ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΕΛΛΕΙΨΕΣ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ

Τον πρωταθλητή Ελλάδας Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ αντιμετωπίζει απόψε η Πρωταθλήτρια Ευρώπης Α.Ε.Κ., έχονας στις δεδομένες απουσίες των Ξανθόπουλου-Καββαδά την αμφίβολη παρουσία του αρχηγού Dusan Sakota καθώς υποβλήθηκε σε εγχείρηση στην στοματική κοιλότητα. Οι Hunter & Sant-Roos που αντιμετώπισαν προβλήματα στις προπονήσεις (αναμενόμενα καθώς λόγω λειψανδρίας παίζουν συνεχόμενα 30+ λεπτα...) τα ξεπέρασαν και θα είναι στη διάθεση του Luca Banchi που θα κωουτσάρει στο πρώτο του αθηναϊκό ντέρμπυ. Αν είχαν γίνει κάποιες κινήσεις που φαίνονται απαραίτητες θα πήγαινε σίγουρα με διαφορετική άνεση στο σημερινό ματς η ομάδα, αλλά κάτι τέτοιο δε μπορεί να γίνει αν δεν επιλυθεί το ζήτημα με την απαγόρευση διεθνών μεταγραφών που επέβαλλε η FIBA μάλλον για τις οφειλές σε Jawad Williams (1165 Mr. Jawad Williams vs. AEK NEA K.A.E. (AEK Athens Basketball)) και τον μάνατζερ Διαμαντόπουλο (1162 Mr. Elias Diamantopoulos vs. AEK NEA KAE 2014 BC)

Οι πράσινοι -μοναδική αήττητη ομάδα στην Α1- θα έχουν στον πάγκο τους τον υπηρεσιακό Γιώργο Βόβορα (με τον Αλβέρτη) καθώς ο Pascual αποτελεί παρελθόν πληρώνοντας το μάρμαρο για την κάκιστη ευρωπαϊκή του πορεία. Από την επόμενη βδομάδα αναμένεται να αναλάβει τον πάγκο τους μια θρυλική -αλλά και αμφιλεγόμενη- μορφή του NCAA, ο Rick Pitino και μάλλον οι ξένοι θα θέλουν να πείσουν με τις εμφανίσεις τους για την παραμονή τους. Από το περσινό ρόστερ έμειναν οι Gist, Lojeski, Lekavicius, επέστρεψε ο Lasme και ήρθαν οι Thomas, Langford (τραυματίας). Στον ελληνικό κορμό παρέμειναν οι Calathes, Αντετοκούμπο, Παππάς, Μήτογλου, Βουγιούκας, Καλαϊτζάκης και ήρθαν οι Παπαπέτρου (τραυματίας), Παπαγιάννης, Σακελλαρίου.

Για 69^η φορά θα αντιμετωπίσουμε τον Παναθηναϊκό εκτός έδρας σήμερα. Στα προηγούμενα 68 ματς, μετράμε μόλις 8 νίκες καθώς τις άλλες 60 φορές γυρίσαμε με το κίτρινο φύλλο αγώνα. Μάλιστα οι σημερινοί μας αντίπαλοι έχουν καταφέρει να χτίσουν ένα σερί 29-0 εναντίον μας και έφτιαξαν έτσι ένα ακόμα μεγαλύτερο σερί του 20-0 που έγινε από το 1967/68 μέχρι το 1987/88...

Την δεκαετία του ’60, τα ντέρμπυ μεταξύ μας έκριναν σε μεγάλο βαθμό τον τίτλο. Μπορεί να χάσαμε την πρώτη χρονιά της Α’ Εθνικής (1963/64) με 75-74 αλλά τελικά πήραμε το πρωτάθλημα. Το ίδιο συνέβη και τις δυο επόμενες χρονιές που όμως κερδίσαμε τους πράσινους εκτός έδρας με 73-94 (65), 80-82 (66). Οι παίκτες του τριφυλλιού πήραν το ροζ φύλλο αγώνα –και το πρωτάθλημα- το 1966/67 νικώντας μας με 58-54. Στην πορεία για το αήττητο πρωτάθλημα του 1968, οι παίκτες του Νίκου Μήλα κέρδισαν και τον Παναθηναϊκό με 66-72 στο γήπεδό του.

