Τη λύση του 50χρονου (7/11/1959) Μηνά Γκέκου επέλεξε η διοίκηση για να αντικατασταθεί ο Πεδουλάκης που παραιτήθηκε σήμερα. Ο Γκέκος, ήταν βοηθός προπονητή του Vlade Djurovic και μετά του Slobodan Subodic στην Α.Ε.Κ. την περίοδο 1995/96 και ακολούθησε τον ΕλληνοΣλοβένο τεχνικό και στον Παναθηναϊκό. Το 1999/00 ήταν από ένα σημείο και μετά πρώτος προπονητής στον Έσπερο (μας κέρδισε και στο παιχνίδι της Καλλιθέας). Την διετία 2000-02, βρέθηκε στην Πάτρα για τον Απόλλωνα που έπαιζε Α2, πρώτα σαν βοηθός του Καλαφατάκη και μετά head coach. To 2003/04 βρέθηκε στον Παπάγου (Α2). Ήταν βοηθός του Γιαννάκη στο Μαρούσι το 2005/06 και την επόμενη χρονιά του Pavisevic στον Πανιώνιο, ενώ για ένα διάστημα ήταν πρώτος προπονητής στους Νεοσμυρνιώτες στο ξεκίνημα του 2007/08.
Έχει καθήσει συνολικά 17 φορές σε πάγκο ομάδας Α1 σαν πρώτος προπονητής και το ρεκόρ του είναι 7 νίκες, 10 ήττες .
Ο Μηνάς Γκέκος (1959, 1μ87) φόρεσε τη φανέλα μας από το 1977 μέχρι το 1991, κερδίζοντας το Κύπελλο Ελλάδας του 1981, ενώ έπαιξε και στους τελικούς του 1978, 1980 & 1988. Το καλοκαίρι του 1991 έκλεισε δωδεκαετία κι έμεινε ελεύθερος από τη διοίκηση του Συρτέξοχου Δημητρακόπουλου και πήγε για τρεις σεζόν στον Παναθηναϊκό. Αλησμόνητη η ατμόσφαιρα τη μέρα που επέστρεψε ως αντίπαλος στο Μόσχος. Το 1994/95 φόρεσε ξανά τη φανέλα μας για τελευταία χρονιά και 'κρέμασε' τα παπούτσια του. Ήταν ο πρώτος σκόρερ μας στην Α' Εθνική και πρέπει να είναι πρώτος και συνολικά Α' & Α1.
Ενημερωτικά, η λίστα με τους προπονητές μας στα χρόνια της Α1 :
- Μιχάλης Αναστασιάδης (1986/87 : συνέχισε από την προηγούμενη σεζόν, έκατσε 4 ματς στον πάγκο με 1-3 νίκες)
- Κώστας Αναστασάτος (1986/87: ανέλαβε μετά τον Αναστασιάδη, έκατσε το ίδιο διάστημα, δηλαδή 4 ματς με το ίδιο ρεκόρ)
- Γιώργος Αμερικάνος (1986/87: πήρε την ομάδα σαν υπηρεσιακός. Τερματίσαμε 7οι στην regular και στα playoff μείναμε 6οι και εκτός Ευρώπης χάνοντας από τον Ηρακλή σε ουδέτερο μια που είχε βγει από το Κυπελλο ο Πανελλήνιος)
- Βαγγέλης Νικητόπουλος (1987/88: η ομάδα των 'Μοϊκανών'. Βγήκαμε 4οι τόσο στη regular όσο και στα playoff, ενώ φτάσαμε και στον τελικό του Κυπέλλου)
- Krešimir Ćosić (1988/89: Με Danny Vranes 1ο ξένο, πήγαμε στους '8' του Κυπελλούχων, τερματίσαμε 7οι στη regular και πήγαμε 4άδα στο Κύπελλο.
- Νίκος Νεσιάδης (1988/89: υπηρεσιακός, μετά την αποχώρηση του Cosic προς το τέλος της χρονιάς)
- Βαγγέλης Νικητόπουλος (1989/90 : Η πρώτη μας χρονιά στο Γιώργος Μόσχος. Μείναμε στην 6η θέση, πήγαμε και πάλι ημιτελικά στο Κύπελλο ενώ βγάλαμε τη χρονιά με τον ίδιο κώουτς.)
- Krešimir Ćosić (1990/91, η επιστροφή του Κρέζο. Mε τον Relford για ξένο νικήσαμε την Caserta εδώ και φτάσαμε στην 5η θέση στην Α1- αλλά και στα ημιτελικά του Κυπέλλου. Ο Κρέζο έμεινε και την επόμενη χρονιά, όπως και ο Thomas Jordan και φτάσαμε στα ημιτελικά της Α1, στον τελικό του Κυπέλλου, αλλά και στους ομίλους του Κόρατς. Ο Κρέζο όμως έφυγε πριν τον τελικό...
- Βαγγέλης Νικητόπουλος (1991/92 : Ανέλαβε την ομάδα για τον τελικό του Κυπέλλου)
- Μιχάλης Κυρίτσης (1992/93 : Ξεκινώντας με τον αποκλεισμό ντροπή από Gravelines και με επιλογή τον ... Milos Babic, έφυγε σχετικά γρήγορα).
- Richard Dukeshire (1992/93 : Ήρθε στη θέση του Κυρίτση, άλλαξε τον Babic με τον Rod Sellers και η ομάδα σουλουπώθηκε, αφού υπήρχε και ο Hamilton. Δεν έβγαλε τη σεζόν όμως.
- Νίκος Νεσιάδης (1992/93: Τέλειωσε τη σεζόν σαν υπηρεσιακός. Βγήκαμε 6οι και παραλίγο να κάνουμε κηδεία στον ΠΑΟ στα playoff τότε που έπαιρνε ο Ιωαννίδης τον Νεσιάδη τηλέφωνο να του πει πως οι διαιτητές είναι 'ματιασμένοι'..).
- Steve Young /aka Γιαντζόγλου (1993/94: Ξεκινήσαμε με Canard Jonnson, Jack Haley και τον Ψωμιάδη πρόεδρο, άλλαξαν οι ξένοι και ήρθε ο Toni White με τον Costner και η ομάδα βρήκε το δρόμο της - κάπως.
- Απόστολος Κόντος (1993/94 : Ανέλαβε στα μισά της σεζόν και η ομάδα τερμάτισε τελικά 8η - με το αξέχαστο ματς του White κόντρα στο Παγκράτι).
- Vlado Djurovic (1994/95: Ήρθε στη σεζόν που μείναμε εκτός Ευρώπης για 900 χιλιάρικα (δραχμές). Όταν άλλαξε ο Burroughs με τον Rolando Blackman η ομάδα έχοντας και τον Mirko Milsevic τερμάτισε τελικά στην 8άδα. Ο Vlado συνέχισε και την επόμενη σεζόν, 1η του Φιλίππου, η ομάδα προκρίθηκε στο F4 του Κυπέλλου και στους ομίλους του Κόρατς αλλά μετά τα Χριστούγεννα είδε την πόρτα της εξόδου.
- Νίκος Νεσιάδης (1995/96 : Υπηρεσιακός για λίγο διάστημα μετά την αποχώρηση του Vlado)
- Slobodan Subodic (1995/96 : Η ομάδα άλλαξε ξένο - τον Toolson στη θέση του Liberty- και μείναμε τελικά 10οι κι εκτός Ευρώπης.
- Γιάννης Ιωαννίδης (το 1996/97, μας πήγε τελικό Α1 και ημιτελικά στο Κύπελλο, ενώ την επόμενη σεζόν, 1997/98 φτάσαμε τελικό Ευρωλίγκας, τελικό Κυπέλλου και τετράδα στο πρωτάθλημα. Το ρεκόρ του στη διετία 49 νίκες και 20 ήττες.
- Γιώργος Καλαφατάκης (1998/99 : ξεκίνησε δυνατά η ομάδα με πρόκριση στο F4 του Κυπέλλου και 9 νίκες σε Ελλάδα-Ευρώπη, αλλά μετά τις γκέλες σε Ουγγαρία και Σπόρτιγκ απομακρύνθηκε. Στα θετικά του η επιλογή του Ruben Patterson... στα αρνητικά του η αντικατάσταση του με τον ... Brandon Williams.
- Φώτης Κατσικάρης (1998/99 : υπηρεσιακός για μερικά ματς -νικηφόρα στο πρωτάθλημα και την αναμέτρηση με τη Buducnost στην Ευρώπη που δεν ήθελε να καταγραφεί στο ενεργητικό του ο επόμενος ευρωκώουτς.)
- Κώστας Πολίτης (1998/99 : τέλειωσε τη σεζόν, πηγαίνοντας την ομάδα στον τελικό του Κυπέλλου - χάρη στον Lloyd Daniels, ενώ στην Α1 μείναμε 5οι.
- Dušan Ivković (1999/00: πολλοί έβριζαν όταν ήρθε αλλά βούλωσε στόματα. Ο καλύτερος προπονητής που έχει περάσει από τον πάγκο μας - για μένα. Πήραμε το Κύπελλο το 2000, πήραμε το Σαπόρτα καπάκι, μείναμε 4οι στα playoff -ας είναι καλά οι γκέλες με Έσπερους και με Μαρούσι λόγω της τιμωρίας από τα επεισόδια με Ολυμπιακό. Η καλύτερη ομάδα της ΑΕΚ που έχω δει στο παρκέ. Την επόμενη σεζόν 2000/01, φτάσαμε στους 4 της Ευρωλίγκα, πήραμε ξανά το Κύπελλο ενώ μείναμε στα ημιτελικά της Α1 . Συνολικό ρεκόρ 45 νίκες και 21 ήττες στην διετία.
- Dragan Sakota (2001/02 . Κακό ξεκίνημα στο κύπελλο, καλή πορεία στην Ευρώπη που χάσαμε τη Bologna ελέω διαιτησίας στα ματς με τους πράσινους, αλλά κυρίως εντυπωσιακή πορεία στο πρωτάθλημα - πρώτοι στην κανονική περίοδο με εμφατικές νίκες επί των αντιπάλων μας και κατάκτηση του τίτλου μετά από 32 χρόνια, και την εντυπωσιακή ανατροπή στους τελικούς με τον Ολυμπιακό. Την επόμενη χρονιά, στην Ευρώπη είμασταν τραγικοί, στο Κύπελλο ξεμείναμε και πάλι νωρίς. Στο πρωτάθλημα είμασταν 1οι μέχρι να φύγουν τον Κακιούζη και φτάσαμε στους τελικούς όπου ίσως να το παίρναμε αν έπαιζε ο Ντικούδης στον 4ο τελικό στα Λιόσια. Ρεκόρ διετίας : 53-15.
- Φώτης Κατσικάρης (2003/04. Η φυσιολογική επιλογή, μετά από τόσα χρόνια βοηθός. Η ομάδα παίζοντας και πάλι στα Λιόσια, το πάλεψε στην Ευρωλίγκα μένοντας εκτός 2ης φάσης στην ισοβαθμία, έμεινε 6οι στην κανονική περίοδο αλλά έκανε το break στα playoff κι έφτασε στα ημιτελικά όπου την πρόδωσαν οι τραυματισμοί. Περισσότερα όνειρα την επόμενη σεζόν 2004/05, εντυπωσιακή επιστροφή στην ελίτ της Ευρώπης χάνοντας τους '8' στην ισοβαθμία, πάλι 6οι στη regular αλλά καταπληκτικές εμφανίσεις στα playoff και παρουσία στον τελικό. Εκεί αν υπήρχε ο Bailey ίσως η πορεία ήταν διαφορετική. Ρεκόρ διετίας : 39-33.
- Λευτέρης Κακιούσης (2005/06. Ο υπερτιμημένος στον γηραιό προπονητής, αποδείχθηκε φούσκα. Η ομάδα βολόδερνε και αν εξαιρέσουμε την παρουσία στα ημιτελικά του Κυπέλλου δεν κατάφερε τίποτα άλλο. Σάκος του μποξ στην Ευρωλίγκα ενώ στο πρωτάθλημα μείναμε 7οι και στα playoff φάγαμε 30ρες από τον Ολυμπιακό - συνολικό ρεκόρ 13-15.
- Βαγγέλης Αλεξανδρής (2006/07 . Ξεκίνησε φαίρνοντας παίκτες ονόματα που είχαν 'ξεμείνει'. Η ομάδα έκανε κάποιες νίκες, αλλά και πολλές-πολλές γκέλες και δίκαια απομακρύνθηκε αφού βλέπαμε το φάσμα του υποβιβασμού. Είχε 5 νίκες και 10 ήττες)
- Σούλης Μαρκόπουλος (Σουλούπωσε κάπως την ομάδα, καταφέραμε να γλυτώσουμε τα χειρότερα και τερματίσαμε τελικά 9οι, έχοντας ένα ρεκόρ 5 νικών και 6 ηττών).
- Άγγελος Κορωνιός (2007/08. Εντυπωσιακό ξεκίνημα στο Κύπελλο με 3/3 εκτός έδρας. Διαζύγιο μετά το πρώτο ματς στο πρωτάθλημα).
- Δημήτρης Πρίφτης (2007/08. Ήταν υπηρεσιακός για δυο ματς, μια νίκη επί της Ολυμπιάδας, μια ήττα από Άρη στο Αλεξάνδρειο).
- Βαγγέλης Αγγέλου (2007/08. Ήρθε μετά πολλών επαίνων, κατάφερε γιατί περί κατορθώματος πρόκειται να αποκλειστεί από την Cholet που είχε έρθει για τουρισμό στην Αθήνα και να του προσάψω τον επιθετικό προσδιορισμό 'Σολεαποκλεισμένος', ενώ στο πρωτάθλημα αν κι είχαμε υλικό ακόμα και για τετράδα μείναμε τελικά 7οι . Το ρεκόρ του μαζί με τα playoff ήταν 12-13)
- Κώστας Φλεβαράκης (2008/09. Η ομάδα την πρώτη χρονιά που στήθηκε σχεδόν αποκλειστικά από τον ίδιο στο θέμα των ξένων, στάθηκε αξιοπρεπέστατα, καθάρισε νωρίς την παραμονή -δυστυχώς αυτοί είναι οι στόχοι μας πλέον- κι έχασε τα playoff στις λεπτομέρειες. Δικαιολογημένα παρέμεινε στον πάγκο, κι έγινε ο πρώτος που το κατάφερε αυτό μετά από τον Κατσικάρη, κράτησε όρθια την ομάδα και το roster στους κλυδωνισμούς που έφερε η έλλειψη δελτίων, ο αποκλεισμός στα χαρτιά στο Κύπελλο, οι δυο ήττες χωρίς ξένους στην Α1, και τελικά εξωθήθηκε στην παραίτηση. Είχε συνολικά 14 νίκες, 22 ήττες .)
- Βαγγέλης Ζιάγκος (2010). Υπηρεσιακός στην ήττα με ΠΑΟΚ μετά την παραίτηση Φλεβαράκη και τα τζέρτζελα που έγιναν στην πρώτη προπόνηση του Πεδουλάκη.
- Αργύρης Πεδουλάκης (2010). Ο προπονητής με το μικρότερο πέρασμα στην ιστορία μας, καθώς έκατσε στον πάγκο μας μόνο για 2 παιχνίδια, στα οποία όμως γνωρίσαμε δυο ταπεινωτικές ήττες .. την πιο βαριά εντός έδρας από οποιονδήποτε σε οποιαδήποτε διοργάνωση και την πιο βαριά εκτός από νεοφώτιστο..
7 σχόλια:
Καλή τύχη Μηνά.
ΥΓ. Είχε κοουτσάρει ως πρώτος προπονητής σε ένα ματς και τον Παναθηναϊκό.
Μην τρελαθούμε ότι κάποιοι δεν ξέρουν ποιος ήταν ο Γκέκος (εκτός ίσως κάποιους πολύ νεαρούς σε ηλικία). Ή ότι του κρατάνε κακία επειδή έπαιξε στον ΠΑΟ. Μία πραγματική σημαία για την ομάδα μας ήταν ο άνθρωπος και μόνο που μιλάω για αυτόν συγκινούμαι.
Αν θα μπορέσει να κάνει κάτι τώρα δεν το ξέρω, μου φαίνεται ότι θα καεί και αυτός δυστυχώς
Κι όμως...
Στο ημίχρονο του αγώνα Έσπερος-ΑΕΚ το Γενάρη του 2000, του την είχαν πέσει τα καμάρια μας..
(Εδώ την πέσανε προχτές στον μπαμπά Φώτση... )
Νταξ,ο Γκέκος ήταν πάντα μια μεγάλη μορφή,αλλά όταν ντύθηκε στα πράσινα για 2 (ή μήπως 3 χρόνια..) είχα μεγάλη καψούρα,λέμε!!! Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια φάση στον Ημιτελικό Κυπέλλου το '90-'91 στον Τάφο του ινδού που πάει να εκμαιεύσει [sic!] φάουλ στο τελευταίο δευτερόλεπτο από τον Κόρφα και κάνει χαρακτηριστικό θεατριλίκι...Μορφέας!Εκείνη η φωτό με Γκάλη δίπλα δίπλα,ντυμένους στα πράσινα για εμάς τους μασώνους μένει ανεξίτηλη.
Σόρρυ αν σας ¨μαγάρισα¨το ποστ,αλλά κι οι μετεγγραφές μέσα στο παιχνίδι είναι καλώς ή κακώς,αν κι όταν πρόκειται για σημαίες προφανώς κι είναι αρνητικά σημάδια.
υ.γ. http://www.sentragoal.gr/popup.asp?catid=10638&subid=7&pubid=7030211&imgid=12198463
Χαρίδημε,μπορείς να μου πεις τους υπολοίπος πλην Γκούμα;Είναι κι ο Αγιασωτέλλης;
Y.γ. δυστυχώς όταν δεν έχεις ζήσει όλα αυτά πιο μεγάλος σε ηλικία (και ζωντανά),έχεις πολλά κενά...
Μόλις έμαθα από φίλο τί είχε συμβεί σ'εκείνο τον αγώνα ΑΕΚ-ΠΑΟ!Χαρίδημε,σε παρακαλώ πολύ κάνε μια νέα ανάρτηση,πραγματικά φορτίστηκα...
Με το 7 ο Γιαννουζάκος, 5 ο Γκούμας, 11 ο Αποστολίδης. Το 4 δεν θυμάμαι..
ο Αγιασωτέλης ήρθε το 1984 από το Περιστέρι.
Μια διόρθωση. Με το 11 ΔΕΝ είναι ο Αποστολίδης, αλλά ο Σταμέλος.
Δημοσίευση σχολίου