NIKH ΣΤΟ ΡΕΛΑΝΤΙ

Παίζοντας όσο έπρεπε και ανεβάζοντας στροφές μόνο όταν χρειάστηκε (δηλαδή στην τελευταία περίοδο), η ΑΕΚ νίκησε για πρώτη φορά μετά από 45 μέρες εκτός έδρας στην Α1. Σύμπτωση ή όχι, και η προηγούμενη ήταν στο ίδιο γήπεδο. Τότε με τον Ηρακλή, τώρα με τη ΜΕΝΤ. Επίσης ήταν η 2η φορά που κερδίσαμε μέσα στο 2005 φορώντας τις μαύρες εμφανίσεις. Επίσης σύμπτωση ή όχι, η προηγούμενη φορά ήταν στο ματς με τον Ηρακλή στις 10 Γενάρη.

Η ομάδα μας ήταν έκδηλο πως έκανε συντήρηση δυνάμεων, καθώς την προσεχή Πέμπτη έχει το πολύ κρίσιμο παιχνίδι με την Efes στο Γαλάτσι, που θα καθορίσει σε μέγιστο βαθμό τις πιθανότητές μας για πρόκριση στην προημιτελική φάση. Πήραν αρκετό χρόνο στο παρκέ ο Νικολαϊδης με τον Τσιάρα και έτσι ξεκουράστηκαν αυτοί που τραβάνε το κουπί και τις ΤεταρτοΠέμπτες και τα Σαββατοκύριακα, όπως ο Χατζής (έπαιξε κάμποσο ο Ζήσης στο ‘2’). Βέβαια έδειξαν σε εξαιρετική κατάσταση ο Nicevic και κυρίως ο Bailey κι αυτό ελπίζω να είναι δείγμα αγωνιστικής ανόδου και όχι να τους δούμε μέτριους με τους Τούρκους. Η διαφορά κλάσης με τη ΜΕΝΤ, αλλά και η εμφάνιση του Τσιάρα (που του βγήκαν τα σουτ αυτή τη φορά) επέτρεψε να μην μας στοιχίσει η μέτρια παρουσία του Lollis : 2/7 σουτ και μόλις 1 ρημπάουντ. Πάντως ο Αμερικανός φόργουορντ, να μην τον ματιάσουμε, έχει 21/25 (82%) βολές από τη Ljubljana και μετά, ή 31/40 (78%) μετά το ντέρμπυ με τον Παναθηναϊκό. Πλέον έχουμε ένα ικανό δείγμα αγώνων για να μπορούμε να πούμε πως δεν είναι συγκυριακό το φαινόμενο.

Με τη νίκη μας αυτή, φτάσαμε τις 11 και συντηρούμε το προβάσιμα έναντι των αντιπάλων μας (πλην του Πανιωνίου) για να μπούμε στην τετράδα. Όνειρα για θέση πάνω από την 3η δεν είναι δυνατό να κάνουμε, καθώς με τρεις ήττες παραπάνω από το Μαρούσι, που μας έχει πάρει και μέσα-έξω, και μόνο με οκτώ αγώνες να απομένουν, ούτε μαθηματικά δε βγαίνει...

Υ.Γ. Ελπίζω η συμπαθέστατη κατά τα άλλα ΜΕΝΤ, να μην μας κατηγορήσει για μη εφαρμογή του Fair-play. Γιατί ο Davor Kus, με μέσο όρο χρονικής συμμετοχής 18’ στην Euroleague και 15’ στην Α1, απέναντι στους νεοφώτισους αγωνίστηκε 3’41” στο Γαλάτσι και 3’55” στο Ιβανώφειο.

ΜΟΝΟ Η ΝΙΚΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΗΜΕΡΑ

Αν θέλουμε η ωραία εικόνα της Τετάρτης στο Γαλάτσι με την Bentton, να γίνει ακόμα ωραιότερη την Τσικνοπέμπτη με την Efes, τότε είναι δεδομένο πως θα πρέπει να φύγουμε με το ροζ φύλλο απόψε το απόγευμα από το Ιβανώφειο απέναντι στη ΜΕΝΤ. Σίγουρα δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα για τους -νεαρούς κατά βάση- παίκτες μας, να αφήσουν στην άκρη του μυαλού τους την Ευρωπαϊκή πρόκληση και να αφοσιωθούν στο ματς με τους νεοφώτιστους.

Η Μορφωτική Ένωση Νέων Τούμπας, έχει αλλάξει αρκετά από την ομάδα που μας ζόρισε στο Γαλάτσι τον Νοέμβρη. Στον πάγκο δε βρίσκεται ο Ζαφειρούδης αλλά ο Παρασκευάς Μουρατίδης, που έχει σαφέστατα περισσότερες προσλαμβάνουσες παραστάσεις από την Α1 καθώς είχε διατελέσει για χρόνια βοηθός του Sakota στον γηραιό. Αλλά και στο ρόστερ υπάρχουν αλλαγές, με τον ερχομό του ικανότατου στο σκοράρισμα φόργουορντ Goljovic μαζί με τον αμερικανό σέντερ Ντίξον (που δεν έχει δείξει ακόμα σπουδαία πράγματα) κι έτσι δε στηρίζονται μόνο στον Page και τους ικανούς Καμπερίδη – Κέκελη – Χρήστου. Ας μην ξεχνάμε πως ήδη έχουν καταφέρει να κερδίσουν εκεί μέσα τον ΠΑΟΚ και καλό θα είναι να μη μιμηθούμε τον δικέφαλο του Βορρά. Ακόμα περισσότερο γιατί οι ομάδες που βρίσκονται στην ίδια πάνω-κάτω βαθμολογική θέση μαζί μας, παίζουν μεταξύ τους και θα είναι κρίμα να χάσουμε την ευκαιρία να αποσπαστούμε από αυτές.

Για να μπορέσουμε να τα καταφέρουμε απόψε, θα πρέπει παίκτες που δεν τραβάνε όλο το κουπί στην Ευρώπη (πχ Τσιάρας, Μπουρούσης) να παρουσιαστούν όπως ήταν πχ ξανά στο Ιβανώφειο με τον Ηρακλή στις αρχές Γενάρη και να μπορέσουμε να καθαρίσουμε το παιχνίδι όσο πιο νωρίς γίνεται. Διαφορετικά θα μας βγει η κούραση μέσα στο παρκέ και θα έχουμε σημαντικά προβλήματα...



Y.Γ. Δυστυχώς ο ‘Ενωσίτης, η πιο πλήρης κιτρινόμαυρη εβδομαδιαία (και όχι μόνο) εφημερίδα ανέστειλε την κυκλοφορία της. Ελπίζω να είναι προσωρινή ... Επτά χρόνια τώρα έπινα τον καφέ μου το Σάββατο το πρωί διαβάζοντάς τον...

ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ

Για άλλη μια φορά, η φετινή ΑΕΚ φόρεσε το καλό της Ευρωπαϊκό κουστούμι - άλλωστε στο πρωτάθλημα εστιάζονται κυρίως τα προβλήματά στην απόδοσή μας... στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση είμαστε σταθερά καλοί- και μετά από πολύ μεγάλη εμφάνιση κατάφερε να κερδίσει τη Benetton Treviso, με την όχι ευκαταφρόνητη διαφορά των 8 πόντων. Στο άλλο παιχνίδι, όπως ήταν αναμενόμενο η Efes συνέτριψε με 24 πόντους την Prokom κι έτσι το ματς της ερχόμενης Πέμπτης είναι για μας όλα τα λεφτά... Αν κερδίσουμε τους Τούρκους, τότε πάμε στην Πολωνία με άλλο αέρα και η πρόκριση μόνο όνειρο δε θα είναι.

Απέναντι σε μια πολύ μεγάλη ομάδα, όπως η Benetton, με συνεχή παρουσία στην κορυφή της Ευρώπης την τελευταία δεκαετία, που είναι πρωτοπόρος στην Ιταλία και κατέκτησε και το Κύπελλο το περασμένο Σαββατοκύριακο και που έχει έναν από τους κορυφαίους προπονητές της Γηραιάς Ηπείρου στον πάγκο της, τον Ettore Messina, η ΑΕΚ ήταν πραγματική Βασίλισσα, σκορπίζοντας τον ενθουσιασμό τόσο στους περίπου 3000 φίλους της που βρήκαν το δρόμο για το Γαλάτσι (μπορεί να μη γέμισε ούτε τώρα, αλλά η ατμόσφαιρα ήταν εκπληκτική), όσο και στους τηλεθεατές του συνδρομητικού. Το τελευταίο παιχνίδι που είχαν δει οι ενωσίτες τηλεθεατές, με εξαίρεση τα δυο ματς με τον Ολυμπιακό το 2002 που είχε μεταδώσει το Magic, ήταν ο τελικός της Λωζάννης στις 11 Απρίλη 2000. Στον αντίπαλο πάγκο και τότε ήταν ο Messina σαν τεχνικός της Kinder και είχαμε κερδίσει σχεδόν με το ίδιο σκορ : 83-76.


Ευτυχήσαμε να έχουμε σε εξαιρετική κατάσταση όλη τη βασική μας πεντάδα.. Το Νίκο Ζήση που έκλεισε αρκετά καλά τον παικταρά που λέγεται Bulleri, χωρίς να παραμελεί τα επιθετικά του καθήκοντα. Τον Νίκο Χατζή να είναι για άλλη μια φορά πραγματικός αρχηγός, αποδεικνύοντας στο παρκέ το 'φονικό του ένστικτο' αλλά και το πόσο άδικο έχουν όσοι του έχουν κλείσει την πόρτα της Εθνικής. Τον Toby Bailey που παρά τα μικρολαθάκια του πάλεψε και σε άμυνα και σε επίθεση. Τον Quadre Lollis, που ήταν συγκλονιστικός, κυριάρχησε κάτω από τα καλάθια, έσωσε πολλές χαμένες επιθέσεις, έπαιξε εξαιρερική άμυνα και δεν έχασε σουτ. Τον Sandro Nicevic, που χωρίς να οργιάσει, πέτυχε τους πόντους του, κατέβασε τα ρημπάουντ του, μοίρασε και τις ασιστ (4) του.



Y.Γ. Αν θέλουμε να γεμίσει το Γαλάτσι την ερχόμενη Πέμπτη, καλό θα είναι να μην κάνουμε κανένα αστείο στη Θεσσαλονίκη με τη ΜΕΝΤ, το Σάββατο το απόγευμα...

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΜΕ BENETTON

Σήμερα θα υποδεχτούμε για 4η φορά την Benetton, έχοντας γνωρίσει μόνο μια ήττα κι αυτήν στη Λαμία.

Πρώτη φορά τους αντιμετωπίσαμε στους προημιτελικούς της Euroleague το 2000/01, πάνω-κάτω τέτοιες μέρες. Στις 21/2/01 λοιπόν, στο ΟΑΚΑ μπροστά σε μόλις 3000 φιλάθλους μας η ΑΕΚ έκανε τη μεγαλύτερη ανατροπή που έχει καταφέρει ποτέ, θυμίζοντας στην εξέλιξη το ματς Γιουγκοσλαβίας-ΕΣΣΔ στο Μουντομπάσκετ του '86. Στο 30' χάναμε με 48-62, με 57-69 στο 36' και με 73-80 στα 38". Όμως με τα τέσσερα τρίποντα του Ιμπο και του Μιχάλη πήγαμε το ματς στην παράταση (82-82) όπου και κερδίσαμε με 97-89. Ο Dusan Ivkovic χρησιμοποίησε τους : Stefanov 6, Hansell, Κικίλια, Hammink 2, Χατζή 9, Kutluay 25, Ντικούδη 10, Muursepp 5, Betts 13, Κακιούζη 27. Χάσαμε στο Treviso με 90-79 και δώσαμε το 3ο καθοριστικό παιχνίδι, πάλι στο ΟΑΚΑ και με 8000 κόσμο στις εξέδρες παρά το ακατάλληλο της ώρας (17:00). Παίζοντας εκπληκτική άμυνα, πήραμε τη νίκη πρόκριση με 71-56. Η σύνθεση : Stefanov 10, Παντελιάδης, Ζήσης, Χατζής 5, Kutluay 8, Ντικούδης 13, Muursepp 11, Betts 13, Κακιούζης 11.



To 2002/03, στο τελευταίο ματς που παίξαμε στη Λαμία χάσαμε με 90-94 μπροστά σε 900 φιλάθλους μας. Ο Sakota χρησιμοποίησε τους : Blakney 7, Woodberry 5, Ζήση, Χατζή 19, Ντικούδη 13, Antik 6, Betts 10, Κακιούζη 23, Jestratijevic 1.

Συνολικά από το 1958/59 όταν και παίξαμε για πρώτη φορά σε Ευρωπαϊκή διοργάνωση, στις 36 με τη φετινή συμμετοχές μας, έχουμε φιλοξενήσει 18 φορές ιταλική ομάδα και μετράμε 12 νίκες με 6 ήττες

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ

Η φετινή μας ευρωπαϊκή πορεία, είναι φυσικά απόλυτα επιτυχημένη, αφού καταφέραμε με τις εμφανίσεις μας απέναντι μάλιστα σε πολύ μεγάλες ομάδες, να ξαναβάλουμε την ομάδα στις κορυφαίες της Γηραιάς Ηπείρου, δείχνοντας πως το τραγικό 1-13 της περιόδου 2002/03, ήταν απλά μια παρένθεση. Εχθρός του καλού όμως είναι πάντα το καλύτερο. Και ο στόχος της πρόκρισης στην προημιτελική φάση, ή γιατί όχι και στο final-four της Μόσχας - όπου ειρήσθω εν παρόδω, η ΑΕΚ θα δώσει έτσι κι αλλοιώς το παρών αφού θα συμμετάσχει η εφηβική μας ομάδα (για 2η φορά μετά τη Βαρκελώνη το 2003) στο τουρνουά των καλύτερων εφηβικών συγκροτημάτων της Ευρώπης, που θα γίνει παράλληλα με το final-four των 'μεγάλων'- είναι απόλυτα εφικτός, αφού η κλήρωση που είχαμε μόνο απαγορευτική για όνειρα δεν είναι.

Αύριο λοιπόν υποδεχόμαστε, στο κατά πως φαίνεται για πρώτη φορά ψιλογεμάτο Γαλάτσι, την Benetton, που την Κυριακή αναδείχθηκε Κυπελλούχος Ιταλίας, έχοντας σαν κορυφαίο τον καλύτερο της παίκτη, τον Massimo Bulleri που σημείωσε 22 πόντους. Ο Ιταλός πλέϊ-μέϊκερ είναι το κύριο γρανάζι στην αγωνιστική μηχανή των πρασίνων και έτσι η αντιμετώπισή του θα αποτελέσει το κλειδί για την κατάκτηση της νίκης. Φυσικά η Benetton δεν είναι μόνο ο Bulleri (12.2π, 44% 3π, 2.7 ασ)... Κάτω από τα καλάθια υπάρχει ο Marcus Goree (11.9π, 6ρ) μαζί με τον Dennis Marconato (8.7π, 8.6ρ), ενώ ξεχωρίζουν ο Matteo Soragna (10.2π, 44% 3π, 2.9ρ, 1.7ασ), ο Marlon Garnett (12.1π) με τον Ramunas Siskaukas (11.6π, 2.6ρ) και τον νεοφερμένο David Bluthenthal(9.5π). Και τέλος στον πάγκο υπάρχει ο κορυφαίος ίσως Ιταλός προπονητής, ο Ettore Messina. Θα χρειαστεί δηλαδή η απόδοσή μας να φτάσει σε πραγματικά υψηλά επίπεδα αν θέλουμε να κοντράρουμε στα ίσια με τέτοια ομάδα.

Υ.Γ. (1) Ο Άρης κατάλαβε στο 'Λίντο' πως αν θέλει κάποιος να κερδίσει την ομάδα των Αφών Κατσάμπα, μπορεί να το κάνει μόνο αν καθαρίζει με μεγάλες διαφορές. Σε διαφορετική περίπτωση οι πέντε είναι πάντα λιγότεροι από τους επτά παλιότερα ή τους οχτώ πλέον.

Υ.Γ. (2) Όσοι βλέπουν ποδοσφαιρικό πολιτισμό μόνο στο ΟΑΚΑ, καλό είναι να κάνουν μια βόλτα και από το Παγκρήτιο. Κι εκεί δε χρειάζονται ούτε ταυτότητες για να το εξασφαλίζουν και καλά.

ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ

Αυτό το Σαββατοκύριακο είναι το Σαββατοκύριακο του Κυπέλλου τόσο στην Ελλάδα, όσο και σε Ιταλία, Ισπανία και το γεγονός αυτό δε μπορεί παρά να μου γεννά μελαγχολικές σκέψεις...

Μετά από 6 σερί συμμετοχές σε final-four, τέσσερις συνεχόμενους τελικούς και τις back-to-back κατακτήσεις του τροπαίου σε Πυλαία και ΟΑΚΑ, η ομάδα μας βρίσκεται για 4η χρονιά πολύ νωρίς εκτός του θεσμού που πρωταγωνιστούσε ακόμα και τα χρόνια που πάλευε για μια θέση στο Κόρατς. Ειδικά φέτος η ευκαιρία που χάσαμε στο κλειστό του Περιστερίου ήταν μοναδική... Πετάξαμε στα σκουπίδια την πολύ καλή μας εμφάνιση στο πρώτο ημίχρονο απέναντι στον Παναθηναϊκό, χαραμίσαμε και το πλεονέκτημα της έδρας στην επανάληψη και γνωρίσαμε την ήττα που δε μας έδωσε το δικαίωμα να διεκδικήσουμε τη συμμετοχή μας στο σημερινό τελικό.

Ένα τελικό που για πρώτη φορά μετά από 10 χρόνια, δεν γίνεται με διαδικασία final-four, αλλά .... 4,5 μήνες μετά τους ημιτελικούς σε ένα παντελώς αποτυχημένο σύστημα που εμπνεύσθηκε η ΕΟΚ... και μάλιστα όχι στο νεότευκτο κλειστό των ΤΕΙ, αλλά στο κλουβί του Λίντο...Την ίδια ώρα στο Forli και στη Zaragoza γίνονται τα final-8 της Ιταλίας και της Ισπανίας αντίστοιχα σε γήπεδα παλάτια που είναι γεμάτα από φιλάθλους.

Πως να μη μελαγχολήσει κανείς ;

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΕΝΑ ΗΣΥΧΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ...

Παρά τις σημαντικές της απουσίες, η ΑΕΚ έπαιξε πολύ καλά (κυρίως στην άμυνα) κι έτσι καθάρισε από το 25' το ματς με τον πάντα αξιόμαχο Μακεδονικό. Ίσως κι επειδή ο Γαργαρόπουλος προτίμησε να ντύσει την ομάδα με τα κίτρινα :-). Κλειδί για την εύκολη επικράτησή μας, όπως είπα και πριν ήταν η αμυντική μας λειτουργία. Ακόμα και όταν ο Lollis χρεώθηκε με 3ο φάουλ λίγο πριν τη λήξη της πρώτης περιόδου, συνεχίσαμε να πιέζουμε βρίσκοντας λύσεις από τον πάγκο και συγκεκριμένα τον Γιώργο Τσιάρα. Ο Λαρισινός φόργουορντ σε μια από τις καλύτερές του εμφανίσεις, πέτυχε 9 πόντους και είχε και 2 κλεψίματα. Παράλληλα φάνηκε για μια ακόμα φορά πόσο σημαντική είναι η παρουσία του Πελεκάνου στο παρκέ, και πόσο σημαντική ήταν η απουσία του το προηγούμενο διάστημα.

Με το δίδυμο των Χατζή - Bailey να σκοράρει, όχι κατά βούληση, αλλά με ικανοποιητική παραγωγικότητα, η έλλειψη του Ζήση και των ασιστ του δε φάνηκε ιδιαίτερα. Πάντως ο Davor Kus, δεν ήταν κακός παίζοντας βασικός. Θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί και καλή η εμφάνισή του. Πάντα σε σχέση με τις προηγούμενες και όχι φυσικά με το τι θα πρέπει να περιμένουμε από τον μπακ-απ πλέϊ-μέϊκερ μιας ομάδας σαν την ΑΕΚ. Στα αξιοσημείωτα και η πρώτη καλή εμφάνιση του Nicevic σε αγώνα που ξεκίνησε πενταδάτος, αλλά και οι 7/8 βολές του Quadre Lollis. Ο Αμερικανός με τα τραγικά ποσοστά από τη γραμμή, έχει 16/20 στα τελευταία παιχνίδια. Μακάρι να είναι αποτέλεσμα έξτρα προπόνησης και όχι συγκυριακό φαινόμενο.

Η ομάδα μας έχει μια βδομάδα κενό από αγωνιστικές υποχρεώσεις μέχρι το ματς με τη Benetton την ερχόμενη Τετάρτη, πάντα στις 19:10, στο Γαλάτσι. Επειδή αυτά τα διαστήματα έχουν αποδειχθεί η μαύρη τρύπα μας την τελευταία πενταετία, δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος για την εικόνα που θα παρουσιάσουμε στο πρώτο ευρωπαϊκό μας παιχνίδι με τηλεοπτική μετάδοση από ελληνικό κανάλι μετά τον τελικό της Λωζάννης το 2000 και με την εξαίρεση των δυο αγώνων με τον Ολυμπιακό που έδειξε το Μάτζικ το 2002.



Υ.Γ. Πολύ καλή κίνηση με τα πιτσιρίκια από δημοτικά σχολεία της Νέας Φιλαδέλφειας, που έδωσε ένα άλλο χαρούμενο χρώμα σε ένα ματς που έγινε σε άδειες εξέδρες, ένεκα της ακαταλληλότητας της ώρας. Πάντως η πρωτοβουλία ανήκει στον ΕΣΑΚΕ.

ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΚΕΛΑ

Με τρεις εντός έδρας ήττες ήδη στο παθητικό μας και με 4 χαμένα ματς στα τελευταία πέντε, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΓΙΑ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΠΩΛΕΙΕΣ. Ο Μακεδονικός όμως δεν είναι εύκολος αντίπαλος... Είναι σε φάση ανάκαμψης, έχει αλλάξει μορφή με τον Lukovski (τον θέλαμε και εμείς το καλοκαίρι αντί του Kus.. κι άντε πως τότε προτιμήσαμε τον Κροάτη γιατί ο Σέρβος ήταν τραυματίας... Το Δεκέμβρη όμως ; Γιατί δεν την κάναμε την κινησούλα να δώσουμε ώθηση στην ομάδα ; Η τσέπη της ΚΑΕ ξέρει...) που αναμένεται να κάνει πάρτυ αύριο... Ο Ζήσης έχει πρόβλημα στο γαστροκνήμιο και είναι αμφίβολο αν θα βγάλει τη φανέλα και θα μπει στο παρκέ... Ο Νικολαϊδης δεν είναι έτοιμος 100% με το πέλμα και όλα συνηγορούν πως ο Davor Kus θα παίξει βασικός αύριο.. Θα είναι και το γήπεδο πιο άδειο από συνήθως, αφού στις 5 η ώρα Τεταρτιάτικα, ούτε οι γνωστοί δε θα μπορέσουν να έρθουν... πως να μη με ζώνουν τα φίδια ;

Υ.Γ. Το τελευταίο καιρό, όποτε παίζουμε με μαύρα χάνουμε κι όποτε παίζουμε με κίτρινα κερδίζουμε. Αναλυτικά μέσα τα τελευταία παιχνίδια μας:
ΜΑΡΟΥΣΙ, εκτός έδρας με μαύρα : ΗΤΤΑ.
OLIMPIJA, εκτός έδρας με μαύρα : ΗΤΤΑ
ΟΛΥΜΠΙΑ, εντός έδρας με κίτρινα : ΝΙΚΗ
SCAVOLINI, εντός έδρας με κίτρινα : ΝΙΚΗ
ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ, εκτός έδρας με μαύρα : ΗΤΤΑ
MACCABI, εκτός έδρας με μαύρα : ΗΤΤΑ
ΠΑΟΚ, εκτός έδρας με μαύρα : ΗΤΤΑ
VILLEURBANNE, εκτός έδρας με κίτρινα : ΝΙΚΗ

Γι'αυτό λοιπόν ... ΓΑΡΓΑΡΟΠΟΥΛΕ, ΔΩΣ'ΤΟΥΣ ΚΙΤΡΙΝΑ ΑΥΡΙΟ !!!!!

ΚΑΛΗ Η ΚΛΗΡΩΣΗ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΑΕΚ

Μπορεί η κλήρωση να μην ήταν η καλύτερη δυνατή (που για μένα θα ήταν οι CSKA, Cibona, Prokom), αλλά δε νομίζω πως θα πρέπει να έχουμε παράπονα από τη Θεά Τύχη. Οι Efes Pilsen, Benetton Treviso και Prokom Trefl που θα βρεθούν στο δρόμο μας δεν αποτελούν μεγαθήρια και είναι βατές για μια καλή ΑΕΚ. Βέβαια στην Ευρώπη φέτος με εξαίρεση τα πρώτα 3 παιχνίδια βλέπουμε την καλή ΑΕΚ. Στην Α1 είναι το πρόβλημα που βλέπουμε εδώ και δυο μήνες μόνο τις φανέλες της ΑΕΚ... Και αν συνεχίζουμε να τα δίνουμε όλα μόνο στην Euroleague, έτσι όπως πάμε μπορεί να φτάσουμε να παλεύουμε για να προκριθούμε στα playoff..



Η Efes (που ήταν η μοναδική ομάδα που κερδίσαμε στην τραγική μας χρονιά της Λαμίας) έκανε εντυπωσιακές εμφανίσεις, έχοντας ρεκόρ 12-2 στην κανονική περίοδο και είναι αναμφίβολα το 1ο φαβορί για την κατάκτηση της πρώτης θέσης. Αν καταφέρουμε να τους νικήσουμε θα έχουμε ελπίδες για κάτι καλό. Πρώτο βιολί στην επίθεση είναι ο Willie Solomon (14.8π, 38% 3π), μαζί με τον έτερο Αμερικανό γκαρντ τον Domercant (11.9π, 48% 3π). Κάτω από τα καλάθια υπάρχουν ο Nikolic (10π, 6ρ) με τον Prkacin (9.4π, 4.1ρ). Το ρόστερ συμπληρώνουν οι πολύ καλοί Τούρκοι ρολίστες με κυριότερους τους Kuqo (9.8π, 3.7ρ), Peker (7.1π, 4.2ρ), Arslan (7.7π) ενώ υπάρχει και ο Kecman που ξεκίνησε τη σεζόν στην Κοζάνη.


Η Benetton βρίσκεται για 4η φορά στο δρόμο μας, μετά το finalfour της Βαρκελώνης, τους προημιτελικούς του 2001 και την κανονική περίοδο του 2002/03. Είναι μια ομάδα που βρίσκεται στην κορυφή της Ευρώπης εδώ και μια δεκαετία περίπου και πρωταγωνιστεί κάθε χρόνο. Στον πάγκο της υπάρχει ο τόσο γνώριμός μας Ettore Messina. Στο Palaverde έχασαν από CSKA και Ulker και το ρόστερ τους χαρακτηρίζεται από την επιθετική πολυφωνία : Bulleri (12.2π, 44% 3π), Goree (11.9π, 6ρ), Soragna (10.2π), Garnett (12.1π), Siskauskas (11.6π), Marconato (8.7π, 8.6ρ), Bluthenthal (9.5π).



Οι Πολωνοί έχουν μια αρκετά αξιόλογη και ισορροπημένη ομάδα. Στη σύνθεσή τους ξεχωρίζουν, ο γνώριμος από το επιτυχημένο του πέρασμα στο Περιστέρι Wojcik (10.3π, 4.8ρ), ο 1ος σκόρερ τους Σλοβένος Jagodnik (15.1π, 6.2ρ), ο Ούγγρος Nemeth (8.7π), ο Αμερικανός Miller (8.8π), ο Πολωνός Dylewicz (8.3π, 4.8ρ), ο Λιθουανός Masiulis (7.5π, 5.6ρ), ενώ υπάρχουν και άλλοι παίκτες με παρουσία στην Α1, οι Radojevic (ΠΑΟΚ), Bacik (Ηράκλειο).


Αν είχαμε τον Antik ετοιμοπόλεμο, ή αν αποφάσιζε η διοίκηση να διώξει τον Kus φέρνοντας στη θέση του ένα απλά σοβαρό playmaker και μαζί και ένα παίκτη που να μπορεί να παίξει 'ξύλο' κάτω από τη ρακέτα (πχ Struelens), όλα θα ήταν πολύ καλύτερα...

Υ.Γ. Ποια είναι η βασική μας διαφορά με τις υπόλοιπες ομάδες του ομίλου ; Αυτές γεμίζουν τα γήπεδά τους...

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ Η ΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΕΡΙ...

Ούτε χθες κατάφερε να κερδίσει μέσα στον Άγιο Θωμά η ομάδα μας. Μπορεί ο κόσμος μας να ήταν εκεί και να έκανε το γήπεδο έδρα μας κερδίζοντας κατά κράτος τη μάχη της εξέδρας, όμως μέσα στο παρκέ ηττηθήκαμε για μια ακόμα φορά από τα δικά μας λάθη. Γιατί εμείς επιτρέπαμε στους περιφερειακούς των γηπεδούχων να σουτάρουν ανενόχλητοι έξω από τα 6μ25 στις λήξεις των επιθέσεων. Γιατί επιλέξαμε να παίξουμε ζώνη, με αποτέλεσμα αυτοί να μας εκτελέσουν με τα 16/28 τρίποντα, την ώρα που εμείς με τους δυο καλύτερους μπόμπερ της Α1 στις τάξεις μας είχαμε μόλις 2/9 και το ένα το πέτυχε ο Lollis...

Το παιχνίδι χάθηκε στις αρχές του 2ου δεκάλεπτου. Τότε αφού προηγηθήκαμε 17-19 στο 11'48” με καλάθι του Χατζή, χρειαστήκαμε πάνω από 4 λεπτά για να σκοράρουμε (Πελεκάνος στο 16'03”) και το Μαρούσι με 13-0 πήρε το προβάδισμα που δεν έχασε ποτέ. Τι οδήγησε στο 13-0 ? Η .. μπασκετική ευφυϊα του Davor Kus με τα δυο κρίσιμα χαμένα layup, μαζί με το 3ο ηλίθιο φάουλ του Nicevic και η επιλογή μας να βάλουμε ξανά μέσα το Γλυνιαδάκη την ώρα που έπεφτε ξύλο κάτω από τα καλάθια. Ανασυνταχθήκαμε όταν πέρασε μέσα ο Μπουρούσης, πλησιάσαμε στο 36-28 αλλά κάναμε παιδικά λάθη στο τέλος του ημιχρόνου και δεν μειώσαμε περισσότερο. Στο 3ο δεκάλεπτο, συνεχίστηκε το ίδιο βιολί με το Μαρούσι να σκοράρει από τα 6μ25 και να μεγαλώνει τη διαφορά συνεχώς, που έφτασε στο 49-37 στο 25'20”. Παίζουμε σωστή άμυνα, κλείνουμε τους διαδρόμους, γυρνάμε τη μπάλα σωστά και φτάνουμε σε απόσταση βολής... 52-49 με τρίποντο του Χατζή στο 28'51”... Τι είχαμε μετά; Νέα καλή άμυνα και ενώ έχουμε τη μπάλα δικιά μας, ο Tobby Bailey τη χάνει μέσα από τα χέρια του από τον Μπουντούρη στα 23” και κρίνει σκόπιμο να τον κόψει με αντιαθλητικό... Έτσι αντί να ροκανίσουμε κι άλλο τη διαφορά, πήγαμε στο 55-49, πέρασε ο Kus ξανά μέσα και το momentum χάθηκε... Ξαναφύγανε με 13 πόντους, 68-55, ξαναπλησιάσαμε αλλά δεν προλαβαίναμε (ως συνήθως). Έπαιξε και το ρόλο του το γεγονός ότι είχαμε μόλις ένα φάουλ μέχρι το 39' κι έτσι δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε το χρόνο με τα φάουλ. Η υπερπροσπάθεια του Quadre Lollis που έκανε μεγάλο παιχνίδι, αλλά και του Ζήση που ανέβηκε στην επανάληψη δεν ήταν αρκετά... Απο εκεί και πέρα μόνο την επιθετική συμβολή του Nicevic κατά διαστήματα είχαμε...

Μ'αυτά και μ'αυτά χάσαμε για 4η φορά στα τελευταία 5 ματς της Α1 και κατρακυλήσαμε στην 5η θέση αφού μας πέρασε και ο Πανιώνιος... Έτσι απο εκεί που το Δεκέμβρη χτυπάγαμε με αξιώσεις μια θέση στην πρώτη δυάδα, τώρα η τετράδα απομακρύνεται επικίνδυνα και με σταθερούς ρυθμούς.

Μπορεί για τη διοίκηση ο πρωταρχικός σκοπός να ήταν η πρόκριση στους 16 της Euroleague, για να μπουν τα 300 χιλιάρικα στα ταμεία της, αλλά δεν είναι δυνατό να βλέπουμε την ομάδα να παίζει μπάσκετ μόνο στην Ευρώπη. Δε γίνεται να έχουμε κερδίσει δυο φορές την πρωταθλήτρια Γαλλίας Villeurbanne αλλά και την Scavolini και να χάνουμε μέσα έξω από τον Πανιώνιο και το Μαρούσι, που είναι και χειρότερες ομάδες...

Υ.Γ. Ο Eric Struelens κατέληξε στον Πανελλήνιο και χθες στη Λάρισα, σε 27'52” πέτυχε 19 πόντους με 7/8 2π, 1/1 3π ενώ κατέβασε και 10-3 ρημπάουντ...

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ

Σήμερα παίζουμε για 18η φορά στο Μαρούσι. Στα προηγούμενα 17 παιχνίδια μετράμε 11 νίκες και 6 ήττες. Στην Α1 όπου οι κιτρινόμαυροι των Βορείων Προαστίων αγωνίζονται τα τελευταία 7 χρόνια, έχουμε τρεις ήττες σε επτά ματς (όλα για την κανονική περίοδο).

Το Μαρούσι ανέβηκε για πρώτη φορά στην Α’ Εθνική, την περίοδο 1969/70 όταν και η παρέα των Αμερικάνου, Τρόντζου, Ζούπα, Βασιλειάδη, Λαρεντζάκη κατέκτησε το τελευταίο πρωτάθλημα πριν από το προπέρσινο. Φυσικά δεν αντιμετωπίσαμε προβλήματα και κερδίσαμε σχετικά εύκολα με 65-74.

Οι σημερινοί μας αντίπαλοι επέστρεψαν στη μεγάλη κατηγορία δυο χρόνια αργότερα και μας κέρδισαν για πρώτη φορά με 67-56. Στη συνέχεια επανήλθε η τάξη και κερδίζαμε ανελλειπώς για τρία χρόνια : 52-65 (73), 63-74 (74), 68-70 (75). Το Μαρούσι μπορεί να υποβιβάστηκε την περίοδο 1975/76 αλλά μας κέρδισε με 51-50.

Η παρέα του Σταμέλου και του Φωσσέ επέστρεψε περισσότερο ανταγωνιστική, και μάλιστα κέρδισε και εισιτήριο για το Κόρατς, νικώντας μας και πάλι με 70-69 το 1977/78. Τις επόμενες χρονιές παίρναμε με σχετική ευκολία τα ροζ φύλλα αγώνα : 78-87 (79), 78-85 (80), 80-95 (81).

Χρειάστηκαν 18 χρόνια για να γυρίσουν στα σαλόνια της Α1. Το Μάρτη του 1999, με τον Κώστα Πολίτη στον πάγκο περάσαμε νικηφόρα με 72-79. Ο ‘ευρωκόουτς’ είχε παρατάξει την ομάδα με αρκετές διαφορές σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια μας εκείνη τη χρονιά (βασικοί οι Παπανικολόπουλος & Ντικούδης) λόγω και της τιμωρίας του Prelevic. Η σύνθεση : Παπανικολόπουλος 5, Κορωνιός 11, Daniels 14, Arloukas 10, Χατζής 14, Ντικούδης 4, Τσακαλίδης 8, Andersen 6, Κακιούζης 7.

Με τον Ντούντα στον πάγκο μας κερδίσαμε και την επόμενη χρονια με 82-87 με καλύτερους τους Martin Muursepp (16π,6ρ), Anthony Bowie (18π, 4ρ) και Δήμο Ντικούδη (13π, 6ρ). Αναλυτικά η σύνθεσή μας : Hansel 7, Κικίλιας 1, O'Sullivan 9, Χατζής 12, Κορωνιός 14, Ντικούδης 13, Muursepp 16, Bowie 18, Κακιούζης 7.

Για πρώτη μετά από 25 χρόνια χάσαμε την τελευταία αγωνιστική του α’ γύρου το 2000/01 με 92-85. Ο Ivkovic είχε φοβερά παράπονα για τη διαιτησία ειδικά για μια φάση όπου σύσσωμος ο πάγκος των γηπεδούχων αναμείχθηκε σε επεισόδια αλλά δε τιμωρήθηκε κανείς. Κορυφαίοι παίκτες μας ο Andrew Betts (17π, 9ρ) και ο Ibo (26π με 4/10 3π). Η σύνθεση : Stefanov 12, Κικίλιας 4, Hammink, Χατζής 9, Kutluay 26, Ντικούδης 8, Μισιακός 2, Muursepp 7, Betts 17.

Στο δρόμο για την κατάκτηση του τίτλου το 2001/02, φυσικά δεν ήταν δυνατό να έχουμε βαθμολογικές απώλειες στο κλειστό του Αγίου Θωμά, όπου κερδίσαμε καθαρά με 79-89. Σε πολύ μεγάλη βραδιά βρέθηκαν οι Μιχάλης Κακιούζης (24π, 5ρ, 5 κλ) και ο JR Holden (17π, 5 ασ). Ο Sakota χρησιμοποίησε τους : Holden 17, Ζήση, Komazec 6, Χατζή 11, Κικίλια, Ντικούδη 11, Bilba 7, Πασχάλη 2, Betts 11, Κακιούζη 24.

Ο Μιχάλης μπορεί να αποτελούσε παρελθόν από το ρόστερ μας στο προπέρσινο παιχνίδι, αλλά ήταν παρών κανονικά στις εξέδρες του γηπέδου καθώς οι οπαδοί μας είχαν μια τεράστια φανέλα του. Με τον Μου Μου να παίρνει στο τέλος πάνω του τις προσπάθειες φύγαμε νικητές με 67-69. Αναλυτικά η σύνθεση : Blakney 12, Crispin 5, Ζήσης 7, Ταπούτος 7, Χατζής 3, Κικίλιας, Ντικούδης 15, Antik 2, Πασχάλης 2, Betts 16.

Πέρσι στις 3 Απρίλη καταφέραμε να αυτοκτονήσουμε στα τελευταία λεπτά, χαραμίζοντας δυο επιθέσεις στα τελευταία 12” και σε συνδυασμό με το διαιτητικό σπρώξιμο στους γηπεδούχους αλλά και τα τραγικά λάθη του Jenkins κι έτσι χάσαμε με 68-67. Ο Κατσικάρης χρησιμοποίησε τους Lollis 6, Νικολαϊδη 5, Ζήση 7, Μισιακό 4, Χατζή 21, Jenkins 6, Τσιάρα, Sekulic 6, Μπουρούση 5, Παπαϊωακείμ 7.

Στα πλέϊ-οφ τέλος, χάσαμε ξανά, με 78-67 αυτή τη φορά σε ένα ματς που σημαδεύτηκε από τα επεισόδια που προξένησαν οι δυνάμεις των ΜΑΤ. Παίξαμε με : Lollis 11, Νικολαϊδη 4, Ζήση 17, Ταπούτο 14, Μισιακό, Χατζή 6, Τσιάρα 2, Antik, Sekulic 6, Μπουρούση, Παπαϊωακείμ 7.

ΘΑ ΣΠΑΣΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΣΕΡΙ ;

Το Νοέμβρη του 2003, ανήμερα του Αγίου Ανδρέα, χάσαμε δίκαια και σχετικά εύκολα (όταν κουράστηκε & κλείστηκε ο Χατζής)με 77-87 στα Λιόσια από την ομάδα του Γιαννάκη σε ένα ματς που σημαδεύτηκε από την απόφαση των διαιτητών να εφαρμόσουν τον κανονισμό για τα υβριστικά συνθήματα που υποτίθεται ότι δεν είχε τεθεί ακόμα σε ισχύ. Στις 3 Απρίλη του 2004, παίξαμε στο κλειστό του Αγίου Θωμά και καταφέραμε να αυτοκτονήσουμε στο τελευταίο λεπτό (στα τελευταία 12" καλύτερα, όπου κάναμε δυο κακές επαναφορές της μπάλας) και να χάσουμε ξανά με 68-67, καθώς και κάθε ελπίδα για να πλασαριστούμε στην 1η τετράδα. Επόμενο ραντεβού, πάλι στον Άγιο Θωμά στις 15 Μαϊου στον 1ο ημιτελικό των playoff. Η διαιτησία του Σχοινά μας καθάρισε όταν πήγαμε να ξεφύγουμε, ενώ στη συνέχεια δε βρήκαμε λύσεις και φθάσαμε στο 78-67. Το ματς σημαδεύτηκε από τα επεισόδια που έγιναν ανάμεσα στους οπαδούς μας και τις αστυνομικές δυνάμεις, εξ'αιτίας της ΕΛΑΣ, αλλά τελικά εμείς τιμωρηθήκαμε (ως συνήθως). Το 4-0 έγινε 4 μέρες αργότερα στα Λιόσια όταν χάσαμε με 85-91 και αποκλειστήκαμε από τον τελικό. Παλέψαμε, αλλά με τον Lollis να μένει εκτός μάχης στο πρώτο 3λεπτο οι λύσεις μας ήταν τραγικά λίγες. Στο Γαλάτσι τον Οκτώβρη, είχαμε το 5-0... Μέχρι το 31' δεν υπήρχαμε στο γήπεδο και χάναμε με 16 πόντους. Καταφέραμε να γυρίσουμε το ματς από χαμένες βολές και λάθη να μη μπορέσουμε να πάρουμε το ροζ φύλλο στην κανονική διάρκεια και στην παράταση να λάμψει το άστρο του Kus και να χάσουμε ξανά με 90-92.

Ένα ενδεχόμενο και πολύ-πολύ πιθανό 6-0 αύριο, θα είναι too much για την ιστορία μας και τη φανέλα μας. Μπορούμε όμως να φύγουμε με το διπλό αύριο και να ψιλοκλειδώσουμε μια θέση στην πρώτη τετράδα ; Θεωρητικά ναι, αν παίξουμε σύμφωνα με τις δυνατότητές μας. Όμως στην Α1 τελευταία φορά που παίξαμε καλά ήταν στο παιχνίδι με τον Άρη το Δεκέμβρη. Έκτοτε –από την ώρα δηλαδή που μπήκε σε φουλ ρυθμούς ο Nicevic- η απόδοσή μας ήταν από κακή μέχρι υποφερτή. Βέβαια όλο αυτό το διάστημα παίζαμε καλά στην Ευρώπη, ενώ τώρα την Πέμπτη στη Hala Tivoli δεν πράξαμε το ίδιο. Ίσως λοιπόν να κρατήσαμε δυνάμεις για αύριο...

Υ.Γ. (1) Επειδή βγήκαν δημοσιογράφοι και είπαν πως δεν υπάρχουν περιορισμοί στην κλήρωση της Δευτέρας, έπειτα από και καλά απόφαση της Uleb, να πω πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Βέβαια η διατύπωση τέτοιων απόψεων από ανθρώπους που επέμεναν πως περιμέναμε την νίκη της Maccabi την περασμένη Πέμπτη για να περάσουμε, δεν μου προξενεί καμιά εντύπωση. Για να τελειώνουμε... Τα κριτήρια ‘ασυμβατότητας’ είναι αφ’ενός να μην έχουν παίξει δυο ομάδες στον ίδιο αρχικό όμιλο και έπειτα να μην είναι από την ίδια χώρα. Αν δεν μπορεί να αποφευχθεί κάτι από τα δυο, τότε εφαρμόζεται μόνο ο 1ος περιορισμός. Δηλαδή σε απλά Ελληνικά, ΔΕ γίνεται να παίξουμε στον ίδιο όμιλο ΚΑΙ με CSKA, KAI με Benetton ΚΑΙ με TAU που ήταν στον ίδιο αρχικό όμιλο. Αντιθέτως το σενάριο για CSKA, Cibona & Prokom είναι πολύ πιθανό, έως πάρα πολύ πιθανό (άν αντί της Prokom έρθει κάποια άλλη ομάδα).

Υ.Γ. (2) Όταν μιλάμε για ‘πρωταρχικό στόχο’ δεν αφήνουμε παράθυρα προφανώς, έτσι ;

Υ.Γ. (3) Τι Κόζα Νόστρα και τρίχες κατσαρές... Ομερτά σαν αυτή που υπάρχει στον κιτρινόμαυρο τύπο, καθημερινό και έντυπο, δεν βρίσκεις πουθενά... Μην τυχόν και δημοσιευθεί οτιδήποτε που να μη μιλάει με κολακευτικά λόγια για τον ‘ηγέτη της αναστάσιμης κίνησης’...

ΑΔΙΑΦΟΡΗ ΗΤΤΑ

Η ήττα στις λεπτομέρειες και στο τελευταίο λεπτό στη Hala Tivoli από την Olimpija δεν άλλαξε απολύτως τίποτα στη βαθμολογία. Γιατί, τελικά ισοβαθμήσαμε μαζί με τη Siena και τη Scavolini στις 7 νίκες, αλλά έχοντας καλύτερα αποτελέσματα στα μεταξύ μας παιχνίδια, πήραμε την 4η θέση. Ακόμα και να νικούσαμε, πάλι 4οι θα τερματίζαμε, αφού θα πιάναμε μεν τη Zalgiris στις 8 νίκες, αλλά οι Λιθουανοί μας είχαν κερδίσει και τις 2 φορές. Η βαθμολογική μας θέση δε θα άλλαζε ούτε αν η Winterthur δεν κατάφερνε τελικά να κερδίσει τη Maccabi.

Μάλιστα η πιθανή νίκη μας δεν θα άλλαζε απολύτως τίποτα ούτε στην κατάταξή μας σε γκρουπ δυναμικότητας. Κι αυτό γιατί και οι τρεις τέταρτες ομάδες των ομίλων μπαίνουν στο 3ο γκρουπ. Συνεπώς ούτε και από θέμα κλήρωσης για την επόμενη φάση θα υπήρχε καμιά διαφορά.