Ακολούθησε το μεγάλο σερί των πράσινων καθώς επί 19 ολόκληρα χρόνια χάναμε συνεχώς : 78-68 (69), 80-60 (70), 80-66 (71), 61-56 (72), 77-71 (73), 82-63 (74), 79-52 (75), 81-77 (76), 100-95 (77), 79-67 (78), 79-73 (79), 86-78 στην πρώτη φάση και 89-71 στη δεύτερη το 1979/80, 92-74 (81), 100-76 (82), 74-72 (83), 78-77 (84), 82-66 (85), 84-70 (86), 91-66 (87).

Χρειάστηκε να περάσουν 20 ανεπιτυχή παιχνίδια για να καταφέρουμε να ξανακερδίσουμε εκτός έδρας στο κλασσικό αθηναϊκό ντέρμπυ. Αυτό το πετύχαμε την περίοδο 1987/88 στο γήπεδο του Σπόρτιγκ, με τους ‘Μοϊκανούς’ (Γκέκο, Παταβούκα, Γιαννόπουλο, Αριδά, Αγιασωτέλη) του Βαγγέλη Νικητόπουλου, με 66-70. Στα πλέϊ-οφ χάσαμε με 81-71 στο ΣΕΦ στο 2^ο(4^ο) παιχνίδι.

 

Νικητές φύγαμε και την επόμενη χρονιά από τον ‘Τάφο του Ινδού’ με 83-84 όταν στον πάγκο μας ήταν ο Κρέζιμιρ Τσόσιτς και για ξένο είχαμε τον Ντάνι Βρέϊνς. Στα πλέϊ-οφ χάσαμε με 86-69.

Η ήττα με 71-57 το 1989/90 ήταν μια παρένθεση καθώς ακολούθησαν οι νίκες με 88-89 στην κανονική περίοδο και με 71-78 στα πλέϊ-οφ (με εντυπωσιακή εμφάνιση του μετέπειτα προπονητή μας Φώτη Κατσικάρη).

Οι πράσινοι έχτισαν ένα νέο σερί κερδίζοντάς μας 7 συνεχόμενες φορές : 90-84 το 1991/92, 92-75 στην κανονική περίοδο και 78-61 & 73-61 (σε ένα ματς που μόνο το ... παρκέ δεν πρέπει να είχαν πιάσει οι Κατσάμπα, ενώ ο διαιτητής του αγώνα είχε αλλάξει την τελευταία στιγμή μετά από παρέμβαση του ... Ολυμπιακού !) στα πλέϊ-οφ το 92/93, 91-63 το 93/94, 91-74 το 94/95, 63-58 το 95/96.

Την τελευταία μας νίκη την πετύχαμε με το επιβλητικό 77-94 έχοντας τον Γιάννη Ιωαννίδη στον πάγκο την επόμενη χρονιά.

Από τότε έχουμε ...βαρεθεί να χάνουμε είτε γιατί παρουσιαζόμαστε κατώτεροι των προσδοκιών, είτε γιατί πέφτουμε θύματα διαιτητικών οργίων. Το 1997/98 χάσαμε με 70-58 στη ρέγκιουλαρ σίζον, 67-57 στον 1^ο ημιτελικό και 51-47 στον αλήστου μνήμης 3^ο ημιτελικό με τα γνωστά επεισόδια (για τα οποία οι πράσινοι τιμωρήθηκαν μεν αλλά για ...την επόμενη χρονιά). Ακολούθησε το ματς του Απρίλη του ’99 όταν ο Lloyd Daniels εξαφάνισε τον Bodiroga αλλά οι διαιτητές το έστειλαν στην παράταση όπου και χάσαμε με 81-76.
 Έπειτα είχαμε το 64-62 με τα βήματα (Συμεωνίδης, Βορεάδης είχαν σφυρίξει) του Bodiroga στην τελευταία επιθεση το 1999/00, αλλά και τις εύκολες ήττες με 79-69 και 88-60 στους ημιτελικούς. Το 2000/01 χάσαμε ευκολότερα από ότι δείχνει το τελικό 68-59 στην κανονική περίοδο, αλλά στον 1^ο ημιτελικό μας πέρασαν χειρουργείο οι Καρούσης, Μαστραφτσής ώστε να χάσουμε με 84-80.

