ΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Για 33' βλέπαμε μέσα στο παρκέ μια εξαιρετικά σοβαρή, ώριμη και άκρως ανταγωνιστική ομάδα που είχε καταφέρει να ελέγχει τον αγώνα κόντρα στον πιο πλήρη Πανελλήνιο, έχοντας κι ένα ιδιαίτερα υπολογίσιμο προβάδισμα 10 πόντων. Όμως κάπου εκεί κάποιος πάτησε έναν διακόπτη και πάθαμε blackout... Από το 59-49 υπέρ μας μετά το τρίποντο του Δορκοφίκη στο 33'02", φτάσαμε στο τελικό 59-72, έπειτα από ένα απίστευτο σερί 0-23 που πέτυχαν οι φιλοξενούμενοι, εκμεταλλευόμενοι τις κάκιστες επιλογές μας αλλά και το γεγονός πως διαθέτουν καλύτερο ρόστερ. Γιατι άλλο να παίζεις με 10 κι άλλο με 6 όπως εμείς.

Και ειδικά όταν αυτοί οι 6 έχουν μείνει από δυνάμεις παίζοντας συνεχόμενα παιχνίδια (Κυριακή με Πανιώνιο, Τετάρτη στον ΟΦΗ, Σάββατο στα Τρίκαλα, Τρίτη στη Λάρισα, Σάββατο με Πανελλήνιο), ενώ ας μην ξεχνάμε πως τρία βασικότατα στελέχη μας (Bryant, Nemeth, Δορκοφίκης) αντιμετώπισαν προβλήματα τραυματισμού μέσα στην τελευταία βδομάδα. Και αυτό είναι κάτι που φάνηκε, καθώς ο Istvan ήταν εκτός ρυθμού, ο Travon έμεινε από δυνάμεις στο τέλος και ο Περικλής δεν μπορούσε να βοηθήσει στα ρημπάουντ.

Τα πράγματα θα μπορούσαν να μην είχαν φτάσει σε αυτή την κατάσταση κα το blackout να μη μας στοίχιζε το ροζ φύλλο αγώνα, αν είχαν συμβεί κάποια πράγματα. Πχ να είμασταν πιο εύστοχοι στις βολές, γιατί το 6/15 που είχαμε επέτρεψε στον Πανελλήνιο να διατηρήσει επαφή στο σκορ όταν ελέγχαμε απόλυτα τον αγώνα. Αν στο τελευταίο επτάλεπτο, αντί να κυνηγάμε μανιωδώς το σουτ από τα 6μ25 που δεν μας έβγαινε με τίποτα, περνάγαμε τη μπάλα κοντά στη ρακέτα είτε για εύκολο καλάθι, είτε για φθορά των αντιπάλων με φάουλ, είτε τέλος για να παίρναμε κάποιους πόντους από τις βολές (έστω κι αν χάναμε τις περισσότερες).. Ίσως να έπρεπε να μπει μέσα ο Ταπούτος ώστε να προσφέρει μια επιπλέον επιλογή κοντά στο καλάθι, ή να χρησιμοποιούσαμε στο διάστημα 33-35' λίγο τον Κυριακόπουλο ώστε να έπαιρνε τις απαραίτητες ανάσες ο DJ Thompson και να είχε πιο καθαρό μυαλό στο τέλος..


Δυστυχώς από τη στιγμή που κοιτάμε στον πάγκο και ο μόνος που μπορεί σταθερά να προσφέρει είναι ο Χατζής - και ο οποίος σε αυτό το ματς δεν μπόρεσε να δώσει λύσεις στην επίθεση μένοντας άποντος- δεν μπορούμε ρεαλιστικά να διεκδικήσουμε νίκες κόντρα στις ομάδες της δεύτερης ταχύτητας του πρωταθλήματος.

Τι υπάρχει όμως στον πάγκο μας ;
- Ο 16χρονος Τάσος Αντωνάκης που είναι ελπίδα για το μέλλον και φυσιολογικά δύσκολα θα βρίσκει χώρο στο παρκέ. (Πάντως δεν μπορώ να καταλάβω γιατι ειναι μόνιμα αυτός στην 12άδα και μόνιμα έξω ο σαφέστατα πιο εμπειρος Ζώης Μπάλλας . )
- Ο Βασιλόπουλος έχει το ρόλο του 3ου playmaker, παίζει από καθόλου μέχρι ένα διλεπτο, άντε εξάλεπτο και ουσιαστικά δεν υπολογίζεται..
- Σε συνδυασμο με το γεγονός πως ούτε ο Κυριακόπουλος πολυυπολογίζεται (μόνο με τον Κολοσσό έμεινε αρκετή ώρα στο παρκέ) το πρόβλημα στην οργάνωση και την κυκλοφορία επιτείνεται. Γιατί ο DJ -που μέχρι τώρα έχει αφήσει θετικές εντυπώσεις- δεν μπορεί να βγάζει 35' μόνος του...
- Ο Andersen απέχει ακόμα πολύ από ένα χρήσιμο σέντερ που θα μπορεί να δίνει 3-4 φάουλ, 4-5 ρημπάουντ, και να παίζει ένα ουσιαστικό 15λεπτο. Θα πρέπει σχετικά άμεσα να αρχίσει να βοηθάει και να αποκτήσει νόημα η παρουσία του.
- Ο Kikerpill μόνο στα Τρικαλα (και στη Λάρισα για το Κύπελλο) δικαιολόγησε την παρουσία του δίνοντας λύσεις τόσο στην επίθεση με τα σουτ από τα 6μ25, όσο και στην άμυνα... Και δυστυχώς δεν έχουμε την πολυτέλεια να έχουμε άοσμους ρολίστες στο ρόστερ.
- Τέλος ο Ταπούτος, που σιγά-σιγά μπορεί να ανεβαίνει, αλλά μετά από 5 αγωνιστικές στην Α1 (κι άλλα 2 ματς Κυπέλλου) έλπιζα ότι θα μπορούσε να προσφέρει για πάνω από 8' στο παρκέ..

Αν μέσα στο επόμενο διάστημα καταφέρουμε να πάρουμε αξιόλογη βοήθεια από Andersen, Ταπούτο, Kikerpill, Κυριακόπουλο θα μπορέσουμε να σταθούμε καλύτερα και να διεκδικήσουμε ακόμα και είσοδο στην 7άδα. Διαφορετικά θα πρέπει να πάρουμε άλλα 7 ροζ φύλλα αγώνα, ώστε να αποφύγουμε τις περιπέτειες...