Οι ομάδες που προκρίθηκαν λοιπόν ανά γκρουπ δυναμικότητας είναι, 1o: CSKA Moscow 14-0 (+117), Climamio 12-2 (+96), Maccabi 10-4 (+135), Efes Pilsen 12-2 (+146). 2o: Winterthur FCB 9-5 (+26), Παναθηναϊκός 8-6 (+65), Benetton 8-6 (+53), Cibona 8-6 (+47), 3o: Zalgiris 8-6 (+5), Ulker 7-7 (+43), Real Madrid 7-7 (+36), AEK 7-7 (-4), 4o: Montepaschi 7-7 (+56), Prokom Trefl 7-7 (–47), TAU* 6-8 (+3), Scavolini 7-7 (–52).

Ιδανική κλήρωση θα θεωρούσα, την CSKA επικεφαλής, την Cibona από το 2ο γκρουπ και την Prokom από το 4ο, ενώ δε θα ήθελα τον Παναθηναϊκό, όχι γιατί δεν μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε, αλλά γιατί αφ’ενός θα μας αποπροσανατόλιζε από το στόχο της πρόκρισης (όπως το 2001/02) αλλά κυρίως γιατί νομίζω πως θα είναι πιο απίθανο να δούμε τελικά τηλεοπτικά τους αγώνες της επόμενης φάσης από το συνδρομητικό κανάλι.

Υ.Γ. Συλλογική ευθύνη υπάρχει μόνο σε συλλογικές πράξεις. Συλλογική ευθύνη σε προσωπικές πράξεις/δηλώσεις, υπάρχει μόνο στο στρατό για να δικαιολογούνται τα καψόνια.

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΗ LJUBLJANA

Η ... μόνιμη πρωταθλήτρια Σλοβενίας, είναι σχεδόν μόνιμη αντίπαλός μας τα τελευταία χρόνια. Το σημερινό είναι το τέταρτο μας παιχνίδι με την Ολίμπια στην Λιουμπλιάνα και έχουμε υποστεί μόνο μια ήττα στα 3 προηγούμενα ματς.

Απέναντι στους σημερινούς μας αντιπάλους πήραμε το πρώτο διπλό στο δρόμο για τη Βαρκελώνη κερδίζοντας με 74-71. Ο Ιωαννίδης είχε χρησιμοποιήσει τους : Coldebella, Lasa 15, Prelevic 7, Pierce 6, Χατζή 10, Larssen 6, Κακιούζη 8, Rivas 4, Andersen 4, Alexander 14.

Τη περίοδο 2001/02 χρόνια κερδίσαμε με 85-69 ξανά την Olimpija στην έδρα της, στα πλαίσια της δεύτερης φάσης των ομίλων της Ευρωλίγκα. Στον πάγκο είχαμε τον Σάλε και αγωνίστηκαν οι Holden 26, Παντελιάδης 2, Ζήσης 12, Ταπούτος, Car 3, Κικίλιας, Ντικούδης 18, Πασχάλης, Betts 4, Κακιούζης 18, Antik 2.

Τέλος πέρσι χάσαμε με 78-77, εξ'αιτίας των κακών ποσοστών μας από την περιφέρεια (2/16) αλλά και της διαιτησίας. Ο Κατσικάρης έπαιξε με : Lollis 6, Νικολαϊδη 3, Ζήση 4, Ταπούτο 8, Μισιακό 2, Χατζή 6, Jenkins 26, Γλυνιαδάκη 7, Sekulic 1, Μπουρούση 1, Παπαϊωακείμ 13.

Στη Σλοβενία παίξαμε άλλες δυο φορές. Το 1998/99 για το Saporta, χάσαμε από τη Pivovarna Lasko με 93-71 και η βαριά αυτή ήττα ουσιαστικά μας έκοψε την ευρωπαϊκή μας πορεία αφού μας έστειλε στην 3η θέση του ομίλου. Την επόμενη χρονιά για τον ίδιο θεσμό, την οποία και συντρίψαμε με το εντυπωσιακό 51-86 στο δρόμο για τη Λωζάννη.

ΜΕ ΠΕΛΕΚΑΝΟ ΣΤΗ ΣΛΟΒΕΝΙΑ

Μια από τις σημαντικότερες μεταγραφές που κάναμε το καλοκαίρι ήταν η απόκτηση του Μιχάλη Πελεκάνου. Όμως ο νεαρός guard-forward μετράει μέχρι σήμερα μόλις και μετά βίας 39’ αγωνιστικής συμμετοχής στα 29 παιχνίδια που έχει δώσει η ομάδα. Μάλιστα έχει παίξει ένα ματς σε κάθε διοργάνωση. Στη Ljubljana αναμένεται να κάνει το 2ο φετινό του come-back. Ελπίζω να διαρκέσει περισσότερο από το προηγούμενο (τότε πριν τις γιορτές με τη FCB Winterthur) που κράτησε μια σκάρτη βδομάδα. Αν όντως είναι καλά και τον βλέπουμε σταθερά στο παρκέ στη συνέχεια, είναι πιθανό να δούμε και μια διαφορετική εικόνα από την ομάδα καθώς ο Μιχάλης αποτελεί σημαντικό μέρος του φετινού παζλ. Δε γίνεται να περιμένουμε από τον Bailey να παίζει 40’, να σκοράρει, να μαρκάρει, να πλένει τα πιάτα & να ψήνει τον καφέ...

Πάντως με τη φημολογούμενη μεταγραφική ενίσχυση δε βλέπω να κουνιέται φύλλο. Εκτός κι αν βρεθεί κανένας Bilba που να πληρώνει από την τσέπη του για να μείνει ελεύθερος και έρθει... Τα λεφτά από την Uleb για την πρόκριση θα τα πάρουμε την επόμενη σεζόν κι έτσι υπάρχει θεωρητικά και μόνο (για μένα) άλλοθι για να μη βγουν χρήματα από τα ταμεία. Διαφήμιση στη φανέλα δεν προβλέπεται να μπει, οπότε θα πορευτούμε όπως έχουμε. Και η απώλεια του Pero, είναι σημαντική... Γέμιζε με όγκο τη ρακέτα κάτι που μόνο από τον Μπουρούση μπορούμε να ελπίζουμε να το αναπληρώσει. Ενώ το περιφερειακό του σουτ που έδινε λύσεις από τα 6μ25, μόνο από τον Κακιούζη, ίσως να το βρούμε...

Α και κάτι ακόμα... Μόνο αδιάφορη δεν είναι η ομάδα για το παιχνίδι της Πέμπτης. Δεν παίζουμε μόνο για το όνομα και την ιστορία μας, αλλά και για μια καλύτερη θέση στη βαθμολογία. Άλλο 6ος, άλλο 4ος ή 5ος κι άλλη κλήρωση θα έχουμε μετά, αφού θα είμαστε σε άλλο γκρουπ δυναμικότητας.

Υ.Γ. Άνοιξε το τριώδιο, σε λίγο θα πέσουνε και οι μάσκες.

ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ...

Η ομάδα μας για άλλη μια φορά, ΔΕΝ ικανοποίησε με την απόδοσή της στο Κυριακάτικο της παιχνίδι πρωταθλήματος. Για έβδομη συνεχή εβδομάδα, αγωνιστήκαμε Κυριακή στην Α1. Για έβδομη συνεχή εβδομάδα η απόδοσή μας ήταν από κακή μέχρι μέτρια. Προφανώς η ομάδα αξιολόγησε σαν περισσότερο σημαντική την πρόκριση στη β' φάση της Euroleague και τα έδωσε όλα γι'αυτό το στόχο, γιατί στην Ευρώπη στο ίδιο διάστημα η απόδοσή μας είναι σταθερά από καλή μέχρι εξαιρετική. Ίσως γιατί φέρνει και κάποια σημαντικά φράγκα στα ταμεία. Καλά όλα αυτά, αλλά δε γίνεται να υιοθετούμε τέτοια αγωνιστική συμπεριφορά... Γιατί μετά στα playoff θα τρέχουμε και ΔΕΝ θα φτάνουμε.

Τουλάχιστον πήραμε το ροζ φύλλο αγώνα και παραμείναμε μέσα στην τετράδα έχοντας ρεκόρ 9-6 και χάρη στη νίκη του Ηρακλή έχουμε πλέον δυο νίκες διαφορά από το χειρότερο Ολυμπιακό της δεκαπενταετίας. Βέβαια αν παίξουμε και πάλι καλά την Πέμπτη στη Σλοβενία και σέρνουμε τα κορμιά μας την Κυριακή στον Άγιο Θωμά, η Βωβοομάδα του Γιαννάκη θα μας κάνει το 6-0 σε επίσημα παιχνίδια και η τετράδα μόνο σίγουρη δε θα είναι, αν αναλογιστούμε πως έχουμε ακόμα να παίξουμε σε Αλεξάνδρειο, ΣΕΦ, ΟΑΚΑ.

Στα θετικά της συνάντησης η εμφάνιση του Toby Bailey, που με εξαίρεση το ματς της Νέας Σμύρνης, είναι σε εξαιρετικά καλή κατάσταση. Βέβαια από την άλλη, πάλι με εξαίρεση το ματς της Νέας Σμύρνης, η απόδοση του Νίκου Χατζή δεν είναι και στα καλύτερα επίπεδα... Και δυστυχώς δεν έχουμε την πολυτέλεια να έχουμε τον ένα από τους δυο ντεφορμέ, γιατί άλλες αξιόπιστες λύσεις από τα 6μ25 απέναντι στις ζώνες δεν έχουμε. Ο Davor Kus μπορεί να μετρά 3/3 στα δυο τελευταία παιχνίδια, αλλά είναι δύσκολο να με πείσει ότι μπορεί. Ο Ζήσης δεν έχει καλό σουτ απ'έξω και μόνο περιστασιακά βοηθάει. Μεμονωμένες είναι και οι περιπτώσεις που έχουμε πάρει λύσεις και από άλλους παίκτες (Antik, Τσιάρα, Μαγκουνή).

Tο άλλο αξιοσημείωτο γεγονός ήταν η παρουσία του Aleksandar Melnics στο παρκέ, ο οποίος μια μέρα πριν κλείσει τα 18 του (και πλέον θα πρέπει να υπογράψει η ΚΑΕ συμβόλαιο μαζί του), έπαιξε για πρώτη φορά επίσημο παιχνίδι σε επίπεδο ανδρών. Κρίση για την εμφάνιση του φυσικά δε μπορεί να γίνει. Ότι έχει το κατάλληλο κορμί για να αφήσει εποχή, πάντως το έχει.



Υ.Γ. Ακούστηκε το όνομα του Βέλγου Eric Struelens (2μ06, 3/11/1969), σαν αντικαταστάτη του Πέρο που αναμένεται να μείνει 8 βδομάδες εκτός. Δείτε τα στατιστικά του συνολικά (από το eurobasket.com) αλλά και φέτος, που έπαιξε μόνο 7 παιχνίδια με τη Casademont Girona. Καλός παίκτης σίγουρα είναι, ή μάλλον ήταν μέχρι το περασμένο καλοκαίρι. Δεν ξέρω πως είναι μετά τον τραυματισμό που υπέστη το φθινόπωρο. Πάντως πιστεύω ότι η εμπειρία του είναι δεδομένη και θα μπορούσε σίγουρα να μας βοηθήσει τόσο στην επόμενη φάση της Euroleague, όσο και στα playoff.

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΟΛΥΜΠΙΑ ΛΑΡΙΣΑΣ

Άλλη μια φορά έχουμε υποδεχθεί τους πορτοκαλί της Λάρισας, το 2002/03 όταν είχαν παίξει ξανά στην Α1 και τους είχαμε κερδίσει με το εντυπωσιακό 105-67. Το ματς είχε γίνει και πάλι Φλεβάρη, στα άδεια από κόσμο Λιόσια (με το ζόρι είμασταν 100 άνθρωποι στις εξέδρες) και σ'αυτό είχε γίνει το ντεμπούτο του Joe Crispin. Ο Sakota είχε χρησιμοποιήσει τους : Blakney 14, Crispin 18, Ζήση 6, Ταπούτο 13, Μπουρούση, Χατζή 15, Κικίλια 4, Ντικούδη 19, Antik 6, Πασχάλη 1, Betts 9, Αγγελόπουλο.

ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΑΜΑ

Καλημέρα & καλό Σαββατοκύριακο. Η ΑΕΚ μπορεί να πήρε την πρόκριση την Τετάρτη το βράδυ (κι όχι φυσικά την Πέμπτη αφού τέλειωσε το ματς της Maccabi όπως συνέχισε να γράφει σχεδόν σύσσωμος ο τύπος ΚΑΙ την Παρασκευή... Θα έπρεπε να κέρδιζαν οι Σλοβένοι, για να δω τι θα έγραφαν για να απολογηθούν στους αναγνώστες τους...), να πέτυχε το στόχο της στην κορυφαία Ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, αλλά δεν υπάρχει καιρός για πανηγύρια. Άλλωστε η ομάδα μας προέρχεται από τρεις σερί ήττες στην Α1, από Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ & Πανιώνιο και θα πρέπει να βάλει ένα τέρμα σε αυτό το αρνητικό σερί. Έτσι ούτε για αστείο δε θα πρέπει να συζητάμε το ενδεχόμενο απώλειας αύριο το απόγευμα στο Γαλάτσι από τη νεοφώτιστη Ολύμπια Λάρισας. Μετράμε ήδη τρεις ήττες στην έδρα μας και δεν θα πρέπει να χάσουμε άλλο ροζ φύλλο αγώνα από φιλοξενούμενο, αν θέλουμε να ξαναμπούμε στη διεκδίκηση μιας καλύτερης θέσης στην κανονική περίοδο.

H διαφορά δυναμικότητας με την ομάδα του κάμπου είναι τεράστια, ανεξάρτητα από τις δεδομένες απουσίες μας λόγω τραυματισμών, δηλαδή του μόνιμου Πελεκάνου που περιμένουμε πότε θα δεήσει ο ... Γιαραμπής για να γίνει καλά και να παίξει, του Antik που μάλλον θα μείνει γύρω στις 8 βδομάδες τελικά εκτός δράσης, του –με ελάχιστη παρουσία μέχρι σήμερα- Κακιούζη που ταλαιπωρείται από τεντονίτιδα και κυρίως (για μένα) του Σωτήρη Νικολαϊδη που έχει κι αυτός πρόβλημα με το πέλμα του (Μήπως πρέπει να διαλευκανθεί πλέον αυτό το θέμα με τους τραυματισμούς στο πέλμα που μας ταλαιπωρούν από πέρσι ;) και θα μείνει έξω και από το ματς της Πέμπτης στη Σλοβενία και σημαίνει πως αναγκαστικά η μόνη εναλλακτική λύση πίσω από το Ζήση θα είναι ο Davor Kus.

Όπως λοιπόν μας δόθηκε η ευκαιρία το Νοέμβρη να αρχίσουμε την ανάκαμψη στα παιχνίδια με Ιωνικό & Villeurbanne, το ίδιο θα πρέπει να κάνουμε και τώρα πατώντας στην ψυχολογική ανάταση που έφερε η πρόκριση και η νίκη με τη Scavolini ώστε και θέαμα να προσφέρουμε σε όσους βρουν το δρόμο για το κλειστό του Γαλατσίου αύριο και να ανεβάσει στροφές η ομάδα μπροστά στη δύσκολη συνέχεια. Γιατί την άλλη εβδομάδα έχουμε να αντιμετωπίσουμε το Μαρούσι στον Άγιο Θωμά, το οποίο δυστυχώς μας έχει πελάτες από πέρσι.

Υ.Γ. (1) Η απόφαση του Γρανίτσα και του ΔΣ της Ερασιτεχνικής για ορισμό της εκλογοαπολογιστικής ΓΣ του Συλλόγου μας σε τρεις μήνες (πιθανότερη ημερομηνία η 15η Μάη), πέρα από το χρόνο που του δίνει για να παίξει το τελευταίο του χαρτί με τον αναπτυξιακό είναι και μια κίνηση τακτικής που έδειξε πολλά στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ.

Υ.Γ. (2) Ά και κάτι ακόμα... Ο μόνος τρόπος για να συρθεί ο Γρανίτσας σε εκλογές δεν ήταν φυσικά η προσφυγή στα Πρωτοδικεία που ‘θα χρειαζόταν κι αυτή ένα τρίμηνο’ ... Υπάρχουν και οι προβλεπόμενες από το καταστατικό διαδικασίες, της συλλογής υπογραφών από το 1/3 των ταμειακά εντάξει μελών, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε εκλογές μέσα σε πολύ λιγότερο χρονικό διάστημα. Είναι όμως έτοιμοι με σχέδια και λύσεις οι ... αναστάσιμοι ηγέτες σήμερα ; Δε νομίζω και γι'αυτό μάλλον τους βόλεψε η απόφαση ...

ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ

Την πρόκρισή της στο TOP-16 της Euroleague κέρδισε χθες η ομάδα μας μετά τη μεγάλη νίκη της επί της Scavolini του Pesaro, αντίθετα με όσα γράφει σήμερα Πέμπτη, το σύνολο σχεδόν των αθλητικών και όχι μόνο εφημερίδων. Γιατί, Goal News, Score Live, Φίλαθλος, Sportime, Ελευθεροτυπία, Τα Νέα (τα γράφω με τη σειρά με την οποία τα κοίταξα) κυκλοφόρησαν λέγοντας πως η ΑΕΚ περιμένει νίκη της Maccabi απόψε στη Nokia Arena για να σφραγίσει το εισιτήριο της πρόκρισης. Αυτά θα ήταν σωστά, αν η Siena είχε κερδίσει τη Zalgiris. Όμως οι Λιθουανοί πήραν το διπλό από την παρέα του Κακιούζη κι έτσι, δεν υπάρχει περίπτωση να πάμε σε τετραπλή ισοβαθμία με Zalgiris, Scavolini, Olimpija. Το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να πάμε σε πενταπλή ισοβαθμία με τις παραπάνω μαζί με τη Siena. Όμως τότε το πικρό ποτήρι του αποκλεισμού θα το πιουν οι πρωταθλητές Ιταλίας. Πάντως για να είμαστε και δίκαιοι θα πρέπει να πούμε πως το site της διοργάνωσης επιμένει να λέει πως η Siena έχει εξασφαλίσει την πρόκριση, ενώ γράφει και όσα λένε οι εφημερίδες που προανέφερα. Βέβαια από την άλλη, η ΚΑΕ – και μπράβο της- έβγαλε ενημερωτικό newsletter στις 12.20 το βράδυ, ενώ το έγραψε και στο site της. Φαίνεται πως οι δημοσιογράφοι που κάνουν ρεπορτάζ ΑΕΚ, δεν το διαβάζουν, ούτε αυτό, ούτε τα διάφορα οπαδικά sites που το έγραψαν μόλις έγινε γνωστή η νίκη των Λιθουανών. ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΑΝ !

Η χειρότερη θέση που μπορούμε να πάρουμε είναι η 6η και από τη στιγμή που οι 6οι στους άλλους ομίλους δεν υπάρχει περίπτωση να φτάσουν τις 7 νίκες, αυτό σημαίνει πως ... περιμένουμε την κλήρωση. Και προσωπικά εύχομαι αυτή να φέρει στο δρόμο μας την ΤΣΣΚΑ, ως επικεφαλής του ομίλου. Οι λόγοι είναι απλοί... θα υπάρχει μια ομάδα που θα νικάει τους ανταγωνιστές μας μέσα-έξω κι έτσι τα πράγματα θα είναι βατά, ενώ το βασικότερο είναι πως δεν θα τη βρούμε στη συνέχεια στο δρόμο μας για το φάϊναλ-φορ. Γιατί εδώ που φτάσαμε και με τις εμφανίσεις που έχουμε κάνει, κοιτάζοντας στα μάτια τους περσινούς πρωταθλητές Ευρώπης, νικώντας τους προπέρσινους, νικώντας τους πρωταθλητές Ιταλίας, Σλοβενίας, Γαλλίας, δε βρίσκω καμιά ομάδα από την οποία να είμαστε χαμένοι από χέρι -πλην ΤΣΣΚΑ βεβαίως και γι'αυτό την θέλω στον όμιλο μας. Και καλό θα είναι η διοίκηση να αποφασίσει να βάλει λίγο το χέρι στην τσέπη και να ενισχύσει την ομάδα, με έναν αντικαταστάτη είτε του Kus (που πάντως σαν 3η λύση ΠΙΣΩ από τον Νικολαϊδη, ο οποίος με την απόδοσή του καθάρισε τη νίκη-πρόκριση χθες βράδυ, δεν με εκνευρίζει τόσο), είτε του Πελεκάνου (αν δεν πρόκειται να είναι σε θέση να βοηθήσει άμεσα), είτε του Antik (που θα μείνει 1,5-2 μήνες εκτός δράσης).

Υ.Γ. Μου φαίνεται πως η κλωνοποίηση έχει αρχίσει να εφαρμόζεται και στη χώρα μας και μάλιστα σε ανθρώπους. Γιατί αφού τα έγκυρα ρεπορτάζ αναφέρουν πως ο αντιπρόεδρος της ΠΑΕ, Τάκης Κανελλόπουλος, ήταν χθες το βράδυ στις 7 στη Φυλή σε συνάντηση με το δήμαρχο, αυτός ο οποίος καθόταν δυο θέσεις δίπλα μου στο Γαλάτσι την ίδια ώρα και πανηγύρισε τη μεγάλη νίκη πρόκριση της Βασίλισσας, θα πρέπει να ήταν ο κλώνος του...

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΜΕ SCAVOLINI

H αποψινή θα είναι η 4η αναμέτρησή μας με τη Scavolini στην Αθήνα. Στα προηγούμενα 2 ματς έχουμε μία νίκη και δυο ήττες στα δυο τελευταία παιχνίδια.

Το 1991/92 στη φάση των ομίλων του Korac, κερδίσαμε με 83-81 την Scavolini Pesaro έχοντας σαν δίδυμο ξένων τους Thomas Jordan και Carlton Mc Kinney, με τον συχωρεμένο τον Kresimir Cosic στον πάγκο. Παίξαμε με : Γαλακτερό 13, Παταβούκα 8, Παπασαράντου, Κατσικάρη, Λανέ 3, Mc Kinney 31, Ποδαρά 7, Jordan 21, Κουντουράκη.

Το 1995/96 στο ΟΑΚΑ αντιμετωπίσαμε για άλλη μια φορά τη Scavolini Pesaro και χάσαμε με 62-73, για τους ομίλους του Κόρατς. Είχαμε παίξει με τους : Λίγγο 6, Ζέρβα, Μπαρλά 9, Κατσικάρη, Limperty 10, Χατζή 12, Παπαδόπουλο 2, Κουκλάκη 8, Κακιούζη 16.

Το 2001/02 από ένα σουτ του Booker στην εκπνοή, όχι μόνο χάσαμε με 68-70 από τη Scavolini Pesaro αλλά συνάμα και την πρώτη θέση του ομίλου μας. Ο Sakota είχε χρησιμοποιήσει τους : Holden 22, Ζήση 3, Ταπούτο 2, Χατζή 2, Κικίλια, Ντικούδη 15, Bilba 10, Πασχάλη, Betts, Κακιούζη 14.

Συνολικά από το 1958/59 όταν και παίξαμε για πρώτη φορά σε Ευρωπαϊκή διοργάνωση, στις 36 με τη φετινή συμμετοχές μας, έχουμε φιλοξενήσει 17 φορές ιταλική ομάδα και μετράμε 11 νίκες με 6 ήττες.

ΜΟΝΟ Η ΝΙΚΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΡΙΟ

Με τέσσερις ήττες στα τελευταία μας πέντε παιχνίδια, όσο κι αν οι τρεις από αυτές έγιναν στα τέσσερα σερί εκτός έδρας ματς που παίξαμε, είναι δεδομένο πως θα πρέπει να αρχίσει η διαδικασία της ανάκαμψης. Ειδικά στην Ευρώπη που δεν έχει τίποτα χαθεί, παραμένουμε σε τροχιά πρόκρισης και όλα περνάνε από τα χέρια μας, αφού η μόνη περίπτωση να μείνουμε σίγουρα εκτός νυμφώνος είναι να χάσουμε και τα δυο ματς που έμειναν. Αύριο λοιπόν απέναντι στην Scavolini καλούμαστε να υπερασπιστούμε την έδρα μας και να κατακτήσουμε το ροζ φύλλο αγώνα. Ο αντίπαλος δεν είναι ευκαταφρόνητος και είναι δεδομένο πως θα κυνηγήσει τη νίκη που θα του εξασφαλίσει την πρόκριση μια βδομάδα πριν το τέλος. Στις αρχές του Δεκέμβρη τους είχαμε κερδίσει μέσα στο Pesaro, αλλά τότε είχαμε στις τάξεις μας ένα σούπερ Nicevic στην επανεμφάνισή του μετά τον τραυματισμό του, ενώ τώρα διαθέτουμε ένα Nicevic σκιά του καλού του εαυτού. Eνδεικτικά να σημειώσω πως στα 6 πρώτα του παιχνίδια, από Scavolini μέχρι Zalgiris, σκόραρε 18 πόντους με 86% στις βολές και κυρίως με το εκπληκτικό 79% (42/53) στα δίποντα. Στα τελευταία 7 ματς όμως, η παραγωγικότητά του έχει πέσει στους 7.9π, στις βολές οι επιδόσεις του είναι στα ίδια επίπεδα (87%), αλλά στα δίποντα είναι εντελώς αντίστροφη η κατάσταση καθώς έπεσε στο..34%(21/62). Στα ρημπάουντ πάντως είναι σταθερός στα 4.3 και πριν και μετά.

Αυτό το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα του Κροάτη σέντερ μας δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα για το αυριανό παιχνίδι μια που η κύρια δύναμη των Ιταλών είναι κάτω από τα καλάθια με τους Mottola(15π, 5.9ρ), Frosini (5.3π, 3.7ρ), Archibald (8.7π, 4.3ρ). Και τα ζόρια μεγαλώνουν από τη στιγμή που ο Pero Antik, που έχει βοηθήσει αρκετά φέτος στην Ευρώπη, υπέστη κάταγμα κόπωσης και θα μείνει για 1,5 μήνα εκτός δράσης.
Αν λοιπόν ο Lollis θυμηθεί τον κακό του εαυτό και οι Γλυνιαδάκης, Μπουρούσης δεν είναι σε θέση να βοηθήσουν σημαντικά, τότε οι Ιταλοί και θα κάνουν πάρτυ κάτω από τα καλάθια μας και δε θα μας αισθάνονται απειλητικούς στην επίθεση στις ίδιες θέσεις. Το μόνο θετικό γεγονός είναι ο τραυματισμός του Charles Smith που είναι ο πρώτος σκόρερ τους φέτος στη διοργάνωση (22.4π) κι έτσι θα χρειαστεί λιγότερη προσπάθεια από τους περιφερειακούς μας και δη τον Bailey που λογικά θα ήταν αυτός που θα τον μάρκαρε.

Υ.Γ. Αύριο θα ανοίξει και για πρώτη φορά -ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ- η μπουτίκ της ομάδας μπάσκετ, για την οποία ακούγαμε συνέχεια τα τελευταία χρόνια, αλλά δεν τη βλέπαμε... Όλα συνηγορούν πως το τμήμα μάρκετιγκ της ΚΑΕ, επιτέλους δείχνει να κάνει τα αυτονόητα : να υπάρχει, να λειτουργεί και να δίνει τη δυνατότητα για επιπλέον έσοδα που θα μπορούν να οδηγήσουν σε υπερβάσεις των μπάτζετ. Για όποιον ενδιαφέρεται να αγοράσει, τα αντίγραφα (replicas) της αγωνιστικής φανέλας που φοράνε οι παίκτες (με το όνομα και το νούμερο στην πλάτη) θα κοστίζουν 35€. Από την Κυριακή (με την Ολύμπια Λάρισας) θα υπάρχουν και φανέλες χωρίς όνομα-νούμερο στα 30€. Στο μέλλον θα υπάρχει η δυνατότητα να φτιαχθεί 'προσωπική' φανέλα με όνομα-νούμερο που θα επιλέγει ο κάθε φίλαθλος. Η πιο ακριβή φανέλα εκτός των αγωνιστικών θα φτάνει τα 28€, ενώ τα καπελάκια θα έχουν 15€.