Το 2001/02 χάσαμε με 71-65 αλλά κρατήσαμε τη διαφορά του πρώτου γύρου, κάτι που δεν καταφέραμε την επόμενη σεζόν όταν καταρρεύσαμε στο β’ ημίχρονο και γνωρίσαμε την ήττα με το βαρύ 89-66. Στους τελικούς των πλέϊ-οφ του 2003 χάσαμε με 77-68 στον 1^ο και με 84-73 στον 3^ο, ενώ το 2003/04 στο πρώτο ματς με το Νίκο Ζήση σαν βασικό πλέϊ-μέϊκερ χάσαμε ξανά με 91-76.

Με 73-72 χάσαμε στην κανονική περίοδο του 2004/05, με τους παίκτες μας να κάνουν κρίσιμα λάθη στο τέλος αλλά και τους γηπεδούχους να έχουν τις απαραίτητες γκρι βοήθειες όποτε χρειάστηκε με τελευταία το ανύπαρκτο επιθετικό στον Nicevic στα 41" με το σκορ στο 66-66. Στους τελικούς του πρωταθλήματος χάσαμε με το πλασματικό 78-62 στον 1ο με τους διαιτητές να φορτώνουν τους πάντες με φάουλ  και με 79-71 στο 3ο με περίπου ίδια αντιμετώπιση .

Εύκολη ήττα με 81-64 το φλεβάρη του 2006, αλλά και την επόμενη χρονιά με 96-80 πάλι για την 3η αγωνιστική όπως φέτος . Κατάρρευση και το Δεκέμβρη του 2007, όταν χάσαμε με 78-52.

Προτελευταία φορά που ο αγώνας ήταν αγωνιστικά ντέρμπυ, ήταν το Γενάρη του 2009 όταν ηττηθήκαμε με 86-82 στο καλύτερο ίσως ματς του Δημήτρη Παπανικολάου με τα κιτρινόμαυρα (21π, 5ασ) .

Την προτελευταία αγωνιστική του 2010, χάσαμε με 91-62 και οι 29 πόντοι ήταν η πιο βαριά μας εκτός έδρας ήττα από τους πράσινους μέχρι την επόμενη σεζόν και το (προ)τελευταίο μας ραντεβού όπου γνωρίσαμε τη συντριβή με 41 πόντους... 111-70 .

Στην επιστροφή μας από τα αλώνια, χάσαμε εύκολα με 92-58 στο τελευταίο πρακτικά παιχνίδι με την αρχική σύνθεση ξένων και τον Carl English να βλέπει το παιχνίδι από την εξέδρα .

Την επόμενη χρονιά χάσαμε με 78-71 την προτελευταία αγωνιστική.. ο αγώνας ήταν ντέρμπυ μέχρι το 38' όταν το σκορ ήταν 72-71.. Μείναμε άποντοι στο τελευταίο δίλεπτο, έδωσαν και κάτι σφυριγματάκια οι γκρι (ο Eliott Williams έκανε βήματα που δε σφυριχτηκαν και μετά κέρδισε φάουλ με το οποίο έκανε το 74-71 πχ).

 Πρόπερσι στον πρώτο γύρο το ματς ήταν ντέρμπυ μέχρι να φορτωθεί με φάουλ ο Falker και να επιλεχθεί σχήμα με τον Williams στο 5. το 56-56 έγινε 67-58 και χάσαμε τελικά 77-68. Kαλύτεροι παίκτες μας οι Ukic (19π-5ρ-2ασ-3κλ), Sakota (14π-3ρ), Λαρεντζάκης 13π-4ρ-2κλ.

Στον πρώτο ημιτελικό των playoff ο αγώνας ήταν ντέρμπυ μέχρι το 25' και χάσαμε τελικά 80-70. Καλύτεροι παίκτες μας οι Sakota (14π με 4/5 3π, 3ασ), Dixon (15π-7ρ-2ασ-1κλ), Μαυροειδής (18π-5ρ)

Ήττα με 81-72 και στον 3ο ημιτελικό που καταφέραμε να προηγηθούμε 44-52 στο 28'. Καλύτεροι για την ομάδα του Σωτήρη Μανωλόπουλου οι Ukic (14π-5ασ-2κλ), Μαυροειδής 13π-5ρ-2ασ, Μαυροκεφαλίδης 13π

 Πέρσι σε ένα ματς που έγινε 13/5, με την ομάδα μας να είναι ακόμα στο Final4 του BCL, χάσαμε με τα χέρια κάτω 115-85. Διασώθηκαν Sakota (15π-2ρ), Punter (14π-2ασ-2ρ).