ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΝΙΚΗ

Όπως και με το Μαρούσι και το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό μας άφησε με την πικρή γεύση ότι αν είχαν γίνει ελάχιστα πράγματα διαφορετικά θα μπορούσαμε να είχαμε πάρει το υπερπολύτιμο στη σημερινή μας κατάσταση ροζ φύλλο αγώνα . Παλαίψαμε και πάλι το παιχνίδι μέχρι τέλος -ουσιαστικά οι ερυθρόλευκοι καθάρισαν τη νίκη στο τελευταίο μισό λεπτό- δείχνοντας μέσα στο παρκέ πως η ομάδα δεν είναι για να αγωνιά αλλά για κάτι παραπάνω..

Στο τελευταίο μας παιχνίδι που παραταχθήκαμε με αυτή τη σύνθεση (μια που ο McGrath θα συνεχίσει στην Ιταλία και θα έρθει λογικά αντικαταστάτης είτε για τη θέση του, είτε ψηλός - αν και έτσι κι αλλοιώς έχουμε κενή θέση μη κοινοτικού Ευρωπαίου), μπήκαμε από την αρχή δυνατά κι αν εξαιρέσουμε το ξεκίνημα της 4ης περιόδου όταν είχε φανεί πως ψιλοπαρατούσαμε την προσπάθεια, είμασταν παραπάνω από ανταγωνιστικοί κοιτάζοντας στα μάτια έναν αντίπαλο με πολλαπλάσιο budget. Και μπορεί τα λεφτά να μην παίζουν μπάσκετ, αλλά όταν έβλεπε κανείς ποιος μάρκαρε τον Childres ή τον Kleiza καταλάβαινε αμέσως τη διαφορά κλάσης .

Θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει την πρώτη μας νίκη επί των ερυθρόλευκων από το Δεκέμβρη του 2004, αν αποφεύγαμε τα λάθη στις τελευταίες επιθέσεις... γιατί ήταν τουλάχιστον οξύμωρο να παίρνει πάνω του τις προσπάθειες ο υπ'ατμόν McGrath -που υπέπεσε και σε καταδικαστικά λάθη, ο οποίος ενώ όλο το προηγούμενο παιχνίδι κατά βάση σούταρε για τρίποντο, στα τελευταία δευτερόλεπτα, προσπαθούσε να κάνει μπάσιμο, μπουρδουκλωνόταν κι αυτός και η ομάδα, χάναμε τη μπάλα χωρίς να κάνει σουτ. 'Η αν οι διαιτητές σφύριζαν και τις δυο ομάδες με τα ίδια κριτήρια... όχι να δίνονται στοχευμένα ανύπαρκτα φάουλ (3ο στον Francis στο α' μέρος, 5ο στον Mack στην 4η περίοδο), να αντιμετωπίζονται αλλοιώς ο Kleiza και ο Τουτζιαράκης -χαρακτηριστική η φάση στο τέλος του ημιχρόνου, όταν αντί να μας δοθεί η δυνατότητα να μειώσουμε ή να ισοφαρίσουμε, βρεθήκαμε στο -5 με συνέπεια να ξεκινήσει η ένταση στις εξέδρες με διακοπές και τον κίνδυνο τιμωρίας να κρέμεται πάνω από το κεφάλι μας σαν δαμόκλειο σπάθη...Και φυσικά αν δεν ανακοπτόταν με εντελώς ηλίθιο τρόπο ο ρυθμός μας, όταν είχαμε μειώσει 83-85 στο 37'48" με το κλέψιμο και το καλάθι του Green στον αιφνιδιασμό, με τα νερά και τα αντικείμενα που έπεσαν στον πάγκο του Ολυμπιακού, κι έτσι οι φιλοξενούμενοι μπόρεσαν να ανασυγκροτηθούν και να προηγηθούν με 83-89 τρέχοντας ένα 0-6 στο πιο κρίσιμο σημείο του αγώνα...

Για άλλη μια φορά κορυφαίος παίκτης μας ήταν ο Taurean Green.. Αναμφίβολα είναι παίκτης που θα έπαιζε με κλειστά μάτια όχι μόνο στην τωρινή αλλά και στην παλιά καλή Α.Ε.Κ. Πέτυχε 26 πόντους, με 4/6 3π, 4/7 2π, μοίρασε 6 ασιστ, είχε 2 κλεψίματα. Πραγματικά σε κάποια σημεία έπαιζε μόνος του τον Ολυμπιακό, παρέα με τον Μάκη Νικολαϊδη που ήταν σε εξαιρετική μέρα έξω από τα 6μ25, σκοράροντας 20π με 5/8 3π, αλλά και τον Donnie McGrath που ήταν απειλή για το αντίπαλο καλάθι παρά τα λάθη του.

Όμως και πάλι αποδείχθηκε ότι δε μπορούμε να φτάσουμε στη νίκη αν δεν έχουμε βοήθεια στο σκοράρισμα από τους ψηλούς πέραν του Francis... Με την Καβάλα πήραμε 13π από Δορκοφίκη-Mack, με Ολύμπια ο Lamont έκανε σούπερ ματς στο πρώτο μέρος ενώ ακόμα και με τον Άρη ο Mack είχε αισθητή παρουσία για ένα ημίχρονο..



Υ.Γ. Για τα επεισόδια στο ημίχρονο τι να πει κανείς... Απλά πως η βλακεία είναι αήττητη Κρίμα για την υπερπροσπάθεια της διοίκησης να βγουν εισιτήρια, για τον κόσμο που γέμισε το κλειστό (1720 κόπηκαν - πέρα από τα διαρκείας) δίνοντας ανάσα στο ταμείο της ΚΑΕ.. Γιατί κάποιοι αυτόκλητοι υπερασπιστές της κιτρινόμαυρης καθαρότητας αποφάσισαν να ... ζητήσουν με κόσμιο & ευγενικό τρόπο σε κάποιους δημοσιογράφους να φύγουν από τα θεωρεία, ενώ δεν έλλειψαν και θερμότατες χειραψίες & εναγκαλισμοί λόγω των εορτών ανάμεσα στους θεατές.. Έτσι είτε θα παίξουμε χωρίς κόσμο με τον Παναθηναϊκό, είτε -ακόμα χειρότερα- θα είμαστε με 4 επιπλήξεις και με την οποιαδήποτε διακοπή θα φιλοξενήσουμε κεκλεισμένων των θυρών τον Πανιώνιο...

Όσο για τις δυο κιτρινόμαυρες εφημερίδες που δεν πήραν χαμπάρι τα έκτροπα, τα λόγια είναι περιττά..