Τον Ολυμπιακό υποδέχεται σήμερα το μεσημέρι στο πρώτο της εντός έδρας παιχνίδι για το 2024 η ομάδα μπάσκετ, χωρίς τον τραυματία Kuzminskas αλλά και τους νεοφερμένους Ledo-Knight που ναι μεν έφτασαν στην Αθήνα τις προηγούμενες ώρες, αλλά ούτε έχουν προπονηθεί, ούτε έχουν δηλωθεί στον ΕΣΑΚΕ.
Φαίνεται να υπάρχει έντονη κινητικότητα στην προπώληση αφού έχουν ανοίξει αρκετές θύρες και στο πάνω διάζωμα και αναμένεται να υπάρχει αρκετός κόσμος στις εξέδρες.
Σε σχέση με τον πρώτο γύρο που η Α.Ε.Κ. εμφανίζεται ελλειπής αφού οι Kuzminskas-McLemore-Kabengele είχαν σκοράρει τους 35 από τους 71 κιτρινόμαυρους πόντους στο ΣΕΦ, οι ερυθρόλευκοι έχουν σαφέστατα ενισχυθεί. Κι αυτό γιατί προστέθηκαν ο -με ελληνικό διαβατήριο- Naz Mitrou-Long (30, 1μ93 με 7,5π-3,0ρ-4,0ασ σε 24'16" σε 2αγ) και ο Filip Petrusev (23, 2μ11 με 9,0π-5,5ρ-2,0ασ-1,0κψ σε 21'52") ενώ επανήλθε από τραυματισμό και ο Shaquille McKissic.
Για 72η(73η)
φορά θα υποδεχθούμε τους ερυθρόλευκους στο γήπεδό μας. Στις προηγούμενες
αναμετρήσεις μετράμε 33(34) νίκες και 38 ήττες. (Η παρένθεση υπάρχει για τον πρώτο ημιτελικό των πλέϊ-οφ του 2003, ο
οποίος επαναλήφθηκε).
Η ομάδα του Πειραιά βρέθηκε στην πρώτη περίοδο της Α’ Εθνικής (63/64) στα μεγάλα σαλόνια, έχασε από εμάς ανετότατα με 96-68, αλλά στη συνέχεια υποβιβάστηκε και έμεινε στη Β’ Εθνική για τρεις σεζόν. Επέστρεψε στη συνέχεια, αλλά οι νίκες μας συνεχίστηκαν έστω και αν σταδιακά τα ματς αποκτούσαν χαρακτήρα ντέρμπυ : 95-72(68), 92-87(69), 78-74 (70), 69-68 (71).
Ακολουθεί μια περίοδος
που επικρατούμε σταθερά (έστω και με δυσκολία) του Ολυμπιακού που κι αυτός
πλέον παλεύει για την είσοδο στην τετράδα
: 88-86 (81), 84-76 (82) -η φωτό είναι από το συγκεκριμένο αγώνα και προέρχεται από το αρχείο του Αλέξανδρου Μαργαρίτη-, 72-70 (83), 70-66 (84), 94-77 (85). Τη χρονιά
που πήγαμε στα μπαράζ χάσαμε με 76-82, ενώ την επόμενη πήραμε τη νίκη με 79-68
που σήμαινε και την μαθηματική παραμονή μας στην Α1.
Άνετη επικράτηση των «Μοϊκανών» το 87/88 με το 81-66,
ενώ την επόμενη με τον Κρέζο στον πάγκο
κερδίσαμε ξανά με 72-66 στο ΣΕΦ, στο παιχνίδι όπου οι ‘επιστήμονες’ πετούσαν
σιφόνια και ο αγώνας είχε διακοπεί.
Άνετη επικράτηση των «Μοϊκανών» το 87/88 με το 81-66,
Ιστορικό ήταν το επόμενο
παιχνίδι μας, καθώς ήταν τα εγκαίνια του «Γιώργος Μόσχος», στις 21 Οκτώβρη
1989. Αν και είχαμε σταθερό προβάδισμα, και ο κόσμος μας είχε κάνει ‘κόλαση’ το
γήπεδο, όταν ο Κουντουράκης φορτώθηκε με φάουλ, δεν είχαμε λύσεις στο
μαρκάρισμα του Μίτσελ που ουσιαστικά μόνος του μας κέρδισε με 87-88. Είχαμε
παίξει με : Γαλακτερό 3, Κωστούρο, Γκέκο 20, Λανέ 11, Αριδά 4, Σκουρτόπουλο 5,
Κουντουράκη 19, Jusevic 24. Στα πλέϊ-οφ πάντως (που είχε επιστρέψει και από
τον τραυματισμό του ο Παταβούκας) τους νικήσαμε πολύ εύκολα με 96-71.
Το Μόσχος
πλέον είχε γίνει ‘κάστρο’ και ακολούθησαν άλλες δυο εύκολες νίκες την επόμενη
χρονιά : 96-75 στη ρέγκιουλαρ και 93-80 στα πλέϊ-οφ.
Η έλευση του Ιωαννίδη στους ερυθρόλευκους, άλλαξε τη ροή, καθώς χάναμε για πέντε συνεχή χρόνια, πότε δύσκολα, πότε
εύκολα, στα οκτώ παιχνίδια που έγιναν : 65-79 & 68-71 (92), 76-78 (93),
61-73 & 75-96 (94), 71-77 & 69-78 (95), 74-77 (96).
Ο Ξανθός ήρθε στο ΟΑΚΑ,
έβαλε τα ‘κίτρινα’, πήραμε κάποιες νίκες, αλλά στα κρίσιμα ραντεβού δεν τα
καταφέρναμε. Κερδίσαμε με 70-69 στην κανονική περίοδο και με 78-77 στον 2ο
ημιτελικό (με τους κόκκινους να φωνάζουν για τη διαιτησία) αλλά στον 4ο
ημιτελικό, ο Tomic μας εκτέλεσε και χάσαμε και το ματς με 53-68 αλλά και τον
τίτλο. Την επόμενη σεζόν του Ιωαννίδη, χάσαμε στη ρέγκιουλαρ με 68-73, νικήσαμε
στον 2ο μικρό τελικό με 75-61 αλλά χάσαμε τον κρίσιμο 4ο
με 54-58 και μείναμε εκτός Ευρωλίγκα, πάλι από τον Tomic, παρά την φοβερή
ευστοχία του Jose Lasa.
Με ήρωα της τελευταίς
στιγμής τον Δημήτρη Παπαδόπουλο, η ΑΕΚ του Καλαφατάκη κέρδισε τον Ολυμπιακό με
73-70 στην πρεμιέρα της σεζόν 1998/99. Καθοριστική ήταν και η ήττα από τους
κόκκινους του Ιωαννίδη για την ομάδα μας που είχε πλέον τον Ντούντα στον πάγκο
τον Μάρτη του 2000 με 71-72, σε ένα επεισοδιακό παιχνίδι, που παραλίγο να μην
τελειώσει ποτέ, όταν οι διαιτητές δεν έδωσαν το φάουλ στον Bowie στην εκπνοή.
Στα πλέϊ-οφ πήραμε την πρώτη μας νίκη επί ομάδας του Ιωαννίδη μετά από
...άπειρα χρόνια με 66-56 στον 2ο μικρό τελικό. Όμως στο 4ο
ματς, για άλλη μια φορά χάσαμε, με 67-72 και μείναμε 4οι. Την
επόμενη χρονιά, σε ένα ματς που ο Kutluay δεν είχε ακόμα δικαίωμα συμμετοχής,
χάσαμε με 56-75.
Ο Sakota στον πάγκο μας,
και οι ερυθρόλευκοι αρχίζουν να γίνονται ...πελάτες. Νίκη με 79-72 στην
πρεμιέρα με τον JR Holden να οργιάζει. Αναπάντεχη ήττα με 74-82 στον πρώτο τελικό
και διάφοροι ζητούν την κεφαλή του Σάλε επί πίνακι. Θα έρθει όμως το 85-78 στο
3ο παιχνίδι, η νίκη στο ΣΕΦ και τέλος το 79-70 στον 5ο
τελικό που μας έδωσε και το πρωτάθλημα μετά από 32 χρόνια.
Την επόμενη χρονιά χάσαμε στον
πρώτο γύρο, με τον Blakney να είναι πολύ κακός και τον Sakota να λέει πως δεν
είναι πλέϊ-μέϊκερ, με 66-71. Στα πλέϊ-οφ όμως περάσαμε πανηγυρικά στους
τελικούς. Νίκη με 68-66 στο 1ο ματς, 84-64 στο 3ο και
74-61 στον επαναληπτικό 1ο ημιτελικό. Το 2003/04 επικρατήσαμε με
χαρακτηριστική άνεση του Ολυμπιακού με 94-79 έχοντας σε πολύ καλή βραδιά τους
Χατζή, Ταπούτο, Jenkins.
