, στα οκτώ παιχνίδια που έγιναν : 65-79 & 68-71 (92), 76-78 (93), 61-73 & 75-96 (94), 71-77 & 69-78 (95), 74-77 (96).

Ο Ξανθός ήρθε στο ΟΑΚΑ, έβαλε τα ‘κίτρινα’, πήραμε κάποιες νίκες, αλλά στα κρίσιμα ραντεβού δεν τα καταφέρναμε. Κερδίσαμε με 70-69 στην κανονική περίοδο και με 78-77 στον 2^ο ημιτελικό (με τους κόκκινους να φωνάζουν για τη διαιτησία) αλλά στον 4^ο ημιτελικό, ο Tomic μας εκτέλεσε και χάσαμε και το ματς με 53-68 αλλά και τον τίτλο. Την επόμενη σεζόν του Ιωαννίδη, χάσαμε στη ρέγκιουλαρ με 68-73, νικήσαμε στον 2^ο μικρό τελικό με 75-61 αλλά χάσαμε τον κρίσιμο 4^ο με 54-58 και μείναμε εκτός Ευρωλίγκα, πάλι από τον Tomic, παρά την φοβερή ευστοχία του Jose Lasa.

Με ήρωα της τελευταίς στιγμής τον Δημήτρη Παπαδόπουλο, η ΑΕΚ του Καλαφατάκη κέρδισε τον Ολυμπιακό με 73-70 στην πρεμιέρα της σεζόν 1998/99. Καθοριστική ήταν και η ήττα από τους κόκκινους του Ιωαννίδη για την ομάδα μας που είχε πλέον τον Ντούντα στον πάγκο τον Μάρτη του 2000 με 71-72, σε ένα επεισοδιακό παιχνίδι, που παραλίγο να μην τελειώσει ποτέ, όταν οι διαιτητές δεν έδωσαν το φάουλ στον Bowie στην εκπνοή. Στα πλέϊ-οφ πήραμε την πρώτη μας νίκη επί ομάδας του Ιωαννίδη μετά από ...άπειρα χρόνια με 66-56 στον 2^ο μικρό τελικό. Όμως στο 4^ο ματς, για άλλη μια φορά χάσαμε, με 67-72 και μείναμε 4^οι. Την επόμενη χρονιά, σε ένα ματς που ο Kutluay δεν είχε ακόμα δικαίωμα συμμετοχής, χάσαμε με 56-75.

Ο Sakota στον πάγκο μας, και οι ερυθρόλευκοι αρχίζουν να γίνονται ...πελάτες. Νίκη με 79-72 στην πρεμιέρα με τον JR Holden να οργιάζει. Αναπάντεχη ήττα με 74-82 στον πρώτο τελικό και διάφοροι ζητούν την κεφαλή του Σάλε επί πίνακι. Θα έρθει όμως το 85-78 στο 3^ο παιχνίδι, η νίκη στο ΣΕΦ και τέλος το 79-70 στον 5^ο τελικό που μας έδωσε και το πρωτάθλημα μετά από 32 χρόνια. 

Την επόμενη χρονιά χάσαμε στον πρώτο γύρο, με τον Blakney να είναι πολύ κακός και τον Sakota να λέει πως δεν είναι πλέϊ-μέϊκερ, με 66-71. Στα πλέϊ-οφ όμως περάσαμε πανηγυρικά στους τελικούς. Νίκη με 68-66 στο 1^ο ματς, 84-64 στο 3^ο και 74-61 στον επαναληπτικό 1^ο ημιτελικό. Το 2003/04 επικρατήσαμε με χαρακτηριστική άνεση του Ολυμπιακού με 94-79 έχοντας σε πολύ καλή βραδιά τους Χατζή, Ταπούτο, Jenkins. 

Μεγάλη βραδιά στο Γαλάτσι και το Δεκέμβρη του 2004, όταν κερδίσαμε εύκολα με 85-76 με την ομάδα να 'σέβεται' στο τέλος τον Ολυμπιακό που παρέπαιε τότε ..

Από τότε δεν έχουμε σταυρώσει ροζ φύλλο κόντρα στους ερυθρόλευκους.. Ήττα στο Γαλάτσι με 76-82 παρά τους 27π του Rimac το 2005/06, ήττα και στα πλέϊ-οφ με 83-104 με τον Πελεκάνο να είναι ο μόνος που διασώθηκε (24π-9ρ) παίζοντας μπροστά σε 120 άτομα... Εύκολη ήττα και την επόμενη χρονιά στο ΟΑΚΑ με 80-97, όταν είχαμε τον Σούλη Μαρκόπουλο στον πάγκο.

Πάλεψε η ομάδα επί Δρόσου την επόμενη σεζόν αλλά χάσαμε και στην κανονική περίοδο με 77-85, αλλά και στα πλέϊ-οφ με 68-70.

Ήττα και στα Πατήσια με 75-95 στο ματς που είχαμε τη διακοπή με τον οπαδό πάνω στη μπασκέτα..

Καλή εμφάνιση, αλλά και πάλι ήττα (91-96) το Γενάρη του 2010 στο Ελληνικό, στο τελευταίο ματς του Φλεβαράκη στον πάγκο. Και αυτό το ματς συνοδεύτηκε από επεισόδια και τιμωρία της έδρας . 

Στην επιστροφή μας στα Λιόσια το 2011 χάσαμε με 74-79 παίζοντας και πάλι καλά για τα δεδομένα, αλλά χωρίς να αποφύγουμε άλλη μια ήττα .

Την χρονιά της επιστροφής, στο ντεμπούτο του Carl English χάσαμε εύκολα με 62-81 μπροστά σε 6000 θεατές . 

Tο Μάρτη του 2016  σε ένα συγκλονιστικό παιχνίδι χάσαμε με 93-100 στη 2η παράταση στην κανονική περίοδο (με τις χαμένες βολές του Παπαντωνίου 19.7" πριν το τέλος της 1ης παράτασης) έχοντας τους JCovan Brown (24π) και Λουκά Μαυροκεφαλίδη (22π-16ρ) σε μεγάλη βραδιά .. Ο αγώνας είχε γίνει 13 Μαρτίου ..

Στον 3ο ημιτελικό των playoff αν και προηγηθήκαμε με 50-33 στα μισά της τρίτης περιόδου χάσαμε τελικά με 75-89, αφού η διαιτησία βοήθησε τους ερυθρόλευκους να γυρίσουν στο παιχνίδι και τα λάθη από τον πάγκο μας τους έδωσαν τη δυνατότητα να πάρουν και διαφορά... Ο Brown είχε 17π-5ασ και ήταν πάλι ο καλύτερος παίκτης μας .

 Πρόπερσι (στις 13 Μαρτίου όπως και πρόπερσι) χάσαμε στο τέλος με 63-70 στο ντεμπούτο του Μανωλόπουλου στον πάγκο μας σαν head coach. 

 Πέρσι (10/12) στο πρώτο παιχνίδι της επιστροφής του Σάλε στον πάγκο μας κερδίσαμε 66-62 τον Ολυμπιακό. Κορυφαίοι οι Mike Green (12π-5ασ-4κλ), Manny Harris (15π-9ρ)