Τον Άρη αντιμετωπίζει απόψε στο Αλεξάνδρειο/Nick Galis Hall η ομάδα μπάσκετ, και πάλι χωρίς τον Ukic που έμεινε στην Αθήνα, αλλά και τον Σκουλίδα που επίσης δεν ακολούθησε την αποστολή (όπως και ο Τσαλμπούρης φυσικά που είναι στις ΗΠΑ), ενώ ο McGrath δεν έχει προπονηθεί μεν ακόμα αλλά ταξίδεψε στη Θεσσαλονίκη. Οι αντίπαλοί μας πέρα από την έδρα θα έχουν ξανά και τον -πρώτο σκόρερ της Α1- Cummings πέρα από τον κόσμο τους με στόχο την ισοφάριση της σειράς.
Αυτή θα είναι η 9η σεζόν που θα αγωνιστούμε με τον Άρη εκτός έδρας στα playoff .
Για πρώτη φορά παίξαμε σε post season, το 1987/88 . Ο Άρης είχε τερματίσει 1ος, εμείς 4οι, είχαμε χάσει δυο φορές στη regular, οι νίκες μεταφέρονταν και στα playoff, χάσαμε με 104-73 και αποκλειστήκαμε με 3-0 .
Ξαναβρεθήκαμε αντίπαλοι την περίοδο 1991/92, στο ιδιότυπο final-four, όπου μετείχαν οι τέσσερις πρώτοι μεταφέροντας τα μεταξύ τους αποτελέσματα . Εμείς είμασταν βαθμολογικά αδιάφοροι αφού δεν μπορούσαμε να διεκδικήσουμε κάτι πάνω από την 4η θέση, αλλά και μόνο η παρουσία μας εκεί στέρησε από τον Άρη τη δεύτερη θέση στην τελική κατάταξη γιατί τον είχαμε κερδίσει στη regular και αυτή η ήττα μέτρησε ώστε να βγει ο Ολυμπιακός τελικά 2ος. Αν είχε περάσει στην τετράδα ο 5ος Πανιώνιος στη θέση μας, τότε θα ήταν ο Άρης 2ος και ο Ολυμπιακός 3ος (κι εμείς θα παίζαμε την επόμενη χρονιά στους ομίλους του Κυπελλούχων και όχι προκριματικά Korac που αποκλειστήκαμε ελέω και Κυρίτση). Χάσαμε στο Αλεξάνδρειο με 110-82 σε εκείνα τα playoff .
Την επόμενη χρονιά παίξαμε ξανά για τα playoff, αλλά πάλι πρακτικά σε ακόμα πιο αδιάφορη σειρά για την 5η θέση (αφού και οι δυο στο Korac οδηγούσαν). Χάσαμε με 87-73 .
Επόμενο ραντεβού το 1998/99, όταν όπως και φέτος εμείς τερματίσαμε 5οι και ο Άρης 4ος . Στο πρώτο ματς παλέψαμε αλλά χάσαμε με 65-61 . Ο Πολίτης είχε παρατάξει τους : Παπανικολόπουλο 4, Κορωνιό 2, Daniel 12, Arloukas 12, Χατζή 9, Τσακαλίδη 13, Anderssen 6, Κακιούζη 3. Η σειρά ξαναήρθε στη Θεσσαλονίκη μετά τη νίκη μας στο ΟΑΚΑ, αλλά χάσαμε με 84-62. Η σύνθεση : Παπανικολόπουλος 3, Κορωνιός 17, Daniels 14, Arloukas 9, Χατζής 11, Μπαρλάς 2, Ντικούδης, Τσακαλίδης 2, Μ.Νικολαϊδης 4, Anderssen, Κακιούζης.
Με ήρωα του αγώνα τον Δημήτρη Μισιακό, στην καλύτερή του εμφάνιση αφού και περιόρισε αμυντικά τον Κόμματο και πέτυχε 14π, η ομάδα μας πέρασε νικηφόρα από το Ιβανώφειο, που χρησιμοποιούσε ο Άρης για έδρα τότε λόγω προετοιμασίας των Ολυμπιακών αγώνων, με το εντυπωσιακό 101-10, και κερδίζοντας μετά και στα Λιόσια πήρε την πρόκριση . Ο Φώτης Κατσικάρης είχε χρησιμοποιήσει τους : Lollis 13, Σ.Νικολαϊδη 8, Ζήση 18, Ταπούτο 16, Μισιακό 14, Χατζή 22, Τσιάρα 2, Sekulic 2, Μπουρούση 2, Παπαϊωακείμ 10.
Aναμετρηθήκαμε ξανά το 2004/05 . Έχοντας ήδη κάνει το 1-0 στο Γαλάτσι, ψάχναμε τη νίκη για το break & την πρόκριση . Στο πρώτο ματς χάσαμε με 74-65 και ο Άρης ισοφάρισε . Η σύνθεση : Lollis 6, Σ.Νικολαϊδης 2, Ζήσης 11, Πελεκάνος 3, Kus 3, Χατζής 2, Nicevic 2, Τσιάρας, Antik 5, Μπουρούσης 14, Bailey 17 . Στο τρίτο και καθοριστικό ματς, όμως κερδίσαμε με 70-76 και περάσαμε και πάλι στα ημιτελικά . Ο Φώτης Κατσικάρης που ήταν και εκείνη τη χρονιά στον πάγκο μας, είχε χρησιμοποιήσει τους : Lollis 7, Σ.Νικολαϊδη 8, Ζήση 14, Πελεκάνο, Kus 6, Χατζή 6, Nicevic 15, Τσιάρα 5, Antik, Μπουρούσης, Bailey 15 .
Πρόπερσι για τα προημιτελικά, χάσαμε στο πρώτο παιχνίδι με 71-69 (με τον Dusan να αστοχεί στο σουτ στο τέλος που θα μπορούσε να μας δώσει τη νίκη). Ο Dragan Sakota είχε χρησιμοποιήσει τους : Wilbekin 2, Παπαντωνίου, Delininkaitis 18, Sakota 17, Σαρικόπουλο 7, Αθηναίου 5, Milosevic 6, Mensah-Bonsu 6, English 8. Κερδίσαμε στο ΟΑΚΑ με το εμφατικό 92-54, αλλά το 3ο παιχνίδι τέλειωσε πρακτικά με τη διακοπή για τα επεισόδια στο πρώτο δεκάλεπτο, και χάσαμε με 79-68 κι αποκλειστήκαμε . Η σύνθεση : Wilbekin 16, Παπαντωνίου, Delininkaitis 8, Sakota 19, Κασελάκης, Σαρικόπουλος 3, Αθηναίου 8, Milosevic 2, Mensah-Bonsu 8, English 4.
Πέρσι, στους μικρούς τελικούς, κερδίσαμε με 67-77 στον 1ο αγώνα στο Αλεξάνδρειο κάνοντας το break με πολύ καλή εμφάνιση των Brown-Miloseic. Ο Zdoc χρησιμοποίησε τους : Sakota 15, Hairston 5, Milosevic 13 (9ρ), Carter 10, Brown 20, Σαρικόπουλο, Κατσίβελη 5, Καλαμπόκη 2, Μωραϊτη, Μαυροειδή, Eric. Στον 3ο αγώνα χάσαμε 74-69, σε ένα ματς που και οι δυο ομάδες έπαιξαν με πολλές ελλείψεις αφού δεν αγωνίστηκαν οι τιμωρημένοι απο τα επεισόδια του 2ου αγώνα. Η σύνθεση : Hairston 16, Milosevic 8, Carter 18, Brown 14, Σαρικόπουλος, Καλαμπόκης 5, Μωραϊτης, Μαυροειδής 2, Τσαλμπούρης, Eric 6.
αλλά και η ΚΑΕ από τον επίσημο λογαριασμό της στο fb λίγο αργότερα
Νομίζω πως είναι η πιο σωστή επιλογή στη σημερινή συγκυρία, καθώς η ομάδα
- αποφεύγει να μπλέξει σε σήριαλ όπως πέρσι (που αναγκαστήκαμε να αλλάξουμε διοργάνωση τον Αύγουστο) καθώς δεν μπορούμε σήμερα να ξέρουμε αν τελικά η ΕΟΚ (και η FIBA γενικά) θα βάλει προσκόμματα στις ομάδες που θα επιλέξουν το Eurocup. Επιπρόσθετα πιστεύω πως η αρχική συμμετοχή μας στο Eurocup πέρσι, αποτέλεσε τροχοπέδη στην προσπάθεια προσέλκυσης εν ενεργεία διεθνών παικτών.
- δεν νομιμοποιεί την ιστορία με τα κλειστά συμβόλαια της λίγκας του Μπέρτι.. Η Barcelona πχ έμεινε εκτός ημιτελικών αλλά έχει εγγυημένο συμβόλαιο στην Euroleague, όπως και η Milano που χάνει 2-1 στα ημιτελικά από την Trento κλπ. Και άλλωστε η ULEB δε δίνει στη χώρα κάποια θέση στην Euroleague με βάση τη βαθμολογία όπως σε Γερμανία ή VTB (εκτός CSKA).
- τα οικονομικά δεδομένα είναι μάλλον καλύτερα από το Eurocup. Η Tenerife που κατέκτησε φέτος το Champions League πήρε 500 χιλιάδες ευρώ, όταν ο Ολυμπιακός που έφτασε στον τελικό του F4 πήρε 400χιλ και η Fenerhbahce που το κέρδισε 700χιλ. Και του χρόνου ο νικητής στο CHL θα πάρει 1 εκατομμύριο, ενώ είναι καλυμμένες και μετακινήσεις, έξοδα αγώνων κλπ. Συν το ότι ο όμιλος έχει 8 ομάδες, άρα σίγουρα 7 εντός έδρας παιχνίδια (σε αντίθεση με τα 5 σίγουρα στο eurocup που έχει ομίλους των 6), ενώ φυσικά το καλεντάρι έχει πάρει υπ'οψη του τα προκριματικά των Εθνικών και δεν συμπέφτουν.
- αλλάξανε οι κανονισμοί της FIBA και του χρόνου θα επιτρέπονται και 7 ξένοι (τουλάχιστον 5 home grown players δηλαδή παίκτες που να έχουν βγάλει δελτιο σε ομάδα της Ελλαδας για 3 σεζον από τα 12 μέχρι τα 20) δηλαδή με τα φετινά δεδομένα θα μπορούσε να παίξει πχ ο Atic χωρίς πρόβλημα.
Παρά τις σημαντικές απουσίες της (Ukic, McGrath εκτός αποστολής λόγω τραυματισμού και ο Τσαλμπούρης στις ΗΠΑ) η ομάδα μπάσκετ έκανε το πρώτο βήμα για την κατάκτηση της τρίτης θέσης της Α1, κερδίζοντας τον -επίσης ελλειπή- Άρη με 90-74 μπροστά σε περίπου 1000 θεατές στο ΟΑΚΑ. Ο αγώνας ήταν ντέρμπυ μέχρι περίπου τα μέσα της τρίτης περιόδου - από εκεί και πέρα οι παίκτες του Μανωλόπουλου επέβαλλαν το ρυθμό τους στους χωρίς λύσεις -ειδικά κάτω από τα καλάθια- φιλοξενούμενους μετά την αποβολή του Καββαδά. Το παιχνίδι της Τετάρτης στη Θεσσαλονίκη θα είναι διαφορετικό αφού λογικά θα επιστρέψει ο Cummings στους αντιπάλους μας, ενώ δύσκολα θα ταξιδέψουν οι Ukic-McGrath.
Mε δεδομένες τις απουσίες των δυο βασικών μας οργανωτών (που παίζουν αθροιστικά πάνω από 50' σε κάθε αγώνα) ο Μανωλόπουλος μετατόπισε τον Dixon στο '1', δίνοντας χρόνο στον Μωραϊτη -ο οποίος μπήκε σε αποστολή για πρώτη φορά μετά το ματς του Ρεθύμνου τον Φλεβάρη- αλλά και περισσότερο από προηγούμενα παιχνίδια στους Λαρεντζάκη - Βασιλειάδη που κι αυτοί είχαν διψήφια παραγωγή πόντων όπως και ο Mike που άγγιξε το double-double έχοντας και 9 ασιστ. Το double-double το κατάφεραν όμως οι Milosevic (16π-12ρ) και Elonu (11π-11ρ) που κυριάρχησαν κάτω από τα καλάθια, ενώ πολύ μεγάλη συμβολή είχε ο Μαυροειδής με τους μαζεμένους πόντους του στο τέλος της 2ης και τις αρχές της 3ης περιόδου συνεχίζοντας τα ιδιαίτερα παραγωγικά playoff.
Τον Άρη υποδέχεται απόψε στο ΟΑΚΑ η ομάδα μπάσκετ στον πρώτο αγώνα της σειράς των (αδιάφορων βαθμολογικά/πρακτικά) μικρών τελικών. Ο Σωτήρης Μανωλόπουλος έχει αρκετά προβλήματα, ειδικά στην οργάνωση καθώς πέρα από τον McGrath που δεν έχει επανέλθει από τον τραυματισμό του στη μέση τη Δευτέρα, ταλαιπωρείται στους προσαγωγούς και ο Ukic (μάλλον λογικό όταν έπαιζε όλη τη σεζόν 30-35' ..) ενώ ο Τσαλμπούρης αναχωρεί στις ΗΠΑ για να πάρει μέρος σε workouts που έχει προσκληθεί από ομάδες ΝΒΑ (εν μέσω αγωνιστικών υποχρεώσεων της ομάδας...) κι έτσι το ματς μετά την τραγική εμφάνιση της Δευτέρας και τη 40ρα από τους πράσινους μόνο εύκολο δεν θα είναι. Προβλήματα έχει και ο Άρης με τους Dragisevic, Cummings να είναι τραυματίες όπως και τον Jackson που έχει μείνει Θεσσαλονίκη.
Η
προϊστορία με τον Άρη στα playoff είναι αρκετά μεγάλη, αφού για 8η σεζόν
θα αναμετρηθούμε στην Αττική μετά το τέλος της κανονικής περιόδου - 9η φορά παίζουμε σε playoff, αλλά το 1987/88 η σειρά τέλειωσε με το πρώτο ματς στο Αλεξάνδρειο που οι αντίπαλοί μας έκαναν το 3-0 αφού προσμετρώνταν και τα αποτελέσματα της κανονικής περιόδου . Το
1991/92, όντας αδιάφοροι στο final-four με όμιλο, χάσαμε 82-85 στο
Γιώργος Μόσχος . Ήττα και την επόμενη χρονιά, όταν στην αναμέτρηση για
την κατάκτηση της 5ης θέσης (που δεν πρόσφερε κάτι παραπάνω από την 6η, αφού και οι δυο στο Korac οδηγούσαν ενώ οι βασικοί μας παίκτες όπως ο Παταβούκας, Λανές κ.α. είχαν ήδη
κάνει προσφυγές) χάσαμε με 73-87 .
Το 1998/99, που τερματίσαμε 5οι και ο Άρης 4ος, κερδίσαμε με 65-59 στο ΟΑΚΑ και
στείλαμε τη σειρά σε τρίτο ματς όπου χάσαμε και αποκλειστήκαμε. Ο Πολίτης είχε
χρησιμοποιήσει τους : Παπανικολόπουλο 5, Κορωνιό 2, Daniels 14, Arloukas
20, Χατζή 3, Ντικούδη, Τσακαλίδη 6, Anderssen 2, Κακιούζη 13 .
To
2003/04, κερδίσαμε με 74-62 στα Λιόσια ολοκληρώνοντας την ανατροπή που
κάναμε νικώντας στο Ιβανώφειο . Ο Φώτης Κατσικάρης χρησιμοποίησε τους :
Lollis 13, Σ.Νικολαϊδη 3, Ζήση 13, Ταπούτο 11, Μισιακό 2, Χατζή 9,
Μαγγουνή, Τσιάρα 7, Sekulic 1, Μπουρούση 4, Παπαϊωακείμ 11 .
Νίκη
στο πρώτο ματς της σειράς και το 2004/05 στο Γαλάτσι με το εντυπωσιακό
88-68 και κορυφαίο τον Toby Bailey (27π-11ρ). Πάλι ο Κατσικάρης στον
πάγκο και παίξαμε με : Lollis 8, Σ.Νικολαϊδη, Ζήση 15, Πελεκάνο, Kus 3,
Χατζή 17, Nicevic 10, Τσιάρα , Antik 4, Μπουρούση 4, Bailey 27 . Η σειρά κρίθηκε σε 3ο ματς στο Αλεξάνδρειο όπου κερδίσαμε .
Πρόπερσι, για τα προημιτελικά κερδίσαμε με το εντυπωσιακό 92-54 στο 2ο ματς της σειράς στο ΟΑΚΑ, αλλά ο Άρης πήρε την πρόκριση με δυο νίκες στο Nick Galis Hall . O Dragan Sakota είχε χρησιμοποιήσει τους : Wilbekin 5, Παπαντωνίου 7, Delininkaitis 4, Sakota 9, Κασελάκη 12, Πολυτάρχου 3, Τσιάκο, Σαρικόπουλο 4, Αθηναίου 9, Milosevic 10, Mensah-Bonsu 12, English 17
Πέρσι στον 2ο μικρό τελικό (που ολοκληρώθηκε με τις ομάδες να παίζουν 3χ3 αφού αποβλήθηκαν οι Παπαντωνίου-Sakota & White, Waters αλλά και οι παίκτες των πάγκων) κερδίσαμε με 89-84. Ο Jure Zdovc είχε χρησιμοποιήσει τους : Παπαντωνίου 6, Sakota 22, Hairston 13, Milosevic 7, Carter 12, Brown 12, Σαρικόπουλο 2, Μωραϊτη, Μαυροειδή 8, Eric 7.
Τέλος στον 4ο τελικό, κερδίσαμε ξανά με 89-81 και κατακτήσαμε την 3η θέση. Η σύνθεση : Παπαντωνίου 2, Sakota 14, Hairston 24, Milosevic 7, Carter 7, Brown 22, Σαρικόπουλος, Κατσίβελης 2, Καλαμπόκης 6, Μαυροειδής 5, Eric .
Tην εικόνα που έχτιζε στα προηγούμενα τρία ματς της σειράς, όπου ήταν παραπάνω από ανταγωνιστική, κερδίζοντας το ένα παιχνίδι και χάνοντας στο τέλος τα άλλα δυο, γκρέμισε στον 4ο ημιτελικό η ομάδα μπάσκετ γνωρίζοντας τη συντριβή από τον Παναθηναϊκό Superfoods με 67-105.. Οι παίκτες μας δεν μπήκαν πρακτικά ποτέ στον αγώνα... Βρέθηκαν με το καλημέρα πίσω με το σκορ στο 1-15, όπως έγινε πάνω-κάτω και στα προηγούμενα ματς της σειράς, αλλά αυτή τη φορά δε μπόρεσε ποτέ να επιστρέψει.. Δε βγήκαν τα σουτ, δεν βγήκαν οι επιλογές (ή εμμονές) του πάγκου, δεν άφησαν κανένα περιθώριο οι διαιτητές που ήταν προκλητικοί ακόμα και με τέτοια διαφορά .. Πάλι καλά που μπήκε το καλάθι στην εκπνοή και δεν έγινε νέο ρεκόρ μεγαλύτερης εντός έδρας ήττας, αλλά απλά ισοφαρίστηκε το παλιό...
Για άλλο ένα παιχνίδι με αντίπαλο τους πράσινους η επίθεση μας περιορίστηκε γύρω στους 70π (70 στο 1ο, 71 στο 2ο, 72 στο 3ο, 67 στο 4ο) με τους μόνους που είχαν επαφή με το καλάθι να είναι ο Ukic (16π με 6/12 σουτ), ο Μαυροκεφαλίδης (14π με 4/7 σουτ και 6/6 βολές - το τρίλεπτο διάστημα που τροφοδοτήθηκε για να κερδίζει φάουλ από τον Gabriel ήταν το μόνο που είχαμε συγκεκριμένο αγωνιστικό σχέδιο στο παρκέ..) και ο Μαυροειδής (10π). Αμυντικά ήμασταν τουλάχιστον τραγικοί ... χαρακτηριστικό πως στην 4η περίοδο το σκορ έγινε από 59-85, 59-100 με απανωτούς αιφνιδιασμούς των πράσινων ενώ είχαμε μηδέν φάουλ και δεν κόψαμε κανένα... Βέβαια ήταν δύσκολο να πιέσει αμυντικά η συγκεκριμένη πεντάδα που είχε επιλεχθεί εκείνο το διάστημα..
Σαν να μην έφτανε η ταπεινωτική ήττα, τραυματίστηκε και ο McGrath λίγο πριν τη λήξη με συνέπεια να είναι τουλάχιστον αμφίβολη η παρουσία του στα πρώτα ματς της σειράς των ημιτελικών .
Τον Παναθηναϊκό (Superfoods) υποδέχεται απόψε στο ΟΑΚΑ η ομάδα μπάσκετ στον 4ο αγώνα της ημιτελικής σειράς των playoff της Α1, στον απόηχο της κατάκτησής της Euroleague από την Fenerbahce. Ο Σωτήρης Μανωλόπουλος δεν αντιμετωπίζει αγωνιστικά προβλήματα, ενώ και η τριπλέτα των Μωραϊτη-Σκουλίδα-Τσαλμπούρη ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις της με την ομάδα Νέων κατακτώντας το Final4 της ΕΣΚΑ.. Βέβαια είναι εξαιρετικά απίθανο να μπει στη δωδεκάδα έστω κι ένας από τους τρεις με βάση το χρόνο που (δεν) έχουν πάρει τους τελευταίους μήνες. Σημαντικό πως μετά τη νίκη στον 2ο ημιτελικό, η ομάδα δεν έχει το άγχος και μπορεί να παίξει πιο ελεύθερα. Από την άλλη οι πράσινοι έχουν αμφίβολους τους James, Φώτση - με τον δεύτερο βέβαια να παίζει έτσι κι αλλιώς από ελάχιστα έως καθόλου.
Δεν είναι η πρώτη φορά που φτάνουμε μια σειρά playoff σε 4ο παιχνίδι, ενώ συνήθως χάνουμε με 3-1 όταν έχουμε μειονέκτημα έδρας.
Θα μπορούσαμε να βάλουμε σε αυτή την κατηγορία τα προημιτελικά του 1987/88, όταν έχοντας 2-0 επί των πράσινων στην κανονική διάρκεια, χάσαμε εύκολα με 58-78 στο ΣΕΦ στον τυπικά 3ο αγώνα ως γηπεδούχοι, αλλά και τον 4ο πάλι στο ΣΕΦ ως φιλοξενούμενοι με 81-71. Η σειρά κρίθηκε στο νικηφόρο για μας 5ο αγώνα στο κλειστό του Ιωνικού Νέας Φιλαδέλφειας.
Το ίδιο ισχύει και για τα προημιτελικά του 1988/89, πάλι με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό, όταν με 1-1 νίκες στην κανονική διάρκεια, χάσαμε 86-69 στον Τάφο του Ινδού στο 3ο ματς, και υποδεχτήκαμε τους πράσινους πάντα χωρίς ξένο μετά τη φυγή του Vranes στον 4ο αγώνα στο κλειστό του Ιωνικού και χάσαμε 75-76. Στη συνέχεια της post season, αντιμετωπίσαμε τον Απόλλωνα για την έξοδο στην Ευρώπη, είχαμε 1-1 στην regular, κερδίσαμε εμφατικά με 107-74 στον Ιωνικό, χάσαμε 75-61 στην Πάτρα στο 4ο αγώνα - για να κριθεί η σειρά σε ...ουδέτερο (έτσι ίσχυε τότε), στο Ναύπλιο όπου χάσαμε (και με τον Ψωμιάδη να αφήνει απλήρωτα νερά κλπ για να τα πληρώσουν τα πούλμαν της Original ...)
Το 1992/93, έχοντας αποκλειστεί στα προημιτελικά από τον Παναθηναϊκό, αντιμετωπίσαμε το Περιστέρι με μειονέκτημα έδρας. Κάναμε το break στον πρώτο αγώνα στο κλειστό της Κέννεντυ με 79-81, κερδίσαμε και το 2ο στο Μόσχος με 100-83. Έχοντας χάσει στο Περιστέρι το 3ο ματς με 82-78, νικήσαμε στο 4ο παιχνίδι στο Μόσχος με 73-69. Κορυφαίος στη σειρά ήταν ο Κώστας Παταβούκας, παρά την προσφυγή που είχε κάνει, στα τελευταία του ματς με τα κιτρινόμαυρα.
Το 1997, πάλι με μειονέκτημα έδρας παίξαμε σε σειρά best of three στους τελικούς με τον Ολυμπιακό. Χάσαμε το πρώτο με 68-62, νικήσαμε το 2ο στο ΟΑΚΑ με 78-77, χάσαμε την ευκαιρία μας στο ΣΕΦ στο 3ο με 53-49, και στο 4ο ματς στο ΟΑΚΑ δεν είχαμε αντίδοτο στα τρίποντα του Tomic και χάσαμε με 53-68.
Την επόμενη χρονιά αντιμετωπίσαμε και πάλι τον Ολυμπιακό με μειονέκτημα έδρας στους μικρους τελικούς όμως. Πάλι χάσαμε 3-1 τη σειρά - 72-71 το πρωτο στο ΣΕΦ, νίκη με 75-61 στον 2ο στο ΟΑΚΑ, ήττα με κάτω τα χέρια 90-60 στο 3ο ματς του ΣΕΦ και ήττα με 54-58 πάλι στο ΟΑΚΑ .
Ξανά μικροί τελικοί με τον Ολυμπιακό το 1999/00, ξανά με μειονέκτημα έδρας, ξανά ήττα με 3-1. Χάσαμε 72-56 στο ΣΕΦ, νικήσαμε 66-56 στο ΟΑΚΑ, παλαίψαμε αλλά χάσαμε 60-54 στο Φάληρο και ήττα με 67-72 στο 4ο παιχνίδι της σειράς (με τους ερυθρόλευκους για κάποιον 'απροσδιόριστο' λόγο να εκτελούν 43 βολες έναντι 16 της ΑΕΚ στα δυο τελευταία ματς, ενώ στα δυο πρώτα ήταν 41-37 ...)
Πάλι σειρά best of 5 με τον Ολυμπιακό, αλλά στους τελικούς αυτή τη φορά το 2002, και με την Α.Ε.Κ. να έχει το πλεονέκτημα έδρας. Αν και βρέθηκε να χάνει με 0-2 στο ξεκίνημα της σειράς (74-82 στο ΟΑΚΑ, 75-70 στο ΣΕΦ), νίκησε 84-78 στο 3ο παιχνίδι, ακύρωσε τη φιέστα των ερυθρόλευκων στο ΣΕΦ κερδίζοντας με 60-61, για να σηκώσει τελικά το πρωτάθλημα στο 5ο ματς στο ΟΑΚΑ.
Την επόμενη χρονιά, πάλι τελικούς, αλλά με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό και μειονέκτημα έδρας, χάσαμε και τότε τη σειρά με 1-3. Ήττα με 77-68 στα Πατήσια, νίκη 72-67 στα Λιόσια με σούπερ Μπουρούση, ήττα 84-73 στο τρίτο παιχνίδι και με 80-81 στην παράταση (71-71κδ) στα Λιόσια στο 4ο τελικό, με τον προερχόμενο από τραυματισμό Ντικούδη να είναι στη δωδεκάδα αλλά να μην αγωνίζεται.
