ΟΝΕΙΡΟ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΑΕΙ ...

Δεν μπορέσαμε να ολοκληρώσουμε την υπέρβαση και να φύγουμε νικητές από το Abdi Ipekci. Έτσι μείναμε έξω από τη συνέχεια καθώς η ισοβαθμία μας άφησε τρίτους. Δικαιωματικά πιστεύω. Τόσο η Benetton όσο και η Efes είναι καλύτερες ομάδες από εμάς και το απέδειξαν και στο παρκέ. Σίγουρα θα μπορούσαμε να κλέψουμε το διπλό στο ματς με τους Τούρκους. Όταν όμως ο πιο παραγωγικός σου παίκτης είναι ο Kus, δε μπορεί να επιτευχθεί αυτός ο στόχος. Γιατί με τους Χατζή-Ζήση κλεισμένους και σε όχι πολύ μεγάλη βραδιά, τον Lollis φιλότιμο αλλά αδύναμο απέναντι στους αντίπαλους ψηλούς, τον Bailey να προσπαθεί αλλά να μην του βγαίνει τίποτα (ίσως και γιατί έχει κλατάρει) και κυρίως τον Nicevic να σέρνει το κορμί του σε όλο το 40λεπτο και να γίνεται βορά των διαθέσεων του Kuqo και του Prkacin δεν μπορούσαμε να έχουμε καλύτερη τύχη...

Να σταθώ λίγο στον Κροάτη σέντερ (μάλλον έπαιξε καλά ο ... λάθος Κροάτης σε αυτό το παιχνίδι). Από την αρχή του αγώνα έδειχνε τουλάχιστον εκτός τόπου και χρόνου. Ρημπάουντ δε μάζεψε, αφού τέλειωσε το ματς με 1 αμυντικό και 1 επιθετικό. Επιθετικά ήταν κάκιστος με τραγικές τελικές επιλογές, 2/4 βολές και 2/8 δίποντα. Αμυντικά ο Kuqo είχε 6/6 και ο Prkacin 7/11... Γιατί συνεχίσαμε να επιμένουμε στην χρησιμοποίησή του και δεν δοκιμάσαμε είτε τον Μπουρούση είτε τον Antik για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα δεν μπόρεσα να το καταλάβω.

Πάντως, ούτε οι πιο αισιόδοξοι οπαδοί μας δε θα πίστευαν μετά το 0-3 στο ξεκίνημα της πρώτης φάσης, πως η ΑΕΚ θα έχανε την είσοδο στους προημιτελικούς στην τριπλή ισοβαθμία χάνοντας τη νίκη και το πλεονέκτημα έδρας για τα playoff ουσιαστικά στο τελευταίο λεπτό της τελευταίας αναμέτρησης. Η φετινή πορεία μας ξανάβαλε στον Ευρωπαϊκό χάρτη σβήνοντας οριστικά το τραγικό 1-13 του 2002/03 που μας στοίχειωνε.

Αν θέλουμε να κάνουμε το βήμα παραπάνω θα πρέπει να γίνουν δυο πράγματα. Αφ'ενός να έρθει και κανένας ξένος παίκτης κλάσης και αφ'ετέρου να μην παίζουμε σε γεμάτα γήπεδα μόνο εκτός έδρας.

Υ.Γ. Μπορεί ο Davor να ήταν καλός με την Efes, αλλά δεν αλλάζει η συνολική μου εικόνα γι'αυτόν. Είναι 'λίγος' για την ομάδα μας και αν τον είχαμε αλλάξει όταν έπρεπε τώρα θα είμασταν σε πολύ-πολύ καλύτερο επίπεδο.

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

Η σημερινή, θα είναι η δεύτερη φορά που η ΑΕΚ θα φιλοξενηθεί από την Efes. Αυτή πάντως δεν είναι η μοναδική φορά που η ομάδα μας έχει αντιμετωπίσει Τουρκικό σύλλογο εκτός έδρας, καθώς έχουν γίνει και άλλες τέσσερις αναμετρήσεις και πάλι με ομάδες της Κωνσταντινούπολης. Συνολικά στην Τουρκία μετράμε τρεις νίκες και δυο ήττες.

Το 1963/64 στον πρώτο γύρο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών η ΑΕΚ των Χρηστέα, Αμερικάνου, Βασιλειάδη, Λαρετζάκη, Δερμανούτσου, Ζούπα, Τρόντζου, Τσάβα, Μόσχου, Νικητόπουλου, Οικονόμου, Μπαμπανικολού και Ατταλά αντιμετώπισε τη Galatasaray. Στη ρεβάνς του 73-66 του Καλλιμάρμαρου δεν αντέξαμε χάσαμε με το βαρύ 68-88 στην Κωνστανινούπολη και αποκλειστήκαμε. Για πρώτη φορά, φύγαμε νικητές από την πόλη μας, το 1971/72 όταν για το Κυπελλούχων κερδίσαμε την Besiktas, με 66-67.

Η επόμενη συνάντηση ήταν την περίοδο 1997/98. Τότε για την β’ φάση των ομίλων της Ευρωλίγκας, με τον Ιωαννίδη στον πάγκο αλώσαμε το Abdi Ipekci νικώντας την Ulker 63-70. Αγωνιστήκαμε με τους Coldebella 10, Lasa 3, Stansburry, Anderson 12, Χατζής 18, Larssen, Κακιούζης 11, Τσακαλίδης 4, Andersen, Alexander 12. Ο αγώνας σημαδεύτηκε –κατά τη γνώμη μoυ- από τη μη εμφάνιση του σήματος της ομάδας μας στις τηλεοπτικές οθόνες, από το κανάλι της γειτονικής χώρας που έκανε τη μετάδοση.

Πρόπερσι ξαναπήγαμε στην Πόλη για να αντιμετωπίσουμε στο Abdi Ipekci τη σημερινή μας αντίπαλο, την Efes Pilsen. Παρά τις περί του αντιθέτου προβλέψεις πετύχαμε τη μοναδική μας νίκη (74-79) για τη διοργάνωση προς τέρψη και των 106 ηρωϊκών οπαδών μας που κέρδισαν κι αυτοί την μάχη της εξέδρας. Ο Dragan Sakota είχε χρησιμοποιήσει τους Blakney 16, Ζήση 4, Ταπούτο, Rillie 2, Χατζή 15, Antic 1, Πασχάλη, Betts 19, Κακιούζη 22.

Τέλος πέρσι χάσαμε, πάντα στο Abdi Ipekci, από την Ulker με 75-69. Ο Φώτης Κατσικάρης είχε χρησιμοποιήσει τους : Lollis 8, Νικολαϊδη 3, Ζήση 6, Ταπούτο 2, Χατζή 5, Jenkins 23, Γλυνιαδάκη 8, Antik 3, Sekulic 9, Μπουρούση 2.

ΚΥΝΗΓΩΝΤΑΣ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Έφτασε σήμερα στην Κωνσταντινούπολη η Α.Ε.Κ., όπου αύριο θα δοκιμαστεί στο Abdi Ipekci απέναντι στην Efes Pilsen. Το έργο της γίνεται ακόμα δυσκολότερο αν συνυπολογίσουμε στο γεγονός πως οι Τούρκοι δεν έχουν ηττηθεί εντός έδρας φέτος στην διοργάνωση, την απόφαση της διοίκησής τους να έχουν ελεύθερη την είσοδο για το κοινό. Έτσι το συνήθως καυτό γήπεδό τους, αναμένεται ακόμα πιο καυτό. Πάντως αρκετές ομάδες τους έχουν ζορίσει φέτος εκεί... η Cibona (2π), η Real (4π), η Climamio (6π). Για να είμαστε ειλικρινείς πάντως δεν έχουμε και πολλές πιθανότητες να καταφέρουμε το απίθανο.

Οι Τούρκοι έχουν ένα πολύ καλοδουλεμένο σύνολο που στηρίζεται στην άμυνα. Αν τα επιθετικά μας ατού δεν μπλοκαριστούν και καταφέρουν να βρίσκουν το δρόμο για το αντίπαλο καλάθι, τότε έχουμε τις δυνατότητες να ξεπεράσουμε τους 70 πόντους και να διεκδικήσουμε τη νίκη. Γιατί αν μείνουμε κάτω από τους 70, θεωρώ δεδομένη την ήττα. Είναι σχεδόν αδύνατο να τους νικήσουμε μέσα στην έδρα τους παίζοντας και με το δικό τους στυλ, στο οποίο αυτοί είναι μετρ.

Καθοριστικά θα είναι και τα ματς-απ σε περιφέρεια (Solomon, Dommercant, Arslan – Ζήσης, Χατζής, Bailey) και στη ρακέτα (Prkacin, Nikolic – Lollis, Nicevic). Στο ματς του Γαλατσίου είχαμε υποφέρει κάτω από τα καλάθια. Τώρα βέβαια θα υπάρχει και ο Pero που ήταν τραυματίας τότε και φυσικά ελπίζω αυτή τη φορά να μην ξεχαστεί στον πάγκο ο Μπουρούσης... Έτσι το συνήθες κενό που δημιουργεί στην αμυντική μας λειτουργία ο Sandro είναι πιο εύκολο να καλυφθεί.

Να επαναλάβω πως και με ήττα θα έχουμε ένα από τα οκτώ καλύτερα ρεκόρ στη δεύτερη φάση. Και τη σημασία του θα την καταλάβουμε στην κλήρωση των ομίλων για τη νέα χρονιά, που θα μας βρει μέσα στα ψηλά γκρουπ δυναμικότητας και όχι στα χαμηλά...

Υ.Γ. (1) Μια νίκη περίμενα στις αναμετρήσεις με το Μαρούσι χθες στου Παπάγου, αλλά τελικά αυτή ήρθε στους Παίδες και όχι στους Εφήβους –όπως θα ήταν το πιο φυσιολογικό, με βάση τις φετινές τους πορείες. Πάντως η ήττα δεν είναι απαγορευτική για τη συνέχεια.

Υ.Γ. (2) Φαίνεται πως και των εφήβων το μυαλό είναι ήδη στη Μόσχα ...

ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΚΑΙ ΙΔΑΝΙΚΟΙ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ ...

Σήμερα χάσαμε όχι απλά την 3η θέση, αλλά ΚΑΙ την 4η θέση. Γιατί πλέον ισοβαθμούμε μαζί με Άρη-ΠΑΟΚ-Πανιώνιο στην 3η θέση ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΙΣΙΩΣ 6οι... ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ 5οι ΔΕΝ ΠΑΜΕ. Γιατι ? ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΑΚΟΜΑ ΣΕ ΣΕΦ & ΟΑΚΑ (σίγουρες ήττες), ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΟΛΛΑΠΛΕΣ ΙΣΟΒΑΘΜΙΕΣ ΜΑΣ ΑΦΗΝΟΥΝ ΕΞΩ. Και φυσικά γιατί οι Βασιλακοπουλαίοι προτιμάνε τη 'μπασκετομάνα' Θεσσαλονίκη στην τετράδα... Πάλι καλά που του Μακεδονικού του έχουμε ένα 2-0 και είναι λίγο δύσκολο να πέσουμε παρακάτω..

Μετά από 18 χρόνια ο Απόλλωνας έφυγε ξανά με το διπλό από το γήπεδο μας. ΠΩΣ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ? Πρώτα πρώτα σιγά την έδρα...Με 300 νοματαίους σκόρπιους σε γήπεδο των 5100 μόνο έδρα δεν είναι. Αλλά εδώ έλειπε η διοίκηση... Ο κόσμος μας μάρανε ;

Μετά η διαιτησία.. ΣΧΙΝΑΣ - ΜΑΧΑΙΡΙΑΝΑΚΗΣ ΚΑΘΟΡΙΣΑΝ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.
ΕΠΕΖΑΝ ΑΕΡΑ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΙ. Άφησαν και το υιό-Μάνο να παίρνει τα σφυρίγματα που όπως πάντα, εντελώς συμπτωματικά, ήταν όλα εναντίον μας.

Τι να πρωτοπούμε...Από το καλάθι και φάουλ του Νικολαϊδη που δόθηκε απλό και έφαγε και τεχνική ο Κατσικάρης γιατί διαμαρτυρήθηκε, με αποτέλεσμα το 42-39 να μη γίνει 45-39 αλλά 42-44 με τις βολές της τεχνικής και το τρίποντο στην επίθεσή τους. Από τη σωρεία ανάποδων σφυριγμάτων... Από τον Russo που είπε σε ένα time-out “παίξτε σκληρά γιατί θα σας σφυρίζουν λίγα φάουλ” ; Χρόνια είχαμε να δούμε τέτοιο σφάξιμο, ειδικά στο (έστω και κατ'ευφημισμό) γήπεδό μας

Βέβαια χάσαμα και από τα ηλίθια λάθη μας... Ας πούμε στο 31'24" ο Antik έχασε το layup εξ'επαφής μόνος του κάτω από το καλάθι. Ο Nicevic αλλά και ο Χατζής με τον Bailey έχασαν κάμποσα άλλα άχαστα... Από την είσοδο του Kus, που μπήκε με το σκορ στο 20-9 και κατάφερε να το γυρίσει έστω και χωρίς να κάνει λάθη. Αρκούσε η παρουσία του που μπλόκαρε το ρυθμό μας...
Από το γεγονός ότι ξεχάστηκε στον πάγκο ο Μπουρούσης που ήταν ο μονος που γέμιζε το καλάθι μας... Από το γεγονός ότι ο Lollis που οργίασε την Πέμπτη δεν παίχθηκε καθόλου σήμερα. Από την τραγική αστοχία του Toby (3/11) που δείχνει να έχει κλατάρει...

Και φτάνουμε στην τελευταία φάση...6.1" τρώμε το καλάθι και είναι 76-77 (με τον Αργυρόπουλο μόνο του να κάνει το μπάσιμο χωρίς να τον κλείνει κανένας.) Ο Ζήσης παίρνει τη μπάλα, μπάσιμο την αφήνει στο καλάθι και αστοχεί. (του γίνεται φάουλ πριν το σουτ που δε δόθηκε όπως και αυτό στον Nicevic νομίζω που βρέθηκε ξαπλωμένος στο παρκέ χωρίς να δοθεί τίποτα). Ρημπάουντ του Τόμπυ που από κάτω χάνει το καλάθι αφού η @@μπαλα αναπήδησε 2 φορές βασανιστικά στο στεφάνι.

ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΟΙΟ ΝΑ ΝΙΚΑΣ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΤΗ ΣΚΑΒΟΛΙΝΙ, ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΠΡΟΚΟΜ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΝΕΙΣ ΜΕΣΑ-ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΙΩΝΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ.

Υ.Γ. Στη Νόβα θα παίξει το ματς με την Efes, αφου παίζουμε ίδια ώρα με τους πράσινους και το συνδρομητικό επέλεξε το δικό τους αγώνα για να παιχθεί στο αναλογικό...

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΠΑΤΡΑΣ ΕΝΤΟΣ ΕΔΡΑΣ

Μία και μοναδική φορά κατάφερε να μας κερδίσει ο Απόλλωνας Πάτρας στις 26 αναμετρήσεις που έχουν γίνει στο γήπεδο μας. Τα υπόλοιπα 25 ροζ φύλλα αγώνα είτε δύσκολα, είτε εύκολα, είτε πανεύκολα κατέληξαν στα κιτρινόμαυρα χέρια.

Οι Πατρινοί ανέβηκαν για πρώτη φορά την περίοδο 1971/72, όταν είχαν για παίκτη-προπονητή τον Γιώργο Αμερικάνο που είχε διώξει η διοίκηση της ΑΕΚ το καλοκαίρι του ’70 γιατί ήταν ...μεγάλος (28 ετών..). Κερδίσαμε σχετικά δύσκολα με 79-70. Ο Απόλλωνας με τον ‘Νουρέγιεφ’ του ελληνικού μπάσκετ, τον Κώστα Πετρόπουλο στις τάξεις του, ήταν ‘ασανσέρ’ ανάμεσα στην πρώτη και τη δεύτερη Εθνική και τα ματς στην Αθήνα συνέχιζαν να είναι υγιεινοί περίπατοι : 98-66 (74), 62-49 (77), 82-55 (78), 85-60 (80), 108-87 (81).

Το 1981/82 νικήσαμε και πάλι 113-99 (Γκούμας 35, Τρόντζος 6, Αποστολίδης 20, Γκέκος 10, Κανακάκης 5, Κορωναίος 10, Τσούκας 25, Παναγόπουλος 2). Ακολούθησε μια κάπως δύσκολη επικράτηση το 82/83 με 91-81 και η μεγαλύτερη νίκη μας επί των Πατρινών, με 39 πόντους (111-72) το 1983/84. Στα επόμενα χρόνια που οι αγώνες μεταξύ μας ήταν ντέρμπυ, είτε για την έξοδο στο Κόρατς είτε για την παραμονή, πήραμε και πάλι τη νίκη με σχεδόν το ίδιο σκορ: 97-89 (85), 98-89 (86).

Γνωρίσαμε για πρώτη και μοναδική φορά –μετά από 11 σερί νίκες- την ήττα, στην παρθενική χρονιά της Α1 (1986/87), όταν χάσαμε στο κλειστό του Ιωνικού με 81-87. Στα πλέϊ-οφ όμως πήραμε το αίμα μας πίσω κερδίζοντας με 87-85 στο γήπεδό μας αλλά και εκτός έδρας στην Πάτρα. Νικηφόρο ήταν και το παιχνίδι της επόμενης χρονιάς με 74-65.

Το Φλεβάρη του 1989 κερδίσαμε με 94-76 : Παταβούκας 23, Βουτσελάς, Γιαννόπουλος 18, Γκέκος 19, Αριδάς 4, Σκουρτόπουλος, Κουντουράκης 24, Λανές 6. Στα πλέϊ-οφ νικήσαμε ξανά με το εντυπωσιακό 107-74 (Τούντας 2, Παταβούκας 28, Βουτσελάς 2, Γιαννόπουλος 17, Γκέκος 24, Αριδάς 8, Σκουρτόπουλος 6, Μιχελιδάκης 2, Κουντουράκης 4, Λανές 14). Όμως δεν πήραμε το εισιτήριο για το Κόρατς καθώς τότε ίσχυε ένα ιδιότυπο σύστημα. Παίξαμε το 2ο ματς στην Πάτρα όπου και χάσαμε, ενώ το 3ο παιχνίδι δινόταν σε ουδέτερο (στη συγκεκριμένη περίπτωση στο Ναύπλιο, με τα αξέχαστα απλήρωτα ...νερά του Ψωμιάδη, όπου ηττηθήκαμε με 69-65).

Τα παιχνίδια στο Γιώργος Μόσχος, ήταν κάπως ...κατηφορικά : 100-75 (90), 101-88 (91), 92-70 (93), 68-57 (94), 80-62 (95), 70-56 (96). Στο τελευταίο παιχνίδι αγωνιστήκαμε με Ζέρβα 4, Μπαρλά 2, Κατσικάρη 1, Λίμπερτι 12, Χατζή 19, Παπαδόπουλο 15, Κουκλάκη 10, Ποδαρά 3, Κακιούζη 4.

Με μεγάλη άνεση επικρατήσαμε επί των σημερινών αντιπάλων μας την πρώτη χρονιά του Ιωαννίδη, όταν τους φιλοδωρήσαμε με 32 πόντους (86-54). Παίξαμε με Coldebella 4, Atruia 5, Κακιούζη 15, Παπαχρόνη 2, Χατζή 11, Larssen 9, Edwards 12, Ποδαρά 8, Chiacig 4, Alexander 14. Δεν έγινε το ίδιο όμως την επόμενη χρονιά όταν ο Απόλλωνας πλησίασε πιο κοντά από ποτέ στη νίκη την τελευταία 15ετία. Το τελικό σκορ ήταν 81-77 και η σύνθεση : Coldebella 6, Lasa 8, Prelevic 25, Anderson 5, Χατζής 2, Larssen 6, Κακιούζης 3, Τσακαλίδης, Rivas 6, Alexander 20.
Τελευταία φορά βρεθήκαμε αντιμέτωποι τον Μάρτη του 1999 στο ΟΑΚΑ μπροστά σε περίπου 700 οπαδούς μας. Ο αγώνας έγινε κάτω από ορυμαγδό φημών ότι εμείς σαν αδιάφοροι θα το ‘δίναμε’ στους Πατρινούς, ιδιαίτερα όταν ο Daniels έφυγε λίγα 24ωρα πριν το παιχνίδι για να παρευρεθεί στην κηδεία της γιαγιάς του. Όμως είχαμε ένα καταπληκτικό και αλάνθαστο Μιχάλη (28π με 7/7 2π, 11/1 1π, 1/1 3π, 6ρ) και κερδίσαμε πολύ εύκολα με 94-56. Ο Πολίτης χρησιμοποίησε τους : Παπανικολόπουλο 9, Κορωνιό 3, Μπαρλά 4, Βαφόπουλο 1, Arloukas 16, Χατζή 18, Ντικούδης 5, Τσακαλίδης 2, Νικολαϊδης, Andersen 8, Κακιούζη 28.

Τέλος πέρσι ο Απόλλωνας επέστρεψε και την τελευταία αγωνιστική της Α1, κερδίσαμε δύσκολα με 85-81. Καλύτεροι παίκτες μας ο Quadre Lollis (24π με 10/11 2π) με τον Παντελή Παπαϊωακείμ (17π, 6ρ). Ο Κατσικάρης χρησιμοποίησε τους : Lollis 24, Νικολαϊδη 6, Ζήση 9, Ταπούτο 6, Μισιακό, Χατζή 18, Σουρλή 1, Παπανικολάου, Τσιάρα 3, Sekulic, Μπουρούση 1, Παπαϊωακείμ 17.

ΠΡΩΤΑ Ο ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ

Μπορεί την Τετάρτη να παίζουμε το κρισιμότερο ευρωπαϊκό ματς της χρονιάς, στο οποίο θα κυνηγήσουμε την υπέρβαση σε μια έτσι κι αλλοιώς επιτυχημένη σεζόν εκτός συνόρων. Όμως την Κυριακή παίζουμε με τον Απόλλωνα στο Γαλάτσι, 99% μπροστά σε άδεια καθίσματα, ΠΑΟΚ, Άρης, Πανιώνιος κέρδισαν και έφτασαν κι αυτοί τις 13 νίκες και καλό είναι ΠΡΩΤΑ να καθαρίσουμε τους Πατρινούς και μετά να σκεφτούμε το ματς στην Κωσνταντινούπολη...


Όπως ίσως θα έχετε διαπιστώσει, η στήλη υπάρχει ξανά σε έντυπη μορφή καθώς δημοσιεύεται εδώ και τρεις βδομάδες στον ιστορικό 'ΔΙΚΕΦΑΛΟ'. Τα άρθρα μπορείτε να τα βρίσκετε εδώ

ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ

Παίζοντας συγκροτημένα και συνετά και χωρίς να πιάσουμε καμιά τρελή απόδοση πήραμε τη νίκη που θέλαμε απέναντι στην Prokom. Ο αγώνας ήταν αμφίρροπος μέχρι τα μέσα της δεύτερης περιόδου. Κάπου εκεί σοβαρευτήκαμε, κλείσαμε στην άμυνα, βρήκαμε λύσεις στην επίθεση, πήραμε ένα προβάδισμα γύρω στους δέκα πόντους και το συντηρήσαμε χωρίς προβλήματα μέχρι το τέλος. Δυστυχώς, οι Τούρκοι δε μας έκαναν τη χάρη αφού έπαθαν ... κλακάζ στο 4ο δεκάλεπτο, το 50-49 έγινε 64-49 για να χάσουν τελικά με 11 πόντους. Έτσι όλα θα κριθούν την ερχόμενη Τετάρτη στην Πόλη, όπου με νίκη θα πάρουμε την πρώτη θέση και συνάμα το πλεονέκτημα έδρας στα playoff, ενώ με ήττα θα αποχαιρετίσουμε με ψηλά το κεφάλι τη διοργάνωση τερματίζοντας τρίτοι στην ισοβαθμία. Θεωρητικά υπάρχει η πιθανότητα να χάσει η Benetton στην Πολωνία, αλλά πολύ απλά αυτά δε γίνονται. Μόνο ο Ολυμπιακός του Subodic θυμάμαι να έχει κάνει παρόμοια αυτοκτονία... Το 2002 που έχασε στη Λιουμπλιάνα από την αδιάφορη Ολύμπια.

Ακόμα και να συμβεί το πιθανότερο, δηλαδή να αποκλειστούμε, η ΑΕΚ θα έχει πραγματοποιήσει την καλύτερή της σεζόν στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Πέρσι χάσαμε την πρόκριση στη β’ φάση στην ισοβαθμία, πρόπερσι είχαμε το τραγικό 1-13 και μόνο το 2001/02 είχαμε σχετικά αξιόλογη πορεία. Όμως εκεί τερματίσαμε με 2-4 και έχοντας χάσει και τις μαθηματικές μας ελπίδες την 5η αγωνιστική όταν οι διαιτητές μας πέρασαν χειρουργείο στο ΟΑΚΑ στο ματς με τον Παναθηναϊκό. Φέτος έχουμε κάνει ήδη τέσσερις νίκες και θα διεκδικούμε την πρόκριση όσο παίζεται το τελευταίο σαραντάλεπτο στο Abdi Ipekci.

Να σημειώσουμε πως με τις τέσσερις νίκες, μπορεί να μην περάσουμε στους ‘οκτώ’, αλλά θα είμαστε μέσα στις οκτώ καλύτερες –βάσει ρεκόρ- ομάδες της β’ φάσης. Τριπλή ισοβαθμία στις 4 νίκες προβλέπεται και στον όμιλο του Παναθηναϊκού.
Πάνω από μας θα βρίσκονται μόνο η Maccabi με τη CSKA, που στους ομίλους τους οι δεύτεροι προκρίνονται με τρεις νίκες...

Γι’αυτό τους ήθελα στον όμιλό μας ... αλλά δυστυχώς η τυχερή ήταν η Scavolini…

Υ.Γ. Χθες έβλεπα στο βίντεο το ματς με τον Άρη στο Αλεξάνδρειο... Τι έμπνευση ήταν αυτή ρε Φώτη με τον Kus στο τελευταίο πεντάλεπτο; Γιατί δεν δοκίμασες να ξαναβάλεις το Σωτήρη που με αυτόν μέσα πήραμε διαφορά στο τέλος του ημιχρόνου; Μας στοίχισε η κούραση, αλλά μας στοίχισε και η επιλογή να παίξει ο Γλυνιαδάκης τον Σχορτσιανίτη στο β’ δεκάλεπτο... Γιατί τα θυμάμαι τώρα αυτά ; Γιατί αν είχαμε πάρει το διπλό στη Θεσσαλονίκη μπορεί να χτυπούσαμε και κάτι παραπάνω στη βαθμολογία... Τώρα ακόμα και για την τετράδα είναι ζόρικα...

ΜΕ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ

Το πιο κρίσιμο –μέχρι το επόμενο- ευρωπαϊκό παιχνίδι της δίνει την Πέμπτη η ομάδα μας. Μπορεί 'όλοι οι δρόμοι να οδηγούν στο Γαλάτσι', αλλά κάτι η ώρα έναρξης (21:10), κάτι το τριήμερο της 25ης Μαρτίου που ακολουθεί, κάτι η δικαιολογία που πάντα έχει πρόχειρη ο αεκτζής όταν πρόκειται για το μπάσκετ, συνηγορούν πως δεν θα υπάρχει αρκετός κόσμος. Δε νομίζω βέβαια η προσέλευση να είναι σε επίπεδα Maccabi, αλλά δύσκολα θα φτάσει σε αυτά των αγώνων με Benetton ή πολύ περισσότερο με την Efes…

Η νίκη μπορεί να μην μας δώσει την πρόκριση, στην περίπτωση που οι Ιταλοί κερδίσουν τα δυο παιχνίδια που τους έχουν απομείνει. Όμως το ροζ φύλλο είναι μονόδρομος για πολλούς λόγους. Ένας είναι το πρεστίζ. Όπως και να το κάνουμε, άλλο είναι να αποκλείεσαι με ρεκόρ 3-3 κι άλλο με ένα 4-2 και στην ισοβαθμία. Τη διαφορά θα τη δούμε και του χρόνου στους ορισμούς των γκρουπ δυναμικότητας για την αρχική κλήρωση. Ένας άλλος λόγος είναι για να μην πετάξουμε από πριν στα σκουπίδια τυχόν δώρο που θα μας κάνουν οι Τούρκοι που παίζουν μισή ώρα μετά από μας. Και ο κυριότερος είναι για να κλείσουμε με τον καλύτερο τρόπο τις εντός έδρας φετινές Ευρωπαϊκές βραδιές μας. Αυτές που μας έκαναν τόσο περήφανους αφού μας ξαναέβαλαν στο χάρτη με τις μεγάλες ομάδες της Γηραιάς Ηπείρου.

Οι Πολωνοί μπορεί να έρχονται χωρίς τον Miller και κυρίως τον Jagodnik, αλλά στο μπάσκετ, αν δεν παίξεις δεν μπορείς να κερδίσεις. Χρειάζεται προσοχή, αυτοσυγκέντρωση και σοβαρότητα για να φτάσεις στην κατάκτηση του ροζ φύλλου, ακόμα και απέναντι σε μια φαινομενικά αδιάφορη αντίπαλο. Οι δυο συνεχόμενες ήττες σε Treviso & Αλεξάνδρειο μας έφεραν πίσω στους στόχους μας εκτός & εντός Ελλάδας. Μπορούμε να αποδείξουμε πως ήταν μια απλή παρένθεση, κάνοντας την αρχή από το ματς κόντρα στους Πολωνούς.

Υ.Γ. (1) Δεν θα υπάρχουν τελικά οι πτυσσόμενες εξέδρες αύριο καθώς δεν έχουν ετοιμαστεί ακόμα. Λογικά θα πρέπει να τις περιμένουμε κατά το παιχνίδι με τον Ηρακλή... Ενημερωτικά θα μπουν αρχικά μόνο στις δυο πλευρές, δηλαδή πίσω από τους πάγκους κι απέναντι από αυτούς και όχι στα πέταλα.


Υ.Γ. (2) Τα ... διαλυμένα παιδικοεφηβικά της ΑΕΚ, προκρίθηκαν στην τελική φάση των πρωταθλημάτων της ΕΣΚΑ. Το πρόγραμμα των ομάδων μας είναι :
Τρίτη 29/3, κλειστό Παπάγου, ΑΕΚ-ΜΑΡΟΥΣΙ, παίδες 20.00 - έφηβοι 21.30
Κυριακή 3/4, κλειστό Πανελληνίου, ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ-ΑΕΚ, παίδες 17.00 - έφηβοι 18.30
Τρίτη 5/4, κλειστό Αιγάλεω, ΑΕΚ-ΗΛΥΣΙΑΚΟΣ, παίδες 20.00 - έφηβοι 21.30
Κυριακή 10/4, κλειστό Αιγάλεω, ΑΕΚ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ, παίδες 17.00 - έφηβοι 18.30
Τρίτη 12/4, κλειστό Λεωφόρου (ΠΑΟ), παίδες ΑΕΚ-Α.Σ ΔΟΥΚΑΣ 20.00, έφηβοι ΑΕΚ-Α.Ο ΠΛΑΤΩΝ 21.30

ΜΕ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ

Το πιο κρίσιμο –μέχρι το επόμενο- ευρωπαϊκό παιχνίδι της δίνει την Πέμπτη η ομάδα μας. Μπορεί 'όλοι οι δρόμοι να οδηγούν στο Γαλάτσι', αλλά κάτι η ώρα έναρξης (21:10), κάτι το τριήμερο της 25ης Μαρτίου που ακολουθεί, κάτι η δικαιολογία που πάντα έχει πρόχειρη ο αεκτζής όταν πρόκειται για το μπάσκετ, συνηγορούν πως δεν θα υπάρχει αρκετός κόσμος. Δε νομίζω βέβαια η προσέλευση να είναι σε επίπεδα Maccabi, αλλά δύσκολα θα φτάσει σε αυτά των αγώνων με Benetton ή πολύ περισσότερο με την Efes…

Η νίκη μπορεί να μην μας δώσει την πρόκριση, στην περίπτωση που οι Ιταλοί κερδίσουν τα δυο παιχνίδια που τους έχουν απομείνει. Όμως το ροζ φύλλο είναι μονόδρομος για πολλούς λόγους. Ένας είναι το πρεστίζ. Όπως και να το κάνουμε, άλλο είναι να αποκλείεσαι με ρεκόρ 3-3 κι άλλο με ένα 4-2 και στην ισοβαθμία. Τη διαφορά θα τη δούμε και του χρόνου στους ορισμούς των γκρουπ δυναμικότητας για την αρχική κλήρωση. Ένας άλλος λόγος είναι για να μην πετάξουμε από πριν στα σκουπίδια τυχόν δώρο που θα μας κάνουν οι Τούρκοι που παίζουν μισή ώρα μετά από μας. Και ο κυριότερος είναι για να κλείσουμε με τον καλύτερο τρόπο τις εντός έδρας φετινές Ευρωπαϊκές βραδιές μας. Αυτές που μας έκαναν τόσο περήφανους αφού μας ξαναέβαλαν στο χάρτη με τις μεγάλες ομάδες της Γηραιάς Ηπείρου.

Οι Πολωνοί μπορεί να έρχονται χωρίς τον Miller και κυρίως τον Jagodnik, αλλά στο μπάσκετ, αν δεν παίξεις δεν μπορείς να κερδίσεις. Χρειάζεται προσοχή, αυτοσυγκέντρωση και σοβαρότητα για να φτάσεις στην κατάκτηση του ροζ φύλλου, ακόμα και απέναντι σε μια φαινομενικά αδιάφορη αντίπαλο. Οι δυο συνεχόμενες ήττες σε Treviso & Αλεξάνδρειο μας έφεραν πίσω στους στόχους μας εκτός & εντός Ελλάδας. Μπορούμε να αποδείξουμε πως ήταν μια απλή παρένθεση, κάνοντας την αρχή από το ματς κόντρα στους Πολωνούς.


Υ.Γ. Τα ... διαλυμένα παιδικοεφηβικά της ΑΕΚ, προκρίθηκαν στην τελική φάση των πρωταθλημάτων της ΕΣΚΑ. Το πρόγραμμα των ομάδων μας είναι :
Τρίτη 29/3, κλειστό Παπάγου, ΑΕΚ-ΜΑΡΟΥΣΙ, παίδες 20.00 - έφηβοι 21.30
Κυριακή 3/4, κλειστό Πανελληνίου, ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ-ΑΕΚ, παίδες 17.00 - έφηβοι 18.30
Τρίτη 5/4, κλειστό Αιγάλεω, ΑΕΚ-ΗΛΥΣΙΑΚΟΣ, παίδες 20.00 - έφηβοι 21.30
Κυριακή 10/4, κλειστό Αιγάλεω, ΑΕΚ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ, παίδες 17.00 - έφηβοι 18.30
Τρίτη 12/4, κλειστό Λεωφόρου (ΠΑΟ), παίδες ΑΕΚ-Α.Σ ΔΟΥΚΑΣ 20.00, έφηβοι ΑΕΚ-Α.Ο ΠΛΑΤΩΝ 21.30

AΣ ΠΡΟΣΕΧΑΜΕ ...

Μπορεί στο Αλεξάνδρειο, σε αντίθεση με το Treviso, να μπήκαμε από νωρίς δυνατά στο παιχνίδι, να πήραμε το προβάδισμα στο σκορ και να το διατηρήσαμε σταθερά και αταλάντευτα μέχρι το 35', αλλά τελικά φύγαμε με το κίτρινο φύλλο αγώνα ... Να φταίει η κούραση από τα συνεχόμενα παιχνίδια Ελλάδα – Ευρώπη που ειδικά όταν έχουμε εκτός έδρας αγώνα με μετακινήσεις και μεσοβδόμαδα και το Σαββατοκύριακα, μας βγαίνει περισσότερο ; Θυμηθείτε τα ματς σε Πέζαρο και Πάτρα για παράδειγμα...Κι έτσι η άμυνά μας να μοιάζει ελβετικό τυρί από τις τρύπες ... Δεκατρείς φορές δεχθήκαμε πάνω από 80 πόντους, τις 11 φύγαμε με σκυμμένο το κεφάλι από το γήπεδο. Δε νομίζω πως είναι τυχαίο... Γιατί πχ στο Ιβανώφειο και οι δυο μας νίκες ήρθαν από την άμυνα και όχι από την καλή μας επιθετική εμφάνιση. Να φταίει η ... κατάρα του Αλεξάνδρειου, που επί Α1 μετράμε μόλις 2 νίκες σε 20 ματς με τον Άρη, άλλο ένα 3-14 με τον ΠΑΟΚ και αν βάλουμε και το κύπελλο φτάνουμε συνολικά στο 5-37 ; Γιατί οι άλλες νίκες μας έχουν γίνει είτε στη Λάρισα (δυο φορές με τον Άρη), είτε στο Ιβανώφειο, είτε στην Πυλαία...

Μπορεί να είναι κι αυτά, αν και προσωπικά πιστεύω πως οι λόγοι είναι άλλοι... Ο βασικότερος, για μένα, η απουσία πλέϊ-μέϊκερ που θα μπορεί να κοντρολάρει το ρυθμό μας και θα ηρεμεί το παιχνίδι μας όταν χρειάζεται. Ο Davor Kus, δυστυχώς δεν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο και η έλλειψη αξιόπιστης εναλλακτικής λύσης στον πάγκο στο '1' φαίνεται. Ο Νικολαϊδης είναι εξαιρετικός για 3ος point-guard με ειδικές αποστολές, αλλά δεν κάνει για αυτό το πράγμα. Και πολύ φοβάμαι, πως αυτό το κενό μας, θα το πληρώσουμε στη δύσκολη συνέχεια στο πρωτάθλημα...

Στο πρωτάθλημα, που η ήττα μας στοίχισε το κλείδωμα της 3ης θέσης από τώρα... Και όχι μόνο.. Πλέον, τα ματς μέχρι το τέλος της ρέγκιουλαρ σίζον θα είναι οριακά και τα περιθώρια για απώλειες ελάχιστα. Και αν αναλογιστούμε πως έχουμε να παίξουμε στο ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό αλλά και στο ΣΕΦ με τον Ολυμπιακό που ψάχνει τις νίκες για την είσοδο στην οκτάδα, το έργο μας είναι εξαιρετικά δύσκολο... Μόνο το παιχνίδι με τον Πανιώνιο να μην είχαμε χάσει στην πρεμιέρα, πόσο διαφορετική θα ήταν η κατάσταση... Όπως λέω και στον τίτλο.. Ας προσέχαμε.

Υ.Γ. Την Πέμπτη η νίκη είναι μονόδρομος. Όχι μόνο για να διατηρήσουμε τις ελπίδες πρόκρισης. Αλλά και για να πέσει με τον καλύτερο τρόπο η αυλαία στις εντός έδρας ευρωπαϊκές μας υποχρεώσεις.

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΕ ΑΡΗ

Σε 46 παιχνίδια που έχουν γίνει έχουμε νικήσει μόλις 14 φορές ενώ έχουμε χάσει 32.. Ξεκινήσαμε με νίκες τη δεκαετία του ’60 όταν χάναμε σπάνια, στις αρχές του ’70 τα πράγματα ήταν μοιρασμένα, στην ακμή του Άρη που ακολούθησε χάναμε από τα ...αεροδρόμια, για να εξισορροπήσουμε ξανά τα τελευταία χρόνια.

Για πρώτη φορά βρεθήκαμε φιλοξενούμενοι από τον Άρη το 1963/64 και κερδίσαμε με 93-88. Το ίδιο έγινε και τον επόμενο χρόνο, πιο εύκολα, με 82-66. Πήραμε το πρώτο κίτρινο φύλλο αγώνα το 65/66 όταν χάσαμε με 69-74, αλλά συνεχίσαμε με άλλες τέσσερις νίκες : 80-70 (67), 100-99 (68), 86-85 (69), 80-67 (70).

Η χρυσή μας ομάδα διαλύθηκε –και με τις επιταγές της εξουσίας- με αποτέλεσμα να αρχίσουμε να χάνουμε συχνότερα : 77-80 (71), 62-71 (72). Επανήλθαμε δριμύτεροι στη συνέχεια με άλλες τρεις σερί νίκες : 62-54 (73), 65-64 (74), 88-73 (75).

Όμως τότε άρχισε το εντυπωσιακό αρνητικό σερί... Για σχεδόν μια εικοσαετία χάναμε συνέχεια... Αρχικά δύσκολα, μετά όμως αρκετά εύκολα ενώ γνωρίσαμε και μερικές συντριβές με πάνω από 40 πόντους διαφορά.... Αναλυτικά : 94-98 (76), 76-78 (77), 71-74 (78), 89-91 (79), 110-112 (80), 77-98 (81), 77-104 (82), 73-91 (83), 77-93 (84), 51-95 (85), 79-122 (86), 84-128 (87), 90-124 το 1987/88 στη κανονική περίοδο και 73-104 στα πλέϊ-οφ, 70-86 (89), 78-99 (90), 91-96 (91), 79-89 στην κανονική περίοδο το 1991/92 και 82-110 στα πλέϊ-οφ, 55-89 (93), 63-65 (94).

Μετά από 21 συνεχείς ήττες σε 19 χρόνια καταφέραμε να γυρίσουμε νικητές από μια εκτός έδρας αναμέτρησή μας με τον Άρη. Αυτό το πετύχαμε το 1994/95, με τον Βλάντο Τζούροβιτς στον πάγκο μας, σε ένα αγώνα που έγινε στη Λάρισα λόγω τιμωρίας των αντιπάλων μας, όπου κερδίσαμε με 79-78. Συνεχίζαμε όμως να χάνουμε στο Αλεξάνδρειο... 75-79 (96), 74-76 (97). Κερδίσαμε ξανά το 97/98 με τον Ιωαννίδη προπονητή, αλλά ο αγώνας είχε γίνει και πάλι στη Λάρισα, πάλι στον πόντο 66-65. Επιστροφή στη Θεσσαλονίκη και στις ήττες : 73-86 στην κανονική περίοδο την επόμενη χρονιά, 61-65 στον πρώτο προημιτελικό, 62-84 στον τρίτο, αλλά και 77-82 την πρώτη χρονιά του Ντούντα.

Ο ‘σοφός’ πήρε το πρώτο μας ροζ φύλλο στο Αλεξάνδρειο μετά από 25 χρόνια, όταν κερδίσαμε με 69-67. Μάλιστα καταφέραμε να φύγουμε με το διπλό και την επόμενη χρονιά, με τον Σάλε στον πάγκο, πιο εύκολα αυτή τη φορά με 86-80. Πέρσι, σε ένα ματς που έμελλε να είναι το κύκνειο άσμα του Μιχάλη Κακιούζη με τη φανέλα της ΑΕΚ στο πρωτάθλημα, χάσαμε 69-63. Πέρσι τον Γενάρη παρά τους 32 πόντους του Τζένκινς χάσαμε με 75-72 στο Ιβανώφειο αφού μετά τον τραυματισμό του Λόλλις βρεθήκαμε να χάνουμε ακόμα και με 22 πόντους στα τέλη του 3ου δεκαλέπτου. Προσπαθήσαμε για το come back αλλά ήταν αργά. Η μεγάλη νίκη όμως ήρθε το Μάη στα πλέϊ-οφ, όταν καταφέραμε να κάνουμε το break της έδρας των αντιπάλων μας κερδίζοντας τους με 101-107 και στη συνέχεια να προκριθούμε στους ημιτελικούς. Μπορεί πρώτοι σκόρερ να ήταν άλλοι (Χατζής 22, Ζήσης 18, Ταπούτος 16), αλλά πρόσωπο του αγώνα ήταν ο Δημήτρης Μισιακός που με 14 πόντους έκανε την καλύτερή του εμφάνιση με την ΑΕΚ.

ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΠΡΟΚΡΙΣΗΣ

Είναι εξαιρετικά απλά...
1)Αν κερδίσουμε την Efes στην Πόλη, τότε προκρινόμαστε ακόμα και αν χάσουμε (φτου-φτου) από τους Πολωνούς.
2)Αν η Efes νικήσει στην Ιταλία, προκρινόμαστε αν νικήσουμε τους Πολωνούς.
3)Αν χάσουμε και τα δυο ματς, προκρινόμαστε αν χάσουν οι Ιταλοί επίσης και τα δυο ματς.
Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις βλέπουμε τη συνέχεια από το Supersport.

Το κορυφαίο σενάριο το διάβασα στην ... Πράβντα (σόρρυ την Αυριανή της δεκαετίας του '80)

"Αν κερδίσει (η ΑΕΚ) την Εφές και χάσει από την Προκομ εντός έδρας τότε υπάρχουν δυο ενδεχόμενα : αν η Μπενετόν κερδίσει την Εφές τότε προκρίνεται αυτή μαζί με την ΑΕΚ (θα έχουν από τέσσερις νίκες ενώ οι Τούρκοι θα μείνουν στις τρεις), ενώ αν χάσει η Μπενετόν από την Εφές τότε βλέπει τις πιθανότητες πρόκρισης να ελαχιστοποιούνται, καθώς στην τριπλή ισοβαθμία στις 4 νίκες, θα έχουν οι τρεις ομάδες από δυο νίκες επί ενός αντιπάλου, αλλά από την άλλη θα υστερεί σε γκολ-αβερέϊτζ λόγω των 20 πόντων που έχασε στο Τρεβίζο, αν και πάλι οι ομάδες θα προκριθούν θα αναδειχθούν από ένα ... δύσκολο goal-average που ίσως κρύβει ανατροπές."


Καλά όλα αυτά όμως ...

1/Aν εμείς νικήσουμε την Efes περνάμε ότι και να γίνει στα άλλα ματς, αφού θα ισοβαθμούμε -στη χειρότερη- με τους Τούρκους και θα τους έχουμε πάρει 2 φορές...
2/Αν εμείς νικήσουμε την Efes και χάσουμε από την Prokom θα έχουμε 4 νίκες. Η Benetton σύμφωνα με αυτό το σενάριο θα έχει χάσει από την Efes, αρα αν νικήσει στην Πολωνία θα πάει στις 3. Οι Τούρκοι θα πάνε στις 4 νίκες. ΣΥΝΕΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΙΠΛΗ ΙΣΟΒΑΘΜΙΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ....
3/ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΥΠΗΡΧΕ ΤΡΙΠΛΗ ΙΣΟΒΑΘΜΙΑ -ΠΟΥ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ- ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΔΕ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΙΔΙΕΣ ΝΙΚΕΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ... Εμείς θα είχεμε 1-1 με Benetton, 2-0 με Efes = 3-1. Οι Ιταλοί 1-1 με μας, 0-2 με Efes, και η Efes 2-0,0-2.

Συμπέρασμα ;

Να συστήσουμε στο δημοσιογράφο το πόνημα που διαφημίζει ο ... Λιακόπουλος . "ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ - Η θεωρία της σχετικότητας & οι άσχετοι"...

ΜΟΝΟ ΜΕ ΘΑΥΜΑ ΠΛΕΟΝ

Ξεθώριασε το όνειρο της πρόκρισης στην επόμενη φάση της Euroleague, μετά όχι μόνο από τη βαριά ήττα μας στο Treviso, αλλά κυρίως (για μένα) έπειτα από την -δύσκολη- νίκη της Efes στην Πολωνία που κάνει την -οδυνηρή για μας- τριπλή ισοβαθμία σχεδόν βέβαιη. Για να προκριθούμε πλέον, είτε θα πρέπει να κερδίσει η Prokom τους Ιταλούς την τελευταία αγωνιστική, κάτι που θα συνιστούσε αυτοκτονία από την πλευρά τους και δε νομίζω πως ο Messina θα άφηνε να πάθει κάτι τέτοιο. Το άλλο ενδεχόμενο που μας δίνει το εισιτήριο, είναι να κερδίσουν οι Τούρκοι στην Ιταλία (γιατί να κερδίσουμε εμείς στο Abdi Ipekci μάλλον πάει στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας). Με την πρώτη ματιά κάτι τέτοιο είναι πιθανό, αφού η Efes θα θέλει να καθαρίσει την 1η θέση και το πλεονέκτημα στην προημιτελική φάση. Το ερώτημα είναι απλό... Χρειάζονται οι Τούρκοι το διπλό στην Ιταλία για να βγούνε πρώτοι ;

Δυστυχώς δεν τους είναι απαραίτητο... Σε τριπλή ισοβαθμία, η Benetton θα έχει +12 με μας, -9 από το ματς στην Πόλη και + όσο κερδίσει τους Τούρκους (χ), δηλαδή χ+3. Η Efes θα έχει +9 με τη Benetton, -χ από την ήττα στο Τρεβίζο, ψ-1 από την νίκη με μας, δηλαδή ψ+8-χ. Εμείς με τη σειρά μας θα είμαστε στο -12 από τους Ιταλούς και στο 1-ψ από τους Τούρκους, δηλαδή 1-ψ-12 = καλημέρα θλίψη, καθώς δεν έχουμε καμιά πιθανότητα να περάσουμε. Οι Τούρκοι λοιπόν για να περάσουν σαν πρώτοι, ακόμα κι αν χάσουν στην Ιταλία, μπορούν κάλλιστα να κερδίσουν εμάς με μεγαλύτερη διαφορά και να υπερκαλύψουν τη Benetton στην ισοβαθμία...

Το ματς κρίθηκε σε δυο χρονικό σημεία : στο κάκιστο ξεκίνημά μας και στα μέσα του 3ου δεκάλεπτου. Στην αρχή του αγώνα, δεν πληρώσαμε τόσο το μούδιασμα του 8-0 στο πρώτο ενάμισι λεπτό, όσο την επιθετική μας αφλογιστία που μας άφησε για ένα ολόκληρο πεντάλεπτο άποντους, την ώρα που βγάζαμε άμυνες και οι Ιταλοί έμεναν καθηλωμένοι και αυτοί στους 8. Στην 3η περίοδο τώρα, καταφέραμε να γυρίσουμε το ματς και να κατεβάσουμε τη διαφορά στους 5 πόντους (κάνοντας το 37-23 του 19', 37-32 στο 23'), αλλά τα συνεχόμενα τρίποντα του Garnett και των υπόλοιπων έβαλαν ταφόπλακα στις ελπίδες μας.

Η ήττα αυτή ήταν καλή για να προσγειώσει όσους νόμισαν πως ξαφνικά γίναμε η σούπερ ομάδα που τους έχει όλους για την πλάκα της. Μπήκαμε στη 2η φάση σαν outsider για την πρόκριση, και πάντα outsider παραμέναμε. Και για μένα είναι επιτυχία που η ομάδα έφτασε εδώ που έφτασε, που μπορεί να κλείσει την ευρωπαϊκή της πορεία με περισσότερες νίκες από ήττες και που θα έχει έστω και μαθηματικές ελπίδες πρόκρισης μέχρι και την τελευταία αγωνιστική.

Και μερικές στατιστικές (και όχι μόνο) επισημάνσεις...Δεύτερο φετινό ματς με άποντο το Χατζή... Ποιο ήταν το προηγούμενο; Στη Siena που χάσαμε με 19... Τώρα χάσαμε με 20... Καθόλου τυχαίο.. Χωρίς το Νικόλα και τους πόντους του, είμαστε άλλη ομάδα... Και ας δούμε λίγο και τους 'πενταδάτους' Κροάτες... Ο Nicevic συνεχίζει σταθερά να κάνει αυτό που έχω πει εδώ και καιρό... Πως όταν ξεκινάει βασικός, είναι σπάνιες οι φορές που παίζει σύμφωνα με την αξία του... Στα 14 παιχνίδια που ήρθε από τον πάγκο είχε 15,1 πόντους μέσο όρο μόλις και στα άλλα 14 που άρχισε πεντάδα σκόραρε μετά βίας 7.1 πόντους... Καλά για τον έτερο Κροάτη δεν υπάρχει λόγος να το συζητάμε... Αν θέλαμε να παίξουμε καλή περιφερειακή άμυνα, θα έπρεπε να επιλέξουμε τον Πελεκάνο ή και τον Νικολαϊδη για βασικούς και όχι τον Davor...

Υ.Γ. Τελικά ο Ivkovic έχασε από τη Winterthur στη Μόσχα και δε θα πάει αήττητος στο final-four. Έκανε και τη χάρη στο Bondi και μάλλον αφήνει και τον Malkovic έξω.

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΕ BENETTON

Για 3η φορά θα παίξουμε στο Treviso και το Pallaverde απόψε κι έχουμε χάσει και στις 2 προηγούμενες επισκέψεις μας.

Την 1η Μάρτη 2001, χάσαμε με 90-74 στο 2ο ματς της σειράς των προημιτελικών, με τον Brown να μας βάζει 27 πόντους. Ο Dusan Ivkovic είχε χρησιμοποιήσει τους : Stefanov 10, Hansell 6, Hammink 2, Χατζής 10, Kutluay 6, Ντικούδης 12, Muursepp 9, Betts 13, Κακιούζης 6.



Με μεγάλη διαφορά χάσαμε και πρόπερσι, στην τελευταία αγωνιστική της πρώτης φάσης των ομίλων, που είχαμε κάνει το ταπεινωτικό 1-13. Μόνο ο ΜουΜου με τον Δήμο και τον Betts είχαν ξεχωρίσει στην ήττα με 72-59. Στον πάγκο ήταν ο Dragan Sakota και παίξαμε με : Blakney 18, Ζήση 5, Ταπούτο, Χατζή 3, Κικίλια 2, Ντικούδη 16, Antik 4, Betts 11.

Συνολικά έχουμε αγωνιστεί 19 φορές στην Ιταλία, τις 17 με αντίπαλο Ιταλική ομάδα και μετράμε τρεις νίκες όλες τα τελευταία χρόνια.

ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΠΛΕΟΝ ΣΤΟ TREVISO

Γκαζώνοντας στο τελευταίο δεκάλεπτο, όταν πέτυχε ένα επιμέρους 34-12 που οδήγησε στο τελικό 93-67, η Βασίλισσα καθάρισε με την εγχώρια της υποχρέωση και πλέον αφοσιώνεται στο αυριανό ματς του Treviso. Το θετικό από το Κυριακάτικο παιχνίδι, πέρα από τη διαφορά των 26 πόντων και την ψυχολογική ώθηση που δημιουργεί, ήταν η εμφάνιση του Μπουρούση. Ο Γιάννης, πέτυχε ρεκόρ καριέρας σημειώνοντας 24 πόντους (με 9/15 δίποντα, 1/ 2 τρίποντα αλλά και 3/6 βολές) ενώ παράλληλα κατέβασε και 11 ρημπάουντ (6-5). Από τη στιγμή που αυτό ήταν το 3ο συνεχόμενο καλό του παιχνίδι, τότε σίγουρα μπορούμε να πούμε πως έχει ξεπεράσει το διάστημα της αγωνιστικής κάμψης που εμφάνισε μετά την επιστροφή του Nicevic. Και δεν είναι καθόλου μα καθόλου απίθανο να δούμε το όνομά του το καλοκαίρι στα draft του ΝΒΑ. (Διαβάστε τι γράφει γι'αυτόν το draftcity.com ). Για το Ζήση το θεωρώ δεδομένο πως θα είναι μέσα και μάλλον κάτω από το #50.



Πρόπερσι σε Ελλάδα και Ευρώπη (χωρίς playoff)κάναμε 21 (20+1) νίκες. Πέρσι πέσαμε στις 20 (14+6). Φέτος φτάσαμε ήδη τις 23 νίκες και ενώ έχουμε ακόμα 6 ματς στην Α1 και 3 στην Ευρώπη.
Ακόμα όμως δεν έχουμε καθαρίσει ούτε καν την είσοδο στην τετράδα στην Ελλάδα. Ο Άρης με τον ΠΑΟΚ είναι στις 11, και την Κυριακή αν χάσουμε στο Αλεξάνδρειο θα νοιώθουμε την ανάσα τους στη βαθμολογία. Ενώ ας μην ξεχνάμε πως ναι μεν ξεφύγαμε από τον 3ο Πανιώνιο, αλλά μόνο με ένα βαθμό και οι κυανέρυθροι μας έχουν 2-0 φέτος... Το ιδανικό σενάριο θα ήταν να περάσουμε αλώβητοι από τον Άρη και να κερδίσει ο ΠΑΟΚ τον Πανιώνιο στην Πυλαία, οπότε σχεδόν θα κλειδώναμε την 3η θέση.

Αυτά θα τα ξανασκεφτούμε από την Πέμπτη... Τώρα προέχει ο αγώνας με τη Benetton στο Treviso. Η αποστολή μας είναι σίγουρα δύσκολη... Οι πρωτοπόροι της Ιταλίας (και φετινοί κυπελλούχοι) θέλουν να μας κερδίσουν, και με διαφορά, για να μας 'βάλουν από κάτω' στο κυνήγι της πρόκρισης. Έχουν σαφέστατα μια πιο έμπειρη ομάδα από τη δική μας και ένα προπονητή από τους καλύτερους της Ευρώπης στον πάγκο τους. Τα δεδομένα είναι φυσικά με το μέρος τους αλλά θα πρέπει να τονίσω πως όποιο αποτέλεσμα και να έρθει το πολύ-πολύ να μας ψαλιδίσει τις ελπίδες για υλοποίηση του ονείρου. Δεν μπορεί να τις εξαφανίσει. Γιατί ακόμα κι αν χάσουμε ΚΑΙ στην Ιταλία, αλλά ΚΑΙ από την Prokom, πάλι θα διεκδικούμε την πρόκριση στην Κωνσταντινούπολη στο τελευταίο παιχνίδι.

Υ.Γ. (1) Ελάχιστος ο κόσμος την Κυριακή στο Γαλάτσι, αλλά αρκετά εκδηλωτικός. Η παντελής απουσία κάθε μορφής της διοίκησης χτύπησε πιο άσχημα πάντως.

Υ.Γ. (2) Με την Prokom ενδέχεται το γήπεδο να μην είναι τόσο κρύο. Όχι γιατί θα γεμίσει, αλλά γιατί οι εξέδρες θα είναι πιο κοντά στο παρκέ. Οι πτυσσόμενες κερκίδες του Ολυμπιακού των Άνω Λιοσίων είναι καθ'οδόν...

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ

Μπορεί να πέρασαν 18 χρόνια από την τελευταία φορά που υποδεχθήκαμε τον Πανελλήνιο, αλλά ο αποψινός θα είναι ο 26ος εντός έδρας αγώνας μας με αντίπαλο τους Ολυμπιονίκες που έφτιαξαν την πρώτη δυναστεία του Ελληνικού μπάσκετ στη δεκαετία του '50. Σε αυτά τα παιχνίδια γνωρίσαμε μόνο μια φορά την ήττα.

Ο Πανελλήνιος συμμετείχε σχεδόν ανελλειπώς στα πρώτα χρόνια της Α' Εθνικής, αλλά η ΑΕΚ ήταν πολύ ανώτερή του και έφτανε εύκολα στις νίκες : 82-72 (64), 90-57 (65), 95-60 (67), 83-66 (68), 94-73 (69), 94-82 (70). Ο αγώνας του 70/71 ήταν ντέρμπυ και κερδίσαμε δύσκολα με 77-75. Την επόμενη χρονιά όμως το κοντέρ της διαφοράς έφτασε τους 55 (105-50) που είναι και η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα.

Η ΑΕΚ συνέχισε να κερδίζει εύκολα ή δύσκολα τους σημερινούς της αντιπάλους : 75-67 (73), 81-60 (74), 67-63 (75), 87-67 (76), 77-75 (77), 91-68 (78), 101-78 (79). Το 1979/80 είχαμε το ιδιότυπο σύστημα με τους δυο γύρους και κερδίσαμε ξανά με 77-58 στην πρώτη φάση και 81-64 στη δεύτερη. Δύσκολη νίκη και την επόμενη σεζόν με 76-75. Χάσαμε από την παρέα του Μάλλαχ για πρώτη -και μοναδική μέχρι τώρα φορά- το 1981/82, με το καθαρό 63-75. Επανήλθε η τάξη όμως στη συνέχεια : 101-78 (83), 69-60 (84), 94-74 (85), 89-74 (86).

Την πρώτη χρονιά της Α1, ο ΠΓΣ έπαιζε στην Α2 αλλά κέρδισε την άνοδο και τον βρήκαμε στα playoff όπου και νικήσαμε με 81-73. Τέλος την επόμενη χρονιά, και τελευταία του Πανελλήνιου στην Α1 πριν τη φετινή, πήραμε το ροζ φύλλο αγώνα εύκολα με 97-71. Ο αγώνας είχε γίνει το Σάββατο 12 Μαρτίου.

ΤΡΕΛΛΑΝΕ ΜΑΣ ΑΕΚΑΡΑΑΑ !!

Μια ΑΕΚ βγαλμένη μέσα από τα καλύτερα όνειρά μας, ξεδίπλωσε όλες της τις αρετές στο παρκέ της Olivia Sport Halle, μπήκε από την αρχή στη θέση του οδηγού, έκανε ένα εκπληκτικό πρώτο δεκαπεντάλεπτο, στο οποίο προηγήθηκε με 8-36 και έφτασε τελικά στην δίκαιη και επιβλητική επικράτηση, κερδίζοντας και το χειροκρότημα των Πολωνών. Το σκορ θα μπορούσε σίγουρα να είναι μεγαλύτερο από το 59-75 αλλά δε νομίζω πως αυτό είναι κάτι που θα μας χρειαστεί τελικά. Με το Ζήση να βγάζει και πάλι μάτια, δικαιώνοντας όσους πίστεψαν πως μπορεί να παίξει βασικός στο '1' και με τη συνολική μας αμυντική λειτουργία να είναι για σεμινάρια, η Prokom δεν είχε καμιά τύχη. Πάντως δεν είναι κακή ομάδα και δε θα πρέπει να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο να κάνει μια νίκη στον όμιλο.

Επειδή ακούστηκαν διάφορες βλακείες χθες, πως και καλά η ΑΕΚ 'μόνο αν αυτοκτονήσει θα αποκλειστεί', να ενημερώσω όσους τα λένε αυτά πως είναι βαθιά νυχτωμένοι. Το πιθανότερο σενάριο αυτή τη στιγμή, είναι να πάμε σε τριπλή ισοβαθμία ΑΕΚ, Efes, Benetton στις 4 νίκες. Σε αυτή την περίπτωση μετράει η διαφορά στα μεταξύ μας αποτελέσματα. Εμείς ξεκινάμε από το +9 (8 με τους Ιταλούς, 1 με τους Τούρκους), η Efes από το +8 και η Benetton από το -17. Για να εξασφαλίσουμε λοιπόν την πρόκριση, δε θα πρέπει μόνο να χάσουμε με κάτω από 8 πόντους στην Ιταλία, αλλά η αθροιστική διαφορά που θα χάσουμε -αν χάσουμε- τα 2 ματς σε Ιταλία, Κωνσταντινούπολη να μην ξεπεράσει τους 9 πόντους.

Η ομάδα μας έχει δείξει εξαιρετική συνέπεια στις ευρωπαϊκές της εμφανίσεις φέτος κι έτσι σίγουρα μπορούμε να ελπίζουμε. Πριν από την Τετάρτη και το Treviso, υπάρχει όμως το ματς με τον Πανελλήνιο την Κυριακή που είναι αρκετά σημαντικό και καλά κάναμε και κατεβάσαμε ταχύτητα χθες, ώστε να εμφανιστούμε πιο ξεκούραστοι στο Γαλάτσι. Το έχω γράψει αρκετές φορές, πως δεν έχουμε περιθώρια απώλειας βαθμών και η πιθανή ήττα του Πανιωνίου από τον Παναθηναϊκό, μπορεί να μας αφήσει μόνους τρίτους στη βαθμολογία αν φυσικά πάρουμε το ροζ φύλλο από τους Ολυμπιονίκες.




Υ.Γ. (1) Φυσικά οι κιτρινόμαυρες καθημερινές εφημερίδες, απέδειξαν για μια φορά ακόμα πως είναι κιτρινόμαυρες ποδοσφαιρικές καθημερινές εφημερίδες και πως γι'αυτές η ΑΕΚ αρχίζει και τελειώνει στο ποδόσφαιρο... Τα υπόλοιπα αθλήματα είναι για να γεμίσουν τα δίστηλα & τα μονόστηλα ...

Υ.Γ. (2) Ο Σπανούλης θέλει να παίξει μαζί με το Ζήση στην ίδια ομάδα... Κάντε εκεί στην ΚΑΕ το μπραφ και θα καθαρίσουμε απο γκαρντ για μια πενταετία....

AΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΝΙΚΟ ΖΗΣΗ

"H νίκη επί της Efes ήταν πολύ μεγάλη και ήμουν πολύ χαρούμενος που πολλές εφημερίδες έβαλαν το αποτέλεσμα στα πρωτοσέλιδά τους" είπε ο Ζήσης. "Πιστεύω πως το μπάσκετ θα συνεχίζει να προσελκύει ακόμα περισσότερο κόσμο εδώ, όπως και τα προηγούμενα χρόνια. Το γήπεδο ήταν γεμάτο από τους οπαδούς μας και μεταδόθηκε ζωντανά στην τηλεόραση κι έτσι ήμουν πολύ τυχερός που χιλιάδες ανθρώπων είδαν αυτό που έγινε. Πιστεύω πως και το ίδιο το μπάσκετ ήταν τυχερό επίσης. Αυτές είναι στιγμές που δημιουργούν μπασκετικούς οπαδούς. Ήταν το σημαντικότερο σουτ της ζωής μου μέχρι τώρα. Ήταν ότι θα μπορούσα να ζητήσω, το παιχνίδι ήταν πολύ σημαντικό. Έκανα πολύ καλό παιχνίδι και έπαιζα με ματωμένη μύτη. Δε θα το ξεχάσω ποτέ."

Διαβάστε το υπόλοιπο αφιέρωμα στο Νίκο Ζήση, αλλά και τις δηλώσεις του διεθνή γκαρντ μας, που φιλοξενούνται στο site της FIBA. .

Παράλληλα να σας υπενθυμίσω, πως και φέτος ο ΕΣΑΚΕ κάνει online vote για το Αll Star Game (Πάτρα, 9-10 Απρίλη). Μέχρι την Κυριακή 27 Μαρτίου, μπορείτε να συμμετάσχετε στην ψηφοφορία ανάδειξης των δύο ομάδων καθώς και των προπονητών, βάζοντας ταυτόχρονα υποψηφιότητα, ώστε να είστε εσείς οι τυχεροί της κλήρωσης που θα περιλαμβάνει πλούσια δώρα. Το ψηφοδέλτιο για την ανάδειξη των ομάδων και των προπονητών, που θα συμμετάσχουν στο NOKIA ALL STAR GAME, μπορείτε να το βρείτε στην επίσημη ιστοσελίδα του ΕΣΑΚΕ, www.esake.gr, όπου υπάρχει και ο αναλυτικός κατάλογος των δώρων που θα κληρωθούν.

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑ

Για πρώτη -ίσως- φορά φέτος η ομάδα μας θα παίξει ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι έχοντας κολλημένη πάνω της την ταμπέλα του φαβορί και όχι σαν outsider και όπως ξαναέγραψα δεν ξέρω αν η φετινή ΑΕΚ, που όντως είναι για μεγάλα πράγματα, μπορεί να σηκώσει αυτό το βάρος μέσα στο παρκέ. Στο ματς με τον Παναθηναϊκό πχ, που θα μπορούσαμε να κερδίσουμε και να διεκδικήσουμε βάσιμα την 1η θέση παρουσιαστήκαμε κατώτεροι των περιστάσεων με τα γνωστά αποτελέσματα αφού το κοντέρ έγραψε -26. Το γεγονός πως το αυριανό ματς είναι εκτός έδρας το κάνει ακόμα δυσκολότερο, ειδικά αν συνυπολογίσουμε πως οι Πολωνοί είναι με την πλάτη στο τοίχο έχοντας ήδη δυο ήττες και θα θέλουν να κερδίσουν για να παραμείνουν ζωντανοί και να ζεστάνουν το κοινό τους.

Η Prokom δεν είναι καθόλου κακή ομάδα. Οι 7 νίκες που πέτυχε στην πρώτη φάση το αποδεικνύουν άλλωστε. Μπροστά στο κοινό της, γνώρισε την ήττα σε δυο μόνο ματς, από τη Real και την Efes. Μάλιστα αυτές οι 2 ήττες ήταν στα πρώτα της 2 παιχνίδια και έκτοτε μετρά ένα 5-0. Η βασική διαφορά της Prokom της πρώτης φάσης, με αυτήν της Prokom της δεύτερης, είναι η αμυντική της λειτουργία. Από τους 75 και κάτι πόντους που δεχόταν, πήγε στους 86 στην Κωνσταντινούπολη και στους 89 στο Treviso. Ίσως γιατί οι Πολωνοί να βλέπουν με άλλο μάτι την β' φάση, αφού ξέρουν πως δεν μπορούν να διεκδικήσουν πρόκριση και ήδη η χρονιά είναι επιτυχημένη αφού είναι η πρώτη ομάδα της χώρας τους που περνάει στους TOP-16.

Οι δυο αμερικανοί τους είναι αυτοί που θα πρέπει να μας απασχολούν λιγότερο στην αντιμετώπισή τους, ούτε ο Mark Miller (1μ87 γκαρντ), ούτε ο γνωστός από το πέρασμά του στον Άρη Desmond Farmer είναι κάτι το ιδιαίτερο. Τα κύρια επιθετικά τους όπλα είναι άλλα : ο Σλοβένος Jagodnik (16.3, 6.3ρ), ο Πολωνός Adam Wojcik (10.8π, 4.8ρ) που είχε παίξει πριν μερικά χρόνια στο Περιστέρι, ο Ούγγρος Nemeth (8.4π). Στο ρόστερ υπάρχουν και ο Bacik με τη μακροχρόνια θητεία στο Ηράκλειο, αλλά και ο Radojevic που πέρσι ήταν στον ΠΑΟΚ.

Αν ο Μπουρούσης είναι ok, τότε ο αγώνας θα διεξαχθεί με άλλο πρίσμα, καθώς θα έχουμε δυνατότητα φθοράς σε φάουλ. Αλλά όπως και να το δούμε οι απουσίες των Antik, Τσιάρα είναι εξαιρετικά σημαντικές σε τέτοιο επίπεδο...

Υ.Γ. Αν τελικά υπάρχουν τόσοι πολλοί τσαμπατσήδες στο ΟΑΚΑ, τότε αντί να βγαίνουν άσχετες, ανούσιες και προβοκατόρικες ανακοινώσεις για τα καπέλλα (που καλά κάνουν και υπάρχουν κατά την ταπεινή μου γνώμη), καλύτερο θα ήταν να τραβηχθεί κανένα χέρι στους σεκιούριτι που κατά τα φαινόμενα μάλλον κάνουν τα στραβά μάτια ή και στην εταιρεία που τυπώνει τα εισιτήρια και δεν διασφαλίζει τη μη αντιγραφή τους...

ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΟΙΤΑΜΕ ΤΗΝ PROKOM

Χωρίς απώλειες ξεπέρασε η ομάδα μας και το εμπόδιο του Ιωνικού Νέας Φιλαδέλεφειας – Αμαλιάδας. Μπορεί τελικά οι γηπεδούχοι να πήραν περισσότερα ρημπάουντ από μας, αλλά δεν είχαμε ιδιαίτερα προβλήματα. Ίσως γιατί δεν πρέπει να το κοιτάμε στείρα πόσα ρημπάουντ κατεβάσαμε εμείς και πόσα αυτοί, και γιατί μας πήραν τόσα επιθετικά. Για τον απλό λόγο πως αν σουτάρεις με 40% όπως ο Ιωνικός, μπορείς να διεκδικήσεις περισσότερα επιθετικά ρημπάουντ από την ΑΕΚ που σουτάρει με 60%. Να θυμίσω πχ ότι την περίοδο 1988/89 ο Φίλιππος Θεσσαλονίκης κατέβαζε περισσότερα ρημπάουντ από τον Άρη των Γκάλη-Γιαννάκη-Subodic-Mishounov κλπ που είχε πάνω από 60%... Για να επανέλθουμε λοιπόν στο χθεσινό ματς, μπορεί ο Κώστας Πασχάλης να αποτέλεσε τη σημαντικότερη απειλή για το καλάθι μας, αλλά για τον μπλαζέ Nicevic της Α1, δε μου κάνει και ιδιαίτερη εντύπωση... Ο Κώστας είναι σίγουρα καλύτερος παίκτης από τους διάφορους Σούληδες και Koul που τον έχουν ταλαιπωρήσει σε προηγούμενα ματς. Πάντως όταν χρειάστηκε στο τέλος, ο Sandro τον έπαιξε με πλάτη δίνοντας σημαντικούς πόντους.

Κλειδί για την αναμέτρηση ήταν η απόδοση του Νικολαϊδη. Μπορεί ο Davor να ξεκίνησε βασικός, αλλά με τον Κροάτη στο παρκέ, παρά τα 2 σερί του τρίποντα στις αρχές, δεν πήραμε διαφορά. Όταν μπήκε ο Σωτήρης, η ομάδα έτρεξε, πίεσε και ξέφυγε στο σκορ. Όταν μετά από τα λάθη μας και τα δυο σερί τρίποντα του Γιαννουζάκου, ο Ιωνικός μας ξαναπλησίασε, ο Σωτήρης έδωσε και πάλι τις λύσεις. Είτε με τα εύστοχα σουτ του, είτε με τη συνολική προσφορά του. Βέβαια στο τελευταίο δίλεπτο που βγήκε έξω όταν μάτωσε πάνω από το μάτι, ξαναμπήκε ο Kus και με ζώσανε τα φίδια, αλλά ο κατά τα άλλα συμπαθής Κροάτης πλέϊ-μέϊκερ(;) το μόνο που κατάφερε είναι να χαλάσει για άλλη μια φορά τις ψιλομέτριες εντυπώσεις που μου είχε δημιουργήσει κάνοντας τες κακές, με την τάπα στο τρίποντο στη λήξη...

Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει όμως και για τον Μπουρούση. Ο Γιάννης έδειξε πως όταν παίρνει χρόνο, βρίσκει τα πατήματά του και τέλειωσε το ματσάκι με 11 πόντους – 12 ρημπάουντ. Σύμπτωση ή όχι, και πέρσι κόντρα στον Ιωνικό είχε κάνει σχεδόν double-double με 13π-9ρ. Να σημειώσω πως είναι ο παίκτης με τη μεγαλύτερη έφεση στα ρημπάουντ της φετινής ΑΕΚ. Αναλυτικά στην Α1: για να πάρουν ένα ρημπάουντ, ο Γλυνιαδάκης θέλει 5'15”,ο Nicevic 5'11”, ο Lollis 5'7”, ο Antik 4'41” και ο Γιάννης μόλις 2'52”. Αντίστοιχα στην Euroleague τα νούμερα είναι :Γλυνιαδάκης 7'18”, Lollis 4'35”, Nicevic 4'8”, Antik 3'39”, Μπουρούσης 2'43”.

Υ.Γ. Πολύ δημιουργική λογιστική βλέπω στις εκκαθαρίσεις της ΠΑΕ ΑΕΚ τελευταία ...

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΕ ΙΩΝΙΚΟ

Για 4η φορά θα παίξουμε απόψε εκτός έδρας με τον Ιωνικό, αλλά για 1η εκτός Νέας Φιλαδέλφειας, αφού πλέον οι πρώην συμπολίτες αγωνίζονται στην Αμαλιάδα.

Στις 31 Μαρτίου του 2002, η ομάδα-τρένο του Σάκοτα πέρασε θριαμβευτικά κερδίζοντας με 102-74. Δυστυχώς, λόγω και του αγώνα της ποδοσφαιρικής ομάδας που άρχιζε μετά από μια ώρα, δε βρέθηκαν περισσότεροι από 80 οπαδοί μας. Μορφή του αγώνα ήταν ο Μιχάλης Κακιούζης που πραγματοποίησε την καλύτερη μέχρι τότε εμφάνισή του στην Α1, στο γήπεδο όπου έκανε τα πρώτα του μπασκετικά βήματα, σημειώνοντας 29 πόντους με 7/7 βολές, 8/8 δίποντα, 2/3 τρίποντα. Έπαιξαν και οι Holden 6, Παντελιάδης 2, Ζήσης 2, Ταπούτος 2, Car 9, Χατζής 19, Ντικούδης 16, Πασχάλης, Betts 17.

Πρόπερσι αντιμετωπίσαμε τον Ιωνικό αμέσως μετά την εντός έδρας ήττα από τον Ολυμπιακό, στις 29 Δεκέμρη και κερδίσαμε εύκολα με 85-76 (οι γηπεδούχοι μείωσαν τη διαφορά στο τέλος). Κορυφαίος και πάλι ήταν ο Μιχάλης Κακιούζης, με 23 πόντους (6/7 2π, 3/7 3π) αυτή τη φορά. Ο Σάλε χρησιμοποίησε και τους Blakney 6, Ζήση 9, Ταπούτο 10, Χατζή 10, Κικίλια, Ντικούδη 8, Antik 7, Betts 12. Πάντως η εξέδρα είχε εντελώς διαφορετικό χρώμα από την πρώτη φορά, καθώς η κιτρινόμαυρη παρουσία είχε κατακλύσει το γήπεδο.

Τέλος πέρσι, κερδίσαμε δυσκολότερα από κάθε άλλη φορά, με 76-78 χάρη στην καταλυτική παρουσία του Γιάννη Μπουρούση που είχε 13π & 9ρ. Ο Φώτης Κατσικάρης χρησιμοποίησε και τους : Lollis 10, Νικολαϊδη 4, Ζήση 6, Ταπούτο 11, Μισιακό, Χατζή 12, Jenkins 10, Γλυνιαδάκη 2, Antik 4, Μπουρούση 13, Παπαϊωακείμ 6. Και σ'αυτό το παιχνίδι η παρουσία των φιλάθλων μας ήταν έντονη.

ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ

Δεν πρέπει να εξετάζουμε το ενδεχόμενο απώλειας στην Αμαλιάδα με τον Ιωνικό. Μπορεί η ομάδα να είναι κουρασμένη από την υπερπροσπάθεια της Πέμπτης. Μπορεί ο Ζήσης –που έκανε το καλύτερο παιχνίδι της καριέρας του με την Efes, σπάζοντας επιτέλους και το ατομικό του ρεκόρ πόντων που είχε ... κολλήσει στους 21, σημειώνοντας 22 με το σούπερ τρίποντο- να έμεινε στην Αθήνα για να ξεκουράσει τη μύτη του, όπως και ο Τσιάρας που στα τελευταία παιχνίδια είχε πάρει ουσιαστικά το χρόνο συμμετοχής που είχε πριν τον τραυματισμό του ο Antik. Μπορεί να παίζει την ίδια πάνω-κάτω ώρα η ποδοσφαιρική μας ομάδα στο ΟΑΚΑ και έτσι να μην περιμένουμε και πολλούς φιλάθλους μας στην φετινή έδρα του πρώην συμπολίτη μας.

Όμως με τρεις ήττες ήδη στο γήπεδό μας και με συνολικά 7 σε 18 αγωνιστικές... με την 2η θέση να έχει κάνει φτερά μετά τη νίκη που πέτυχε το Μαρούσι στην Πάτρα καθώς είναι 4 νίκες μπροστά μας, ενώ μας έχει κερδίσει ήδη μέσα-έξω... με την 3η θέση να απομακρύνεται και αυτή σιγά-σιγά, αφού ο Πανιώνιος που επίσης μας πήρε και στο Γαλάτσι και στο γήπεδό του, πέρασε και από το Ιβανώφειο νικώντας τον Ηρακλή.. είναι δεδομένο πως δεν έχουμε κανένα απολύτως περιθώριο για περαιτέρω απώλειες. Μόνο μια νίκη παραπάνω έχουμε από τον παραπαίοντα Ολυμπιακό, που είναι ο χειρότερος της τελευταίας δεκαπενταετίας...

Δε γίνεται η ομάδα που βγάζει μάτια στην Ευρώπη κάνοντας ακόμα και τον Ivkovic να μιλάει με τα καλύτερα λόγια γι’αυτήν, να έχει δεχθεί περισσότερες ήττες από τα Μαρούσια και τους Πανιώνιους, από όσες δέχθηκε από Μπαρτσελόνες και Σκαβολίνι. Δε μπορεί η ομάδα που είναι πρώτη στον όμιλο του top-16 και διεκδικεί με αξιώσεις την είσοδο της στους προημιτελικούς, να παλεύει για να πλασαριστεί μέσα στην πρώτη τετράδα του πρωταθλήματος. Μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας και φτάσαμε σ’αυτό το σημείο, μόνοι μας πρέπει να ανακάμψουμε και να έρθει η ομάδα πιο κοντά εκεί που της αξίζει, στην κορυφή. Ο Ζευγώλης (ή ο Βοϊλής) θα παίξει το κεφάλι του στο παιχνίδι, ενώ ο Ιωνικός ψάχνει εναγωνίως την νίκη που θα τον κρατήσει στην κατηγορία. Ας μην γίνουμε εμείς αυτοί που θα τους δώσουμε το φιλί της ζωής. Ας τους σώσει κανένας άλλος...

Το παιχνίδι πιστεύω πως θα κριθεί κάτω από τα καλάθια αλλά και στο ‘1’. Από τη μια λοιπόν θα πρέπει ο Nicevic, με το Lollis, αλλά και τους Γλυνιαδάκη, Μπουρούση και γιατί όχι και τον Κακιούζη ή τον Παπανικολάου, κερδίσουν κατά κράτος τη μάχη των αιθέρων, όπως άλλωστε οφείλουν με αντιπάλους τον Πασχάλη και τον Louis ή τον Κουτρούλια. Από την άλλη θα πρέπει να κάνουν στοιχειωδώς καλά τη δουλειά τους ο Νικολαϊδης με τον Kus που θα αντικαταστήσουν το Ζήση. Και φυσικά δε θα πρέπει να αφήσουμε τον Haffnar με τον Πρόδρομο Νικολαϊδη να μας εκτελέσουν από την περιφέρεια.

Υ.Γ. Το μακιαβελλικό ‘Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα’ καμιά σχέση δεν έχει με την ηθική που ευαγγελίζονται κάποιοι.

ΑΠΟΛΥΤΗ ΗΔΟΝΗ...

Να βλέπω ακόμα και τις αντικειμενικές αθλητικές εφημερίδες να παίζουν πρωτο θέμα το παιχνίδι με την Efes. Να βλέπω τις κιτρινόμαυρες καθημερινές αθλητικές εφημερίδες να θυμούνται πως ΑΕΚ δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο. Να βλέπω το συνδρομητικό που για 4,5 χρόνια, έπεφταν ερωτήσεις για την Euroleague και απαντούσε πέρα βρέχει, που με το ζόρι έλεγαν τα αποτελέσματα των αγώνων πέρα από το σημείο για το στοίχημα, να κάνουν αφιερώματα και κόντρα αφιερώματα στη διοργάνωση και να δείχνουν και να ξαναδείχνουν το καλάθι του Ζήση.

Το καλάθι του Ζήση στην εκπνοή έστειλε στα ουράνια όσους τυχερούς βρεθήκαμε μέσα στο κλειστό του Γαλατσίου, που παρά τις αισιόδοξες προβλέψεις πολλών, πάλι δε γέμισε, δικαιώνοντάς με δυστυχώς ... Για τους υπόλοιπους Αεκτζήδες που δεν βρίσκουν το δρόμο για το γήπεδο, τα έχει πει όλα ο Lollis από το ματς με τη Benetton "Αυτοί χάνουν που δεν έρχονται". Πάντως το ένστικτό μου λέει πως αν καθαρίσουμε στην Πολωνία, στο τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι μας, θα πλακώσουν όλοι οι κλασικοί πανυγηρτζήδες και φιεστάκηδες και το γήπεδο θα ψιλογεμίσει.

Φυσικά απέχουμε πάρα μα πάρα πολύ από το να θεωρούμαστε φαβορί για πρόκριση. Απλά έχουμε κάνει δυο σημαντικά βήματα, ώστε να μην είμαστε κομπάρσοι στη συνέχεια της διοργάνωσης.

Η Ευρώπη όμως μπορεί να περιμένει. Προηγείται το παιχνίδι της Κυριακής στην Αμαλιάδα με τον Ιωνικό που βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και ψάχνει απεγνωσμένα τη νίκη που θα τον κρατήσει ζωντανό στη μάχη της παραμονής. Η κούραση της Πέμπτης, μαζί με τις απουσίες των Ζήση (χρειάζεται ξεκούραση από το χτύπημα στη μύτη) & Τσιάρα (τεντονίτιδα) μας δημιουργεί προβλήματα. Και κυρίως γιατί κρεμόμαστε πλέον πολύ στην απόδοση του Davor Kus. Ας ελπίσουμε ο Κροάτης να τα πάει ψιλοκαλά όπως με τον Μακεδονικό. Διαφορετικά θα είναι η καλύτερη του Ζευγώλη...




Υ.Γ. Τελικά φαίνεται πως είτε ο Γρανίτσας λέει την αλήθεια όταν τον κοιτάνε στα μάτια, είτε αυτός ο όρος δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να μιλήσει με κάποιον ο πρόεδρος της ΠΑΕ ...

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΜΕ EFES

Μόνο μια φορά έχουμε ηττηθεί σε πέντε παιχνίδια μέχρι σήμερα από Τουρκική ομάδα στην Αθήνα, αλλά αυτή η μοναδική ήταν από την Efes, πριν δυο χρόνια στα Άνω Λιόσια.

Το 1963/64, για τον πρώτο γύρο του Κύπελλο Πρωταθλητριών, η ΑΕΚ των Χρηστέα, Αμερικάνου, Βασιλειάδη, Λαρεντζάκη, Δερμανούτσου, Ζούπα, Τρόντζου, Τσάβα, Μόσχου, Νικητόπουλου, Οικονόμου, Μπαμπανικολού & Ατταλά κέρδισε τη Galatasaray με 73-66, αλλά η ήττα στην Πόλη με 20 πόντους μας έκοψε τα ευρωπαϊκά όνειρα. Έπειτα από 8 χρόνια, το 71/72, υποδεχθήκαμε την Besiktas για το Κυπελλούχων την οποία συντρίψαμε με 72-45 στην πορεία μας μέχρι τους ομίλους της διοργάνωσης.

Χρειάστηκε να περάσει ένα τέταρτο του αιώνα για να ξαναβρούμε Τουρκική ομάδα στο δρόμο μας. Ήταν το 1997/98, στην πορεία για τη Βαρκελώνη, όταν στη 2η φάση των ομίλων παίξαμε με την Ulker την οποία και κερδίσαμε με 81-73, έχοντας σε εξαιρετική μέρα τους δυο αμερικανούς μας και τον Bane. O Γιάννης Ιωαννίδης είχε χρησιμοποιήσει τότε τους : Coldebella 2, Μπαρλά, Prelevic 18, Anderson 20, Χατζή 12, Larssen, Κακιούζη, Τσακαλίδη 7, Andersen, Alexander 22.

Πρόπερσι στα Λιόσια με 100 -και πολλούς λέω- φιλάθλους μας, χάσαμε 64-81 από τη σημερινή μας αντίπαλο την Efes και παράλληλα τη δυνατότητα να κερδίσουμε έστω και ένα ροζ φύλλο αγώνα σε εντός έδρας παιχνίδι μας εκείνη τη σεζόν. Το αποτέλεσμα έκριναν τα διαιτητικά λάθη, αλλά και η ολιγωρία του πάγκου μας. Ο Sakota έπαιξε με : Blakney 6, Ζήση 8, Ταπούτο 4, Χατζή 13, Κικίλια 2, Ντικούδη 17, Antik 5, Πασχάλη, Betts 4, Μπουρούση .

Πέρσι πάλι στα Λιόσια, μπροστά σε περίπου 1200 θεατές, νικήσαμε την Ulker 83-82 χάρη στο νικητήριο καλάθι του Γιώργου Τσιάρα στην εκπνοή, αλλά και στην εξαιρετική επιθετική παρουσία των Jenkins & Χατζή. Ο Κατσικάρης είχε χρησιμοποιήσει τους : Νικολαϊδη 6, Ζήση 3, Ταπούτο 4, Χατζή 17, Jenkins 28, Γλυνιαδάκη 2, Sekulic 8, Μπουρούση, Παπαϊωακείμ 7, Τσιάρα 8.

ΤΣΙΚΝΗΣΤΕ ΤΟΥΣ !!

Τσικνοπέμπτη άλλωστε είναι αύριο κι αν θέλουμε να μη σταματήσει η εξαιρετική μας φετινή Ευρωπαϊκή πορεία από τώρα, αλλά να τραβήξει όσο περισσότερο γίνεται, τότε θα πρέπει να κερδίσουμε αύριο την Efes. Στις ‘Βαλκυρίες’ ο Paulo Coelho, γράφει ‘ο κόσμος βρίσκεται στα χέρια εκείνων που έχουν το κουράγιο να ονειρεύονται και που παίρνουν το ρίσκο να ζούν το όνειρό τους, ο καθένας ανάλογα με το ταλέντο του’. Και η φράση ταιριάζει γάντι στη νέα ΑΕΚ που χτίζεται, ίσως για να καταφέρει να γίνει η νέα μεγάλη δύναμη στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ, όπως είπε και ο Dusan Ivkovic σε πρόσφατη συνέντευξή του.

Φυσικά μόνο στρωμένος με ροδοπέταλα δεν είναι ο δρόμος μας. Η Efes μπορεί να μην έχει την πλειάδα αστέρων της ΤΣΣΚΑ, μπορεί να μην έχει τους πρωτοκλασάτους παικταράδες της Maccabi, αλλά είναι ίσως η πιο ομάδα από τις 16 που συνεχίζουν στο δρόμο για τη Μόσχα. Με τους δυο αμερικανούς στα γκαρντ, τον πολύ γνωστό μας από το πέρασμά του στον Άρη, Willie Solomon, αλλά και τον παίκτη αποκάλυψη τον Domercant. Με τους ‘γιούγκους’ της, τον Prkacin, τον Nikolic, και τον Kecman και με τους καθόλου αμελητέους Τούρκους, τους Kuqo, Arslan, Peker, μετράει ένα 13-2 φέτος και δείχνει ένα από τα αδιαφιλονίκητα φαβορί για την Μόσχα.

Αυτό που θα πρέπει να ξέρουν όσοι βρεθούν στο Γαλάτσι (και θα είναι ωραία να έχει την ατμόσφαιρα της περασμένης Τετάρτης), είναι πως δεν τελειώνει απολύτως τίποτα όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα. Αν κερδίσουμε θα έχουμε το προβάδισμα, αλλά και πάλι θα χρειαζόμαστε δυο νίκες απέναντι στην Prokom. Αλλά ακόμα κι αν χάσουμε δεν θα έχει χαθεί τίποτα, αφού οι Τούρκοι μπορούν να κερδίσουν και στο Pallaverde και να παραμείνουμε στο κόλπο, ή ακόμα καλύτερα μπορούμε εμείς να φύγουμε με το διπλό από την Ιταλία και να τελειώνουμε το θέμα.

Υ.Γ. (1) Η ‘Κοκκινοσκουφίτσα’ πρέπει να είναι πιο πιστευτό παραμύθι από αυτό που λανσάρει η ΠΑΕ για τη Φυλή, μέσα από τις δημοσκοπήσεις, τους διαγωνισμούς και όλα τα συναφή.

Υ.Γ. (2) Το κακό είναι πως ο κιτρινόμαυρος κόσμος, επειδή μάλλον ψοφάει για παραμύθι, φαίνεται να το τρώει αμάσητο...

ΘΑ ΓΕΜΙΣΕΙ ΤΟ ΡΗΜΑΔΙ ;

Αυτό είναι το ερώτημα που βάζουμε όσοι δε μαθαίνουμε τα αποτελέσματα των εντός έδρας αγώνων μας από τις εφημερίδες, τα ραδιόφωνα ή τις τηλεοράσεις, αλλά από τις εξέδρες του γηπέδου που μας φιλοξενεί φέτος. Θεωρητικά, οι πιθανότητες να γεμίσει το ρημάδι την Πέμπτη είναι πολλές. Ο αγώνας με την Efes είναι ο σημαντικότερος που έχουμε δώσει μέχρι σήμερα. Άν καταφέρουμε να κερδίσουμε, τότε η πρόκριση θα είναι ανοικτή. Η ομάδα στην Ευρώπη παίζει σταθερά καλά τους τελευταίους μήνες. Η ώρα άλλαξε και πήγε στις 19.10, από τις 21.10, έτσι ώστε να μπορούν οι φίλαθλοί μας να πάνε για τσίκνισμα μετά το παιχνίδι, αφού ας μην ξεχνάμε μεθαύριο είναι Τσικνοπέμπτη. Όλα δηλαδή συνηγορούν πως μπορεί και να γεμίσει... Προσωπικά πάντως, δεν το πιστεύω... Όλο και κάτι θα βρεθεί για να αποτρέψει τον κόσμο μας που πάντα βρίσκει δικαιολογίες για να μην έρχεται. Πότε γιατί έχουμε πολλούς ξένους και λίγους Έλληνες. Πότε γιατί έχουμε πολλούς Έλληνες και λίγους ξένους. Πότε γιατί η ομάδα πήρε Τούρκο παίκτη. Πότε γιατί έδιωξαν τον Τούρκο.Πότε γιατί το γήπεδο είναι μικρό και στρούγκα και όχι παλάτι και κυριλέ. Πότε γιατί το γήπεδο είναι μεγάλο, αχανές και κρύο και όχι μικρό και ζεστό.

Υ.Γ. Εγώ ήξερα ότι οι ΠΑΕ φτιάχθηκαν το 1979. Με το νέο site της ΠΑΕ ΑΕΚ, έμαθα ότι η ΠΑΕ ΑΕΚ φτιάχθηκε το 1924, αφού η 'ιστορία της ΠΑΕ' ξεκίνησε το 1924 ...