Ο Δικέφαλος του Βορρά συμμετέχει για 41η φορά στο πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής ή Α1 αργότερα. Έχει χάσει μόνο την πρώτη χρονιά, όταν και έπαιζε στη Β’ κατηγορία και στις προηγούμενες 43 αναμετρήσεις που τους υποδεχθήκαμε ως γηπεδούχοι έχουμε 30 νίκες και 13 ήττες. Μάλιστα είχαμε χτίσει και ένα εντυπωσιακό σερί στο ΟΑΚΑ, το οποίο έληξε άδοξα πρόπερσι το Φλεβάρη στα Λιόσια.
Τα πρώτα χρόνια δεν ήταν καθώς εμείς είτε κατακτούσαμε, είτε διεκδικούσαμε το πρωτάθλημα, ο ΠΑΟΚ βρισκόταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, οι αγώνες μόνο ντέρμπυ και οι διαφορές ήταν μεγάλες : 94-61 (65), 92-54 (66), 85-56 (67), 88-64 (68), 110-78 (69), 100-70 (70), 88-75 (71).
Οι ασπρόμαυροι μας κέρδισαν για πρώτη φορά το 1971/72 με 71-73, όταν για πρώτη φορά επίσης πέσαμε κάτω και από τη δεύτερη θέση. Η τάξη αποκαταστάθηκε στη συνέχεια, με άλλες έξι σχετικά εύκολες νίκες: 92-74 (73), 87-68 (74), 79-53 (75), 86-70 (76), 81-70 (77), 70-63 (78).
Η αγωνιστική άνοδος των Θεσσαλονικέων έκανε πλέον τα παιχνίδια αμφίρροπα. Νικήσαμε με 69-68 (79) και 77-69 (80), αλλά το 1980/81 γνωρίσαμε τη δεύτερη μας ήττα, με 73-74. Ακολούθησε μια εύκολη (79-64 το 81/82) και δυο δύσκολες νίκες με σχεδόν το ίδιο σκορ : 66-65 (83), 66-64 (84).
Ο ΠΑΟΚ των Φασούλα, Κατσούλη, Σταυρόπουλου όμως είχε ξεφύγει από τα δικά μας δεδομένα και οι ήττες άρχισαν να έρχονται απανωτές : 74-76 (85), 78-87 (86), 75-84 (87). Την επόμενη χρονιά σε ματς που έγινε στο Βόλο λόγω τιμωρίας της έδρας μας οι «Μοϊκανοί» υπέταξαν τους ακριβοπληρωμένους αντιπάλους τους με 68-62. Το ίδιο συνέβη και την επόμενη χρονιά στο κλειστό του Ιωνικού, όταν κερδίσαμε στην παράταση με 112-111, έχοντας τον συχωρεμένο Κρέζο στον πάγκο και το Βασίλη Λανέ να ρίχνει την καθοριστική τάπα στον –επίσης συχωρεμένο- Μάϊκ Τζόουνς στην εκπνοή.
Η παρένθεση όμως λήγει... Η ΑΕΚ βολοδέρνει κάπου μέσα στην οκτάδα, ενώ ο ΠΑΟΚ κάθε χρόνο χτυπάει τίτλο. Έτσι οι σημερινοί μας αντίπαλοι ήταν οι μόνοι που δεν έχασαν ποτέ στο άντρο του Γ.Μόσχος για το πρωτάθλημα : 75-79 (90), 33-41 (91) – στο ματς που διακόπηκε στο ημίχρονο λόγω ρίψης αντικειμένων, 65-72 στην κανονική περίοδο και 74-85 στα πλέϊ-οφ του 91/92, 67-88 (93), 76-85 (94), 81-92 (95).
Ενώ όμως στο καυτό Μόσχος ο ΠΑΟΚ έφευγε πάντα νικητής, από το ...κρύο ΟΑΚΑ γύρναγε πάντα ηττημένος. Το σερί μας ξεκίνησε όταν με το Τζούροβιτς στον πάγκο κερδίσαμε με 92-83 το 95/96, με τον Μάρκους Λίμπερτυ να κάνει ένα από τα λίγα καλά του παιχνίδια. Την επόμενη χρονιά με τον Ιωαννίδη τους κερδίσαμε τόσο στην ρέγκιουλαρ σίζον με 87-74, όσο και στον ημιτελικό των πλέϊ-οφ, πάλι με χαρακτηριστική άνεση 70-54. Εύκολη νίκη και το 1997/98, πάντα με τον ξανθό στον πάγκο, 83-71. Στο τελευταίο ματς του πρώτου γύρου το 98/99 κερδίσαμε πάλι με 79-66, έχοντας σε καλή μέρα τους Κορωνιό, Αρλάουκας.
Ξανά τελευταία αγωνιστική α’ γύρου βρεθήκαμε με τον ΠΑΟΚ και το 99/00, όταν κερδίσαμε και πάλι με 71-63 μπροστά σε 6000 οπαδούς μας που ήρθαν Δευτεριάτικα να δουν το ματς. Αντίθετα την επόμενη χρονιά, πάντα με τον Ντούντα στον πάγκο, μόλις και μετά βίας 1000 οπαδοί μας βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ για να δουν τη νίκη με 86-79, αν και μια βδομάδα νωρίτερα είχαμε κατακτήσει το Κύπελλο... Τελευταίο ματς στο ΟΑΚΑ, κερδίσαμε με 84-77, παρά τις ελλείψεις μας (Κακιούζης, Ταπούτος, Χατζής ήταν τραυματίες), και φτάναμε το ρεκόρ μας στο ξεκίνημα σε 9-0, αλλά δυστυχώς μόνο 1500 οπαδοί μας υπήρχαν στις εξέδρες.
Πρόπερσι στα Λιόσια χάσαμε για πρώτη φορά μετά από 8 χρόνια, με 65-66. Οι φιλοξενούμενοι είχαν ξεφύγει και με 12 πόντους, πήραμε το προβάδισμα λίγο πριν τη λήξη, αλλά χάσαμε από ένα τρίποντο του Κόμματου. Ο Ζήσης ευστόχησε στο τρίποντο της απελπισίας στο τέλος αλλά ήταν εκπρόθεσμο. Θεατές ; 180 και με το ζόρι... Στα πλέϊ-οφ με τον Νίκο Χατζή να πραγματοποιεί αρχηγική εμφάνιση και τους περίπου 1000 οπαδούς μας να δημιουργούν ζεστή ατμόσφαιρα, νικήσαμε με 78-72 . Τέλος πέρσι, με τον Τζένκινς να οργιάζει και τους Χατζή, Τσιάρα, Σέκουλιτς να σιγοντάρουν κερδίσαμε ξανά με 92-85 με περίπου 800 φιλάθλους στο πλευρό μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου