ΠΑΛΕΨΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΦΗΣΑΝ

Πικρή γεύση μας άφησε το φινάλε της σεζόν για την ομάδα μπάσκετ. Κι αυτό γιατί ναι μεν κλείσαμε τη χρονιά παίζοντας με πάθος, δύναμη και με σεβασμό στη φανέλα και την ιστορία μας, όπως θα έπρεπε να παίζουμε όλη τη χρονιά, αλλά δεν καταφέραμε να συνδυάσουμε την εμφάνιση με μια μεγάλη νίκη -σε ψυχολογική σημασία, αφού πρακτικά δεν θα είχαμε ελπίδες σε τρίτο ματς. Σε αυτό συνέβαλλαν, η χαλαρότητα της ομάδας μας στις αρχές της τρίτης περιόδου όταν είχε επαναπαυθεί στο +14 του πρώτου ημιχρόνου που είχε σαν συνέπεια η διαφορά να εξατμιστεί γρήγορα, τα πολλά λάθη και οι κακές επιλογές από τον πάγκο και από παίκτες κλειδιά και φυσικά από τη διαιτησία που από την αρχή μέχρι το τέλος έσπρωχνε απροκάλυπτα τους ερυθρόλευκους. Πρώτα για να μην ξεφύγει το σκορ και μετά για να μη γίνει καμιά στραβή και χάσουν το ροζ φύλλο...

Η ομάδα μας ξεκίνησε εκπληκτικά κι έχοντας τον Χρήστο Ταπούτο σε εκπληκτική κατάσταση (είχε 4/4 τρίποντα, όμως ζήτησε αλλαγή στο 9' , μαλλον από τράβηγμα, και μετά δεν επανήλθε ποτέ ουσιαστικά μέσα στο παιχνίδι) αλλά και τον Sasa Vasiljevic να δίνει εξαιρετικά γρήγορο ρυθμό, κατάφερε να πάρει σημαντικό προβάδισμα και να κλείσει το δεκάλεπτο με 27-16. Συνεχίζοντας στον ίδιο ρυθμό, περάσαμε 32-16 στο 12΄04". Εκεί αρχίσανε τα πρώτα συμπτώματα... Χρειαστήκαμε πάνω από πέντε λεπτά να σκοράρουμε (17'19" έγινε το 34-22), αλλά ευτυχώς χάρη στην άμυνά μας δεν το πληρώσαμε αρκετά και κλείσαμε το ημίχρονο στο +14.

Τα λάθη όμως στις αρχές της τρίτης περιόδου και ο τραυματισμός του Sy, έφεραν γρήγορα-γρήγορα ένα 2-11 και ο Ολυμπιακός ξαναμπήκε στο παιχνίδι. Εκεί οι διαιτητές που τον κρατούσαν όταν ήταν πεσμένος στο καναβάτσο, ανέλαβαν δράση και έδωσαν την κρίσιμη ώθηση όπου χρειαζόταν. Με το πάθος όμως που βγάζαμε μέσα στο παρκέ και τη βοήθεια από τους περίπου 3,000 θεατές που ήταν στην εξέδρα, μείναμε μέσα στη διεκδίκηση του αγώνα μέχρι το τέλος. Με το τρίποντο του Παπανικολάου ισοφαρίσαμε στα 14.9" αλλά η επιλογή να κάνουμε φάουλ μετά από 7" και ενώ έμεναν μόλις 7.8" και μάλιστα πάνω στον Greer από τον Avery που ήταν το 5ο του, ήταν κάκιστη. Όπως κάκιστη ήταν και η επινόηση να ψάξουμε και πάλι για το τρίποντο της νίκης τον Παπανικολάου που αστόχησε έχοντας air-ball...

Υπήρχαν πολλές καλύτερες και πιο αξιόπιστες επιλογές... ο Vasiljevic, ο Ταπούτος που είχε 4/5, και φυσικά πάνω από όλους ο Νίκος Χατζής που χορτάριασε στον πάγκο φέτος ελέω Αγγέλου, την ώρα που η ομάδα είχε κάτω από 30% έξω από τα 6μ25... Ακόμα και ο Σιούτης που δεν αγωνίστηκε δευτερόλεπτο (όπως και ο Χαρίσης, ενώ το Σάββατο είχαν παίξει από 10-12' ο καθένας), έστω και στο παραπέντε από τη "σύνταξη" καλύτερη λύση θα ήταν....



Στο ημίχρονο η διοίκηση της ΚΑΕ, σε μια ακόμα αξιέπαινη προσπάθεια τής φέτος, βράβευσε τον Vitor Borba Fereira Rivaldo (καλύτερο παίκτη του πρωταθλήματος της Superleague με βάση το σύστημα αξιολόγησης της Galanis Sports Data), τον Ismael Blanco (πρώτο σκόρερ στην κατηγορία με 19 γκολ), τον Άκη Ζήκο που τερμάτισε ευδοκίμως την πολυετή καριέρα του, αλλά και τη διοίκηση της ΠΑΕ για την κατάκτηση της πρώτης θέσης μέσα στα γήπεδα