Μια που τελείωσε αγωνιστικά η χρονιά, ας δούμε τον ...έλεγχο των κιτρινόμαυρων φέτος
4. K'zell WessonO Αμερικανός, ήταν σίγουρα ο καλύτερος παίκτης μας φέτος, έχοντας σταθερή παρουσία σχεδόν σε όλη τη διάρκειά της -πέρα από ένα διάστημα στο τέλος που έπαιζε με το πρόβλημα στο πόδι . Κι όλα αυτά ενώ έπαιζε αναγκαστικά στο '5', αφού δεν είχαμε σέντερ ούτε για δείγμα (ή δε χρησιμοποιούσαμε κανέναν)... Έπαιξε στα 33 από τα 34 παιχνίδια (ήταν απών από το ΣΕΦ στο β' γύρο), βασικότατος με 28.8', έχοντας συνολικά 12 πόντους και 8.5 ρημπάουντ (χωρίς τα 3 πρώτα ματς του Κυπέλλου όπου ξέρουμε μόνο τους πόντους και τίποτα άλλο για όλους τους παίκτες), ενώ ήταν και ο πρώτος ρημπάουντερ του πρωταθλήματος. Ήταν καλός αμυντικά και αρκετά ομαδικός, δένοντας αρμονικά μέσα στο σύνολο. Είχε καλά ποσοστά στα δίποντα (126/212, 59%) και στα τρίποντα μέχρι να αντιμετωπίσει το πρόβλημα τραυματισμού (19/57 με 33% συνολικά, αλλά 2/22 στα τελευταία 9 παιχνίδια και 17/35 μέχρι τότε), μέτρια στις βολές (60% με 53/88) που στοίχισαν σε κάποια ματς (πχ Πανελλήνιο στο ΟΑΚΑ) και θύμησαν τον Quadre Lollis. Ειρήσθω εν παρόδω σε σχέση με τον Quadre τον τελευταίο Αμερικανό που έκατσε 2η χρονιά στην ομάδα και παίζουν και στην ίδια θέση, o K'zell είναι σαφέστατα καλύτερος επιθετικά και δεν υπάρχει θέμα σύγκρισης στο επίπεδο κινήσεων, αλλά αμυντικά ελαφρώς υστερεί αν και γεμίζει το καλάθι.
Σαφέστατα και θα πρέπει να παραμείνει. Με την σημείωση βέβαια πως θα πρέπει επιτέλους να παίξει στο '4' και να έρθει κανονικός σέντερ στην ομάδα.
5. Amara Sy
Ήταν ο 2ος Γάλλος που φόρεσε τη φανέλα μας μετά τον πρωταθληματικό
Jim Bilba. Αθλητικός, έδωσε πολλές λύσεις και στην άμυνα και στην επίθεση. Έχασε μόνο ένα ματς, αυτό στο Αιγάλεω στην πρεμιέρα κι ίσως αν ήταν παρών να είχε διαφορετική εξέλιξη η φετινή ΑΕΚ. Σχεδόν πάντα ξεκινούσε πενταδάτος και είχε το μεγαλύτερη χρονικά παρουσία μέσα στα παρκέ από όλους τους συμπαίκτες του φέτος, με 29.8'. Τέλειωσε τη σεζόν με 9.2 πόντους και 6.2 ρημπάουντ, ενώ είχε 0.7 κοψίματα, 1.2 ασιστ, 1.3 κλεψίματα. Ήταν η ψυχή της αμυντικής μας παρουσίας. Τα ποσοστά του δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο χωρίς να υστερεί χαρακτηριστικά σε κάποια κατηγορία (65/89 βολές - 73%, 82/167 2π -49%, 14/47 3π-30%).
Σίγουρα και γι'αυτόν το πρόσημο είναι θετικό και θα πρέπει να παραμείνει, καθώς είναι χρησιμότατος και στο '4' και στο '3'.
6. Δημήτρης Παπανικολάου
Με διαφορά ο μεγάλος άτυχος της χρονιάς και αγωνιστικά η μεγάλη απογοήτευση. Βέβαια δεν προερχόταν από γεμάτες σεζόν στον Παναθηναϊκό, αλλά στα 31 μόνο τελειωμένος δεν ήταν και το καλοκαίρι περιμέναμε περισσότερα από αυτόν. Έπαιξε το πρώτο ματς Κυπέλλου στη Λάρισα όπου και τραυματίστηκε και επανήλθε το Φλεβάρη για να αγωνιστεί σε 11 παιχνίδια. Πάταγε παρκέ 8.3', σκόραρε μόλις 15π (1.4 μο) χωρίς τους 8 του Κυπέλλου (σύνολο 23π, 1.9μο), με τραγικά ποσοστά σε όλες τις κατηγορίες : 3/6 βολές (50%), 3/13 δίποντα (23%), 2/11 στα τρίποντα (18%). Ενώ η συνεισφορά του στα υπόλοιπα ήταν επίσης μηδαμινή : 1.1ρ, 0.2ασ, 0.1κλ...
