Μπορεί να κερδίσαμε και την Πέμπτη το Μαρούσι με 86-77 και να προηγούμαστε πλέον με 2-0 στην σειρά των ημιτελικών, όμως τίποτα απολύτως δεν έχει τελειώσει. Η σειρά κρίνεται στις 3 νίκες και όλα μπορεί να συμβούν. Ας μην ξεχνάμε τι έγινε πριν 3 χρόνια όταν βρεθήκαμε και εμείς στο 0-2 κόντρα στον Ολυμπιακό... Και δεν είναι δύσκολο να γίνει η στραβή... Γιατί μέχρι σήμερα δεν παίξαμε ακόμα κανένα ματς στα playoff σαν φαβορί. Πάντα σαν outsider κατεβαίναμε. Τώρα όμως με το 2-0 στους ώμους μας, κουβαλάμε πάνω μας αυτό το βάρος. Δεν ξέρω αν θα καταφέρουμε να ανταπεξέλθουμε σε αυτό.
Και δεν είναι καθόλου δύσκολο να γυρίσει η σειρά.. Τα ματς με το Μαρούσι και πέρσι και φέτος, είναι όλα κλειστά στο σκορ και με τους αντιπάλους μας να παίρνουν πολύ παραπάνω από τα κουκούτσια στο μοίρασμα του καρπουζιού από τους διαιτητές. Μειώνοντας σε 1-2, το άγχος θα μεταφερθεί σε μας και με σκηνικά σαν αυτά του Βορεάδη στο 2ο ημιτελικό κάλλιστα μπορούν να έρθουν τα πάνω-κάτω.
Αυτό που κρατάω μέχρι τώρα, είναι πως η ομάδα μας παρουσιάστηκε εξαιρετικά καλά διαβασμένη και στα 2 παιχνίδια. Οι παίκτες μας ξέρανε τι θέλανε μέσα στο παρκέ και πως να το πάρουνε. Δείχνουμε να διαθέτουμε μεγαλύτρο βάθος πάγκου από τους αντιπάλους μας και να βρίσκουμε λύσεις όταν τα πρώτα βιολιά δεν τραβάνε, ενώ παράλληλα παίζουμε εξαιρετική άμυνα περιορίζοντας τα ατού τους (πλην Σπανούλη).
Υ.Γ. (1) Ελπίζω την Κυριακή στον Άγιο Θωμά να μην πατήσουμε καμιά μπανανόφλουδα σαν αυτή που μας έριξε ο Βορεάδης την Πέμπτη.
Υ.Γ. (2) Πολύ αργά μίλησε ο Φιλίππου... (Πάντως και τον Δεκέμβρη είχε βγει 4-5 μέρες πριν τη ΓΣ να μιλήσει). Αν τις προθέσεις του τις δημοσιοποιούσε μήνες νωρίτερα τώρα είτε θα είχε λυθεί το γηπεδικό πρόβλημα, είτε θα είχε βγει στη σέντρα η διοίκηση της ΠΑΕ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου