ΕΛΕΓΧΟΣ 2016/17 (Α ΜΕΡΟΣ, ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ)

 Μια που ολοκληρώθηκε η η μπασκετική σεζόν, ήρθε και η ώρα για να ανεβάσω τους καθιερωμένους ελέγχους. Ξεκινάω από τους προπονητές, που για άλλη μια χρονιά είχαμε αλλαγή στη μέση της σεζόν - τελευταία φορά που ο ίδιος προπονητής έκανε προετοιμασία κι έκλεισε την σεζόν στην Α1 ήταν το 2006/07 με Κακιούση, ενώ ο τελευταίος προπονητής που έκατσε δυο ολόκληρες σεζόν -πάντα στην Α1- ήταν ο Κατσικάρης από 2003/04 έως 2004/05. Άλλωστε είμαστε η μοναδική ομάδα στην ιστορία της Α1 που δεν είχε ποτέ κάποιον προπονητή να κάθεται τουλάχιστον τρεις σεζόν συνεχόμενα στον πάγκο της. Ο Jure Zdovc λοιπόν, συνεχίζοντας από πέρσι έκανε την προετοιμασία αλλά παραιτήθηκε μετά τον αποκλεισμό στο Monaco από το Champions League και ήταν στον πάγκο μας σε 40 παιχνίδια, ενώ ο Σωτήρης Μανωλόπουλος που ήταν βοηθός του (και πριν του Sakota), έκανε το step up και διετέλεσε head coach στα τελευταία 15 ματς.

 Jure Zdovc (16-4 στην Α1, 1-1 στο Κύπελλο, 12-6 στο FIBA Champions League). Ξεκίνησε την προετοιμασία συνεχίζοντας από πέρσι, έφτιαξε την ομάδα με βάση τα θέλω του (και το budget που είχε), έβαλε μόνος του πολύ ψηλά τον πήχη και είδε την πόρτα της εξόδου (ή την άνοιξε μόνος του) μετά τον αποκλεισμό μας στην Ευρώπη και το ντου που έκανε στο παρκέ διαμαρτυρόμενος στους διαιτητές. Διαβάστε και τη σχετική μου ανάρτηση στο badbasket με την αποτίμηση της θητείας του Σλοβένου στον πάγκο

14,5 μήνες με τον Jure Zdovc στον πάγκο της Α.Ε.Κ.

Η αρχική εξάδα ξένων ήταν οι Williams, Ivanovic, Owens, Dixon, Milosevic, Ukic. Έφυγε στο ξεκίνημα ο Owens και αντικαταστάθηκε από τον Falker (φυσικά όχι γιατί ο Josh δεν μπορούσε να καλύψει τη θέση για 25' επειδή προοριζόταν για backup του Λουκά, αλλά για οικονομικούς λόγους, γι'αυτό και ο αντικαταστάτης του έπαιζε επίσης γύρω στα 15'), που με τη σειρά του άλλαξε το Γενάρη με τον Elonu. Αντικαταστάθηκε λίγες μέρες μετά και ο Ivanovic από τον πιο έμπειρο McGrath, ενώ η τελευταία πινελιά ήταν η αλλαγή του Williams (που θεωρήθηκε περιττός με την έλευση του Μαυροκεφαλίδη) με τον Newley. Να σημειώσουμε πως ο Zdovc διαφώνησε με την αλλαγή του Jawad, χωρίς να πει πάντως ποιος διάλεξε τον Αυστραλό.

Εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε λάθος τόσο η επιλογή να αλλάξει η ομάδα στην περιφέρεια τον Ivanovic με τον McGrath πριν τον κρίσιμο ημιτελικό του Κυπέλου, αλλά και οι τελευταίες προσθήκες με δυο έμπειρους παίκτες που δεν ήταν όμως απόλυτα έτοιμοι στα ματς με τη Monaco.. Το σκεπτικό που έγιναν οι αλλαγές ήταν μάλλον σωστό σαν θέσεις παικτών, όμως ο Donnie  δεν μπόρεσε να προσφέρει αυτά που υπολογιζόταν, ενώ οι Λουκάς, Newley μπορεί να είχαν κουμπώσει στο σύνολο αν φτάναμε στο Final4, όμως στα ματς με τους Μονεγάσκους δε μπόρεσαν να κάνουν τη διαφορά που θα θέλαμε (και θα μπορούσαν να κάνουν άλλου τύπου παίκτες που είχαν ακουστεί πχ DJ Kennedy). Και σίγουρα με δεδομένη την απουσία του Milosevic μάλλον έπρεπε να είχαν γίνει διαφορετικές κινήσεις αν θέλαμε όντως να διεκδικησουμε την παρουσία στο Final4

 

 Σωτήρης Μανωλόπουλος (3-3 στην κανονική περίοδο της Α1, 6-3 στα playoff)
 Μετά την αποχώρηση/απομάκρυνση Zdovc, η αναβάθμιση του Μανωλόπουλου σαν πρώτου προπονητή ήταν μια λογική κίνηση. Δεν προχώρησε σε αλλαγές στο ρόστερ (είχαμε μια αλλαγή για τον 2ο γύρο που δεν χρησιμοποιήσαμε ποτέ) αλλά σίγουρα είχαμε αλλαγές σε σχέση με την περίοδο του Σλοβένου.

Αν και τα νούμερα δεν είναι απόλυτα συγκρίσιμα, καθώς επί Μανωλόπουλου παίξαμε πολλά περισσότερα ντέρμπυ (τα 3 από τα 6 ματς της regular ήταν με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό εντός και Άρη εκτός, και τα άλλα 9 ήταν στα playoff), είχαμε σαφέστατα πολύ λιγότερα σουτ τριών πόντων στο παιχνίδι μας από όσα είχαμε επί Σλοβένου. Bέβαια αυτά ήταν και αρκετά πιο άστοχα αφού δεν έβγαιναν και τόσο με σύστημα και ελεύθερα όπως με Zdovc. 

Ας δούμε τα νούμερα..

Mε τον Σλοβένο τα τρίποντα -που ήταν το πιο βασικό χαρακτηριστικό στο παιχνίδι μας επί των ημερών του- ήταν το 47% των προσπαθειών μας στο πρωτάθλημα (ευστοχία 32%), το 46% στο CL (ευστοχία 36%) και 46% στο Κύπελλο (ευστοχία 39%), ενώ με Μανωλόπουλο στα 6 ματς της regular ήταν το 44% (με 30% ευστοχία) και στα 9 των playoff μόλις το 38% (31% ευστοχία).

Επί Zdovc είχαμε πολύ καλύτερη ευστοχία σε δίποντα στην Α1 (57%, έναντι 54% στα τελευταία 6, και 52% στα playoff) αλλά αυτό ίσως να οφείλεται αρκετά στο γεγονός πως μέσα σε αυτά τα 20 ματς παίξαμε περισσότερα εύκολα παιχνίδια με τις μικρομεσαίες ομάδες της κατηγορίας, γιατί και με αυτόν σε Ευρώπη & Κύπελλο τα νούμερα ήταν ανάλογα με τα άλλα (52% και 51%) αντίστοιχα.

Είχαμε περισσότερα λάθη στο τέλειωμα της regular season (14,2 εναντι 10,5 με Σλοβένο, 11,5 σε Κύπελλο, 11,6 στην Ευρώπη) αλλά αυτό μάλλον οφείλεται αφ'ενός στα ντέρμπυ που αναγκαστήκαμε σε περισσότερα λάθη λόγω πίεσης καλύτερων αντιπάλων από το μέσο όρο, όπως και στην σταδιακή αλλαγή αγωνιστικής νοοτροπίας. Στα playoff με κώουτς Μανωλόπουλο, επιστρέψαμε σε χαμηλά επίπεδα με 10,6 που είναι αρκετά πιο σημαντικό με δεδομένο τον μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας αυτών των αγώνων.

Επιθετικά δεν είχαμε μεγάλες διαφορές : 79,5 σκοράραμε με Zdovc & 77,7 μετά, ενώ στα playoff η παραγωγικότητά μας ήταν στους 78,1 . Στην Ευρώπη σκοράραμε 78,7 και στο Κύπελλο 87,0 με το Σλοβένο (αλλά ήταν δυο ματς με την σχεδόν κατοστάρα επί του Κόροιβου να επηρεάζει τους μέσους όρους).

Αμυντικά υπήρχε σαφέστατα διαφορά στα νούμερα - με Zdovc είχαμε παθητικό 68,5 στην Α1, 71,4 στην Ευρώπη και 67,0 στο Κύπελλο ενώ με Μανωλόπουλο δεχόμασταν 77,5 στα τελευταία 6 ματς της regular και 78,1 στα playoff. Όμως παίζαμε σίγουρα με καλύτερους αντιπάλους συνολικά, ενώ και αυτή η μεγάλη διαφορά στην άμυνα γιγαντώθηκε από την 3η παράταση με τον Παναθηναϊκό στην κανονική περίοδο και τον 4ο ημιτελικό επίσης με τους πράσινους.

Στα ρημπάουντ σε απόλυτους αριθμούς φάνηκε βελτίωση στα playoff (βέβαια τότε επέστρεψε και ο Milosevic και παίξαμε πλήρεις στη frontline). Aπό 30,8 με το Σλοβένο, στα 31,5 στα τελευταία 6 ματς, φτάσαμε στα 36,6 στην post season. Στην Ευρώπη είχαμε 35,1 - στο Κύπελλο 44,0 αλλά ο μο κι εδώ είναι πλασματικός.

Αυτή η βελτίωση στα ρημπάουντ μάλλον οδήγησε και στην αύξηση των επιθετικών μας προσπαθειών στα playoff (όπου από τα περίπου 59,5 σουτ με Zdovc και 59,4 στα τελευταία 6 παιχνίδια, πήγαμε στα 64,2 - στην Ευρώπη είχαμε 61,4.

Αν δούμε τα νούμερα που είχε η ομάδα ανά περίοδο, βλέπουμε πως ενώ με Zdovc είχαμε κατά μέσο όρο το προβάδισμα σε κάθε περίοδο και σκοράραμε πάνω από 20π, σε όλες εκτός την 3η, με Μανωλόπουλο σκοράραμε πάνω από 20 μο μόνο τη 2η και ξεκινούσαμε σχεδόν πάντα με handicap.

Κάτι αρκετά λογικό, όταν η πεντάδα που εμπιστευόταν στο ξεκίνημα ο Μανωλόπουλος (Ukic, Λαρεντζάκης, Newley, Μαυροκεφαλίδης, Μαυροειδής) ήταν η χειρότερη μας με βάση τα συνολικά +/- στα στατιστικά, την ώρα που η καλύτερη ήταν αυτή με Dixon, Βασιλειάδη, Williams αντί των Γιαννούλη, Brad, Λουκά και που φυσικά χρησιμοποιήθηκε περισσότερο από τον Zdovc .

Καταλήγοντας, θα πρέπει να πιστώσουμε στον Μανωλόπουλο τις πολύ καλές εμφανίσεις στα ντέρμπυ του β γύρου, την πειστική πρόκριση από τα προημιτελικά χωρίς απώλειες (σε αντίθεση με πέρσι), την πολύ καλύτερη συνολική μας εικόνα στα ημιτελικά σε σχέση με πέρσι με εξαίρεση τον 4ο ημιτελικό (πάντως πέρσι είχαμε κάκιστη εικόνα στον 1ο ημιτελικό και κατάρρευση στο τέλος στον 3ο). Σαν εμφανίσεις τα μόνα μελανά σημεία μας ήταν η κατάρρευση στην 3η παράταση με Παναθηναϊκό στη regular, και η άνευ όρων παράδοση στον 4ο ημιτελικό και τη συντριβή πάλι από τους πράσινους. Σε αντιδιαστολή να σημειώσω, πως με τον Zdovc μπορεί φέτος να κάναμε αρκετά μέτρια και κακά παιχνίδια (είχαμε και συνολικά πιο πολλές ελλείψεις στις μέρες του πάντως), αλλά δεν παρατήσαμε ποτέ κανένα παιχνίδι και προσπαθούσαμε μέχρι το τέλος να επιστρέψουμε όσο μπορούσαμε.



Αξιοσημείωτο τέλος πως στα 15 ματς με κώουτς Μανωλόπουλο, είχαμε πολύ πιο κλειστό rotation. Υπήρχαν αγώνες που ο Βασιλειάδης χρησιμοποιήθηκε από ελάχιστα έως καθόλου, ο Χαριτόπουλος στα playoff πάτησε παρκέ μόνο για 61" στον 4ο ημιτελικό, ενώ η τριπλέτα των 'μικρών' Τσαλμπούρη-Σκουλίδα-Μωραϊτη ήταν πρακτικά μόνιμα εκτός αποστολής. Μπορεί τελικά ο Μωραϊτης να πήρε χρόνο στους μικρούς τελικούς, αλλά αυτό δεν έγινε από σχεδιασμό & πρόθεση, αλλά επειδή είχαν κλατάρει -με την κακή διαχείρηση- οι Ukic-McGrath .