Έχει συμβόλαιο και για τη νέα χρονιά. Αν είναι σε θέση να βοηθήσει σίγουρα είναι ευπρόσδεκτος. Αν όμως δεν έχει ξεπεράσει 100% τα προβλήματα τραυματισμού τότε...
7. Χρήστος Ταπούτος
Στη δεύτερη σεζόν της δεύτερης θητείας του στην ομάδα μας, ο air-Ταπούτος συνέχισε πάνω-κάτω από εκεί που σταμάτησε πέρσι. Δυστυχώς ταλαιπωρήθηκε και φέτος από προβλήματα τραυματισμού, χάνοντας 5 παιχνίδια στο πρωτάθλημα κι αν σε αυτά κερδίσαμε Παναθηναϊκό, Άρη η απουσία του στοίχισε. Όπως στοίχισε και η μη επαρκής χρησιμοποίησή του στο πρώτο δίμηνο από τον Αγγέλου . Στα 29 ματς, έπαιξε 22.7' και είχε 11.5 πόντους μο, με 73% 1π (46/63), 53% 2π (88/167) και 38% 3π (28/61), συνεισφέροντας και 4.3 ρημπάουντ, 1.3 ασιστ, 0.6 κλεψίματα, 1.5 λάθη. Αν έπαιζε σε μια από τις τρεις ομάδες της Ευρωλίγκα, αυτά τα νούμερα θα ήταν ικανά για μια κλήση στην Εθνική. Το ίδιο θα συνέβαινε κι αν είχαμε περάσει στα ημιτελικά όπως το Μαρούσι. Πάντως σε σχέση με πέρσι ανέβασε ελαφρώς την αποδοτικότητά του, αλλά έχασε σε ρημπάουντ (λογικό με την παρουσία Sy, Wesson) καθώς είχε το 2006/07 : 10.9π, 5.3ρ σε 22.5'.
Δεν συζητάω καν το ενδεχόμενο να μην είναι ο Χρήστος παίκτης της Α.Ε.Κ. και του χρόνου. Αυτός θα πρέπει να είναι ο Έλληνας ηγέτης της ομάδας .
8. Αλέξης Κυρίτσης
Ήταν ένας από τους τρεις παίκτες μας που δεν έχασαν κανένα ματς λόγω τραυματισμών. Κατά βάση αποτέλεσε τον βασικό μας shooting guard για τη χρονιά και οι εντυπώσεις ήταν ανάμεικτες. Γιατί ναι μεν ήταν ο πρώτος σκόρερ μας με 12.2 πόντους σε 25.9' και με καλά ποσοστά τόσο στις βολές (123/149, 83%) όσο και στα δίποντα (115/208, 55%), κατέβαζε 2.0 ρημπάουντ, μοίραζε 1.9 ασιστ είχε 0.8 κλεψίματα, αλλά τα ποσοστά του στα τρίποντα δεν είναι αυτό που περιμένεις από το βασικό σου δυάρι (15/57 και μόλις 26%) ενώ είχε πάρα πολλά λάθη (2.5 μο). Σε αυτό συνέβαλλε φυσικά το γεγονός πως αναλάμβανε να κατεβάζει τη μπάλα παίζοντας σαν playmaker ακολουθώντας τις οδηγίες του Αγγέλου. Αυτό ήταν πχ ο λόγος που χάσαμε τη διαφορά από τη Cholet στο ΟΑΚΑ και ουσιαστικά τη βάλαμε στο παιχνίδι της πρόκρισης. Παράλληλα έδειξε να μην έχει την απαραίτητη συγκέντρωση ειδικά στα τελευταία λεπτά κρίσιμων παιχνιδιών.
Και αυτός έχει συμβόλαιο για την επόμενη χρονιά. Δεν με έχει εντυπωσιάσει, αλλά πιστεύω πως πρέπει να παραμείνει όχι όμως σαν βασικός, αλλά σαν αλλαγή και φυσικά όχι σαν playmaker...
9. Νίκος Χατζής
Αλλοιώς θα περιμέναμε τον αρχηγό στην επιστροφή του στην ομάδα που αναδείχθηκε και βοήθησε να κερδίσει τόσους τίτλους και να γνωρίσει τόσες επιτυχίες σε Ελλάδα κι Ευρώπη. Βέβαια θα πρέπει να ξεχωρίσουμε τον Χατζή στα πρώτα 6 παιχνίδια με Κορωνιό και Πρίφτη στον πάγκο με αυτό που βλέπαμε επί Αγγέλου. Στα 3 ματς της Α1 χωρίς τον Αγγέλου, ο Νικόλας έπαιζε κοντά στα 22' ενώ στα επόμενα 25, ούτε 8'... Μόνο με τη Cholet του έδωσε χρόνο συμμετοχής. Στα 28 παιχνίδια που αγωνίστηκε (13.1' συνολικά), είχε 4.2 πόντους με 87% 1π (13/15), 24/52 2π (46%), 12/37 3π (32%), 0.8ρ, 0.6ασ, 0.4κλ. Και μόνο το γεγονός πως είχαμε κάτω από 30% στα τρίποντα και ο κατ'εξοχήν σουτέρ μας έμενε βιδωμένος στον πάγκο, ακόμα κι αν οι αντίπαλοι μας έπαιζαν με ζώνη, δείχνει πόσο πλήρωσε η ομάδα τη συγκεκριμένη επιλογή του Αγγέλου.
Επειδή κάποτε οι σημαίες της μπασκετικής Α.Ε.Κ. θα πρέπει να κρεμάνε τα παπούτσια τους στα κιτρινόμαυρα, θέλω να παραμείνει μέχρι τότε. Ούτε τα χρόνια τον πήρανε (32 είναι) και μπορεί να προσφέρει ακόμα όπως πχ ο Αλβέρτης στους πράσινους. Αν θυμάμαι καλά έχει συμβόλαιο και για του χρόνου.
10. Νίκος Μπάρλος
Με πολλά σκαμπανεβάσματα η απόδοση του Πατρινού forward. Είχε παιχνίδια που ήταν απολαυστικός (Cholet εδώ, Παναθηναϊκός) αρκετά που βοήθησε αρκετά αλλά και κάμποσα που ήταν ωσεί παρών. Αγωνίστηκε και στα 34 παιχνίδια μας για 19.2', είχε 7.3 πόντους και μάζευε 2.8ρ που μάλλον ήταν και το αδύναμο σημείο του. Τα ποσοστά του καλά σε γενικές γραμμές : 81/110 1π (74%), 48/100 2π (48%), 19/58 3π (33%), ενώ είχε και 1.1 ασ, 0.8κλ, 0.2κψ.
Έχει συμβόλαιο και για την επόμενη σεζόν. Θα τον ήθελα να παραμείνει ώστε να διατηρήσουμε την πληρότητά μας στις θέσεις των forward.
11. William Avery
Συμπαθέστατη φιγούρα, προσπάθησε πολύ, αλλά είχε πάρα πολλά προβλήματα τραυματισμού και εκ του αποτελέσματος σίγουρα μπορώ να πω πως δεν ήταν ο playmaker που χρειαζόμασταν. Δεν είναι τυχαίο πως στα ματς που πέρασε τους 10 πόντους δεν κερδίζαμε σχεδόν ποτέ (11 φορές είχε διψήφιο αριθμό πόντων, χάσαμε τις 8... ίσως γιατί αναλάμβανε επιθετικές πρωτοβουλίες όταν δεν μπορούσαμε να κυκλοφορήσουμε σωστά τη μπάλα ώστε να πάει σε άλλους...). Έπαιξε σε 26 παιχνίδια, χάνοντας τη θέση του λόγω τραυματισμού και γάμου για 4 ματς που πάντως τα χάσαμε όλα. Έπαιζε 27.3' και σκόραρε 9.0π μο. με καλά ποσοστά στις βολές (56/67, 84%), μέτρια στα δίποντα (46/101, 46%) και στα τρίποντα 29/92 (32%) που πολλές φορές το παράκανε. Πάντως τα νούμερα του ήταν καλά σε ασιστ (2.8 μο), κλεψίματα (1.2), τα λάθη λίγα σχετικά (1.9) και η βοήθεια σε ρημπάουντ (2.3) ικανοποιητική για περιφερειακό.
Δεν έχει θέση στην ΑΕΚ του 2008/09. Θέλουμε έναν πραγματικό playmaker, τύπου Blakney. Εκτός κι αν πάρει κοινοτικό διαβατήριο και παίζει στο '2' οπότε αλλάζει το πράγμα.
13. Sasa Vasiljevic
Ο Βόσνιος ξεκίνησε δυνατά και τέλειωσε το ίδιο καλά, έχοντας όμως αρκετές κακές βραδιές στο ενδιάμεσο. Πάντως όποτε έπαιξε σαν βασικός λόγω τραυματισμών του Avery τα πήγε αρκετά καλά, βοηθώντας την ομάδα να τρέξει και να φύγει στον αιφνιδιασμό. Ας μην ξεχνάμε πως ήρθε για backup point guard και σαν τέτοιος θα πρέπει να κριθεί. Ήταν ο 3ος παίκτης μας που αγωνίστηκε και στα 34 παιχνίδια, παίζοντας 20.3' και σκοράροντας 6.5 πόντους. Άψογος στις βολές, 41/48 (85%), μέτριος στα δίποντα (21/47, 45%), καλός από τα 6μ25 (35/91, 38%). Ακόμα είχε 1.3 ρημπάουντ, 1.9 ασιστ (οι 9 με ΟΣΦΠ στα playoff ήταν επίδοση επιπέδου ΑΕΚ), 0.4 ασιστ και 1.9 λάθη (ξεκίνησε με πολλά, πχ τα 7 στο Αιγάλεω, αλλά βελτιώθηκε στη συνέχεια).
Νομίζω πως ένας παίκτης με τα δικά του χαρακτηριστικά χρειάζεται στη μια από τις τρεις θέσεις των playmaker, για να δίνει συγκεκριμένα πράγματα για ένα 15'.
14. Κώστας Χαρίσης
Άλλος ένας άτυχος από τους τραυματισμούς.. Έχασε τα ματς του Κυπέλλου, αλλά και ένα δίμηνο μέσα στο '08 μετά από τρακάρισμα. Βέβαια για ένα δίμηνο πριν, ανεξήγητα δεν έβλεπε καθόλου χρόνο συμμετοχής από τον Αγγέλου που άρχισε να τον εμπιστεύεται λίγο πριν χτυπήσει... Έτσι πάτησε παρκέ μόλις σε 10 αγώνες, έχοντας 2.2 πόντους με 3/5 1π, 8/16 2π, 1/1 3π, 2.1 ρημπάουντ, 0.2ασ, 0.3κλ, 0.3κψ.
Με βάση όσα έδειξε όσο αγωνίστηκε, το κορμί και τις κινήσεις του, πιστεύω πως μπορεί να σταθεί σαν ο 3ος center της ομάδας τη νέα χρονιά.
15. Γιάννης Σιούτης
Σίγουρα από κάποιον βετεράνο που είχε 5 χρόνια να παίξει Α1 δεν περιμέναμε και πολλά, αλλά και πάλι και συνυπολογίζοντας τους τραυματισμούς του, η συνεισφορά του ήταν απειροελάχιστη. Αγωνίστηκε μόλις σε 12 αγώνες, παίζοντας για 7.7' και είχε 15 πόντους (1.3 μο) με 4/4 βολές και 3/13 τρίποντα (23%). Είχε ακόμα 0.2 ρ, 0.4 ασ, 0.3κλ. Μόνο στο ματς με τον Πανιώνιο θυμάμαι να βοήθησε ουσιαστικά.
Μόνο στο προπονητικό team θα μπορούσα να δώ τον Σιούτη στην ΑΕΚ του αύριο...
16. Άγγελος Τσάμης
Δεν ήρθε για να είναι το πρώτο βιολί, αλλά για να βοηθάει κυρίως αμυντικά. Πλάκα-πλάκα η απουσία του μετά τον τραυματισμό του τον Γενάρη φάνηκε, αφού δεν φέραμε κάποιον αντικαταστάτη. Έπαιξε 16 παιχνίδια, πέτυχε 28 πόντους (1.8 μο) με 7/10 (70%) βολές, 4/9 (44%) δίποντα και 1/13 (8%) τρίποντα που ήταν και η μαύρη τρύπα του -κι από τα ανεξήγητα του Αγγέλου, να προτιμάται από τα 6μ25 ο Άγγελος από τον Χατζή... Ακόμα είχε 1.3 ρημπάουντ, 0.5 ασιστ, 0.4 κλεψίματα, 0.1 τάπες, 0.9 λάθη.
Παρά την φιλότιμη παρουσία του ιδρώνοντας τη φανέλα, η παραμονή του μάλλον θα αποτελέσει πρόβλημα στην αρτιότερη στελέχωση του ρόστερ μας.
17. Βασίλης Σύμτσακ
Ξεκίνησε άσχημα, έπαιζε λίγο και όσο αγωνιζόταν εκνεύρισε τους οπαδούς μας στις εξέδρες με τις επιλογές του, αλλά σιγά-σιγά ανέβηκε και στο τέλος της χρονιάς κέρδιζε επάξια το χειροκρότημα για τις εμφανίσεις του, εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία που του δόθηκε από την απουσία σέντερ και τους τραυματισμούς. Έπαιξε 28 αγώνες, παίζοντας 9.8', είχε 2.4 πόντους με 45% 1π (10/22), 51% 2π (26/51) και 0/3 3π, κατέβασε 2.5 ρημπάουντ και πρόσθετε 0.1 ασ, 0.2 κλ, 0.3κψ και 0.6 λάθη.
Με την ανοδική του πορεία με έκανε να θέλω την παραμονή του, σαν 3ος power forward .
18. Γιάννης Ηλιόπουλος
Δεν αγωνίστηκε ποτέ σε επίσημο παιχνίδι, αν και βρέθηκε 11 φορές στην δωδεκάδα...
Στα 28 του προερχόμενος από τους πάγκους της Α2, δε νομίζω πως μπορεί να ξαναέχει θέση στην Α.Ε.Κ.
Ας δούμε κι αυτούς που έφυγαν :
11. Arthur Lee
Ο Αμερικανός έπαιξε μόνο στο κύπελλο, έχοντας 8 πόντους στα 3 ματς, είχε οικογενειακά προβλήματα κι έφυγε. Σίγουρα δεν έπεισε στα ματς που έπαιξε, όμως η παρουσία του στη συνέχεια με τη Nymburg στην Τσεχία και το Uleb Cup έδειξαν πως ήταν σωστή η επιλογή του καλοκαιριού να έρθει και πως μάλλον θα είμασταν καλύτερα αν είχε παραμείνει αφού η ομάδα θα ήταν πιο ορθολογικά στημένη.
12. Chris Pearson
Ο Άγγλος σέντερ έπαιξε κι αυτός μόνο στο Κύπελλο. Δεν ήταν κάτι το σπουδαίο, όμως αν είχε παραμείνει (αφού άλλωστε δεν ήρθε ποτέ αντικαταστάτης του) θα είχε δώσει λύσεις στη ρακέτα και θα έπαιζε περισσότερο στο '4' ο Wesson.
12. Filiberto Rivera
Ο Πορτορικανός playmaker αποκτήθηκε μετά από εβδομάδες ψαξίματος, αλλά αποδείχθηκε απόλυτα αποτυχημένη επιλογή (και γκαντέμης φυσικά με 4 ήττες στα 4 ματς που έπαιξε). Σε 24.3' σκόραρε 6.8 πόντους με 8/10 βολές, 5/10 2π, 3/13 3π, είχε 1.8 ρ, 1.8 ασ, 0.8κλ και 3.0 λάθη. Σίγουρα δεν έλειψε από κανένα.
19. Smiljan Pavic
Ο Σλοβένος σέντερ δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, όμως άξιζε περισσότερου χρόνου συμμετοχής ενώ κι αυτός θα μπορούσε να βοηθήσει ειδικά αφού ούτε γι'αυτόν ήρθε ποτέ αντικαταστάτης και ήταν ο παίκτης που έπαιξε στο πρωτάθλημα στο '5' και είχε την καλύτερη σχέση με το αντίπαλο καλάθι από τους άλλους. Έπαιξε μόλις σε 10 αγώνες, μένοντας σε άλλους 6 θεατής από τον πάγκο, έχοντας 3.2 πόντους (2/4 βολές, 15/27 διποντα), 1.7 ρημπάουντ, 0.2 κλεψίματα, 0.2 κοψίματα, 0.9 λάθη.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΓΓΕΛΟΥΓια τον Χαλκιδαίο κώουτς τα έχω πεί εδώ και καιρό. Πολύ απλά ΔΕΝ κάνει για την Α.Ε.Κ. Μπορεί να έχει πάθος, γνώσεις, να βοήθησε την ομάδα να παλεύει σε όλα τα παιχνίδια, να μπαίναμε κατά βάση διαβασμένοι κόντρα στους αντιπάλους, αλλά...
- όταν σχεδόν πάντα δεν μπορούσαμε να διαχειριστούμε τις διαφορές που κερδίζαμε
- όταν οι επιλογές του σε ξένους μόνο επιτυχημένες δεν ήταν
- όταν χάναμε σχεδόν πάντα όταν το ματς πήγαινε στον πόντο καθώς μπλόκαρε
- όταν έκανε κακή διαχείριση υλικού
δε νομίζω πως μπορεί να σκέφτεται κανείς σοβαρά πως αξίζει να μείνει στη θέση του...
Του Φαίδωνα Κωνσταντουδάκη