Μεγάλη βραδιά στο Γαλάτσι και το
Δεκέμβρη του 2004, όταν κερδίσαμε εύκολα με 85-76 με την ομάδα να
'σέβεται' στο τέλος τον Ολυμπιακό που παρέπαιε τότε ..
Από τότε δεν έχουμε σταυρώσει ροζ
φύλλο κόντρα στους ερυθρόλευκους.. Ήττα στο Γαλάτσι με 76-82 παρά τους
27π του Rimac το 2005/06, ήττα και στα πλέϊ-οφ με 83-104 με τον
Πελεκάνο να είναι ο μόνος που διασώθηκε (24π-9ρ) παίζοντας μπροστά σε
120 άτομα... Εύκολη ήττα και την επόμενη χρονιά στο ΟΑΚΑ με 80-97, όταν
είχαμε τον Σούλη Μαρκόπουλο στον πάγκο.
Πάλεψε η ομάδα επί Δρόσου την επόμενη σεζόν αλλά χάσαμε και στην κανονική περίοδο με 77-85, αλλά και στα πλέϊ-οφ με 68-70.
Ήττα και στα Πατήσια με 75-95 στο ματς που είχαμε τη διακοπή με τον οπαδό πάνω στη μπασκέτα..
Καλή εμφάνιση, αλλά και πάλι ήττα
(91-96) το Γενάρη του 2010 στο Ελληνικό, στο τελευταίο ματς του
Φλεβαράκη στον πάγκο. Και αυτό το ματς συνοδεύτηκε από επεισόδια και
τιμωρία της έδρας .
Στην επιστροφή μας στα Λιόσια
το 2011 χάσαμε με 74-79 παίζοντας και πάλι καλά για τα δεδομένα, αλλά
χωρίς να αποφύγουμε άλλη μια ήττα .
Την χρονιά της επιστροφής, στο ντεμπούτο του Carl English χάσαμε εύκολα με 62-81 μπροστά σε 6000 θεατές .
Το 2016 σε ένα συγκλονιστικό παιχνίδι χάσαμε με 93-100 στη 2η παράταση στην κανονική περίοδο (με τις χαμένες βολές του Παπαντωνίου 19.7" πριν το τέλος της 1ης παράτασης) έχοντας τους JCovan Brown (24π) και Λουκά Μαυροκεφαλίδη (22π-16ρ) σε μεγάλη βραδιά .. Ο αγώνας είχε γίνει 13 Μαρτίου ..
Στον 3ο ημιτελικό των playoff αν και προηγηθήκαμε με 50-33 στα μισά της τρίτης περιόδου χάσαμε τελικά με 75-89, αφού η διαιτησία βοήθησε τους ερυθρόλευκους να γυρίσουν στο παιχνίδι και τα λάθη από τον πάγκο μας τους έδωσαν τη δυνατότητα να πάρουν και διαφορά... Ο Brown είχε 17π-5ασ και ήταν πάλι ο καλύτερος παίκτης μας .
Στις 10/12, στο πρώτο παιχνίδι της επιστροφής του Σάλε στον πάγκο μας κερδίσαμε 66-62 τον Ολυμπιακό. Κορυφαίοι οι Mike Green (12π-5ασ-4κλ), Manny Harris (15π-9ρ)
Στις 20 Απρίλη του 2019 χάσαμε με 67-76 από τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ. Καλύτεροι παίκτες μας ήταν οι James (11π-3ρ-2ασ), Λαρεντζάκης (16π-2ρ-2ασ-2κλ), Hunter (10π-5ρ-2κλ-2κψ)
Το 2022 την πρεμιέρα του β γύρου χάσαμε με 74-80 στα Λιόσια καθώς μείναμε από λύσεις στο τελευταίο πεντάλεπτο (παίξαμε χωρίς Angola, Παππά, Κόνιαρη αλλά και με τον Συμεωνίδη στον πάγκο αφού ο Δέδας είχε covid). Καλύτεροι οι Rautins (23π με 7/10 3π), Hummer (16π-4ρ-2ασ-2κλ).
To 2023, για την τελευταία αγωνιστική της κανονικής περιόδου χάσαμε με 78-85 στις 9/4 στα Λιόσια και με το μυαλό στη σειρά με τη Hapoel. Ξεχώρισαν οι Lemar (17π), Miles (11π-5ρ-3ασ), Mitchell (14π-7ρ-7ασ-2κλ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου