ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ ΜΑΝΩΛΟΠΟΥΛΟΥ ΜΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΑΠΟΨΕ

Ντεμπούτο του Σωτήρη Μανωλόπουλου σαν πρώτος προπονητής (και όχι υπηρεσιακός) στο κιτρινόμαυρο πάγκο απόψε και σίγουρα οι συνθήκες μόνο ευνοϊκές δεν είναι.. Αφ'ενός θα πρέπει να ξεπεραστεί η αλλαγή τεχνικής ηγεσίας από τους παίκτες αλλά και η πίκρα από τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό κόντρα σε έναν αντίπαλο που θέλει τη νίκη για να εξασφαλίσει πρακτικά την πρώτη θέση της κανονικής περιόδου και το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας στα playoff, την ίδια ώρα που εμείς είμαστε πρακτικά βαθμολογικά αδιάφοροι. Οι αντίπαλοι έρχονται πλήρεις ενώ από την πλευρά μας είναι αμφίβολη η παρουσία του Milosevic που αυτές τις μέρες θα πρέπει να επιστρέφει αλλά δεν ξέρουμε αν θα ρισκάρει ο πάγκος να τον χρησιμοποιήσει απόψε.

Αντίπαλος μας και η προϊστορία αφού κοντεύουμε να ξεχάσουμε πότε νικήσαμε τελευταία φορά τον Ολυμπιακό.. 
Χάσαμε για πρώτη φορά την περίοδο 71/72 με 81-82. Νικήσαμε την επόμενη με τον ίδιο τρόπο, 59-58. Οι κόκκινοι έπαιρναν τους πρώτους τίτλους της ιστορίας τους, εμείς είμασταν στην αρχή της φάσης παρακμής και έτσι χάσαμε το 73/74 με 73-85, κερδίσαμε με 60-59 το 74/75 για να ακολουθήσουν δυο ακόμα ήττες : 51-62 (76), 81-83 (77). Επιστροφή στις νίκες, 82-79 (78), 81-76 (79). Την περίοδο 1979/80 χάσαμε στην πρώτη φάση με 69-70, αλλά πήραμε τη ρεβάνς στην δεύτερη με 85-79.

Ακολουθεί μια περίοδος που επικρατούμε σταθερά (έστω και με δυσκολία) του Ολυμπιακού που κι αυτός πλέον παλεύει για την είσοδο στην τετράδα  : 88-86 (81), 84-76 (82), 72-70 (83), 70-66 (84), 94-77 (85). Τη χρονιά που πήγαμε στα μπαράζ χάσαμε με 76-82, ενώ την επόμενη πήραμε τη νίκη με 79-68 που σήμαινε και την μαθηματική παραμονή μας στην Α1.

 Άνετη επικράτηση των «Μοϊκανών» το 87/88 με το 81-66, ενώ την επόμενη με τον Κρέζο στον πάγκο κερδίσαμε ξανά με 72-66 στο ΣΕΦ, στο παιχνίδι όπου οι ‘επιστήμονες’ πετούσαν σιφόνια και ο αγώνας είχε διακοπεί.

Ιστορικό ήταν το επόμενο παιχνίδι μας, καθώς ήταν τα εγκαίνια του «Γιώργος Μόσχος», στις 21 Οκτώβρη 1989. Αν και είχαμε σταθερό προβάδισμα, και ο κόσμος μας είχε κάνει ‘κόλαση’ το γήπεδο, όταν ο Κουντουράκης φορτώθηκε με φάουλ, δεν είχαμε λύσεις στο μαρκάρισμα του Μίτσελ που ουσιαστικά μόνος του μας κέρδισε με 87-88. Είχαμε παίξει με : Γαλακτερό 3, Κωστούρο, Γκέκο 20, Λανέ 11, Αριδά 4, Σκουρτόπουλο 5, Κουντουράκη 19, Γιούσεβιτς 24. Στα πλέϊ-οφ πάντως (που είχε επιστρέψει και από τον τραυματισμό του ο Παταβούκας) τους νικήσαμε πολύ εύκολα με 96-71. 

Το Μόσχος πλέον είχε γίνει ‘κάστρο’ και ακολούθησαν άλλες δυο εύκολες νίκες την επόμενη χρονιά : 96-75 στη ρέγκιουλαρ και 93-80 στα πλέϊ-οφ.

 

Η έλευση του Ιωαννίδη στο ΣΕΦ, άλλαξε τη ροή, καθώς χάναμε για πέντε συνεχή χρόνια, πότε δύσκολα, πότε εύκολα, στα οκτώ παιχνίδια που έγιναν : 65-79 & 68-71 (92), 76-78 (93), 61-73 & 75-96 (94), 71-77 & 69-78 (95), 74-77 (96).

Ο Ξανθός ήρθε στο ΟΑΚΑ, έβαλε τα ‘κίτρινα’, πήραμε κάποιες νίκες, αλλά στα κρίσιμα ραντεβού δεν τα καταφέρναμε. Κερδίσαμε με 70-69 στην κανονική περίοδο και με 78-77 στον 2^ο ημιτελικό (με τους κόκκινους να φωνάζουν για τη διαιτησία) αλλά στον 4^ο ημιτελικό, ο Τόμιτς μας εκτέλεσε και χάσαμε και το ματς με 53-68 αλλά και τον τίτλο. Την επόμενη σεζόν του Ιωαννίδη, χάσαμε στη ρέγκιουλαρ με 68-73, νικήσαμε στον 2^ο μικρό τελικό με 75-61 αλλά χάσαμε τον κρίσιμο 4^ο με 54-58 και μείναμε εκτός Ευρωλίγκα, πάλι από τον Τόμιτς, παρά την φοβερή ευστοχία του Χοσέ Λάσα.

Με ήρωα της τελευταίς στιγμής τον Δημήτρη Παπαδόπουλο, η ΑΕΚ του Καλαφατάκη κέρδισε τον Ολυμπιακό με 73-70 στην πρεμιέρα της σεζόν 1998/99. Καθοριστική ήταν και η ήττα από τους κόκκινους του Ιωαννίδη για την ομάδα μας που είχε πλέον τον Ντούντα στον πάγκο τον Μάρτη του 2000 με 71-72, σε ένα επεισοδιακό παιχνίδι, που παραλίγο να μην τελειώσει ποτέ, όταν οι διαιτητές δεν έδωσαν το φάουλ στον Μπούϊ στην εκπνοή. Στα πλέϊ-οφ πήραμε την πρώτη μας νίκη επί ομάδας του Ιωαννίδη μετά από ...άπειρα χρόνια με 66-56 στον 2^ο μικρό τελικό. Όμως στο 4^ο ματς, για άλλη μια φορά χάσαμε, με 67-72 και μείναμε 4^οι. Την επόμενη χρονιά, σε ένα ματς που ο Κουτλουάϊ δεν είχε ακόμα δικαίωμα συμμετοχής, χάσαμε με 56-75.

Ο Σάκοτα στον πάγκο μας, και οι ερυθρόλευκοι αρχίζουν να γίνονται ...πελάτες. Νίκη με 79-72 στην πρεμιέρα με τον Τζέϊ-Αρ να οργιάζει. Αναπάντεχη ήττα με 74-82 στον πρώτο τελικό και διάφοροι ζητούν την κεφαλή του Σάλε επί πίνακι. Θα έρθει όμως το 85-78 στο 3^ο παιχνίδι, η νίκη στο ΣΕΦ και τέλος το 79-70 στον 5^ο τελικό που μας έδωσε και το πρωτάθλημα μετά από 32 χρόνια. 

Την επόμενη χρονιά χάσαμε στον πρώτο γύρο, με τον Μπλάκνεϊ να είναι πολύ κακός και τον Σάκοτα να λέει πως δεν είναι πλέϊ-μέϊκερ, με 66-71. Στα πλέϊ-οφ όμως περάσαμε πανηγυρικά στους τελικούς. Νίκη με 68-66 στο 1^ο ματς, 84-64 στο 3^ο και 74-61 στον επαναληπτικό 1^ο ημιτελικό. Το 2003/04 επικρατήσαμε με χαρακτηριστική άνεση του Ολυμπιακού με 94-79 έχοντας σε πολύ καλή βραδιά τους Χατζή, Ταπούτο, Τζένκινς. 

Μεγάλη βραδιά στο Γαλάτσι και το Δεκέμβρη του 2004, όταν κερδίσαμε εύκολα με 85-76 με την ομάδα να 'σέβεται' τον Ολυμπιακό που παρέπαιε τότε ..

Από τότε δεν έχουμε σταυρώσει ροζ φύλλο κόντρα στους ερυθρόλευκους.. Ήττα στο Γαλάτσι με 76-82 παρά τους 27π του Ρίματς το 2005/06, ήττα και στα πλέϊ-οφ με 83-104 με τον Πελεκάνο να είναι ο μόνος που διασώθηκε (24π-9ρ) παίζοντας μπροστά σε 120 άτομα... Εύκολη ήττα και την επόμενη χρονιά στο ΟΑΚΑ με 80-97, όταν είχαμε τον Σούλη Μαρκόπουλο στον πάγκο.

Πάλεψε η ομάδα επί Δρόσου την επόμενη σεζόν αλλά χάσαμε και στην κανονική περίοδο με 77-85, αλλά και στα πλέϊ-οφ με 68-70.

Ήττα και στα Πατήσια με 75-95 στο ματς που είχαμε τη διακοπή με τον οπαδό πάνω στη μπασκέτα..

Καλή εμφάνιση, αλλά και πάλι ήττα (91-96) το Γενάρη του 2010 στο Ελληνικό, στο τελευταίο ματς του Φλεβαράκη στον πάγκο. Και αυτό το ματς συνοδεύτηκε από επεισόδια και τιμωρία της έδρας . 

Στην επιστροφή μας στα Λιόσια το 2011 χάσαμε με 74-79 παίζοντας και πάλι καλά για τα δεδομένα, αλλά χωρίς να αποφύγουμε άλλη μια ήττα .

Την χρονιά της επιστροφής, στο ντεμπούτο του Carl English χάσαμε εύκολα με 62-81 μπροστά σε 6000 θεατές . 

Πέρσι σε ένα συγκλονιστικό παιχνίδι χάσαμε με 93-100 στη 2η παράταση στην κανονική περίοδο (με τις χαμένες βολές του Παπαντωνίου 19.7" πριν το τέλος της 1ης παράτασης) έχοντας τους JCovan Brown (24π) και Λουκά Μαυροκεφαλίδη (22π-16ρ) σε μεγάλη βραδιά .. Ο αγώνας είχε γίνει 13 Μαρτίου όπως και σήμερα..

Στον 3ο ημιτελικό των playoff αν και προηγηθήκαμε με 50-33 στα μισά της τρίτης περιόδου χάσαμε τελικά με 75-89, αφού η διαιτησία βοήθησε τους ερυθρόλευκους να γυρίσουν στο παιχνίδι και τα λάθη από τον πάγκο μας τους έδωσαν τη δυνατότητα να πάρουν και διαφορά... Ο Brown είχε 17π-5ασ και ήταν πάλι ο καλύτερος παίκτης μας .