Είναι γνωστό, ότι εδώ και χρόνια υποστηρίζουμε θερμά την ιδέα η ενιαία ΑΕΚ να βρεθεί στα χέρια του κόσμου της. Να διοικηθεί με σύγχρονο όραμα, με σεβασμό στην ιστορία της, με φίλαθλο πνεύμα, χωρίς κερδοσκοπικό χαρακτήρα, με δημοκρατικές διαδικασίες, με σύγχρονο καταστατικό και τέτοιες ασφαλιστικές δικλείδες ώστε το σωματείο να είναι όσο το δυνατό πιο προστατευμένο από προσωπικούς καιροσκοπισμούς, τυχοδιωκτισμούς και ιδιοτελείς συμπεριφορές.
Αυτό, σύμφωνα με την διεθνή εμπειρία και την ισχύουσα, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, ελληνική νομοθεσία μπορεί να συμβεί, είτε απευθείας από το ερασιτεχνικό σωματείο, είτε μέσα από μια εταιρεία λαϊκής βάσης στην οποία η μάνα ΑΕΚ επιβάλλεται να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και λόγο.
Σε σχέση με τα παραπάνω, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι η προχθεσινή δωρεά των μετοχών, των φίλων - κυρίων Κανελλόπουλου και Κούλη στην ερασιτεχνική ΑΕΚ, που προστίθενται στο 10% που ήδη υπάρχει, ανοίγει τον δρόμο για μια ΑΕΚ στα χέρια του λαού της. Υπό άλλες προϋποθέσεις και όρους ανεπιφύλακτα θα ήταν έτσι. Είναι φανερό ότι αυτό το υγιές, όσο βέβαια και ουτοπικό, όραμα πολλών φίλων της ομάδας για μια «ΠΑΕ ΑΕΚ-εταιρεία λαϊκής βάσης», για ακόμα μια φορά γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης και διαγκωνισμών ανάμεσα στους σημερινούς μετόχους της ΠΑΕ, ενεργούς και ανενεργούς μαζί, με τέτοιο τρόπο ώστε όχι μόνο να απαξιώνεται αλλά ταυτόχρονα να απειλείται με απόλυτη καταστροφή η Ερασιτεχνική ΑΕΚ.
Δυστυχώς, οι νυν μέτοχοι της ΠΑΕ και κυρίως οι μέτοχοι της ομάδας «Νικολαϊδη» που είχαν δεσμευθεί για συγκεκριμένες ενέργειες, έχοντας επί τέσσερα χρόνια την αμέριστη συμπαράσταση του κόσμου, ούτε τόλμησαν, ούτε θέλησαν να προχωρήσουν στο άλμα, χάνοντας μια τεράστια ευκαιρία όταν υπήρχαν όλες οι ευνοϊκές προϋποθέσεις. Δεν έδωσαν ούτε μια μετοχή (ούτε καν συμβολικά και για τα μάτια του κόσμου) όταν είχαν πουληθεί 25 χιλιάδες διαρκείας. Αντί να ενδιαφερθούν τότε για την εγγραφή των χιλιάδων κατόχων διαρκείας στην Ερασιτεχνική ΑΕΚ, λειτουργώντας με λογικές αγοράς, επέλεξαν να δημιουργήσουν ένα κλειστό κλαμπ μόνο όσων εκλεκτών Αεκτζήδων διέθεταν από 10 χιλιάδες ευρώ. Εκμεταλλεύθηκαν και απαξίωσαν με την συμπεριφορά τους την Ένωση 1924 η οποία, παρά την αρχική δυναμική και αισιοδοξία που ενέπνευσε, τελικά δεν έπαιξε τον θεσμικό της ρόλο κάτω από το βάρος της ανακολουθίας λόγων και έργων των ιδρυτικών μελών της που αρχικά στελέχωσαν την ΠΑΕ.
Δυστυχώς είναι πικρή αλήθεια ότι, ακολουθώντας το παράδειγμα προηγούμενων ιδιοκτητών της ΠΑΕ και η διοίκηση Νικολαϊδη στέρησε από την ερασιτεχνική ΑΕΚ όσα από τον νόμο δικαιούται. Δυστυχώς, σε αυτή την διοίκηση βρίσκεται η κύρια ευθύνη. Επειδή ενώ κρατούσαν τα ηνία, ξέφυγαν από τον αρχικά εκφρασμένο στόχο, την «ΑΕΚ στον Λαό της». Επέλεξαν συνειδητά άλλο δρόμο και τελικά παρασύρθηκαν στην δίνη ενός ποδοσφαιρικού μοντέλου απολύτως αντίθετου προς τα συμφέροντα της ΑΕΚ, όπου:
- ο φίλαθλος μετατράπηκε σε πελάτη που έδωσε αφειδώς τον οβολό του,
- οι μάνατζερ υποκατέστησαν τους προπονητές και τις πραγματικές αγωνιστικές ανάγκες της ομάδας, με τις συνέπειες να είναι ορατές στον καθένα
- τα επικοινωνιακά τρυκ αντικατέστησαν την ουσιαστική σχέση με τον κόσμο,
- οι υποσχέσεις και τα φιλόδοξα σχέδια κατασκευής γηπέδου εξελίχθηκαν απλά σε όχημα για την δημιουργία εμπορικών χρήσεων και όχι στέγασης των τμημάτων της ερασιτεχνικής και γι αυτό κατέρρευσαν. Την ίδια στιγμή που η περιουσία της ΑΕΚ στην Ν. Φιλαδέλφεια παρέμενε κρανίου τόπος, δεν δημιουργήθηκαν συνθήκες ώριμου διαλόγου από καμιά από τις δυο εμπλεκόμενες πλευρές.
Οι άγονες συγκρούσεις για το γηπεδικό, οι αστείες αντιπαραθέσεις ακόμα και για τα ακριβοπληρωμένα τραγούδια του Φοίβου, οι διενέξεις ομάδων συμφερόντων και οι προσωπικοί εγωισμοί, όχι μόνο δίχασαν έναν ολόκληρο κόσμο, αλλά αποτέλεσαν το προπέτασμα καπνού κάτω από το οποίο κρύφτηκε το μείζον θέμα για την ΑΕΚ, που δεν είναι άλλο από το πραγματικό ιδιοκτησιακό καθεστώς της ΠΑΕ από την Νetmed και την Enic μέχρι την σημερινή ομηρεία από την Morgan Stanley. Ποιος τελικά διοικεί την ΑΕΚ;
Όπως σε κάθε μεγάλη αλλαγή που απαιτεί την υπέρβαση, ο χρόνος είναι καθοριστικός. Βιαστικές επιλογές πριν ωριμάσουν οι συνθήκες, είναι το ίδιο καταδικαστικές για το εγχείρημα όσο και οι καθυστερημένες. Φοβούμαστε ότι ο κ. Κανελλόπουλος κι ο κ. Κούλης έχασαν το τραίνο. Για πολλούς από εμάς υπήρξε σκοπιμότητα, άλλοι θεωρούν πως όχι. Όμως το 2009 δεν είναι 2004. Και η ζωή τιμωρεί όσους φτάνουν αργά.
Σε σχέση με αυτό λοιπόν, δεν γίνεται να μην διατυπώσουμε την ανησυχία μας για την σκοπιμότητα και τον τρόπο με τον οποίο ξαφνικά η Ερασιτεχνική ΑΕΚ μετατρέπεται σε βασικό μέτοχο μιας υπερχρεωμένης ΠΑΕ, χωρίς η ίδια να διαθέτει τις προϋποθέσεις για τη βιωσιμότητά του σχήματος. Δηλαδή, εξασφαλισμένους πόρους, στήριξη με μαζική εγγραφή χιλιάδων μελών, συγκεκριμένο καταστατικό που να ρυθμίζει τις σχέσεις με την ΠΑΕ, τις διαδικασίες και τους όρους διοίκησης ή παραχώρησης του management ή των μετοχών της. Αμφιβάλουμε αν η Ερασιτεχνική ΑΕΚ προλαβαίνει να δημιουργήσει κάτω από τέτοια πίεση τις απαραίτητες συνθήκες. Εκφράζουμε τους ισχυρούς μας φόβους για βέβαιη κατάρρευση ολόκληρου του ερασιτεχνικού σωματείου εάν υπό αυτές τις συνθήκες φορτωθεί έστω και μικρό μέρος των χρεών της ΠΑΕ. Αυτό δεν πρέπει να συμβεί.
Εμείς, μέλη της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ που συμμετέχουμε ενεργά στις προσπάθειες για την αναστήλωσή της, έχοντας δραστηριοποιηθεί και μέσα από τα τμήματά της, αντιλαμβανόμαστε ότι βρισκόμαστε ενώπιον μιας διαφορετικής ποιοτικά κατάστασης. Ολόκληρο το οικοδόμημα που λέγεται ΑΕΚ βρίσκεται σε κρίση. Για να είμαστε ακριβέστεροι, σε έκρυθμη κατάσταση βρίσκονται τα αμιγώς επαγγελματικά τμήματα, η ΠΑΕ, η ΚΑΕ και το ΤΑΠ είτε λόγω της διαχείρισης όσων εδώ και χρόνια ασέλγησαν επάνω τους, είτε λόγω του ίδιου του συστήματος μέσα στο οποίο υποχρεώνονται να λειτουργούν. Μια κατάσταση που δεν αντιμετωπίζεται ούτε με κορώνες στα ραδιόφωνα, ούτε με πικρόχολα σχόλια στα blogs για παίκτες και προπονητές, ούτε με ατομικούς πατριωτισμούς και πολύ περισσότερο με εγωισμούς παλαιότερων χρόνων.
Επιβάλλεται άμεσα μια νέα ΕΝΟΤΗΤΑ όλων των δυνάμεων της ΑΕΚ που πρέπει να συζητήσουν το δια ταύτα της αυριανής ημέρας για την ομάδα, με αφορμή την πιθανότητα ανάδειξης της ερασιτεχνικής ΑΕΚ σε καθοριστικό παράγοντα της ΠΑΕ. Να διαμορφώσουν στρατηγική, να φτιάξουν σχέδιο, να δουλέψουν πάνω σε συμφωνημένους και συγκεκριμένους στόχους στους οποίους περιλαμβάνεται το γήπεδο, το προπονητικό κέντρο, η εξυγίανση του συνόλου του οργανισμού της ΑΕΚ. Πρόκειται για μια διαδικασία που δεν έχει σύμμαχο το σάπιο ποδοσφαιρικό σύστημα, που αγγίζει θεσμούς της πολιτείας και την αθλητική νομοθεσία, γι αυτό πρέπει να προχωρήσει με την απαραίτητη σοβαρότητα και ωριμότητα. Η διοίκηση της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ δεν πρέπει να δεχθεί αβασάνιστα και χωρίς όρους την «δωρεά». Προέχει η συζήτηση που ήδη έπρεπε να έχει γίνει.
Μέσα σε όλη την οικογένεια της ΑΕΚ, την Ορίτζιναλ, την Ένωση 1924, τους υπόλοιπους οργανωμένους φιλάθλους, την Ερασιτεχνική ΑΕΚ, όλους όσους αγαπούν την ΑΕΚ, υπάρχει ένα ανθρώπινο δυναμικό που τα τελευταία χρόνια έγινε σοφότερο. Που ήδη έχει βάλλει στην άκρη τις χθεσινές ανούσιες διαφορές και οφείλει άμεσα να δει εάν και πως μπορεί να μετατρέψει την ωρολογιακή βόμβα που ξαφνικά πέταξε ο κ. Κανελλόπουλος, σε κινητήρια ενέργεια για την αναγέννηση του σωματείου.
Συναδινός Τζούλιος, έφορος στίβου, και Μανουσάκης Χαρίδημος, μέλη του ΔΣ της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ, εκλεγμένοι με την Ανεξάρτητη Ενωτική Κίνηση
Πιλάλης Χρήστος, έφορος τμήματος σκακιού ΑΕΚ
Στέφανος Παπαδόπουλος, μέλος της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ και Γενικός Γραμματέας Συνδέσμου ΑΕΚ Αγ. Στεφάνου «Μικρασιάτες»
Σταθάκος Νίκος, μέλος της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ και πρώην αντιπρόεδρος της Ένωσης 1924
Παγώνης Κώστας, μέλος της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ, πρώην μέλος ΔΣ της Ένωσης 1924
Σκευοφύλαξ Παναγιώτης, Σίμος Γιάννης, Τόλιος Διομήδης, Βλαχόπουλος Θανάσης, Κυριακάκης Ηλίας, Μπαδογιάννη Δανάη, Πεππέ Λίντα, Καλύβη Μαίρη, Παπασταθόπουλος Γιάννης, Πεππές Πολυζώης, Στάμος Προβελέγγιος, Κοτσώνης Κώστας, μέλη της Ερασιτεχνικής ΑΕΚ,
Παύλος Πομώνης, Σπύρος Νίκου, Τάσος Στουραϊτης, μέλη Συνδέσμου ΑΕΚ Αγ. Στεφάνου «Μικρασιάτες»,