Το 2003/04, για τους μικρούς τελικούς με τον Ηρακλή, πάλι με μειονέκτημα έδρας, ήταν η πρώτη φορά που πήγαμε μια σειρά χωρίς πλεονέκτημα σε 5ο παιχνίδι. Χάσαμε 81-73 στο Ιβανώφειο, κερδίσαμε 88-77 στα Λιόσια (κεκλεισμένων των θυρών), ήττα στο 3ο ματς με 89-70 στη Θεσσαλονίκη και νίκη στο συγκλονιστικό 4ο αγώνα στα Λιόσια (πάλι χωρίς θεατές λόγω της τιμωρίας μας για όσα είχαν γίνει με το Μαρούσι στα ημιτελικά) με 109-107 - στην 3η παράταση. 78-78 κδ, 85-85 η 1η, 99-99 η 2η)
Tην επόμενη σεζόν είχαμε για πρώτη φορά best of 5 σειρά και στα ημιτελικά. Παίξαμε με το 2ο Μαρούσι και το αποκλείσαμε με 3-1 παρά το μειονέκτημα έδρας. Νίκη 73-74 στον Άγιο Θωμά, νίκη 86-77 στο Γαλάτσι, ήττα 76-62 στο 3ο παιχνίδι και πανηγυρική πρόκριση στους τελικούς με 69-63 στο Γαλάτσι στον 4ο αγώνα (σε ματς που τα ΜΑΤ έκαναν αναίτια επίθεση στον κόσμο μας)
Στη συνέχεια παίξαμε τελικούς με τον Παναθηναϊκό, πάλι με μειονέκτημα και ξανά χάσαμε με 3-1 τη σειρά παίζοντας όλα τα ματς χωρίς τον τραυματία Toby Bailey. Ήττα με 78-62 στο ΟΑΚΑ, νίκη 84-79 στο Γαλάτσι, ήττα 79-71 στο τρίτο ματς και με 71-87 στον 4ο αγώνα (που σημαδεύτηκε και αυτός από επεισόδια)
Τελευταία φορά που παίξαμε 4ο παιχνίδι σε σειρά best of 5, ήταν πέρσι στους μικρούς τελικούς, όταν παρά το μειονέκτημα έδρας κερδίσαμε με 3-1 τον Άρη. Νίκη με 67-77 στο Αλεξάνδρειο, νίκη 89-84 στο ΟΑΚΑ, ήττα στη Θεσσαλονικη με 74-69 στο 3ο αγώνα και επικράτηση με 89-81 στον 4ο στο ΟΑΚΑ για την κατάκτηση της 3ης θέσης .
Μια πολύ καλή Α.Ε.Κ., παρά το μουδιασμένο της ξεκίνημα και πάλι καθώς έχανε με 12-2 στο 7΄, αντέδρασε και πάλι στη δεύτερη περίοδο όπως έγινε και στον πρώτο ημιτελικό, κατάφερε να προηγηθεί με 8π (44-52) στο 27'39" και να μειώσει μετά σε 66-64 στο 36' . Σίγουρα οι συνθήκες ήταν ιδανικές για να γίνει το διπλό, αφού δεν υπήρχε πολύς κόσμος ενώ ήταν εκτός αποστολής στους αντιπάλους μας ο James, όμως δε βρέθηκε ποτέ λύση στο μαρκάρισμα του Nick Calathes που τέλειωσε με 26π-6ασ-6ρ, ενώ δεν μπορέσαμε να βρούμε κι εμείς με τη σειρά μας λύσεις επιθετικά από τους παίκτες μας στην περιφέρεια εκτός του Κροάτη που σκόραρε 14π. Dixon, Λαρεντζάκης, Βασιλειάδης, Newley, McGrath σκόραραν αθροιστικά μόλις 15 πόντους με 4/17 σουτ.. Αναμφίβολα όμως δεν υπάρχει σύγκριση με τα παιχνίδια που κάναμε πέρσι στα ημιτελικά με τον Ολυμπιακό
Κάτω από τα καλάθια τα πράγματα ήταν καλύτερα, με τον Μαυροειδή (παρά τα αρκετά χαμένα σουτ) να κάνει εξαιρετικά playoff και τον Λουκά να δίνει αρκετές λύσεις στην επίθεση για πρώτη φορά κόντρα στους πράσινους. Μαζί με τον Sakota και τον Elonu, κάλυψαν αρκετά καλά τους αντίπαλους ψηλούς. Κι ίσως να ήταν διαφορετική η εξέλιξη αν μπορούσε να δώσει περισσότερο σκοράρισμα ο Milosevic (ή ο Newley) ειδικά από τη στιγμή που δε μπορέσαμε να περιορίσουμε τον KC Rivers που σκόραρε 19π κάνοντας πολύ μεγάλη ζημιά στην άμυνά μας.
Τα στιγμιότυπα από τη nova (που χρειάστηκε πάνω από 12 ώρες να μονταριστούν και να ανέβουν)
Τον Παναθηναϊκό (Superfoods) αντιμετωπίζει απόψε το απόγευμα η ομάδα μπάσκετ στον τρίτο αγώνα της σειράς των ημιτελικών της Α1. Ο Σωτήρης Μανωλόπουλος δεν αντιμετωπίζει αγωνιστικά προβλήματα, πέρα από το γεγονός πως δεν μπορεί να υπολογίζει στους Μωραϊτη, Τσαλμπούρη, Σκουλίδα (που έτσι κι αλλιώς εκτός δωδεκάδας είναι μόνιμα) αφού στις 10 το βράδυ θα παίξουν με την Νέων στον τελικό του Final4 της ΕΣΚΑ στο Ζηρίνειο κόντρα στον Δούκα.
Η προϊστορία μας με τους πράσινους εκτός έδρας είναι αποκαρδιωτική αφού έχουμε να τους κερδίσουμε από το φθινόπωρο του 1996 (με Coldebella) στην κανονική περίοδο και από το 1991 στα playoff . Το σερί εις βάρος μας είναι 27-0 συνολικά και 12-0 σε post season.. Ας δούμε όμως γενικά την προϊστορία μας σε ημιτελικές σειρές playoff.
Το 1987/88, έχοντας αποκλείσει τον Παναθηναϊκό με 3-2 στα προημιτελικά, αντιμετωπίσαμε τον 1ο της κανονικής περιόδου Άρη, που μας είχε κερδίσει και τις δυο φορές στη regular και ήθελε μια ακόμα νίκη για να πάει τελικό. Μας κέρδισε με 104-73 στο Αλεξάνδρειο και το εξασφάλισε.
Το 1991/92 τερματίσαμε 4οι στην κανονική περίοδο ξανά, αλλά δεν είχαμε σειρές ημιτελικών, καθώς έγινε ιδιότυπο final-4 με τους τέσσερις πρώτους της regular να μεταφέρουν και τα αποτελέσματά τους σε αυτό, και να παίζουν σε όμιλο όλοι με όλους. Έχοντας μόνο μια νίκη στην κανονική περίοδο κόντρα στον Άρη, δεν είχαμε καμιά απολύτως ελπίδα. Ξεκινήσαμε με 1-11, έναντι 10-2 του ΠΑΟΚ, 7-5 του Ολυμπιακού και 6-6 του Άρη. Πρακτικά το διπλό μας στο ΣΕΦ επί του Πανιώνιου που έφερε εμάς 4ους αντί των κυανέρυθρων, έδωσε το προβάδισμα στους ερυθρόλευκους έναντι του Άρη για τη 2η θέση (εμείς είχαμε κερδίσει τον Άρη, ενώ ο Πανιώνιος τον Ολυμπιακό) και μας στέρησε την παρουσία στο Κυπελλούχων όπου πήγε ο Άρης και το κατέκτησε ενώ εμείς στο Korac (για να αποκλειστούμε από τη Graveline)
Ξαναβρεθήκαμε στα ημιτελικά το 1996/97, όταν σαν 2οι αποκλείσαμε με sweep 70-54 στο ΟΑΚΑ και 68-70 στο Αλεξάνδρειο τον 6ο ΠΑΟΚ (που είχε αποκλείσει νωρίτερα τον 3ο Παναθηναϊκό).
Την επόμενη χρονιά σαν τέταρτοι παίξαμε με τον 1ο της κανονικής περιόδου Παναθηναϊκό, σε σειρά best of three, χάσαμε 67-57 τον πρώτο αγώνα, νικήσαμε 65-56 στην έδρα μας και χάσαμε 51-47 στον 3ο και τελευταίο και επεισοδιακό (με το ξύλο Φάνη-Ξανθού).
Ξανά με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό το 1999/00 σε σειρά best of three, εμείς σαν 3οι κι αυτοί σαν 2οι, χάσαμε 79-69 στον 1ο αγώνα, νικήσαμε 77-67 στο 2ο και γνωρίσαμε την βαριά ήττα με 88-60 στον 3ο και καθοριστικό αγώνα.
Tρίτη συνεχόμενη φορά με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό στα ημιτελικά, έχοντας μειονέκτημα έδρας, εμείς 4οι αυτοί 1οι, και με σφαγιαστικές διαιτησίες χάσαμε 84-80 το πρώτο ματς και 74-82 το 2ο και τελευταίο του Duda στον πάγκο μας.
Την επόμενη χρονιά, έχοντας τερματίσει πρώτοι στη regular αντιμετωπίσαμε τον 4ο Ηρακλή και τον αποκλείσαμε με sweep, 77-68 στο ΟΑΚΑ και 86-88 στο Ιβανώφειο .
To 2002/03, σαν 2οι αντιμετωπίσαμε τον 3ο Ολυμπιακό και τον αποκλείσαμε με 2-1. Κερδίσαμε το πρώτο ματς με 68-66 στα Λιόσια, χάσαμε 77-65 στον Κορυδαλλό, νικήσαμε το τρίτο με 84-64, και αποφασίστηκε επανάληψη του πρώτου αγώνα, τον οποίο κερδίσαμε με 74-61 .
Την επόμενη χρονιά, σαν 6οι αποκλείσαμε στα προημιτελικά τον Άρη, αλλά στα ημιτελικά αποκλειστήκαμε από το 2ο Μαρούσι με ήττες 78-67 στον Άγιο Θωμά και 85-91 στα Λιόσια (παίξαμε χωρίς τους τραυματίες Γλυνιαδάκη, Μισιακό ενώ ο Lollis αποχώρησε τραυματίας στο 3ο λεπτό).
Ξανά 6οι την επόμενη σεζόν στην regular, ξανά αποκλείσαμε τον 3ο Άρη στα προημιτελικά, ξανά με το 2ο Μαρούσι στα ημιτελικά, αλλά τώρα σε best of five σειρά πήραμε την πρόκριση με 3-1 νίκες. Κερδίσαμε 73-74 τον πρώτο αγώνα στον Άγιο Θωμά, και 86-77 τον 2ο στο Γαλάτσι, χάσαμε 76-62 στον 3ο και κερδίσαμε με 69-63 στον 4ο πάλι στην έδρα μας .
Tέλος πέρσι, αντιμετωπίσαμε στα ημιτελικά σαν 4οι τον 1ο Ολυμπιακό και αποκλειστήκαμε με 3-0. Βαριά ήττα 93-58 στο ΣΕΦ στον πρώτο αγώνα, νέα ήττα με 80-67 στον 2ο που σημαδεύτηκε από το επεισόδιο Zdovc-Green και τέλος ήττα με 75-89 στο ΟΑΚΑ στο τρίτο παιχνίδι .
Επιτέλους νίκη κόντρα σε κάποιον από τους μόνιμους πρωταγωνιστές του πρωταθλήματος (από τότε που διέλυσε την ομάδα ο Φιλίππου) για την Α.Ε.Κ. που κέρδισε με 71-70 τον Παναθηναϊκό. Αυτή τη φορά κατάφερε να πιεί νερό από τη βρύση, σε αντίθεση με το ΣΕΦ το 2014/15, τα δυο εντός, το εκτός στο ΟΑΚΑ και τον τρίτο ημιτελικό πέρσι, όπως και τα άλλα δυο εντός ματς φέτος που για τον ένα ή τον άλλο λόγο δεν μπόρεσε. Χρειάστηκε να περάσουν 9 χρόνια -από τον Απρίλιο του 2008 -ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ για να κερδίσουμε ξανά τους πράσινους. Στο ενδιάμεσο διάστημα είχαν προηγηθεί 13 συνεχόμενες ήττες εντός κι εκτός έδρας, οι 6 εντός από τον Παναθηναϊκό και συνολικά 31 αν προσθέσουμε κι αυτές από τον Ολυμπιακό αυτά τα 9 χρόνια.. Αυτή ήταν και η πρώτη νίκη σε ημιτελική σειρά μετά από το 2004/05 και το break στο Μαρούσι. Έτσι ισοφάρισε την ημιτελική σειρά κι εξασφάλισε πως θα έχει άλλο ένα ματς μπροστά στο κοινό της την Δευτέρα.
Καλύτερος παίκτης μας ήταν ο Milosevic που έδειξε κι αυτή τη φορά πόσο έλλειψε το προηγούμενο τρίμηνο και πόσο διαφορετική θα ήταν η ευρωπαϊκή μας συνέχεια αν ήταν παρών στα ματς με τους Μονεγάσκους. Όμως πέρα από τον Βόσνιο, τον MVP των playoff Μαυροειδή (14,3π-6,8ρ έχει στα 4 ματς της post season), τα κρίσιμα σουτ του Sakota, την άμυνα και τα τρίποντα του Newley, τις βοήθειες του Λαρεντζάκη και τη σοβαρότητα στην κυκλοφορία από την τριάδα των οργανωτών Ukic-McGrath-Dixon, ιδιαίτερα κομβικός ήταν ο ρόλος του Elonu. Γέμισε τη ρακέτα μας, μοίρασε τάπες (4) και περιόρισε τη δράση των Singleton-Gist. Αν είχαμε καλύτερη ευστοχία θα μπορούσαμε να κερδίσουμε πολύ ευκολότερα. Όμως θα μπορούσαμε να είχαμε χάσει και με κάτω τα χέρια αν δεν γυρνούσαμε από το 33-44 στα τέλη του ημιχρόνου που έγινε 44-44 στα μέσα της τρίτης περιόδου. Ή αν δεν ανέβαζε την πίεση ο κόσμος εξαγριωμένος από την κάκιστη διαιτησία, που είχε αποκορύφωμα την τεχνική στον Μανωλόπουλο που έκανε το 48-50, 48-55 ..
Την τελευταία της -λογικά- ευκαιρία για μια μεγάλη νίκη στο πρωτάθλημα σε αυτή την τριετία της επιστροφής, έχει απόψε η ομάδα μπάσκετ υποδεχόμενη τον Παναθηναϊκό Superfoods στο ΟΑΚΑ. Το σερί απέναντι στους δυο έχει φτάσει το 0-16, ενώ έκλεισαν 9 χρόνια από την τελευταία νίκη εντός έδρας επί των πράσινων και έχουν συμπληρωθεί ήδη 12 από την τελευταία στα playoff. Aγωνιστικά δεν αντιμετωπίζουμε προβλήματα και όλοι οι παίκτες μας είναι στη διάθεση του Σωτήρη Μανωλόπουλου.
Συνολικά στα Playoff έχουμε υποδεχτεί 12 φορές τους πράσινους και οι νίκες είναι 7-5.
Το 1987/88 έχοντας τερματίσει 4οι στη regular αντιμετωπίσαμε τους 5ους πράσινους έχοντας μεταφέρει τις 2 νίκες που κάναμε στην κανονική περίοδο. Χάσαμε εύκολα με 58-78 στο ΣΕΦ που έγινε ο πρώτος προημιτελικός κι αφού ηττηθήκαμε στο 4ο πάλι στο ΣΕΦ, κερδίσαμε με 76-75 τον Παναθηναϊκό στο κλειστό του Ιωνικού ΝΦ τη Μεγάλη Τετάρτη παίρνοντας και το εισιτήριο για τα ημιτελικά .
Χωρίς τον Vranes (και γενικά ξένο αφού τότε δεν επιτρεπόταν η αντικατάσταση) δεν είχαμε απάντηση στον Edgar Jones και χάσαμε με 75-76 από τους πράσινους στα προημιτελικά του 1988/89, πάλι στο κλειστό του Ιωνικού ΝΦ.
Νίκη με 90-83 στα playoff του 1990/91 στο 'Γ.Μόσχος', στον όμιλο για την έξοδο στο Korac.
Mε τον Νίκο Νεσιάδη υπηρεσιακό προπονητή στον πάγκο και παρά τις προσφυγές που ταλάνιζαν την ομάδα κερδίσαμε με 74-67 τον Παναθηναϊκό στα προημιτελικά του 1992/93 και οδηγήσαμε τη σειρά σε 3ο παιχνίδι στη Γλυφάδα.
Με 65-56 κερδίσαμε τον 2ο ημιτελικό το 1997/98 στο ΟΑΚΑ οδηγώντας τη σειρά σε τρίτο ματς (το γνωστό επεισοδιακό) .
Παρά την απουσία του Κορωνιού έχοντας super Bowie (24π-4ασ) κερδίσαμε 77-67 το 2ο παιχνίδι της σειράς των ημιτελικών το 1999/00.
Χρειάστηκε να περάσουν 12 χρόνια για να χάσουμε ξανά εντός έδρας από τον Παναθηναϊκό σε playoff, με 74-82 στον 2ο ημιτελικό του 2000/01 που έπαιζε με παίκτες παραπάνω - τους διαιτητές
Από το report του αγώνα : Στα 57.2" γίνεται η φάση του αγώνα... Το
χρονόμετρο μηδενίζει, και ο κατασκηνωμένος στην μπασκέτα μας Rebraca
καρφώνει κάνοντας το 72-74 . Γίνεται διακοπή στα 51.4" και μετά
από συσκέψεις επί συσκέψεων και με τη ...σύμφωνη γνώμη του ...ξάδερφου
που έβλεπε προφανώς από το NOVA θεώρησαν εμπρόθεσμο το καλάθι του Παναθηναϊκού,
παρά το ότι για τη γραμματεία είχε λήξει η επίθεση
Mε αποκάλυψη του αγώνα τον Γιάννη Μπουρούση που λόγω του τραυματισμού του Ντικούδη έπαιξε βασικός 5 μήνες πριν κλείσει τα 20 του χρόνια και είχε 10π-8ρ, κερδίσαμε 72-67 στον 2ο τελικό του 2002/03 .
Παίζοντας ξανλα χωρίς τον
Ντικούδη (που ήταν για τυπικούς λόγους στην 12δα), με τους Betts, Κικίλια,
Ταπούτο να φορτώνονται φάουλ από τους απαράδεκτους Τανατζή-Καρούση,
με τραγικά ποσοστά ευστοχίας στις βολές (μόλις 21/38) και με ένα απαράδεκτο
επιθετικά Crispin χάσαμε στην παράταση με 80-81 στον 4ο τελικό λίγες μέρες μετά.
Mε 4000 κόσμο στις εξέδρες (αλλά πάλι δε γέμισε το Γαλάτσι) νικήσαμε με 84-79 τον Παναθηναϊκό στον 2ο τελικό του 2004/05.21π ο Νίκος Ζήσης, 16 ο Πελεκάνος που πήρε τη θέση του τραυματία Bailey στη βασική πεντάδα, 15 ο Kus και 11π-7ρ ο Nicevic.
Tέλος στον 4ο τελικό, παραμονή του Αγίου Πνεύματος χάσαμε με 71-87 από τους πράσινους παρά τους 19π του Χατζή .
Στο τεύχος 335 του All Star Basket (Απρίλιος 2017) πέρα από τη συνέντευξη Dixon (ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ MIKE DIXON ΣΤΟ ALL STAR) υπήρχαν ακόμα μια αναφορά για τα γήπεδα και το κλειστό του τέννις που σκέφτεται για έδρα η ΚΑΕ
σχόλιο για το Champions League και το Eurocup από την 'κουρούνα'
Τέλος στη στήλη του suspect, υπάρχουν αναφορές για Αγγελόπουλο, Zdovc, Sakota
Την 27η συνεχόμενη εκτός έδρας ήττα της από τον Παναθηναϊκό στο πρωτάθλημα (τελευταία νίκη το 1996/97) και 12η σε playoff (τελευταια το 1990/91), γνώρισε η ομάδα μπάσκετ αφού ηττήθηκε με 80-70 από τον Παναθηναϊκό Superfoods. Οι παίκτες του Μανωλόπουλου παρά το κακό ξεκίνημα (βρέθηκαν να χάνουν με 21-9 λίγο πριν συμπληρωθούν 8' αγώνα), αντέδρασαν όταν πέρασαν στο παρκέ οι Dixon-Sakota-Elonu, έκλεισαν το ημίχρονο προηγούμενοι με 35-39 και το ματς ήταν ντέρμπυ μέχρι το 25' που βγήκαν οι Dixon-Sakota και οι γηπεδούχοι απέκτησαν έναν αέρα 10 πόντων διαφοράς. Έγινε μια ύστατη προσπάθεια στο τέλος, πλησιάσαμε 72-66 στο 36' αλλά μέχρι εκεί. Οι αντίπαλοί μας είχαν ως συνήθως στα μεταξύ μας παιχνίδια τις γκρι βοήθειες - χαρακτηριστικό πως εκτελέσαμε μόλις μια βολή στο πρώτο ημίχρονο ..
Αγωνιστικά στηριχθήκαμε στην τριάδα Dixon-Sakota-Μαυροειδή που ήταν και οι μόνες σταθερά αξιόπιστες επιθετικές μας λύσεις, σκοράροντας τους 47 από τους 70 πόντους μας (ενώ είχαν και πάνω από τα μισά ρημπάουντ), ενώ έδειξαν πως πρέπει να είναι στον πυρήνα του κορμού της ομάδας και για την επόμενη σεζόν. Από εκεί και πέρα, ο Ukic ήταν καλά κλεισμένος (αλλά για πρώτη φορά σε ματς με αντίπαλο τους πράσινους δεν πήρε πολλές προσπάθειες - 17 & 15 στα δυο ματς της regular - 6 τώρα), ο McGrath αρκέστηκε στα οργανωτικά κατά βάση καθήκοντα, ο Milosevic δε συνέχισε τις καλές εμφανίσεις, ο Λαρεντζάκης φορτώθηκε με φάουλ, ο Elonu ξεχάστηκε στον πάγκο ενώ οι Μαυροκεφαλίδης, Βασιλειάδης, Newley ήταν από κακοί έως μέτριοι και ο Χαριτόπουλος σταθερά εκτός επιλογών. Μόνο με τρεις παίκτες σε καλή μέρα δε γίνεται να κερδίσεις έναν από τους δυο πρώτους του πρωταθλήματος, από τη στιγμή που είναι δεδομένο ότι θα παίρνουν σφυρίγματα όταν χρειαστεί.
Αναμφίβολα το rotation που κάνει η ομάδα στα τελευταία παιχνίδια είναι τουλάχιστον προβληματικό. Δεν έχει νόημα να μένει τόσο χρόνο στο παρκέ ο Μαυροκεφαλίδης των 1/9 σουτ και να αγωνίζεται μόλις 12" στο 2ο ημίχρονο ο Elonu. Κι αν ο 30χρονος Χαριτόπουλος δεν υπολογίζεται, δεν υπάρχει επίσης λόγος να είναι στη δωδεκάδα αντί του Τσαλμπούρη πάνω στον οποίο υποτίθεται θέλουμε να χτίσουμε την Α.Ε.Κ. της επόμενης πενταετίας, ενώ το ίδιο ισχύει και για τους Βασιλειάδη-Σκουλίδα... Η Κυριακή φαίνεται να είναι η τελευταία μας ευκαιρία για να κάνουμε επιτέλους μια μεγάλη νίκη στην Ελλάδα από τότε που επιστρέψαμε στη φυσική μας κατηγορία ..
Χωρίς αγωνιστικά προβλήματα (αφού οι Dixon-Newley που έχασαν το ματς στο Ρέθυμνο προπονήθηκαν κανονικά) αγωνίζεται απόψε κόντρα στον Παναθηναϊκό (Superfoods) η ομάδα μπάσκετ στον πρώτο αγώνα της σειράς των ημιτελικών. Αν η σειρά ξεκινούσε πριν δυο βδομάδες που ο αποκλεισμός των πράσινων από το final4 με sweep από τη Fenerhahce, και κυρίως η κατάσταση στα αποδυτήριά τους μετά την επιστροφή με πούλμαν από Κωνσταντινούπολη, μάλλον οι συνθήκες θα ήταν πιο ευνοϊκές για την Α.Ε.Κ.
Η προϊστορία είναι συντριπτική εις βάρος μας, αφού μετράμε μόλις 8 νίκες σε 65 παιχνίδια εκτός έδρας με τον Παναθηναϊκό, με την τελευταια να έχει γίνει πάνω από 20 χρόνια πριν με τους αντιπάλους μας να τρέχουν ένα σερί 26-0 από τότε.. Στα playoff το σκορ είναι 13-1 υπέρ τους επίσης..
Για πρώτη φορά παίξαμε playoff εκτός έδρας με τους πράσινους το 1987/88 για τα προημιτελικά - εμείς είχαμε τερματίσει 4οι στη regular και αυτοί 5οι. Έχοντας κάνει το 2-0 στην κανονική περίοδο, τα δυο ματς αποφασίστηκε από τις δυο διοικήσεις να γίνουν στο ΣΕΦ για εισπρακτικούς λόγους (αλλά είχαν πενιχρή προσέλευση). Έχοντας χάσει στο τυπικά εντός, χάσαμε και στο τυπικά εκτός με 81-71 και η σειρά κρίθηκε (νικηφόρα) για μας στο 5ο ματς που έγινε στο κλειστό του Ιωνικού ΝΦ .
Την επόμενη χρονιά (1988/89), με τους πράσινους να έχουν τερματίσει στην 3η θέση και την Α.Ε.Κ. στην 6η, παίξαμε πάλι στα προημιτελικά, οι νίκες στην κανονική διάρκεια ήταν μοιρασμένες, αλλά παίζοντας χωρίς ξένο αφού ο Vranes είχε αποτελέσει παρελθόν από τον Φλεβάρη χάσαμε με 86-69 (και τη σειρά με 3-1 συνολικά).
Το 1989/90 δεν παίξαμε στα playoff αφού συμμετείχαμε σε διαφορετικούς ομίλους για την πρόκριση στο Korac, την οποία κέρδισαν αμφότεροι
Η μοναδική μας νίκη σε post season, έγινε το 1990/91 στον Τάφο του Ινδού με 71-78 -και τον Φώτη Κατσικάρη να κάνει μεγάλο ματς- στον ενιαίο όμιλο για το Korac, στον οποίο αν και ξεκινήσαμε με 6-4 έναντι 7-3 του Περιστερίου, τελικά τερματίσαμε στην πρώτη θέση με 12-8 συνολικά.
Επόμενο ραντεβού το 1992/93, στα προημιτελικά (2οι οι πράσινοι, 7οι εμείς). Χασαμε με 78-61 το πρώτο παιχνίδι στη Γλυφάδα, κερδίσαμε στο 'Γ.Μόσχος' και στείλαμε τη σειρά σε τρίτο ματς, όπου χάσαμε με 73-61 (με τον Ιωαννίδη σαν προπονητή του Ολυμπιακού να παίρνει την παραμονή τηλέφωνο τον υπηρεσιακό μας τεχνικό Νίκο Νεσιάδη να του πει να προσέχει τους διαιτητές οι οποίοι άλλαξαν την τελευταία στιγμή μετά από ..ερυθρόλευκη παρέμβαση)
Με τον Ιωαννίδη πλέον στον πάγκο μας και μετά τη θριαμβευτική πορεία μέχρι τη Βαρκελώνη, παίξαμε ημιτελικά με τον Παναθηναϊκό. Χάσαμε 67-57 στον πρώτο αγώνα, κερδίσαμε στην τυπική έδρα μας, και με τα γνωστα επεισόδια από Φάνη Χριστοδούλου κι όχι μόνο χάσαμε με 51-47 στον 3ο και καθοριστικό αγώνα στις 7 Μάη του 1998.
H καλύτερη Α.Ε.Κ. που έχω δει στα παρκέ, έχασε τη δυνατότητα για το treble το 2000, καθώς παίζοντας με τραυματίες τους Κορωνιό-Hansell και τον Τσακαλίδη-Ledkov με το μυαλό στο draft του ΝΒΑ, χάσαμε με 79-69 στον 1ο και με 88-60 στον 3ο ημιτελικό.
Με τη διαιτησία να σφυρίζει με πράσινα γυαλιά χάσαμε 84-80 στον 1ο ημιτελικό του 2000/01 (και τη σειρά με 2-0) - εντυπωσιακή εμφάνιση είχαν κάνει ο Kutluay με 25π και ο Μιχάλης Κακιούζης (18π-6ρ).
Επόμενο ραντεβού στους τελικούς του 2002/03, όταν χάσαμε με 77-68 στον 1ο τελικό στο Σπόρτιγκ, και με 84-73 στον 3ο (και τη σειρά με 3-1 τελικά), πάντα με τη διαιτησία να καθαρίζει όταν χρειάστηκε. Αν δεν είχε αποχωρήσει το Γενάρη ο Κακιούζης και δεν είχε τραυματιστεί στους τελικούς ο Ντικούδης μάλλον θα ήταν διαφορετική η κατάσταση..
Τελευταία φορά συναντηθήκαμε το 2004/05, πάλι στους τελικούς. Στον πρώτο τελικό χάσαμε με 78-62 και στον τρίτο που παλαίψαμε μέχρι το τέλος με 79-71 αφού οι γκρι βοήθειες ήταν και πάλι εκεί για τους αντιπάλους μας όταν τις χρειάστηκε .
