Χωρίς απώλειες ξεπέρασε η ομάδα μας και το εμπόδιο του Ιωνικού Νέας Φιλαδέλεφειας – Αμαλιάδας. Μπορεί τελικά οι γηπεδούχοι να πήραν περισσότερα ρημπάουντ από μας, αλλά δεν είχαμε ιδιαίτερα προβλήματα. Ίσως γιατί δεν πρέπει να το κοιτάμε στείρα πόσα ρημπάουντ κατεβάσαμε εμείς και πόσα αυτοί, και γιατί μας πήραν τόσα επιθετικά. Για τον απλό λόγο πως αν σουτάρεις με 40% όπως ο Ιωνικός, μπορείς να διεκδικήσεις περισσότερα επιθετικά ρημπάουντ από την ΑΕΚ που σουτάρει με 60%. Να θυμίσω πχ ότι την περίοδο 1988/89 ο Φίλιππος Θεσσαλονίκης κατέβαζε περισσότερα ρημπάουντ από τον Άρη των Γκάλη-Γιαννάκη-Subodic-Mishounov κλπ που είχε πάνω από 60%... Για να επανέλθουμε λοιπόν στο χθεσινό ματς, μπορεί ο Κώστας Πασχάλης να αποτέλεσε τη σημαντικότερη απειλή για το καλάθι μας, αλλά για τον μπλαζέ Nicevic της Α1, δε μου κάνει και ιδιαίτερη εντύπωση... Ο Κώστας είναι σίγουρα καλύτερος παίκτης από τους διάφορους Σούληδες και Koul που τον έχουν ταλαιπωρήσει σε προηγούμενα ματς. Πάντως όταν χρειάστηκε στο τέλος, ο Sandro τον έπαιξε με πλάτη δίνοντας σημαντικούς πόντους.
Κλειδί για την αναμέτρηση ήταν η απόδοση του Νικολαϊδη. Μπορεί ο Davor να ξεκίνησε βασικός, αλλά με τον Κροάτη στο παρκέ, παρά τα 2 σερί του τρίποντα στις αρχές, δεν πήραμε διαφορά. Όταν μπήκε ο Σωτήρης, η ομάδα έτρεξε, πίεσε και ξέφυγε στο σκορ. Όταν μετά από τα λάθη μας και τα δυο σερί τρίποντα του Γιαννουζάκου, ο Ιωνικός μας ξαναπλησίασε, ο Σωτήρης έδωσε και πάλι τις λύσεις. Είτε με τα εύστοχα σουτ του, είτε με τη συνολική προσφορά του. Βέβαια στο τελευταίο δίλεπτο που βγήκε έξω όταν μάτωσε πάνω από το μάτι, ξαναμπήκε ο Kus και με ζώσανε τα φίδια, αλλά ο κατά τα άλλα συμπαθής Κροάτης πλέϊ-μέϊκερ(;) το μόνο που κατάφερε είναι να χαλάσει για άλλη μια φορά τις ψιλομέτριες εντυπώσεις που μου είχε δημιουργήσει κάνοντας τες κακές, με την τάπα στο τρίποντο στη λήξη...
Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει όμως και για τον Μπουρούση. Ο Γιάννης έδειξε πως όταν παίρνει χρόνο, βρίσκει τα πατήματά του και τέλειωσε το ματσάκι με 11 πόντους – 12 ρημπάουντ. Σύμπτωση ή όχι, και πέρσι κόντρα στον Ιωνικό είχε κάνει σχεδόν double-double με 13π-9ρ. Να σημειώσω πως είναι ο παίκτης με τη μεγαλύτερη έφεση στα ρημπάουντ της φετινής ΑΕΚ. Αναλυτικά στην Α1: για να πάρουν ένα ρημπάουντ, ο Γλυνιαδάκης θέλει 5'15”,ο Nicevic 5'11”, ο Lollis 5'7”, ο Antik 4'41” και ο Γιάννης μόλις 2'52”. Αντίστοιχα στην Euroleague τα νούμερα είναι :Γλυνιαδάκης 7'18”, Lollis 4'35”, Nicevic 4'8”, Antik 3'39”, Μπουρούσης 2'43”.
Υ.Γ. Πολύ δημιουργική λογιστική βλέπω στις εκκαθαρίσεις της ΠΑΕ ΑΕΚ τελευταία ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου